Απεργοί δικαστικοί υπάλληλοι μιλάνε για την απεργία τους και την αστική δικαιοσύνη

Τί είναι αυτό που έχει εξοργίσει τόσο πολύ τους εργαζόμενους στα δικαστήρια;

Η στοχοποίηση των δημοσίων υπαλλήλων με τις κατηγορίες περί τεμπέληδων προνομιούχων καλοπληρωμένων. Κατηγορούν εμάς που στην ουσία ο μισθός μας έχει μείνει σταθερός για δεκαετίες. Μέσα από τις επιδοματικές πολιτικές μιας ολόκληρης εικοσαετίας έχουν καταφέρει να κρατήσουν τους μισθούς και τις συντάξεις παγωμένες. Τώρα έρχονται να μας κόψουν και αυτά τα ψίχουλα που έχουμε κερδίσει με αγώνες όλα αυτά τα χρόνια.

Όμως, το πρόγραμμα σταθερότητας και οι περικοπές στα εισοδήματά μας είναι απλά η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι της οργής. Στα δικαστήρια υπάρχουν χρόνια συσσωρευμένα προβλήματα που οφείλονται στην πλήρη αδιαφορία των κυβερνήσεων. Αυτή τη στιγμή που μιλάμε οι δικαστικοί υπάλληλοι στην Ευελπίδων είναι περίπου 400. Ποτέ από το 1985 δεν ήμασταν τόσο λίγοι. Η εξάντληση και το εργασιακό στρες ταυτόχρονα με τις απίστευτες συνθήκες εργασίας, μέσα σε κτήρια ετοιμόρροπα, χωρίς θέρμανση και χωρίς τις πλέον απαραίτητες υλικοτεχνικές υποδομές, οδηγούν τους εργαζόμενους σε καταστάσεις εξουθένωσης με απτά αποτελέσματα στην ίδια τους την υγεία. Δεκάδες εργαζόμενοι από εμάς εμφανίζουν προβλήματα υγείας λόγω υπερκόπωσης και έχουμε αποδεδειγμένα ένα από τα ψιλότερα ποσοστά επαγγελματικών ασθενειών. Τέσσερις εργαζόμενοι πέθαναν τον τελευταίο μήνα. Φτάσαμε στο σημείο να θεωρούμε πως το να είσαι ράκος είναι λογικό.

Όρια απόδοσης

Γι´ αυτό και σε μια από τις προηγούμενες στάσεις συγκεντρωθήκαμε και αποφασίσαμε να βάλουμε θέμα μείωσης των ορίων απόδοσης. Οι συνδικαλιστικές ηγεσίες -παράνομα- έχουν αποδεχτεί πως οι δικαστικοί υπάλληλοι θα πρέπει να παρουσιάζουν στην καθαρογραφή 18 σελίδες. Τα τελευταία χρόνια τις κάνανε 25 και τώρα θέλουν να τις κάνουν 30. Εμείς δεν απαρνούμαστε το δικαίωμά μας να μην δεχόμαστε κανένα όριο απόδοσης και καμιά αξιολόγηση. Απλά επειδή εδώ και 20 χρόνια έχει παγιωθεί μια κατάσταση αυτό που λέμε είναι να βάλουμε ένα maximum π.χ. 20 σελίδες. Κανένας πάνω από αυτό το όριο. Να τους αποδείξουμε πως εμείς δεν μπορούμε πλέον να ανταπεξέλθουμε στον υπερτριπλασιασμό του δικαστηριακού έργου και μάλιστα με λιγότερο προσωπικό. Ο μόνος τρόπος για να τους ωθήσουμε σε προσλήψεις είναι να συσσωρεύσουμε ύλη.

Αυτό που προσπαθούν να κάνουν είναι να βάλουν και στον τομέα της δικαιοσύνης ιδιωτικές εταιρίες. Ήδη εδώ στην Ευελπίδων υπάρχει -αντισυνταγματικά- ιδιωτική εταιρία που έχει αναλάβει την απομαγνητοφώνηση 20.000 δικαστηριακών ωρών - παρά το ότι πληρώνουν πολύ περισσότερα χρήματα από το να έκαναν προσλήψεις. Παρά το ότι με αυτό τον τρόπο διαλύουν τα ταμεία μας αφού τα αφήνουν χωρίς εισφορές. Και το ίδιο ισχύει για τα συνεργεία καθαριότητας και τα απίστευτα λεφτά που παίρνουν για να εκμεταλλεύονται για ένα ξεροκόμματο τον ιδρώτα των καθαριστριών.

