Αντιρατσιστικό και αντιφασιστικό κίνημα
Η δίκη της Χρυσής Αυγής: Το πόρισμα των ανακριτριών διαβάστηκε στα αναγνωστέα - Επιβεβαιώθηκε μέχρι και την τελευταία λέξη

20/4/15, Απεργιακή διαδήλωση την πρώτη μέρα της δίκης της Χρυσής Αυγής

Με το πόρισμα των ανακριτριών Ι. Κλάπα και Μ. Δημητροπούλου προχώρησε η ανάγνωση των αναγνωστέων εγγράφων κατά τις δικάσιμες 248 (9/5) και 249 (15/5). Το έγγραφο συντάχθηκε στις 19/2/2014, πέντε μήνες μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα και την έναρξη της δίωξης, απευθύνεται στη Βουλή και έχει σαν σκοπό την άρση ασυλίας των βουλευτών της Χρυσής Αυγής προκειμένου να διωχθούν ως ηγεσία της εγκληματικής αυτής οργάνωσης. Είναι ένα έγγραφο τεράστιας σημασίας, που έρχεται σαν αποτέλεσμα εκτεταμένης έρευνας πάνω σε μια σειρά υποθέσεις, με καταθέσεις μαρτύρων, εξέταση ηλεκτρονικού υλικού (φωτογραφίες, βίντεο, μηνύματα) και σύγκριση των απολογιών των κατηγορούμενων με τις πράξεις τους. Πάνω στο πόρισμα των ανακριτριών στηρίχθηκε το παραπεμπτικό βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών, με το οποίο η Χρυσή Αυγή θεωρείται πλέον ναζιστική εγκληματική οργάνωση και παραπέμπεται στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων, τον Φλεβάρη του 2015.

Σκοπός του πορίσματος είναι να καταδείξει «α) τις αρχές β) την οργάνωση και γ) τη δράση της» με βάση το πώς «πράγματι –και όχι κατ’ επίφαση- διατυπώνονται σε επανειλημμένες και σε βάθος χρόνου δημόσιες (προφορικές ή γραπτές) διακηρύξεις του αρχηγού και των ηγετικών στελεχών της». Δηλαδή για πρώτη φορά αναγνωρίζεται επίσημα η ύπαρξη «διπλού λόγου» στην οργάνωση. Οι ανακρίτριες παραθέτουν αποσπάσματα από τις απολογίες των ηγετικών στελεχών, στις οποίες αρνούνται τη ναζιστική ιδεολογία, την εκμετάλλευση των βουλευτικών θέσεων για τις έκνομες πράξεις τους, την ύπαρξη στολών και ομοιομορφίας στις ομάδες ασφαλείας, τη στρατιωτική ιεραρχία και πειθαρχία, ακολουθούμενες από αποσπάσματα (παρμένα από βίντεο και άλλο υλικό που βρέθηκε στους δίσκους των στελεχών) στα οποία τα ομολογούν. Για παράδειγμα ο Παππάς «δεν θυμάται» να έγραψε τον όρκο της Χρυσής Αυγής (διαβάστηκε στην 235η δικάσιμο, βλ. ΕΑ τ.1316), ωστόσο οι ανακρίτριες υποδεικνύουν ομιλίες στις οποίες κάνει λόγο γι’ αυτόν. Ο Μιχαλολιάκος λέει ότι ο εθνικοσοσιαλισμός είναι ιδεολογία «προ 35ετίας», αλλά το έγγραφο τονίζει ότι τα βίντεο στα οποία επιβεβαιώνει τη συνέχιση αυτής της ιδεολογίας είναι του 2011 (πολλά από τα λεγόμενα αυτά του Μιχαλολιάκου δημοσιεύτηκαν στο προηγούμενο φύλλο της ΕΑ τ.1323), ενώ αναφέρει και τη φωτογραφία Κασιδιάρη με σημαία της Βέρμαχτ.

Από τις πρώτες κιόλας σελίδες του πορίσματος είναι ήδη ανάγλυφο το γεγονός ότι η ηγεσία της Χρυσής Αυγής είχε δύο ακροατήρια και δύο γλώσσες. Απευθυνόμενη στο ευρύ κοινό μετρίαζε ή αρνιόταν τον ναζιστικό και εγκληματικό χαρακτήρα της, ενώ απευθυνόμενη στα μέλη τον επιβεβαίωνε και τον υπενθύμιζε διαρκώς. Οι ανακρίτριες πέρα από το να αναδείξουν τον διπλό λόγο κάνουν και τη δουλειά της αποδόμησής του, προσθέτοντας δίπλα στις ομιλίες-ομολογίες και μεγάλη γκάμα υλικού που υποστηρίζει τα τρία κέντρα της έρευνας (αρχές, οργάνωση, δράση).

