Οι πρόσφατες δηλώσεις Μητσοτάκη στη Θεσσαλονίκη για την εκπαίδευση αποτελούν ένα άθλιο, ακραία νεοφιλελεύθερο μοντέλο λειτουργίας της εκπαίδευσης. Οι απόψεις του απαξιώνουν πλήρως το δημόσιο και καθολικό χαρακτήρα της εκπαίδευσης και θεσμοθετούν το σύγχρονο σχολείο πάνω στην παγίωση και διεύρυνση των κοινωνικών ανισοτήτων. Ένα σχολείο που έχει για σημαία του τον κοινωνικό και μορφωτικό αποκλεισμό και την εξάλειψη της έννοιας των δικαιωμάτων.
Η στρατηγική αυτή δεν είναι καινούργια. Είναι το σχολείο όπως το οραματίζονται τα think tanks του ΟΟΣΑ και του ΣΕΒ και είναι αυτό που προσπάθησαν να υλοποιήσουν τα προηγούμενα χρόνια οι νόμοι Διαμαντοπούλου και Αρβανιτόπουλου. Ο συγκεκριμένος πολιτικός, που δεν φημίζεται και τόσο για την πολιτική του ευστροφία, προσπαθεί να πείσει την άρχουσα τάξη ότι είναι αυτός που μπορεί να προχωρήσει το συγκεκριμένο πρόγραμμα. Δείχνει να ξεχνά τι έγινε την προηγούμενη φορά που ο ίδιος επιχείρησε να περάσει την αξιολόγηση και να απολύσει εκπαιδευτικούς. Γι’ αυτό και η σημερινή επίδειξη ελιτισμού από τη μεριά του, συνάντησε ως και την αντίδραση της γνωστής για την πίστη της στη «μεγάλη φιλελεύθερη παράταξη», ΔΑΚΕ Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης.
Οι δηλώσεις, όμως, αυτές δεν μπορούν να αποκρύψουν το γεγονός ότι σήμερα αυτός που επιχειρεί να υλοποιήσει το σχολείο του κοινωνικού αποκλεισμού με «αξιολόγηση παντού» είναι η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Η τροπολογία της Γεροβασίλη με την οποία επιχειρείται να δημιουργηθεί ένας απεργοσπαστικός μηχανισμός ενάντια στην απεργία – αποχή, αποτελεί το τέλος του παραμυθιού της «άλλης» ή της «μη τιμωρητικής» αξιολόγησης.
Μπορεί η ΝΔ να λέει ότι δεν χρειάζονται διορισμοί στην εκπαίδευση, όμως η κυβέρνηση με το Προεδρικό Διάταγμα 79 προσπαθεί να εξαφανίσει τα 14.000 κενά εκπαιδευτικών στα Δημοτικά και στα Νηπιαγωγεία, αντί να τα στελεχώσει. Αντί να επαναφέρει τον υπεύθυνο δάσκαλο για το ολοήμερο, προσπαθεί να επιβάλει έναν ασφυκτικό έλεγχο στις εγγραφές βάζοντας όριο 15 απουσιών, με διαγραφή στην περίπτωση που το παιδί τις ξεπεράσει. Ταυτόχρονα υποχρεώνει τους γονείς να επαναβεβαιώνουν την εγγραφή στο ολοήμερο μέσα στη χρονιά. Ελπίζει έτσι ότι πολλά τμήματα του ολοήμερου θα κλείσουν.
Σφαγή
Επιχειρεί να καταργήσει τη δυνατότητα των σχολείων να διαμορφώνουν μόνα τους τον αναγκαίο αριθμό τμημάτων. Διαμορφώνεται σε κάθε Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας μια τριμελής επιτροπή που θα κατανέμει κεντρικά το μαθητικό πληθυσμό με δυνατότητα μετακίνησης των παιδιών σε όμορα σχολεία, όταν οι εγγραφές ξεπερνούν το όριο των 25 μαθητών, αντί να χωρίζονται σε δύο τμήματα του ίδιου σχολείου. Έτσι ο αριθμός των κενών θα καθορίζεται από την κυβέρνηση και όχι από τις ανάγκες των σχολείων. Αυτό θα οδηγήσει σε σφαγή τμημάτων, υποβιβασμό σχολείων, μείωση θέσεων εργασίας και πληθωρικά τμήματα. Τόσο κράτησαν οι υποσχέσεις Τσίπρα την προηγούμενη άνοιξη για μείωση του αριθμού των παιδιών ανά τμήμα στα 22. Στην ίδια κατεύθυνση κινούνται και στο Νηπιαγωγείο αλλάζοντας το χαρακτήρα των τμημάτων από αμιγή σε μικτά, πράγμα που οδηγεί στην υποβάθμιση του ολοήμερου Νηπιαγωγείου.
