Ημερίδα με θέμα «Πρόληψη και καταπολέμηση του σεξισμού και των διακρίσεων σε θέματα ταυτότητας φύλου και σεξουαλικού προσανατολισμού» οργάνωσε στις 5/7 το Κέντρο Ερευνών για Θέματα Ισότητας. Πρόκειται για μια εκδήλωση ενημέρωσης για το αντίστοιχο πρόγραμμα που εκπόνησε το ΚΕΘΙ από το 2016 μέχρι το 2018 με στόχο «αφενός την ερευνητική προσέγγιση του ζητήματος του σεξισμού και της ταυτότητας φύλου, και αφετέρου την υλοποίηση επιμορφωτικών παρεμβάσεων», όπως επισημαίνεται στη σελίδα του προγράμματος.
Στο πρώτο μέρος της ημερίδας μια σειρά ΛΟΑΤΚΙ+ οργανώσεις παρουσίασαν το έργο τους, καθώς και επιμέρους έρευνες που έχουν κάνει οι ίδιες για τις σεξιστικές διακρίσεις. Ξεχώρισε το κομμάτι της εκπαίδευσης, στο οποίο η Color Youth και το Πολύχρωμο Σχολείο ανέδειξαν πόσο μεγάλες μάχες έχουν ανοίξει στα σχολεία και στους συλλόγους εκπαιδευτικών. Από το πώς και σε ποιο βαθμό αναπαράγονται τα σεξιστικά στερεότυπα δίνοντας χώρο σε ομοφοβικές/τρανσφοβικές επιθέσεις σε βάρος μαθητών και μαθητριών, μέχρι τη δυσκολία που έχει ένας καθηγητής ή μία καθηγήτρια να συνδράμει το παιδί που έχει ανάγκη από βοήθεια.
Στο πάνελ συμπεριλαμβάνονταν το Σωματείο Υποστήριξης Διεμφυλικών, οι Proud Seniors (ομάδα υποστήριξης ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων άνω των 50 ετών), οι Οικογένειες Ουράνιο Τόξο, η γραμμή ψυχολογικής υποστήριξης «Δίπλα σου», η Color Youth, το Πολύχρωμο Σχολείο, οι Περήφανοι Γονείς (ομάδα υποστήριξης γονέων ΛΟΑΤΚΙ+ παιδιών) και η Θετική Φωνή (οργάνωση για τα δικαιώματα των οροθετικών ατόμων, που εκπονεί και το πρόγραμμα Red Umbrella, υποστήριξη εργαζόμενων στο σεξ). Το εύρος των δράσεων που αναδείχθηκε τονίζει πέρα από κάθε αμφισβήτηση ότι τα ΛΟΑΤΚΙ+ δικαιώματα και η ποιότητα ζωής για τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα και τον περίγυρό τους δεν είναι ένα περιχαρακωμένο ζήτημα που αφορά μόνο μια «κοινότητα». Και οι αλλαγές που πρέπει να γίνουν δεν περιορίζονται στην επιμόρφωση.
Είναι μια βεντάλια από αιτήματα στα οποία ραχοκοκαλιά δεν μπορεί παρά να είναι η κεντρική πλέον απαίτηση της εργατικής τάξης «οι ανάγκες μας πάνω από τα κέρδη». Από τα σχολεία που χρειάζονται προσωπικό και πόρους για να ανοίξουν και να αντιμετωπίσουν τα φαινόμενα σεξισμού, μέχρι το ΕΣΥ που είναι επιτακτικό να συνεχίσει να στηρίζει και να διευρύνει ακόμα περισσότερο τις υπηρεσίες του προς τα οροθετικά άτομα και τους/τις σεξεργάτες/σεξεργάτριες. Από τους πόρους που απαιτούνται για να είναι εξειδικευμένες και προσβάσιμες οι δομές ψυχικής υγείας μέχρι τις δημοτικές υπηρεσίες που είναι απαραίτητες στις οικογένειες, ΛΟΑΤΚΙ+ και μη. Το πώς επιβάλλουμε τις προτεραιότητες της εργατικής τάξης σε κόντρα με τις προτεραιότητες του συστήματος είναι κεντρική μάχη. Από αυτή την άποψη το ΚΕΘΙ είχε λίγα να προσφέρει. Αλλά ο τεράστιος όγκος εργασίας που παρουσίασε αδιαμφισβήτητα θα είναι χρήσιμος για όσους και όσες μπουν σε αυτή τη μάχη.