Η Αριστερά
Αποχαιρετισμός στον σ. Τάσο Κατιντσάρο

«Έφυγε» ο σύντροφος Τάσος Κατιντσάρος, αγωνιστής του αντιδικτατορικού κινήματος και της επαναστατικής Αριστεράς

Σήμερα το πρωί 27 Σεπτεμβρίου 2018, «έφυγε» ο Τάσος Κατιντσάρος για το μεγάλο ταξίδι του μέλλοντος και της μνήμης, σε ηλικία 63 χρονών. 

Ο Τάσος ήταν μέλος του Πανελλαδικού Συντονιστικού Οργάνου της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, της ΜΕΤΑΒΑΣΗΣ (Τάση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ) και της Πολιτικής Κίνησης «Σύγχρονο ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ».

Γεννήθηκε και έζησε στο Περιστέρι, την αγαπημένη του «λαϊκή γειτονιά» και, από τα μαθητικά του χρόνια, μέσα στη χούντα, οργανώθηκε στην αντιδικτατορική Κομμουνιστική Οργάνωση «Μαχητής». Από τότε, έζησε σαν μαχητής, πάλεψε σαν μαχητής και έφυγε σαν μαχητής, μετά από μακριά μάχη με τον καρκίνο.

Ήταν από τους συνδημιουργούς της συντονιστικής επιτροπής εργαζομένων και μαθητών στην κατάληψη του Πολυτεχνείου, το Νοέμβρη του 1973. Συμμετείχε σε όλα τα μεγάλα γεγονότα της ριζοσπαστικής μεταπολίτευσης, μέσα από σχηματισμούς της επαναστατικής Αριστεράς. Δεν εξαργύρωσε τίποτε από όλα αυτά. Αφιερώθηκε στον αγώνα χωρίς να κερδίσει τίποτε υλικό, ούτε θώκους και αξιώματα.

Στα πέτρινα χρόνια της μεγάλης υποχώρησης του ‘90, αρχικά βοήθησε στη συγκρότηση της Εναλλακτικής Αντικαπιταλιστικής Συσπείρωσης και το 1990 προσχώρησε στο Νέο Αριστερό Ρεύμα, του οποίου υπήρξε αδιάλειπτα μέλος της Συντονιστικής και μετέπειτα, Πολιτικής Επιτροπής του, μέχρι το 2017.

Πίστεψε και πάλεψε με ανιδιοτέλεια για την ενότητα της επαναστατικής Αριστεράς. Συνέβαλλε όσο λίγοι στην ίδρυση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Οι σύντροφοι, τα μέλη και όλες οι οργανώσεις της, τον αγαπούσαν για το ενωτικό και δημιουργικό πνεύμα του.

Τον Ιούνιο του 2018 συμμετείχε στην ίδρυση της Πολιτικής Κίνησης Σύγχρονο ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ. Τα τελευταία χρόνια της ενσωμάτωσης μεγάλων τμημάτων της Αριστεράς στο αστικό μνημονιακό στρατόπεδο, των πικρών απογοητεύσεων και του κατακερματισμού, δεν το έβαλε κάτω, αγωνίστηκε σταθερά και αισιόδοξα για την προγραμματική και μετωπική ανασυγκρότηση της αντικαπιταλιστικής και όλης της μαχόμενης Αριστεράς και κυρίως του κομμουνιστικού κινήματος. Σε αυτή τη δύσκολη προσπάθεια, για τον «κομμουνισμό και την ανατροπή», έδωσε και την τελευταία του ικμάδα, ακόμη και από το κρεβάτι του νοσοκομείου. 

Ο Τάσος ήταν ένας ξεχωριστός άνθρωπος. Με σπάνια ευρυμάθεια, με ευγένεια σε όλες του τις σχέσεις, ευαίσθητος απέναντι σε κάθε αδικία και οξύς παρατηρητής των κοινωνικών φαινομένων, ήταν ανήσυχος και ανικανοποίητος, «ψαχνόταν» διαρκώς, αλλά με μια αδογμάτιστη σταθερότητα στο μαρξισμό και στο ρόλο του εργατικού κινήματος. Αντιπάλευε τις αδυναμίες του με έναν ιδιαίτερο τρόπο. Είχε πολλούς φίλους και ενέπνεε το σεβασμό σε όλους, ακόμη και με όσους διαφωνούσε.

«Κυρίως, μας ενώνει αίμα», είπε σε μια από αυτές τις αντιπαραθέσεις για την ιστορία του λαϊκού κινήματος.

Κυρίως, όμως, έβλεπε στο μέλλον.

Στεκόμαστε δίπλα στη σύντροφό του, στην οικογένειά του, στους οικείους του.

Τάσο, καλό ταξίδι.

