Τεράστια προσπάθεια έχει ξεκινήσει ο Αλέξης Τσίπρας και οι υπουργοί του για να μας πείσουν ότι “γυρίσαμε σελίδα” και τώρα πια αρχίζει η βελτίωση της κατάστασης της οικονομίας και κατά προέκταση και των εργαζόμενων. Αμέσως μετά τις αγκαλίτσες με τον Γιουνκέρ για την πιστή εφαρμογή των Μνημονίων, πήγε στο υπουργείο Εργασίας να υποσχεθεί ότι τώρα θα αρχίσει να πέφτει η ανεργία 2,5% κάθε χρόνο.
Πρόκειται για διπλά ψεύτικο ισχυρισμό. Το πρώτο σκέλος, η οικονομική ανάκαμψη είναι στο έλεος των κερδοσκόπων και των αγορών που εξακολουθούν να προτιμούν εύκολες αεριτζήδικες αρπαχτές, παιχνίδια με τις μετοχές και τα επιτόκια, παρά πραγματικές επενδύσεις. Αλλά ακόμη και αν υπάρχουν κλάδοι (όπως παραδείγματος χάρη ο τουρισμός) που γνωρίζουν ανάκαμψη, αυτό δεν μεταφράζεται καθόλου αυτόματα σε βελτίωση για τους εργαζόμενους. Αντίθετα, υπάρχει συστηματική επίθεση από τα πάνω για αποδοχή του “σκάσε και δούλευε” ή “δουλίτσα να υπάρχει και μην το ψάχνεις παραπάνω”...
Κόντρα σε όλα αυτά ξεδιπλώνονται οι απεργιακές κινητοποιήσεις το τελευταίο διάστημα. Η απεργία στους Δήμους ενάντια στην απόλυση χιλιάδων συμβασιούχων ήταν μια δυνατή πρό(σ)κληση. Μια πρόκληση απέναντι στην κυβερνητική υλοποίηση των Μνημονίων, μια απάντηση στον όψιμο νεοφιλελευθερισμό του Τσίπρα που λέει ότι οι περικοπές στο δημόσιο τομέα για να βγουν τα πρωτογενή πλεονάσματα είναι η προϋπόθεση για την “εμπιστοσύνη των αγορών και την προσέλκυση των επενδύσεων”. Και ταυτόχρονα μια πρόσκληση σε όλους τους εργαζόμενους να ακολουθήσουν τον απεργιακό δρόμο αν θέλουν να δουν πραγματικά άσπρη μέρα.
Πράξη
Αυτή την πρόσκληση αρχίζουν να την κάνουν πράξη όλο και περισσότεροι εργατικοί κλάδοι. Οι εργαζόμενοι στα Νοσοκομεία έχουν ήδη πίσω τους ολόκληρη σειρά απεργιακών κινητοποιήσεων με αίτημα για μαζικές προσλήψεις σε μόνιμες θέσεις στην Υγεία. Οι εργαζόμενοι στα ΜΜΕ δίνουν συνεχώς μάχες για να σώσουν δουλειές και συντάξεις από τη λεηλασία των βαρώνων του Τύπου και των καναλαρχών. Οι εμποροϋπάλληλοι έδωσαν δυναμική απάντηση στην παραβίαση της Κυριακάτικης αργίας. Και οι εργαζόμενοι στον Επισιτισμό-Τουρισμό παίρνουν τη σκυτάλη αυτή την Πέμπτη 20 Ιούλη.
Αυτή είναι μια πραγματική προϋπόθεση για την έξοδο από την κρίση. Κίνημα μαζικό απεργιακό που βάζει τις ανάγκες των εργαζόμενων πάνω από τα κέρδη των καπιταλιστών. Που οργανώνεται σε κάθε εργατικό χώρο και απλώνεται από κλάδο σε κλάδο. Που συντονίζεται κεντρικά ενάντια στις συνδυασμένες επιθέσεις της εργοδοσίας, της Τρόικας και της κυβέρνησης. Και βάζει στην ημερήσια διάταξη τα κεντρικά αιτήματα όλης της εργατικής τάξης: Θέλουμε προσλήψεις και όχι απολύσεις. Θέλουμε κρατικοποιήσεις των επιχειρήσεων που εκβιάζουν με κλεισίματα και όχι ιδιωτικοποιήσεις των κερδοφόρων δημόσιων φιλέτων. Θέλουμε ανθρώπινα ωράρια και όχι ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων. Θέλουμε συλλογικές συμβάσεις με αυξήσεις στους μισθούς και όχι μισθολόγια περικοπών ή φιλοδωρήματα και ωφελήματα.
Χτίζοντας αυτό το απεργιακό κίνημα και τον Συντονισμό του, χτίζουμε παράλληλα την Αριστερά που παλεύει για τη δικαίωσή του, την Αριστερά της αντικαπιταλιστικής ανατροπής. Γιατί αυτή είναι η δεύτερη προϋπόθεση για την εργατική έξοδο από την κρίση. Το δυνάμωμα της Αριστεράς που λέει ξεκάθαρα ότι η εναλλακτική απέναντι στην κατρακύλα του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι η επιστροφή στη δεξιά ή ακόμη χειρότερα στην ακροδεξιά και τους νεοναζί αλλά η πάλη για να ανατρέψουμε το σύστημα που μας φόρτωσε την κρίση και τα Μνημόνια, η ρήξη με την ΕΕ και το κεφάλαιο, η προοπτική να επιβάλουμε τον εργατικό έλεγχο παντού για να γίνει πράξη ότι οι εργατικές ανάγκες μπαίνουν πάνω από τα κέρδη.