Από τους 14.043 αναπληρωτές της προηγούμενης χρονιάς έχουν προσληφθεί μόνο οι 10.240. Μόλις το 50% των σχολείων λειτουργεί με πλήρες πρόγραμμα. Το υπουργείο πιέζει για όσο το δυνατό λιγότερες προσλήψεις φορτώνοντας στο υπάρχον προσωπικό την κάλυψη του προγράμματος. Οι Διευθύνσεις ΠΕ προσπαθούν να κατανείμουν τις ώρες των αναπληρωτών ειδικοτήτων με τέτοιο τρόπο ώστε να πιέσουν τους δασκάλους να κάνουν ως δεύτερη ανάθεση μαθήματα, όπως γυμναστική, εικαστικά, θεατρική αγωγή. Με αυτό τον τρόπο επιχειρούν να μειώσουν τον αριθμό των αναπληρωτών ειδικοτήτων που θα προσλάβουν αλλά και να διαμορφώσουν συνθήκες εμφυλίου ανάμεσα στους εκπαιδευτικούς.
Στην παράλληλη στήριξη από τις 5.600 εγγεγραμμένες διαγνώσεις έχουν καλυφθεί μόλις οι 2.000 και σχεδιάζουν να καλύψουν άλλες 900. Μοιράζουν τους αναπληρωτές ανάμεσα σε δύο παιδιά διαφορετικών σχολείων, παρόλο που τα παιδιά αυτά χρειάζονται δάσκαλο ειδικής αγωγής δίπλα τους όλη την εβδομάδα. Υπάρχουν περιπτώσεις που μπορεί να έχουν και διαφορετικό δάσκαλο, πράγμα που για την ειδική αγωγή είναι καταστροφικό. Με αυτό τον τρόπο πιέζουν τους γονείς να πληρώνουν από την τσέπη τους αδιόριστο εκπαιδευτικό να κάνει την παράλληλη στήριξη.
Με το ίδιο τρόπο οι Δήμοι «εκχωρούν» στους γονείς τη συντήρηση και το βάψιμο των σχολείων. Συντηρούν μόνο όσα πρόκειται να πάνε οι επίσημοι για να φωτογραφηθούν στον αγιασμό. Τα υπόλοιπα τα αφήνουν για το πορτοφόλι και την εργασία των γονιών. Αυτά συμβαίνουν, όταν μόλις την προηγούμενη εβδομάδα πολλά σχολεία πλημμύρισαν με τις πρώτες βροχές και είχαμε τις τρεις πρώτες παραιτήσεις αναπληρωτών στο Ρέθυμνο γιατί δεν έβρισκαν σπίτι λόγω της παράδοσης των σπιτιών στις τουριστικές εταιρίες.
Βασικό συστατικό της εικόνας στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση είναι ότι ο κλάδος έχει πάρα πολύ καιρό να δώσει ένα μεγάλο αγώνα. Η εκπαιδευτική αριστερά έχει σε μεγάλο βαθμό αποδεχτεί, ακόμη και αν δεν το δηλώνει, την κυριαρχία της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας της ΔΟΕ και αυτό πρέπει να αλλάξει άμεσα. Παίρνοντας πρωτοβουλίες οργάνωσης της βάσης και τοποθετώντας ξανά στο βάθρο την ανάγκη για απεργία.
Σεραφείμ Ρίζος
πρόεδρος Συλλόγου Εκπαιδευτικών ΠΕ Χανίων