Άλλο ένα Γιούρογκρουπ αυτή τη Δευτέρα ήρθε να επιβεβαιώσει πόσο ψεύτικη είναι η εικόνα ότι βαδίζουμε προς την έξοδο από τα Μνημόνια. Ακόμα και για την εκταμίευση μιας δόσης τον Μάρτη, οι υπουργοί οικονομικών της ευρωζώνης επιμένουν να κατοχυρώσουν ότι ο Λάτσης θα πάρει το Ελληνικό και οι τράπεζες θα έχουν τα χέρια τους λυμένα για τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς.
Η κυβέρνηση προσπαθεί να συγκαλύψει αυτή την εξέλιξη προβάλλοντας τα καλά λόγια των “εταίρων” για την “πρόοδο” της οικονομίας και ιδιαίτερα το γεγονός ότι οι προβλέψεις για το “μαξιλάρι ασφαλείας για την έξοδο στις αγορές” καταγράφουν άνοδο. Τι είναι, όμως, αυτό το μαξιλάρι;
Η Τρόικα, οι οίκοι αξιολόγησης που βαθμολογούν τη δυνατότητα του κράτους να δανείζεται και τα αρπακτικά της διεθνούς τραπεζικής αγοράς, όλοι απαιτούν ότι η κυβέρνηση πρέπει να συγκεντρώσει ένα μεγάλο ποσό σαν εγγύηση για να πληρώνονται τα τοκοχρεολύσια τα επόμενα χρόνια, όταν το δημόσιο θα εξαρτιέται από τις αγορές για να δανείζεται. Με αυτό τον τρόπο, λένε, μειώνεται το ρίσκο της εξόδου στις αγορές και γίνεται πιο σίγουρο ότι δεν θα χρειαστεί και τέταρτο μνημόνιο.
Χάρες
Η αλήθεια είναι ότι αυτό το “μαξιλάρι” ΕΙΝΑΙ το τέταρτο μνημόνιο. Για να συγκεντρώσει αυτή την “καβάντζα” ο Τσακαλώτος και το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης κάνουν όλες τις χάρες στους τραπεζίτες και τους “θεσμούς” τους. Όχι μόνο ικανοποιώντας όλα τα “προαπαιτούμενα” του τρίτου μνημόνιου που λεηλατούν μισθούς, συντάξεις, δημόσιες επιχειρήσεις και υπηρεσίες, αλλά και προεκτείνοντας αυτή τη λεηλασία στο μέλλον.
Ένα μεγάλο μέρος από το “μαξιλάρι” προέρχεται από ποσά του τρίτου μνημόνιου που προορίζονταν για την ανακεφαλαιοποίηση των τεσσάρων “συστημικών” τραπεζών (ΕΤΕ, Άλφα, Πειραιώς και Γιούρομπανκ). Τελικά το δημόσιο δεν συμμετείχε στην ανακεφαλαιοποίηση, τις άφησε στο έλεος των διάφορων funds, και υπολογίζει να κρατήσει αυτά τα δισεκατομμύρια στο πλάι. Πού θα βρίσκονται, όμως, τα λεφτά του “μαξιλαριού”; Σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες, η κυβέρνηση διαπραγματεύεται με την Τρόικα για να πάρει την έγκρισή της και να τα κάνει καταθέσεις στις ...τράπεζες. Με άλλα λόγια, αντί να γίνει μεγαλομέτοχος των τραπεζών, το κράτος θα γίνει μεγαλοκαταθέτης τους. Με αυτόν τον τρόπο, οι ιδιωτικοποιημένες τράπεζες θα περάσουν πιο εύκολα τα λεγόμενα stress tests με τις πλάτες του δημοσίου.
Πρόκειται για ακραίο σκάνδαλο. Η κυβέρνηση που λέει ότι δεν έχει λεφτά για προσλήψεις στην Παιδεία, στην Υγεία, σε όλες τις υπηρεσίες που έχει ανάγκη η εργατική τάξη, αφήνει τους τραπεζίτες, ντόπιους και διεθνείς, να κάθονται πάνω σε ένα βουνό από χρήματα. Τους αφήνει επίσης να λεηλατούν τα λεφτά των συνταξιούχων, όπως π.χ. τον ΛΕΠΕΤΕ της Εθνικής, και να προχωράνε σε απολύσεις για να ανεβάσουν την κερδοφορία τους.
Είναι κατεπείγον να κλιμακώσουμε και να συντονίσουμε τις εργατικές αντιστάσεις σε αυτά τα χτυπήματα. Παντού ανοίγουν μέτωπα ενάντια στις απολύσεις, για μονιμοποιήσεις συμβασιούχων και νέες προσλήψεις. Τέτοιες διεκδικήσεις έχουν ανοιχτές οι εκπαιδευτικοί, οι εργαζόμενοι στα Νοσοκομεία και στους Δήμους. Παντού ανοίγουν μέτωπα ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις που απειλούν το νερό, το ρεύμα, τις συγκοινωνίες και τσακίζουν θέσεις και συνθήκες εργασίας. Το μακρύ χέρι των τραπεζιτών απλώνεται και πάνω από τα σπίτια με τους πλειστηριασμούς. Είναι καιρός να ενώσουμε όλους αυτούς τους αγώνες απαιτώντας να μην πληρώσουμε εμείς για τα κέρδη των τραπεζών. Τα λεφτά όντως υπάρχουν, απαιτούμε να πάνε για δουλειές, απαλλοτριώνοντας τους τραπεζίτες με διαγραφή του χρέους και κρατικοποίηση χωρίς αποζημίωση.