Γράμματα και σχόλια
Το “Κατινάκι - η μαμή” της Αντίστασης κηδεύτηκε στην Κοκκινιά

Τραγουδώντας τη Διεθνή με τις κόκκινες σημαίες στα χέρια απηύθυναν τον τελευταίο αποχαιρετισμό στην Κατίνα Σηφακάκη την Πέμπτη 3 Αυγούστου στο 3ο νεκροταφείο στη Νίκαια, σύντροφοι και συντρόφισσές της από το Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ,  συνεξόριστες συντρόφισσες της, εκπρόσωποι συλλόγων  και σωματείων αγωνιστών της αντίστασης όπως το «Λαζαρέτο και ο Αττικός Τύμβος, η Ομοσπονδία Αμαριωτών». 

Στην κηδεία της παρευρέθηκαν, άνθρωποι όλων των ηλικιών που εκτίμησαν, αγάπησαν, εμπνεύστηκαν και θα συνεχίζουν να εμπνέονται από τη ζωή, τη δράση, το ήθος και πάνω απ’ όλα τη δύναμη της Κατίνας, «αυτής της Αμαζόνας της Αντίστασης». «Στα 90 περπατώ στα εκατό θα φτάσω και τότε μόνο θα σκεφτώ αν πρέπει να γεράσω» ήταν η χαρακτηριστική μαντινάδα της Κατίνας που θύμισε στον χαιρετισμό του ο Νίκος Κραουνάκης, πρόεδρος της  Ομοσπονδίας Αμαριωτών. 

Εκ μέρους του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος, χαιρετισμό απηύθυνε ο ανηψιός της, Γιάννης Σηφακάκης: «Αποχαιρετάμε σήμερα την Κατίνα Σηφακάκη, με θλίψη αλλά και με το χαμόγελο που η ίδια πάντα είχε ότι θα παλέψουμε και θα αλλάξουμε αυτόν τον κόσμο. Όλη της τη ζωή. Όταν σαν έφηβη οργανώθηκε στο ΕΑΜ, όταν βγήκε στην αντίσταση και πάλεψε στην Κρήτη, στα δέκα χρόνια εξορίας που ακολούθησαν, στις μάχες που δώσαμε μαζί τα τελευταία χρόνια της ζωής της. 

 Αυτό ήταν το Κατινάκι η μαμή. Ήταν πάντα στην πρώτη γραμμή με ψηλά τη γροθιά μέχρι την τελευταία στιγμή, Το παράδειγμά της μας συγκινεί και μας εμπνέει.  Δεσμευόμαστε να συνεχίσουμε στο δικό της δρόμο». 

«Η Κατίνα δεν έλειψε ποτέ ούτε από τον Αττικό Τύμβο ούτε από το Λαζαρέτο , έδινε το παρών, δεν δίστασε ποτέ για λόγους υγείας, για καιρικές συνθήκες, δεν υπήρχε “δεν μπορώ” για την Κατίνα. Μόνο ότι έχει καθήκον να τιμήσει τους συναγωνιστές και τις συναγωνίστριές της, τους ομοϊδεάτες της» είπε στον χαιρετισμό της η Ξανθή Πατμανίδου-Παπαναστασίου, πρόεδρος στον Αττικό Τύμβο. 

«Με την Κατίνα Σηφακάκη διαδήλωσαμε μαζί στον Έβρο στα εκατό της χρόνια όταν ζητάγαμε να πέσει ο φράχτης και να ανοίξουν τα σύνορα στους πρόσφυγες» είπε η Κατερίνα Θωίδου, δημοτική σύμβουλος Νίκαιας, εκ μέρους της ΚΕΕΡΦΑ. «Η Κατίνα έζησε ένα συγκλονιστικό και δύσκολο αιώνα. Το 1917 οι γυναίκες της Ρωσίας άναψαν πρώτες τη φλόγα της επανάστασης.  Αυτή η φλόγα τσουρούφλισε την Κατίνα Σηφακάκη όπως και πολλές άλλες γυναίκες της γενιάς της.  Έδωσαν το καλύτερό τους εαυτό στον πόλεμο ενάντια στον φασισμό και έτσι συνέχισε μέχρι το τέλος της ζωής της. Δεν σταματούσε να λέει πόσο ευτυχισμένη ένοιωθε, που στο ηλιοβασίλεμα της ζωής της μπορούσε να παλεύει μαζί μας, με τη γενιά της αντίστασης του 21ιου αιώνα». 

Εκ μέρους του ΝΑΡ στην κηδεία παραβρέθηκε ο Νίκος Ξηρουδάκης  ενώ εκ μέρους της  ΑΝΤΑΡΣΥΑ χαιρετισμό απήυθυνε ο Κώστας Παπαδάκης: «Αναφερόσουν πάντα στη γενιά σου με παράπονο ότι δεν τα καταφέραμε. Εδώ όμως γινόσουν άδικη. Αν δεν υπήρχε η ηρωική γενιά σου δεν θα υπήρχαν τα λάβαρα που υψώνουμε σήμερα.  Στον ουρανό που περιβάλλει το κινηματικό μας στερέωμα ένα ακόμη λαμπερό αστέρι ήρθε τις μέρες αυτές να προστεθεί για να φωτίζει το δύσκολο δρόμο μας. Όταν καμιά φορά, και είναι ανθρώπινο, νοιώθουμε τις δυνάμεις μας να λυγίζουν ας το κοιτάμε καμιά φορά. Θεία Κατίνα, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ σε αποχαιρετά. Σε ευχαριστούμε για όσα μας δίδαξες. Να ξέρεις ότι αγωνίστριες σαν και εσένα δεν πεθαίνουν ποτέ».