Την ίδια στιγμή που τα ακροδεξιά συλλαλητήρια "για το όνομα της Μακεδονίας" κυριαρχούν στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων, στα σιωπηρά η κυβέρνηση επιταχύνει το πραγματικό ξεπούλημα -όχι της "πατρίδας" και των "συμβόλων του έθνους" αλλά της ίδιας της δημόσιας περιουσίας. Το 2018 θα είναι, σύμφωνα με τις προβλέψεις του προϋπολογισμού, η χρονιά της απογείωσης των ιδιωτικοποιήσεων. Μέσα στην περίοδο 2011 - 2017 το δημόσιο έχει εισπράξει συνολικά 4,3 δις από τα διάφορα προγράμματα αποκρατικοποιήσεων. Για τη φετινή χρονιά ο πήχης έχει τεθεί στα 2,7 δις -ένα ποσό που αντιστοιχεί σε μια αύξηση πάνω από 400% σε σχέση με τον μέσο όρο της περασμένης επταετίας.
Ανήμερα την Πρωτοχρονιά 19 ΔΕΚΟ -ανάμεσά τους η ΔΕΗ, η ΕΥΔΑΠ και η ΕΥΑΘ, το αεροδρόμιο "Ελευθέριος Βενιζέλος", οι δημόσιες συγκοινωνίες της Αθήνας (ΟΑΣΑ), η Διώρυγα της Κορίνθου και τα Καταστήματα Αφορολογήτων Ειδών- πέρασαν κάτω από τον έλεγχο της "Ελληνικής Εταιρίας Συμμετοχών και Περιουσίας" (ΕΕΣΥΠ), του διαβόητου Υπερταμείου δηλαδή. Η ένταξή τους στην ΕΕΣΥΠ είναι ο πρώτος σταθμός πριν από την πλήρη και οριστική τους παράδοση στους ιδιώτες -που για πολλές από αυτές θα είναι άμεση. Όπως έγραφε η εφημερίδα "Τα Νέα" λίγες μέρες πριν τα Χριστούγεννα.
"Με το καλημέρα της νέας χρονιάς θα πρέπει να τρέξουν οι διαγωνισμοί για τις μαρίνες Αλίμου και Χίου, για την παραχώρηση της Εγνατίας Οδού, να μπει στην τελική ευθεία η πώληση του ΔΕΣΦΑ (66%) και να αρχίσουν οι αποκρατικοποιήσεις του Διεθνούς Αερολιμένα Αθηνών (30%), των ΕΛΠΕ (35%), της ΔΕΠΑ (65%) και του ΟΤΕ (5%). Ταυτόχρονα η κυβέρνηση καλείται να τρέξει την πώληση του 17% της ΔΕΗ, να προκηρύξει τον διαγωνισμό για το καζίνο στο Ελληνικό και να τελειώνει το συντομότερο δυνατό με όλες τις εκκρεμότητες στο πρώην αεροδρόμιο, ώστε ως τον Ιούνιο να έχει κλείσει οικονομικά τη συναλλαγή...".
Για τις υπόλοιπες, τις πιο προβληματικές που δεν μπορούν να πουληθούν άμεσα, η ένταξη στο Υπερταμείο θα ακολουθηθεί από ένα επιθετικό πρόγραμμα "εξυγίανσης" -περικοπής δαπανών μέσα από τη μείωση του προσωπικού κύρια και αύξησης των εσόδων μέσα από την "ορθή" τιμολόγηση των υπηρεσιών τους- με στόχο να γίνουν δελεαστικές για τους επενδυτές στο άμεσο μέλλον.
Χρέος
Τα έσοδα από τις αποκρατικοποιήσεις πηγαίνουν κατευθείαν στην αποπληρωμή του χρέους. Η επίτευξη των στόχων είναι κρίσιμη για την κυβέρνηση αφού θα επηρεάσει άμεσα τις εκτιμήσεις τόσο των δανειστών όσο και των οίκων αξιολόγησης. Η διαπραγμάτευση για το χρέος, η έξοδος στις αγορές και η έξοδος από τα μνημόνια (που υπόσχεται ο Τσίπρας τον Αύγουστο) είναι άμεσα δεμένες με την επιτυχία των ιδιωτικοποιήσεων. Πέρσι, παρά την πώληση των 14 περιφερειακών αεροδρομίων στη Fraport, η κυβέρνηση δεν κατάφερε να πιάσει τον στόχο των 1,4 δις: τα έσοδα από τις αποκρατικοποιήσεις ήταν "μόνο" 1,1 δις. Παρόλα αυτά, ήταν το "καλύτερο" αποτέλεσμα από το 2011 μέχρι σήμερα.
Θα πιάσει η κυβέρνηση τον καινούργιο στόχο; Ο Τσίπρας και ο Τσακαλώτος ποντάρουν στη διεθνή "ανάκαμψη" που έχει ρίξει τα επιτόκια των ελληνικών ομολόγων - από το 15% του καλοκαιριού του 2015 στο 3,5% σήμερα. Από την πώληση του 30% της συμμετοχής του δημοσίου στο Ελευθέριος Βενιζέλος, για παράδειγμα, η κυβέρνηση εκτιμούσε αρχικά ότι θα εισέπραττε περίπου 500 εκατομμύρια. Τώρα οι προσδοκίες έχουν ανέβει -οι νέες εκτιμήσεις κάνουν λόγο ακόμα και για ένα δισεκατομμύριο.
Τα οικονομικά επιτελεία, όμως, ξέρουν ότι η ανάκαμψη αυτή είναι πολύ ασταθής: την περασμένη Παρασκευή (2 Φλεβάρη), για παράδειγμα, το Χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης κατέγραψε τη μεγαλύτερη ημερήσια πτώση εδώ και δέκα χρόνια. Τη Δευτέρα η αναταραχή απλώθηκε παντού. Το χρηματιστήριο του Τόκιο έκανε βουτιά και ακολούθησε το Χονγκ-Κονγκ και όλα τα ευρωπαϊκά. Η μέρα έκλεισε με νέα πτώση στη Νέα Υόρκη. Οι “επενδυτές” κρατάνε την αναπνοή τους. Το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης αναγκάστηκε να αναβάλει τη νέα “έξοδο στις αγορές” με ελληνικά ομόλογα του δημοσίου που προγραμμάτιζε.
Η μεγαλύτερη, όμως, απειλή για τα σχέδια της κυβέρνησης προέρχεται από τα "κάτω" -από τις αντιδράσεις των εργαζομένων. Το ξεπούλημα των ΔΕΚΟ την φέρνει αναγκαστικά σε σύγκρουση με τα πιο δυνατά, παραδοσιακά, συνδικάτα. Η κυβέρνηση "ποντάρει" στην αδράνεια της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας, στην "εξαφάνιση" των ηγεσιών της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ. Αλλά μόνο κάποιος πολύ απελπισμένος θα πόνταρε την τύχη του σε τέτοια “στήριξη”. Η βάση έχει άλλες διαθέσεις και ετοιμάζεται να συγκρουστεί με απεργίες στις συγκοινωνίες, στο νερό, σε όλα τα μέτωπα που ανοίγει το μεγάλο ξεπούλημα.