Στις 17-19 Μάη γίνεται στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας το 26ο Συνέδριο του Εργατικού Κέντρου Αθήνας. Tα τρία χρόνια που μεσολάβησαν από το προηγούμενο συνέδριο ήταν ουσιαστικά τα τρία χρόνια της διακυβέρνησης της ΝΔ, όπου το εργατικό κίνημα δεν άφησε αναπάντητη καμία από τις επιθέσεις της κυβέρνησης.
Ολη αυτή την τριετία δόθηκαν τεράστιες μάχες. Από τις μάχες των συμβασιούχων για μόνιμη και σταθερή δουλειά, μέχρι τις μάχες των τραπεζοϋπαλλήλων, των ναυτεργατών, τις μάχες ενάντια στη διεύρυνση του ωραρίου των καταστημάτων, μέχρι τις μάχες των ΔΕΚΟ ενάντια στη διάλυση των κανονισμών εργασίας και τις ιδιωτικοποιήσεις. Ολες αυτές οι μάχες ανάγκασαν την κυβέρνηση της ΝΔ να αναβάλει επ’ αόριστον την εφαρμογή της νεοφιλέλευθερης ατζέντας της. Ειδικά την τελευταία χρονιά που καθορίστηκε από τους αγώνες της Παιδείας, με τις φοιτητικές καταλήψεις και την απεργία διαρκείας των δασκάλων, έδωσαν το τελειωτικό χτύπημα στο πρόγραμμα των νεοφιλελεύθερων «μεταρρυθμίσεων» της κυβέρνησης Καραμανλή.
Ολες αυτές οι μάχες έχουν οδηγήσει αυτή τη στιγμή την κυβέρνηση Καραμανλή στην πιο μεγάλη κρίση της. Οι τεράστιες διαστάσεις που πήρε το σκάνδαλο των δομημένων ομολόγων, είναι αποτέλεσμα της συνολικής δυσαρέσκειας της εργατικής τάξης και της οργής που έχουν ξεσηκώσει τρία χρόνια επιθέσεων και αγώνων. Αυτή η οργή εκφράζεται με το σύνθημα της πανεργατικής απεργίας στις 15 Μάη, «φέρτε πίσω τα κλεμμένα».
Αυτές οι μάχες όπως και αυτές που έρχονται, θα μπορούσαν να έχουν διαφορετική έκβαση αν υπήρχε πιο ενεργή στήριξη από την πλευρά του Εργατικού Κέντρου Αθήνας. Το ΕΚΑ δεν έπαιξε το ρόλο που θα μπορούσε στηρίζοντας ενεργά αυτές τις μάχες. Μέσα στη δύναμή του βρίσκεται το μεγαλύτερο κομμάτι της εργατικής τάξης στις ΔΕΚΟ, στις τράπεζες, στα εργοστάσια. Το ΕΚΑ θα μπορούσε να αναλάβει πρωτοβουλίες συντονισμού και στήριξης των μαχών όχι μόνο για να συμπαρασταθεί στο μεγάλο κίνημα των φοιτητών και των εκπαιδευτικών αλλά και για να παλέψει τα ζητήματα των απολύσεων, της επίθεσης στο οκτάωρο, τη μόνιμη και σταθερή δουλειά.
Ολο αυτό το διάστημα κινήθηκε στη σκιά της ΓΣΕΕ. Ο ρόλος του ΕΚΑ περιορίστηκε στο να επικυρώνει τις αποφάσεις της ΓΣΕΕ και να συμμετέχει συμβολικά από την πλευρά του στην όποια μορφή δράσης αποφάσιζε η συνδικαλιστική γραφειοκρατία. Αποτέλεσμα ήταν η δράση του ΕΚΑ να είναι σε πλήρη αναντιστοιχία με τις μάχες που άνοιξαν από τα κάτω.
