Συζήτηση με τους εργαζόμενους στις μονάδες που εμπλέκονται στην διάγνωση και θεραπεία της φυματίωσης πραγματοποίησε το σωματείο του νοσοκομείου Σωτηρία, ετοιμάζοντας κινητοποιήσεις το αμέσως προσεχές διάστημα.
“Το νοσοκομείο Σωτηρία είναι το κατ’ εξοχήν νοσοκομείο που ασχολείται με την φυματίωση και είναι κέντρο αναφοράς στη χώρα” τονίζει η Μαρία Ντάσιου, πνευμονολόγος που συμμετείχε στη συζήτηση του σωματείου. “Η φυματίωση ευδοκιμεί σε περιοχές φτωχές, σε συνθήκες συνωστισμού και εξαθλίωσης και τα τελευταία χρόνια είναι από τα σημαντικότερα προβλήματα της δημόσιας Υγείας. Παγκοσμίως καταγράφεται σαν η πρώτη αιτία θανάτου από λοιμώδη αίτια. Στην χώρα μας, τα επίσημα στοιχεία δείχνουν μικρό αριθμό περιστατικών σε ετήσια βάση, γεγονός όμως που δεν θα πρέπει να μας καθησυχάζει, γιατί αφ’ ενός πιθανά να μη δηλώνονται όλα τα περιστατικά λόγω αδυναμίας συνεργασίας των διάφορων Υγειονομικών Δομών, αφετέρου επειδή η φτωχοποίηση μεγάλης μερίδας του πληθυσμού καθιστά δύσκολη την πρόσβαση των ασθενών σε εξειδικευμένες δημόσιες δομές Υγείας.
Αυτό λοιπόν το, τόσο νευραλγικό για τη δημόσια Υγεία, κομμάτι του νοσοκομείου λειτουργεί με εργαστήριο υποστελεχωμένο, χωρίς γραμματεία, χωρίς σύστημα πληροφορικής, με υποχρηματοδότηση (γεγονός που οδηγεί στην έλλειψη σημαντικών υλικών). Δεν αναβαθμίζεται το υλικό, ούτε αντικαθίσταται το υλικό που χαλάει. Οι κλινικές που ασχολούνται λειτουργούν με ελλείψεις στο προσωπικό και με εργαζόμενους που δεν είναι μόνιμοι και είτε είναι με συμβάσεις που λήγουν σε ελάχιστο χρονικό διάστημα είτε είναι περιορισμένου ωραρίου. Το πρόβλημα απαιτεί μια πιο σοβαρή κρατική κεντρική αντιμετώπιση. Απαιτεί την άμεση δημιουργία δικτύου ιατρείων, δικτύου εργαστηρίων, δικτύου κοινωνικής και ψυχολογικής στήριξης των ασθενών αλλά και του περιβάλλοντος τους.
Ως εκ τούτου απαιτείται η άμεση πρόσληψη εξειδικευμένου προσωπικού στο νοσοκομείο. Πολλοί νέοι συνάδελφοι που έχουν όρεξη και γνώση για να ασχοληθούν με το αντικείμενο έχουν, δυστυχώς, αναγκαστεί να εγκαταλείψουν τη χώρα. Απαιτείται η ενδυνάμωση και η στελέχωση της πρωτοβάθμιας περίθαλψης με εξειδικευμένο προσωπικό που θα είναι η γέφυρα ανάμεσα στον ασθενή και την Δευτεροβάθμια περίθαλψη και θα αποσυμφορίσει τον ήδη επιβαρυμένο φόρτο εργασίας της Δευτεροβάθμιας. Άμεση ανάληψη της φροντίδας των ειδικών πληθυσμών (στρατόπεδα συγκέντρωσης, φυλακών, μεταγωγών), από την Α’ βάθμια περίθαλψη με άκρως εξειδικευμένο και μόνιμο προσωπικό. Συνεργασία της Α’ βάθμιας και Β’ βάθμιας περίθαλψης με το κέντρο των ειδικών λοιμώξεων στην εκπόνηση κεντρικού κρατικού σχεδιασμού για την αντιμετώπιση του προβλήματος.
Απαιτείται η στελέχωση σοβαρής κοινωνικής υπηρεσίας που θα αναλαμβάνει να διερευνά τις συνθήκες ζωής των ασθενών, όσο και την παρακολούθηση της φαρμακευτικής τους αγωγής, την ενημέρωση του περιβάλλοντος τους και την διαπίστωση νέων κρουσμάτων μέσα σε αυτό”.