Γιατί έχει αυξηθεί το έργο των δικαστηρίων;

Γιατί μέσα στα δικαστήρια συσσωρεύονται και παρουσιάζονται στον πιο ακραίο βαθμό όλες οι παθογένειες του συστήματος. Σήμερα, εν μέσω κρίσης, περισσότερο από ποτέ φαίνεται η ταξικότητα της αστικής δικαιοσύνης. Απλά όποιος έχει χρήματα την γλιτώνει, όποιος όχι δεν έχει ελπίδα. Από πού να ξεκινήσεις; Αν αρχίσεις και γυρνάς από γραφείο σε γραφείο θα μαζέψεις απίστευτα στοιχεία. Να σου δώσω μερικά. Πέρσι γίνανε πάνω από 70.000 κατασχέσεις σπιτιών -με την Eurobank πρώτη στην λίστα- για ποσά αστεία που δεν ξεπερνάνε τα 5.000 ευρώ τις περισσότερες φορές. Το ίδιο συμβαίνει με τις ακάλυπτες επιταγές και κάθε είδους χρηματοπιστωτική δραστηριότητα.

Για να μην μπούμε στο ζήτημα της μετανάστευσης και της ρατσιστικής νομοθεσίας που υπάρχει στην Ελλάδα. Οι συνθήκες που υπάρχουν στο Β´ αυτόφωρο στο τριμελές και το μονομελές είναι απάνθρωπες. Όποιος δεν έχει χαρτιά δεν θεωρείται άνθρωπος αλλά σκουπίδι. Θα σου δώσω μόνο ένα παράδειγμα. Συλλαμβάνεται Παλαιστίνιος πρόσφυγας με αντικαταθλιπτικά και αγχολυτικά. Η πραγματογνωμοσύνη αποδεικνύει ότι προέρχεται από περιοχή που έχει πόλεμο, πως ο ίδιος παρά το νεαρό της ηλικίας του έχει ζήσει μια τραγωδία και πως χρειάζεται ψυχολογική υποστήριξη. Όμως επειδή δεν είναι τοξικομανής τα αντικαταθλιπτικά καταγράφονται ως ναρκωτικά, άρα αυτός ως έμπορος και έτσι καταδικάζεται και αφού δεν έχει χαρτιά απελαύνεται με συνοπτικές διαδικασίες με τον νόμο Δένδια. Ή με τους διερμηνείς που φτάνουν στο σημείο να ανταλλάσουν σημειώματα με τους αστυνομικούς. Κάποια στιγμή ένας διερμηνέας άρχισε να λέει το «ποίημα» για άλλη δίκη. Μέχρι και η εισαγγελέας τον πήρε χαμπάρι, αλλά ...και τι έγινε; Τίποτα. Τέτοια παραδείγματα είναι χιλιάδες. Και η κατάσταση χειροτερεύει καθημερινά.

Η ποινικοποίηση της χρήσης ναρκωτικών στην Ελλάδα είναι άλλο ένα τεράστιο ζήτημα. Άνθρωποι άρρωστοι πετιούνται δεξιά και αριστερά σε διαδρόμους και κελιά. Χωρίς φροντίδα και χωρίς ελπίδα. Στην Ελλάδα όλοι σχεδόν οι χρήστες γίνονται βαποράκια για να μπορέσουν να βγάλουν τη δόση τους. Με την παρούσα νομοθεσία όλοι οι χρήστες γίνονται ποινικοί γεμίζοντας τα δικαστήρια και τις φυλακές.