Οι μάχες όμως βρίσκονται μπροστά μας. Η κυβέρνηση ελπίζει ότι με την αποπομπή του Τσιτουρίδη θα μπορέσει να κερδίσει τη συναίνεση του συνδικαλιστικού κινήματος. Ομως για εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους η προοπτική δεν βρίσκεται στην τακτική της συναίνεσης αλλά σε αυτή της σύγκρουσης. Ακόμα και κατά τη διάρκεια του συνεδρίου του ΕΚΑ οι συμβασιούχοι του ΥΠ.ΠΟ. θα βρίσκονται στο δρόμο πραγματοποιώντας 24ωρη απεργία στις 18 Μάη. Οι δάσκαλοι και οι καθηγητές ετοιμάζονται για νέο γύρο απεργιών από το Σεπτέμβρη, ενώ οι φοιτητές είναι έτοιμοι να ξαναπιάσουν το νήμα των καταλήψεων σε οποιαδήποτε απόπειρα εφαρμογής του νόμου πλαισίου. Και την ίδια στιγμή ανοιχτή παραμένει το ποια θα είναι η επόμενη απάντηση στο σκάνδαλο της κλοπής των ασφαλιστικών ταμείων.
Γι’ αυτό το 26ο Συνέδριο χρειάζεται να είναι συνέδριο δράσης που θα σηματοδοτήσει την αλλαγή πλεύσης του ΕΚΑ. Να εγκαταλείψει τη γραμμή της συμβολικής δράσης και να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων παίρνοντας πρωτοβουλίες που θα ενώνουν τις μάχες και θα τους δίνουν προοπτική σύγκρουσης με την πολιτική της αγοράς, του καπιταλισμού και του πολέμου.
Οι συμβασιούχοι της ΕΡΤ δώσαμε όλη την προηγούμενη περίοδο μία μεγάλη μάχη για τη μονιμοποίησή μας. Οργανωθήκαμε σε σύλλογο και αποφασίσαμε να παλέψουμε για το δικαίωμά μας στη μόνιμη και σταθερή δουλειά χωρίς να περιμένουμε τις υποσχέσεις της κυβέρνησης της ΝΔ. Οργανώσαμε μαζί με άλλα κομμάτια συμβασιούχων κινητοποιήσεις, από την περίοδο της κυβέρνησης Σημίτη και συνεχίσαμε, αμέσως μετά την εκλογή της κυβέρνησης Καραμανλή, κόντρα στην κυβέρνηση των ψεμάτων.
Αυτή η μάχη είχε αποτέλεσμα για εμάς αφού έχουμε κερδίσει τη μονιμοποίηση αν και ακόμα έχουμε δρόμο μπροστά μας αφού δεν έχουμε τακτοποιηθεί πλήρως. Εν τω μεταξύ χιλιάδες συμβασιούχοι κινδυνεύουν να βρεθούν στο δρόμο μετά και την πρόσφατη απόφαση του Αρείου Πάγου. Η θετική εξέλιξη που υπήρχε σε ένα μεγάλο κομμάτι συμβασιούχων της ΕΡΤ θα μπορούσε να υπάρχει σε όλα τα κομμάτια των συμβασιούχων αν υπήρχε ένας καλύτερος συντονισμός στη δράση μας. Αυτό το ρόλο θα μπορούσε να τον παίξει το ΕΚΑ αφού στη δύναμή του βρίσκονται δεκάδες χιλιάδες συμβασιούχοι, αλλά και η πλειοψηφία της εργατικής τάξης.
Το 26ο συνέδριο του ΕΚΑ χρειάζεται να ανταποκριθεί στις ανάγκες για δράση στη γραμμή της σύγκρουσης με την πολιτική του νεοφιλελευθερισμού, με την πολιτική της ανασφάλειας, των διαλυμένων εργασιακών σχέσεων και της λιτότητας που τα τελευταία χρόνια πάνε να γίνουν καθεστώς σε όλους τους εργατικούς χώρους. Μία κοινή έκφραση των αντιπροσώπων που κινούνται σε αυτήν την κατεύθυνση μπορεί να δημιουργήσει μία νέα δυναμική και μέσα στο συνέδριο και στους αγώνες που έχουμε μπροστά μας.
Ειρήνη Φωτέλη
σύνεδρος ΕΚΑ