Οι μετανάστες αποφάσισαν να λήξουν την απεργία πείνας το απόγευμα της Τετάρτης 9 Μάρτη, ύστερα από σύσκεψη που έγινε μεταξύ του διυπουργικού κλιμακίου (Ραγκούσης, Παπουτσής, Λοβέρδος, Νταλάρα) με εκπροσώπους τους. Η κυβερνητική πλευρά πρότεινε για δεύτερη φορά την αρχική πρόταση που είχε γίνει μία εβδομάδα πριν, συνοδευόμενη όμως από κάποιες ευνοϊκότερες υποσχέσεις.
Συγκεκριμένα, η κυβέρνηση πρότεινε να δοθεί στους μετανάστες διάστημα ανοχής για 6 μήνες με δυνατότητα ανανέωσης για άλλους 6, που ήταν η αρχική πρόταση, με την υπόσχεση ότι η ανανέωση θα μπορεί να γίνει και για περισσότερα εξάμηνα. Σε κάθε περίπτωση αυτό θα εξετάζεται από την αστυνομία και η άδεια θα ανανεώνεται με την έγκρισή της. Όσοι υπαχθούν σε αυτό το καθεστώς, μετά από τροποποίηση του σχετικού νόμου, θα μπορούν να ταξιδεύουν στη χώρα καταγωγής τους για ανθρωπιστικούς λόγους, διατηρώντας τη δυνατότητα να επιστρέψουν στην Ελλάδα. Επίσης η κυβέρνηση πρότεινε ότι οι μετανάστες θα έχουν τη δυνατότητα κατάθεσης αίτησης για άδεια παραμονής για όποιον αποδεδειγμένα βρίσκεται επί 12 χρόνια στην Ελλάδα, με την υπόσχεση από την πλευρά της κυβέρνησης ότι θα μειώσει αυτό το διάστημα στα 8 χρόνια.
Όπως δήλωσε ο Αμπντούλ Χατζί από το φόρουμ μεταναστών Κρήτης, «όλοι πήραν από την αστυνομία τα χαρτιά τους, με τα οποία θα εξασφαλίσουν καθεστώς ανοχής. Δεν υπήρξε κανένα πρόβλημα. Πιστεύουμε ότι οι δεσμεύσεις της κυβέρνησης με τους μετανάστες απεργούς πείνας θα τηρηθούν σε όλα τα ζητήματα».
Στην πραγματικότητα η κυβέρνηση που ουσιαστικά απειλούσε τους απεργούς με ποινή θανάτου πιέζοντάς τους να συμβιβαστούν, οδηγήθηκε και η ίδια σε έναν συμβιβασμό. Αναγκάστηκε να οπισθοχωρήσει κάτω από την πίεση του τεράστιου κύματος αλληλεγγύης που εκφράστηκε σε όλη την κοινωνία, ακόμα και διεθνώς.
Ψηφίσματα
Ψηφίσματα που διεκδικούσαν τη νομιμοποίηση των 300 αλλά και όσων μεταναστών ζουν στην Ελλάδα, πέρασαν από δεκάδες Δημοτικά Συμβούλια, Περιφερειακά Συμβούλια, Διδασκαλικούς Συλλόγους, ΕΛΜΕ, Πενταμελής Επιτροπές Γιατρών από νοσοκομεία που φιλοξενούσαν τους απεργούς πείνας, Πρωτοβάθμια Σωματεία, Γενικές Συνελεύσεις Φοιτητικών Συλλόγων, αναγκάζοντας ακόμα και τη ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ να πάρουν θέση υποστηρίζοντας τον αγώνα τους.
Η συμπαράσταση ήταν τόσο μεγάλη που στην τελευταία πανεργατική απεργία της ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ στις 23 Φλεβάρη, μετανάστης απεργός πείνας από την Υπατία μίλησε από το μικρόφωνο της κεντρικής απεργιακής συγκέντρωσης στο Πεδίο του Αρεως. Το ίδιο έγινε και στη συγκέντρωση του ΠΑΜΕ.
Η κυβέρνηση γνώριζε πολύ καλά ότι αν συνέχιζε να παίζει με τη ζωή των απεργών πείνας, κινδύνευε ανά πάσα στιγμή να προκαλέσει μια έκρηξη πολύ μεγαλύτερη από τον Δεκέμβρη του 2008 μετά τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου από αστυνομικούς.
Ωστόσο οι υπουργοί της κυβέρνησης προσπαθούν τώρα να εξαφανίσουν ακόμα και αυτές τις υποσχέσεις που έδωσαν. «Δεν δώσαμε άδειες παραμονής ούτε καν υπόσχεση, δεν χάθηκε ανθρώπινη ζωή και η Ελλάδα είναι ήρεμη», επαναλαμβάνει εδώ και μία εβδομάδα ο Ραγκούσης. «Οι άνθρωποι αυτοί μέχρι και χθες ένα πράγμα και μόνο ζητούσαν για να σταματήσουν την απεργία: Νομιμοποίηση και άδειες παραμονής γιατί τον Ιανουάριο του 2009 18 Μαροκινοί από τα Χανιά κατάφεραν να αποσπάσουν άδειες παραμονής με αντάλλαγμα τη διακοπή της απεργίας πείνας. Το μείζον είναι ότι η Ελλάδα από χθες και στο εσωτερικό και στο εξωτερικό λέει ένα πράγμα: ότι όσο και να πιέζεται δεν δίνει άδειες παραμονής».
