Δυο επαναστάτες σοσιαλιστές, η Μαχιενούρ ελ-Μάσρι, αγωνίστρια δικηγόρος και ο γνωστός συνδικαλιστής Μοατάσεμ Μεντχάτ καταδικάστηκαν σε δύο χρόνια φυλάκιση από αιγυπτιακό δικαστήριο.
Το “έγκλημά” τους είναι ότι παραβίασαν το νόμο σχετικά με τις συγκεντρώσεις που επέβαλαν οι βρετανικές αποικιακές αρχές το 1914. Οι φυλακίσεις έρχονται καθώς το καθεστώς του στρατάρχη Σίσι επέκτεινε την πανεθνική κατάσταση έκτακτης ανάγκης για τρεις ακόμη μήνες.
Η Μαχιενούρ και ο Μοατάσεμ βρίσκονται στη φυλακή από το Νοέμβρη. Στις 13 Γενάρη θα ασκήσουν έφεση κατά της απόφασης. Ο μόνος μάρτυρας κατηγορίας είναι ένας αστυνομικός. Η ίδια του η γραπτή αναφορά λέει ότι οι κατηγορούμενοι είχαν φύγει από το σημείο της συγκέντρωσης όταν ο ίδιος έφτασε στο σημείο.
Η δίωξη έγινε για μια διαδήλωση στο πλαίσιο μιας σειράς κινητοποιήσεων ενάντια στην παράδοση των νησιών Τιράν και Σαναφίρ στη Σαουδική Αραβία. Όμως είναι ξεκάθαρο ότι ο πραγματικός στόχος είναι το σπάσιμο του ηθικού μέσω της φυλάκισης ακτιβιστών που διακινδυνεύουν τη ζωή τους για την υπεράσπιση εργατών και αγωνιστών που διώκονται από τις αρχές.
Η Μαχιενούρ είναι πασίγνωστη για τη δουλειά της για την υπεράσπιση ακτιβιστών, συνδικαλιστών και Σύρων προσφύγων από τις διωκτικές αρχές. Φυλακίστηκε ξανά το 2015 σε μια υπόθεση που σχετιζόταν με την αθώωση αστυνομικών που κατηγορούνταν για τη δολοφονία του Χάλεντ Σαΐντ. Ο Σαΐντ δολοφονήθηκε το 2010 και η υπόθεσή του ήταν μία από τις αφορμές της αιγυπτιακής επανάστασης το 2011.
Στην προηγούμενη φυλάκισή της η Μαχιενούρ είχε γράψει μέσα από τη φυλακή: “Δεν ξέρω πολλά για το τι συμβαίνει έξω από τότε που επιβεβαιώθηκε η ποινή μου. Αλλά υποθέτω ότι όπως και σε άλλες περιπτώσεις που κάποιος δικός μας φυλακίστηκε, το διαδίκτυο γεμίζει με συνθήματα ‘λευτεριά στον…’ ή ‘οι πιο θαρραλέοι είναι στη φυλακή’ και τα λοιπά. Όμως από τότε που μπήκα στη γυναικεία φυλακή της Νταμανχούρ, εγώ μόνο ένα πράγμα σκέφτομαι: “Να γκρεμίσουμε το ταξικό σύστημα’”.
Στην αναμονή της τελευταίας δίκης, η αδερφή της έγραψε: “Η Μαχιενούρ βρίσκεται σε ένα κελί γεμάτο με 31 γυναίκες, η καθεμιά από τις οποίες έχει γύρω στα 50 εκατοστά πλάτος στο έδαφος για να κοιμηθεί. Κατέληξαν να μοιράζουν τις ώρες του ύπνου μεταξύ τους, έτσι η Μαχιενούρ κοιμάται μόνο δυο ώρες τη μέρα”.
Ο Μοατάσεμ είναι ένας από τους ιδρυτές του ανεξάρτητου συνδικάτου στο εργοστάσιο ξυριστικών μηχανών της εταιρείας Lord. Ήταν γραμματέας του συνδικάτου πριν βρεθεί διωκόμενος για τη συνδικαλιστική του δράση.
