Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ ετοιμάζεται να αξιοποιήσει τη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης για να διαφημίσει τη λεγόμενη “επιστροφή στην κανονικότητα”. Αλλά και το κίνημα της εργατικής αντίστασης στις ατέλειωτες μνημονιακές επιθέσεις ετοιμάζει την απάντησή του στις ίδιες μέρες.
Η κατάντια του Αλέξη Τσίπρα είναι τέτοια ώστε αντιγράφει τις ηγεσίες της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ όχι μόνο στη μνημονιακή οικονομική πολιτική αλλά και στα διαχειριστικά τερτίπια τους. Αφού φρόντισε να περάσει από τη Βουλή αυγουστιάτικα τα νομοσχέδια που συνεχίζουν την προσαρμογή της Παιδείας και της Υγείας στα μνημονιακά δεδομένα, ανεβαίνει στη Θεσσαλονίκη στις αρχές Σεπτέμβρη για να ισχυριστεί ότι βγαίνουμε από την κρίση και ότι θα φροντίσει να κάνει “δίκαιη την ανάπτυξη που έρχεται”
Στην πόλη όπου η κυβέρνηση ξεπούλησε το Λιμάνι και ετοιμάζεται να βγάλει στο σφυρί την ΕΥΑΘ, στην πόλη που έχει δίπλα της την οικολογική καταστροφή από τους συμβιβασμούς με την Eldorado Gold, στην πόλη των αγώνων ενάντια σε έναν ΟΑΣΘ που δεν πληρώνει τους εργαζόμενους, είναι πρόκληση να μιλάει η κυβέρνηση για ανάπτυξη και δικαιοσύνη.
Διήμερο στη ΔΕΘ
Οι εργαζόμενοι στα Νοσοκομεία ανοίγουν το χορό των κινητοποιήσεων ενάντια στην κυβερνητική φιέστα παλαιού τύπου την Παρασκευή 8 Σεπτέμβρη διεκδικώντας προσλήψεις, χρηματοδότηση και όχι ιδιώτες στη δημόσια Υγεία. Από την αντίστοιχη ημερομηνία πέρσι είχαν ξεκινήσει τα “Καραβάνια της Υγείας” που έκαναν το γύρο της χώρας ενάντια στις περικοπές στο ΕΣΥ. Φέτος αυτή η πρώτη μέρα των διαδηλώσεων της ΔΕΘ μπορεί να γίνει κέντρο για όλους τους κλάδους της ΑΔΕΔΥ συνδέοντας τον αγώνα των Νοσοκομείων με τη μεγάλη απεργία των Δήμων ενάντια στις απολύσεις συμβασιούχων και με την πάλη στα Σχολεία για να καλυφθούν όλα τα κενά με μόνιμους εκπαιδευτικούς.
Και το διήμερο μπορεί να κορυφωθεί με το πανεργατικό συλλαλητήριο του Σαββάτου ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις, τις περικοπές αλλά και τις επιθέσεις στις συνδικαλιστικές ελευθερίες που φέρνει η “τρίτη αξιολόγηση”. Γιατί εκεί μπορούν να ενωθούν τα παραδοσιακά ισχυρά εργατικά κομμάτια της πόλης από το νερό, το λιμάνι, τα τρένα και τα λεωφορεία με τους πρόσφατους απεργούς ενάντια στην επισφάλεια στον τουρισμό, στον επισιτισμό, στο εμπόριο.
Ο Αλέξης Τσίπρας θα έπρεπε να ντρέπεται που πολιτεύεται με το ίδιο μοτίβο με το οποίο η Μέρκελ πηγαίνει στις γερμανικές εκλογές μέσα στον Σεπτέμβρη, ότι τάχα η κρίση είναι πίσω μας. Ο ηγέτης του ΣΥΡΙΖΑ ετοιμάζεται να υποδεχτεί το ίδιο διάστημα τον γάλλο πρόεδρο Μακρόν, ο οποίος σπάει όλα τα ρεκόρ ραγδαίας κατάρρευσης της δημοτικότητας επειδή ετοιμάζει νέα επίθεση στα εργασιακά δικαιώματα.
Αυτόν τον Αύγουστο-Σεπτέμβρη κλείνουν δέκα χρόνια από το ξεκίνημα της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης που ξέσπασε όταν έσκασε η φούσκα της κερδοσκοπίας πρώτα στο αγγλοαμερικάνικο τραπεζικό σύστημα και ύστερα σε όλο τον πλανήτη. Από τότε, όλες οι κυβερνήσεις με τις αντεργατικές επιθέσεις το μόνο που πέτυχαν είναι να μονιμοποιήσουν την κρίση και να την βαφτίσουν “νέα κανονικότητα”. Ο ΣΥΡΙΖΑ προσαρμόστηκε σε αυτή την κατάσταση. Καιρός είναι να δυναμώσουμε την Αριστερά που παλεύει ενάντια στην προσαρμογή, για την αντικαπιταλιστική ανατροπή.