Μια μεγάλη κατάκτηση που έγινε με αυτό το πόρισμα είναι ότι καταρρίφθηκε μια από τις βασικές γραμμές τόσο της ίδιας της Χρυσής Αυγής για την υπεράσπισή της, όσο και του πολιτικού στερεώματος που αρνιόταν να απομονώσει τη ναζιστική οργάνωση, «είναι πολιτικό κόμμα και έχει εκλεγεί». Το πόρισμα αναφέρει κατηγορηματικά ότι: «Η οργάνωση αυτή […] υπό τον μανδύα πολιτικού κόμματος, έχει ως επιδίωξη την πραγμάτωση των στόχων της με τη χρήση σωματικής ή ένοπλης βίας» και «λειτουργεί κατ’ επίφαση ως πολιτικό κόμμα», ότι δηλαδή η κοινοβουλευτική της ύπαρξη δεν είναι παρά ένα παραπέτασμα πίσω από το οποίο ξεδιπλώνει την εγκληματική της δράση. Σε άλλα σημεία εξηγεί μάλιστα ότι η ΧΑ κάνει χρήση των προνομίων της κοινοβουλευτικής εκπροσώπησης με μόνο στόχο να προωθήσει τη βία της. Η δίωξη δεν αφορά πλέον κάποια μεμονωμένα άτομα που συμβαίνει να είναι και χρυσαυγίτες, αλλά την ηγεσία αυτής της εγκληματικής οργάνωσης που φορά τον μανδύα κόμματος.

Τάγματα εφόδου

Τεκμηριώνει την ύπαρξη ταγμάτων εφόδου (που στη Χρυσή Αυγή ονομάζονται «ομάδες ασφαλείας» ή «ασφάλεια») και του μηχανισμού λειτουργίας τους. Παραθέτει γι’ αυτό sms από την τοπική Νίκαιας, όπως: «Δευτέρα 17.30 άπαντες στα γραφεία ΤΟ Νίκαιας θα μεταβούμε μαζικά στο σημείο- Αναχώρηση 18.20 (μήνυμα άκρως εμπιστευτικό)», «25-5-2013 και ώρα 20.00. Όλη η ασφάλεια στο γραφείο για τελευταία ενημέρωση και οργάνωση της Κυριακής. Απουσίες δεν επιτρέπονται», «Αύριο πρωί στις 9.00 άπαντες για τη δράση παρουσία υποχρεωτική», «Εντολή Λαγού. Παρακαλώ 8 άτομα για τη Δηλιγιάννη». Αποκορύφωμα το sms που σηματοδοτεί την έναρξη της επίθεσης σε βάρος της παρέας του Παύλου Φύσσα: «Όλοι τώρα τοπική όσοι είσαστε κοντά, δε θα περιμένουμε μακρινούς. Τώρα». Ο ρόλος των γραφείων τονίζεται, πέρα από τα sms, και με τη δήλωση του βουλευτή Μ. Αρβανίτη: «Δεν είναι γραφείο η ΤΟ Νίκαιας, είναι εθνικιστικό φρούριο, ένα από τα ορμητήρια της Ελλάδος».

Το πόρισμα στα πλαίσια της τεκμηρίωσης του τρόπου δράσης των ταγμάτων επισημαίνει επίσης τις απολογίες των Τσορβά, Μιχάλαρου, Αναδιώτη και Άγγου για τις στολές που η οργάνωση τους υποχρέωνε να προμηθευτούν και να φοράνε και προτείνει ενδεικτικά μερικές δεκάδες φωτογραφίες στις οποίες τα τάγματα εφόδου απεικονίζονται με τις στολές αυτές, καθώς και sms με οδηγίες ένδυσης για τις «δράσεις». Επίσης υποδεικνύει βίντεο στα οποία τα τάγματα φαίνονται να λειτουργούν στρατιωτικά κάτω από τα παραγγέλματα των επικεφαλής τους.

Σε σχέση με την οργανωμένη από την ηγεσία χρήση βίας, που είναι και το κεντρικό διακύβευμα της ίδιας της δίκης της Χρυσής Αυγής, το πόρισμα προσφέρει πλούσιο υλικό. Από τις καταθέσεις μαρτύρων (θύματα, επικεφαλής κοινοτήτων μεταναστών, βουλευτές άλλων κομμάτων, δημόσια πρόσωπα κλπ) στοιχειοθετεί ένα τεράστιο πλήθος εγκληματικών πράξεων που έχουν κάνει μέλη της ΧΑ κάτω από τις εντολές της ηγεσίας. Ενδεικτικά, πέρα από τις τρεις υποθέσεις που δικάζονται στη δίκη, γίνεται αναφορά και στις εξής: επίθεση στο Συνεργείο, επίθεση στο στέκι Αντίπνοια, δολοφονία Σαχζάτ Λουκμάν, επίθεση στην Ιεράπετρα, επίθεση στον Άγιο Παντελεήμονα. Επιπλέον στις καταθέσεις γίνεται λόγος για δεκάδες επιθέσεις, σε βάρος μεταναστών, οι οποίες καταγράφτηκαν αλλά δεν έφτασαν στα δικαστήρια. Τη βία και την αυστηρή πειθαρχία ενώνουν τα λεγόμενα της ηγεσίας, η οποία ανάμεσα σε άλλα, λέει δια στόματος Λαγού: «Δεν μας φοβίζει τίποτα, δεν μας απειλεί τίποτα, […] αν ακολουθείτε τις γραμμές που σας δίνονται, αν εκτελείτε τις εντολές και είστε πειθαρχημένοι, μη σας νοιάζει τίποτα. Για τα υπόλοιπα κανονίζουμε εμείς».

