Aνακοίνωση σχετικά με τη Νέα Δημοκρατία και τις «ευαισθησίες» της για τα LGBTQI+ δικαιώματα εξέδωσε η Ομάδα Φύλου και Σεξουαλικότητας LGBTQI+ ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
«Την περασμένη βδομάδα η Νέα Δημοκρατία συναντήθηκε με αντιπροσωπείες LGBTQI+ οργανώσεων και συλλογικοτήτων εκφράζοντας το “ενδιαφέρον” της για τα αιτήματα του κινήματος. Πρόκειται για μια προσπάθεια του κόμματος της δεξιάς να κερδίσει πολιτικά από την κρίση του ΣΥΡΙΖΑ. Τα ποσοστά της δεξιάς παραμένουν καθηλωμένα, δείχνοντας πως η αριστερή στροφή του κόσμου παραμένει. Σε αυτές τις συνθήκες, η ΝΔ προσπαθεί με κάθε τρόπο να τραβήξει τμήματα των ψηφοφόρων προς τη μεριά της» αναφέρει ανάμεσα σε άλλα η ανακοίνωση.
«Το ότι αναγκάζεται η Νέα Δημοκρατία, η κατεξοχήν συντηρητική δύναμη, να συζητήσει ένα θέμα προς το οποίο μέχρι πολύ πρόσφατα είχε εχθρική στάση δείχνει πόσο πλατιά έχει ανοίξει μέσα στην κοινωνία το ζήτημα των ΛΟΑΤΚΙ+ δικαιωμάτων. Το Φεστιβάλ Υπερηφάνειας στην Αθήνα είχε τουλάχιστον 50 χιλιάδες στην πορεία…
Η Νέα Δημοκρατία δεν προσπαθεί να απευθυνθεί στον κόσμο αυτό από ενδιαφέρον για τα ΛΟΑΤΚΙ+ δικαιώματα ούτε επειδή συνδέθηκε με αυτές τις μάχες. Το αντίθετο ισχύει. Απέτυχε να τσακίσει τις μάχες, απέτυχε να στρέψει τον κόσμο στον ρατσισμό, την ισλαμοφοβία, την ομο/τρανσφοβία. Δεν πάει πολύς καιρός από το Δεκέμβρη του 2015, τότε που 29 βουλευτές/τριες της ΝΔ καταψήφισαν το σύμφωνο συμβίωσης και 27 απείχαν από την ψηφοφορία. Ανά τακτά χρονικά διαστήματα δε, υψηλά ιστάμενα πρόσωπα του κόμματος κάνουν ομοφοβικές και σεξιστικές δηλώσεις…
Η Νέα Δημοκρατία είναι ένα κόμμα-εκφραστής της άρχουσας τάξης και μάλιστα των πιο σκληρών νεοφιλελεύθερων επιλογών της… Οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές βρίσκονται στον αντίποδα των ΛΟΑΤΚΙ+ αναγκών και διεκδικήσεων. Τη στιγμή που ο πυρήνας των αιτημάτων του πολύχρωμου κινήματος είναι η κατάργηση των διακρίσεων, δηλαδή η ισότιμη πρόσβαση σε όλες τις πτυχές της ζωής (εργασία, κατοικία, Υγεία, Παιδεία, μετακίνηση, ψυχαγωγία κ.ά.), οι πολιτικές που στερούν την πρόσβαση αυτή από όλο και μεγαλύτερα κομμάτια της εργατικής τάξης δεν μπορεί να είναι η απάντηση. Τα κλεισίματα φορέων κι επιχειρήσεων, οι ιδιωτικοποιήσεις, η διάλυση Υγείας και Παιδείας δεν είναι η απάντηση στις ανάγκες μας.
Αιχμηρό κίνημα
Εμφανίζεται βέβαια και το επιχείρημα “είναι καλό που ένα μεγάλο κόμμα παίρνει επιτέλους θετική θέση για αυτά τα θέματα”. Πρέπει όμως να ξεκαθαρίσουμε ότι οι πιέσεις για τέτοιες αλλαγές δεν έρχονται μέσα από τη συνδιαλλαγή με τα πολιτικά κόμματα-εκφραστές της καταπίεσης. Αναδύονται μόνο μέσα από ένα μαζικό και αιχμηρό κίνημα που απαιτεί δικαιώματα και συνεργάζεται με τον κόσμο που παλεύει ενάντια στα μνημόνια, τον ρατσισμό, τους φασίστες/τριες…
Το παράδειγμα της Ιρλανδίας είναι χαρακτηριστικό: το 2015 κέρδισε με δημοψήφισμα το γάμο των ομόφυλων ζευγαριών. Πρόσφατα εξέλεξε τον πρώτο ανοιχτά ομοφυλόφιλο πρωθυπουργό, ο οποίος έχει και καταγωγή από την Ινδία. Θα φέρει αυτή η εκλογή βελτίωση στις ζωές των Ιρλανδών ΛΟΑΤΚΙ+; Η ιρλανδική κοινωνία μετακινήθηκε υπέρ της ισότητας και των δικαιωμάτων προτού εκλεγεί ο Λίο Βαράντκαρ. Δεν χρειάστηκε έναν γκέι πρωθυπουργό για να μάθει ο κόσμος για τον ομόφυλο γάμο. Αντιθέτως, ως ηγέτης ενός κεντροδεξιού συντηρητικού κόμματος, θα κληθεί να εφαρμόσει νεοφιλελεύθερες πολιτικές σε περίοδο κρίσης, πράγμα που θα σημάνει επιστροφή σε σκοτεινές εποχές και επιθέσεις σε κερδισμένα δικαιώματα…
Την ικανοποίηση των αιτημάτων μας θα την κερδίσουμε με τον ίδιο τρόπο με τον οποίο έχουμε κερδίσει τα δικαιώματά μας μέχρι τώρα: με διαρκείς αγώνες, με συζήτηση και κοινή δράση, με οργάνωση από τα κάτω στις σχολές, στους εργατικούς χώρους, στα συνδικάτα, σε συλλογικότητες και γειτονιές. Σύμμαχός μας σ’ αυτόν τον αγώνα είναι η εργατική τάξη, η νεολαία και η αριστερά».