Στόχος της κυβέρνησης είναι να συνεχίσει στην εφαρμογή της ρατσιστικής της ατζέντας που ανακοίνωσε από την αρχή της χρονιάς. Μάλιστα ο Ραγκούσης έστειλε την Κυριακή 13/3 τον υφυπουργό Εσωτερικών Ντόλιο, στην Ορεστιάδα για να στείλει το μήνυμα ότι η κυβέρνηση θα επιμείνει στο δόγμα της “μηδενικής ανοχής στη λαθρομετανάστευση” με την κατασκευή του φράχτη στον Εβρο.
Εντωμεταξύ, και ενώ ακόμα οι 300 απεργοί πείνας δεν είχαν αποχωρήσει από το κτίριο Υπατία, η αστυνομία του Παπουτσή εξαπέλυσε νέο πογκρόμ στους δρόμους γύρω από την Ομόνοια. Όπως κατήγγειλαν μετανάστες στην Κίνηση Ενωμένοι Ενάντια στο Ρατσισμό και τη Φασιστική Απειλή, τις τελευταίες μέρες αστυνομικοί σε «ελέγχους» και περιπολίες στη Γερανίου και την Αναξαγόρα, προχώρησαν σε ξυλοδαρμούς, εισβολές σε καταστήματα, ενώ αφαιρέθηκαν κινητά. Η επιχείρηση “σκούπα” καταλήγει στο γέμισμα μιας κλούβας των ΜΑΤ κάθε φορά, με μετανάστες με ή χωρίς χαρτιά οι οποίοι μεταφέρονται στη Π. Ράλλη και στη συνέχεια μετά τη πολύωρη «περιποίηση» απελευθερώνονται.
Θύμα αυτής της νέας ρατσιστικής εκστρατείας της αστυνομίας ήταν ο Α. Χουσεΐν, μετανάστης από το Μπαγκλαντές, ο οποίος χτυπήθηκε βάναυσα στο πρόσωπο. Την Κυριακή 13/3 στις 6μμ, μετανάστες που ζουν και δουλεύουν στην περιοχή, με τη στήριξη της ΚΕΕΡΦΑ, συγκεντρώθηκαν στην Οδό Γερανίου και πραγματοποίησαν πορεία διαμαρτυρίας, απαιτώντας να σταματήσει η βαρβαρότητα της αστυνομίας σε βάρος τους.
Επιπλέον, όπως κατήγγειλε η Πακιστανική Κοινότητα, το Σάββατο 12/3 ομάδα από 15 περίπου φασιστοειδή με την ανοχή της αστυνομίας, εισέβαλαν σε τζαμί στον Κολωνό, κρατώντας ρόπαλα και φορώντας κουκούλες και άρχισαν να χτυπάνε τους μετανάστες που βρίσκονταν εκεί. Τραυμάτισαν 6 μετανάστες στο κεφάλι και στο σώμα, ενώ προχώρησαν σε καταστροφές σπάζοντας τζάμια και βιβλιοθήκες.
Δύναμη
Η δύναμη που μπορεί να βάλει τέρμα στην ρατσιστική βία της κυβέρνησης και των φασιστών είναι το δυνάμωμα του αντιρατσιστικού κινήματος. Η επιτυχία των αντιρατσιστικών συλλαλητηρίων που θα γίνουν σε πολλές πόλεις στις 19 Μάρτη απαιτώντας την νομιμοποίηση όλων των μεταναστών, άσυλο στους πρόσφυγες, έξω οι φασίστες από τις γειτονιές, είναι ένα ακόμα βήμα για να αναγκάσουμε την κυβέρνηση να σταματήσει αυτές τις επιθέσεις.
Να απαιτήσουμε να σταματήσει η κυβέρνηση Παπανδρέου να κάνει πλάτες στο ΝΑΤΟ και στους ιμπεριαλιστές, χαρίζοντάς τους τη βάση της Σούδας για να υλοποιήσουν τα βρώμικα παιχνίδια τους κατά των λαών της Βόρειας Αφρικής και να δώσει άσυλο στους πρόσφυγες που παλεύουν ενάντια στη φτώχεια και τη δικτατορία.
Ταυτόχρονα η επιτυχία της αντιρατσιστικής μέρας δράσης στα σχολεία, μπορεί να γίνει αφετηρία για να οργανώσουμε σε κάθε πόλη και γειτονιά την αντιρατσιστική πλειοψηφία, για να μην αφήσουμε τους μετανάστες στο έλεος της αστυνομίας και της Χρυσής Αυγής και να χτίσουμε οργανωμένα τη δύναμη που μπορεί να βάλει τέλος στο ρατσισμό.
Διαβάστε επίσης