Το γεγονός ότι η ηγεσία και κυρίως ο Μιχαλολιάκος καθοδηγούσαν και οργάνωναν τη δράση και τον λόγο της εγκληματικής οργάνωσης προκύπτει όχι μόνο από λεγόμενα σαν το παραπάνω, από τα οποία βρίθει η έρευνα που έκαναν οι ανακρίτριες, αλλά και από το ίδιο το καταστατικό του 1987. Με την αρχή του Αρχηγού ανοίγουν οι ανακρίτριες το ιστορικό της ναζιστικής οργάνωσης, παραθέτοντας: «Ο Αρχηγός είναι ο ανώτατος ηγέτης της Χρυσής Αυγής […] έχει την απόλυτη ευθύνη των τελικών αποφάσεων […] είναι πρόσωπο απολύτως απαραβίαστο», ενώ για την ηγεσία το καταστατικό λέει: «Η απόλυτη πειθαρχία των κατώτερων βαθμίδων της κινήσεως στις αποφάσεις των ιεραρχικώς ανώτερων βαθμίδων είναι αυτονόητη». Μέσα στο πόρισμα διατυπώνεται η παρατήρηση ότι ο Μιχαλολιάκος είναι ο ισόβιος αρχηγός της οργάνωσης, από τις αρχές της δεκαετίας του ‘80 που αυτή ιδρύθηκε.

Όπλα

Τέλος το πόρισμα κάνει λόγο για την σκληρή στρατιωτική εκπαίδευση των μελών με κεντρικό υπεύθυνο τον Κασιδιάρη, ενώ περιγράφει εκτενώς τα οπλοστάσια που βρέθηκαν στην κατοχή των μελών της ηγεσίας: Μιχαλολιάκος (ημιαυτόματο, περίστροφο, καραμπίνα, φυσίγγια), Κασιδιάρης (καραμπίνα, που το έγγραφο ξεκαθαρίζει: όχι κυνηγετική), Μίχος (καραμπίνα, ημιαυτόματο, φυσίγγια, γεμιστήρες), Λαγός (ημιαυτόματο, φυσίγγια, καπνογόνα), Γερμενής (φυσίγγια), Μπούκουρας (ημιαυτόματο πιστόλι, καραμπίνα, φυσιγγιοθήκη, συσκευή σκόπευσης ερυθράς κουκκίδας), Παππάς (σιδηρογροθιά). Παραθέτουν φωτογραφίες με μέλη να κρατούν διάφορα όπλα, ανάμεσά τους Καλάσνικοφ. Τονίζουν επιπλέον ότι ο Λαγός έκανε μετατροπή του όπλου του από κρότου αερίων σε πυροβόλο με αλλαγή της κάννης.

Η τεράστια σημασία του εγγράφου αυτού έγκειται στο γεγονός ότι πρόσφερε τόσο συντριπτικό υλικό που οδήγησε στη δίκη της Χρυσής Αυγής, καθώς κανείς πια δεν μπορούσε να κάνει ότι δεν το βλέπει. Για πρώτη φορά η διεκδίκηση του κινήματος να δικαστεί και να απομονωθεί η ναζιστική συμμορία, ακολούθησε το νομικό δρόμο και δικαιώθηκε ως η σωστή. Το κίνημα που παλεύει για να τσακίσει τη φασιστική απειλή είχε βαθιά γνώση όλων αυτών των στοιχείων μέσα από δεκαετίες αντιφασιστικής δράσης. Στις υποθέσεις που αυτό έχει αναδείξει βασίστηκε η έρευνα των ανακριτριών, με τις καταθέσεις μαρτύρων που έχουν ενεργό δράση ή στενή σχέση με αυτό, όπως ο Τζ. Ασλάμ (Πακιστανική Κοινότητα, ΚΕΕΡΦΑ), ο Κ. Παπαϊωάννου (ΕΕΔΑ, Δίκτυο Καταγραφής Περιστατικών Ρατσιστικής Βίας), ο Ν. Ελγαντούρ (Μουσουλμανική Κοινότητα).