Η Μαχιενούρ και ο Μοατάσεμ είναι μόνο δύο από τους δεκάδες χιλιάδες που βρίσκονται στη φυλακή με χαλκευμένες κατηγορίες από το αυταρχικό στρατιωτικό του Σίσι.
Πάνω από 40 μέρες στις φυλακές του Μάλτεπε κλείνει ο Εμίν Σακίρ, μέλος του αδελφού κόμματος του ΣΕΚ στην Τουρκία. Φυλακίστηκε στα τέλη Νοέμβρη για το αρχειακό υλικό σχετικό με την Αριστερά στην Τουρκία που οργάνωνε στην ιστοσελίδα του.
Στο ένα μήνα από τη φυλάκισή του έστειλε το παρακάτω γράμμα στους συντρόφους και τις συντρόφισσές τους: “Είμαστε 11 άνθρωποι σε ένα κοιτώνα που προορίζεται για 28. Ο λόγος που είμαστε τόσο λίγοι είναι ότι εδώ βάζουν ξεχωριστά τους πολιτικούς κρατούμενους. Στο διπλανό κελί που είναι μόνο για ποινικούς έχουν 38 ανθρώπους.
Όλες οι ώρες της μέρας είναι πολύ καλά οργανωμένες και όλα είναι πολύ πειθαρχημένα. Είχε ξεκινήσει πριν έρθω εδώ κι έτσι δεν ήταν πολύ δύσκολο να συνηθίσω σε αυτό το καθημερινό πρόγραμμα. Ξύπνημα στις 7, στις 8.25 καταμέτρηση, διάβασμα μεταξύ 9 το πρωί ως τις 12 το μεσημέρι με ένα διάλειμμα για τσάι στις 10. Στις 12 τρώμε μεσημεριανό και μεταξύ 1 και 3μμ είναι ώρες ξεκούρασης. Ελεύθερος χρόνος ως τις 6μμ και μετά βραδινό φαγητό και διάβασμα ξανά. Ώρα ύπνου τα μεσάνυχτα.
Κάθε μέρα μάς φέρνουν τις εφημερίδες Χουριέτ και Τζουμχουριέτ. Δεν το περίμενα όταν διάβασα την είδηση για μένα τον ίδιο στην Τζουμχουριέτ.
Έχουμε δικαίωμα να χρησιμοποιούμε τηλέφωνο κάθε δυο βδομάδες, τη Δευτέρα. Κανονικά αυτό το δικαίωμα ήταν βδομαδιάτικο, αλλά όπως και πολλά άλλα δικαιώματα, έχει περιοριστεί από την κατάσταση έκτακτης ανάγκης.
Ο κοιτώνας έχει δύο ορόφους. Ο πρώτος είναι για κοινή χρήση και έχει πρόσβαση σε έναν χώρο αερισμού που είναι 16 βήματα επί 6. Στο δεύτερο όροφο είναι τα κρεβάτια.
Προσπαθώ να διαβάζω πολύ παρόλο που είναι δύσκολο λόγω των περιορισμών. Μου ανακοινώθηκε ότι δεν θα μου δώσουν τα βιβλία που μου στείλατε μέσω ταχυδρομείου. Το ίδιο συμβαίνει και με πολλές από τις επιστολές που μου στάλθηκαν.
Κατά τη διάρκεια της συνάντησης με το δικηγόρο μου η πόρτα παραμένει ανοιχτή. Όλη τη συζήτηση που έχω μαζί του την ακούνε και ορισμένες φορές κρατάνε σημειώσεις. Όταν διαμαρτυρόμαστε για τέτοιου είδους συμπεριφορές η δικαιολογία είναι πάντα η “κατάσταση έκτακτης ανάγκης”. Επίσης με έγδυσαν για να με ψάξουν όταν πρωτοέφτασα στη φυλακή και ο γυμνός έλεγχος επαναλαμβάνεται πάντα όταν ένας κρατούμενος πάει στο ιατρείο”.