Πού βρίσκονται σήμερα οι κινητοποιήσεις;

Από τις 8/3 καθημερινώς και αδιαλείπτως πραγματοποιούνται όλες οι στάσεις με όλο και μεγαλύτερη συμμετοχή παρά τις προσπάθειες εκφοβισμού. Την Παρασκευή (12/3) η προϊστάμενη προσωπικού κάλεσε όλους τους διευθυντές των τμημάτων -και όχι το συνδικαλιστικό όργανο ως είθισται- και τους ζήτησε ονομαστική αναφορά ανά τμήμα για το ποιοι συμμετέχουν στις κινητοποιήσεις. «Όποιος θέλει ας έρθει στις 10 το πρωί στον σύλλογο να μας βρει και να πάρει απουσίες», ήταν η απάντησή μας. Με γύρες στα διάφορα τμήματα προσπαθήσαμε να σπάσουμε τον φόβο των συναδέλφων. Αυτό που συνειδητοποιήσαμε είναι πως η οργή πλέον ξεχειλίζει μεταξύ των δικαστικών υπαλλήλων και αυτός είναι και ο λόγος που μέρα τη μέρα αυξάνεται και η συμμετοχή στις στάσεις. Την Δευτέρα 15/3 μαζευτήκαμε έξω από την Εισαγγελία αφού μάθαμε ότι οι εργαζόμενοι εκεί εξαναγκάζονται να δουλέψουν. Κλιμάκια των 50 ατόμων μπήκαν στα γραφεία και τους κατέβασαν. Κανένας δεν πρόκειται να δουλέψει στην Ευελπίδων από τις 10 μέχρι τις 12 όσο γίνονται κινητοποιήσεις. Τέρμα!

Απεργιακή επιτροπή

Τώρα προσπαθούμε να φτιάξουμε απεργιακή επιτροπή που θα αναλαμβάνει να υλοποιεί τις αποφάσεις της Γ. Σ. αφού οι ηγεσίες αρνούνται να το κάνουν. Προσπαθούμε να στήσουμε ένα κεντρικό συντονιστικό με απεργιακές επιτροπές σε κάθε δικαστικό κατάστημα της χώρας. Ήδη την απόφαση για δίωρες στάσεις την ακολουθούν σε όλη την Αθήνα στο Ειρηνοδικείο, στο Εφετείο και στα περιφερειακά καταστήματα. Σήμερα ήρθανε στην κινητοποίησή μας και από τον Άρειο Πάγο και τις επόμενες μέρες θα ξεκινήσουν στάσεις εργασίας και εκεί.

Αυτό που θέλουμε είναι να γενικευτούν οι κινητοποιήσεις πανελλαδικά. Όμως η ομοσπονδία -και παρά τις διαβεβαιώσεις του προέδρου της ΟΔΥΕ Λυμπερόπουλου- τελικά απέρριψε την πρόταση να πάει πανελλαδικά. Όταν μάλιστα στις 12/3 παρουσιάστηκε στην Ευελπίδων για να μιλήσει, στις επίμονες ερωτήσεις μας στο γιατί η ομοσπονδία αρνήθηκε να ψηφίσει τη γενίκευση των κινητοποιήσεων, αυτός απάντησε «γιατί έτσι», για να εισπράξει τις αποδοκιμασίες των συναδέλφων που άδειασαν αμέσως την αίθουσα και δεν έκατσαν ούτε λεπτό να τον ακούσουν.

Είναι ξεκάθαρο πως οι εργαζόμενοι θέλουν να συνεχίσουν τον αγώνα τους. Καταλαβαίνουν πως μόνο με κινητοποιήσεις διαρκείας μπορούν να μπλοκάρουν το σύστημα. Η κινητοποίηση αυτή θα πάει σίγουρα μέχρι το Πάσχα και μετά προετοιμάζουμε την επόμενη Γ. Σ. για την συνέχεια. Όπως δεκάδες συνάδελφοι έξω από κομματικές παρωπίδες στήριξαν την πρόταση για κινητοποιήσεις που μπήκε εντελώς αυθόρμητα στην Γενική Συνέλευση που είχε καλέσει το Δ.Σ. του Συλλόγου στις 2/3, έτσι θα προχωρήσουμε και τώρα. Έχοντας εμπιστοσύνη στους συναδέλφους.

Η Μαρία και η Θάλεια μίλησαν στον Κυριάκο Μπάνο