Το Συντονιστικό Συμβούλιο της Πολιτικής Κίνησης «Σύγχρονο Κομμουνιστικό Σχέδιο»
Αθήνα, 27 Σεπτεμβρίου 2018

Με υψωμένες γροθιές και τραγουδώντας τη Διεθνή αποχαιρέτισαν τον σ. Τάσο Κατιντσάρο εκατοντάδες παλιοί και νέοι σύντροφοι και συναγωνιστές του, από την επαναστατική αλλά και όλη την αριστερά, στην πολιτική κηδεία που έγινε τη Δευτέρα 1 Οκτώβρη στο νεκροταφείο Περιστερίου. Συγκινητικές και σε αγωνιστικό τόνο ήταν οι ομιλίες που έγιναν προς τιμήν του, θυμίζοντας όλες την μαχητική διαδρομή του αφιερωμένη στην πάλη για την επαναστατική αλλαγή της κοινωνίας.

Τον σ. Τάσο αποχαιρέτισαν ο Μπάμπης Ματσκαλίδης, σύντροφός του από την Κ.Ο. Μαχητής και μέλος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ Περιστερίου, ο Κώστας Μάρκου, από το Σύγχρονο Κομμουνιστικό Σχέδιο, ο Δημήτρης Στρατούλης, από τη ΛΑΕ, ο Σωφρόνης Παπαδόπουλος, από την ΟΚΔΕ, ο Αντώνης Δραγανίγος, από το ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση, ο Γιάννης Φελέκης, από την ΟΚΔΕ Σπάρτακος, ο Ζάχος Χριστοδουλόπουλος, από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ Βύρωνα, ο Πάνος Παπανικολάου, από την Αριστερή Κίνηση Περιστερίου, ο Σπύρος Παπακωνσταντίνου, από το ΚΚΕ (μ-λ), ο Παναγιώτης Σωτήρης, από την Αριστερή Ανασύνθεση, ο Πάνος Γκαργκάνας, εκ μέρους του ΣΕΚ και η Ελένη Βαφειάδου εκ μέρους του ΕΚΚΕ.


Με αισθήματα μεγάλης θλίψης αποχαιρετούμε τον σ. Τάσο που έφυγε σήμερα το πρωί, Πέμπτη 27 Σεπτέμβρη 2018. Χάνουμε- και μαζί μας όλη η Αριστερά- έναν σύντροφο με τον οποίο μας ενώνουν αγώνες που δώσαμε μαζί εδώ και δεκαετίες για την κοινή υπόθεση της νίκης και της απελευθέρωσης της εργατικής τάξης.

Δεν μας ενώνει μόνο η κοινή μας ένταξη στο μέτωπο της αντικαπιταλιστικής αριστεράς, την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, τα τελευταία δέκα περίπου χρόνια. Αν και αυτό θα ήταν από μόνο του αρκετό για να σταθούμε με τη γροθιά υψωμένη στη μνήμη του, έχουμε μια κοινή διαδρομή από τα χρόνια της εξέγερσης του Πολυτεχνείου και της Μεταπολίτευσης. Η Οργάνωση Σοσιαλιστική Επανάσταση (ΟΣΕ) από την οποία προέρχεται το κόμμα μας βρέθηκε ξανά και ξανά μέσα στους αγώνες μαζί με την Κομμουνιστική Οργάνωση Μαχητής στην οποία εντάχθηκε ο σ. Τάσος από τα μαθητικά του χρόνια. 

Μαζί στην εξέγερση του Νοέμβρη 1973, μαζί στην πρώτη Πρωτομαγιά μετά την πτώση της δικτατορίας και στις απεργίες ενάντια στο νόμο 330, μαζί σαν συμπαραστάτες στην κατάληψη της ΜΕΛ λίγο πιο μετά. Όταν η κυβέρνηση του Καραμανλή προσπάθησε να καταστείλει την επαναστατική αριστερά ως «τρομοκράτες» ακολουθώντας στα χνάρια της Γερμανικής κυβέρνησης μετά τη δολοφονία των Μπάντερ-Μάινχοφ, βρεθήκαμε ξανά μαζί σαν συμπαραστάτες του Γιάννη Σερίφη μέχρι να κερδιθεί η κρίσιμη δίκη ενάντια σε εκείνη τη σκευωρία.

Και ύστερα, μαζί στο κίνημα για το στρατό με τον σ. Τάσο στην πρώτη γραμμή των στρατευμένων νεολαίων που απαιτούσαν μείωση της θητείας και ελεύθερο συνδικαλισμό μέσα στις πιο δύσκολες συνθήκες. 

Αυτή την παρακαταθήκη που αφήνει πίσω του ο σ. Τάσος καλούμε όλους και όλες να τιμήσουμε μαζί σαν πολύτιμη συμβολή στην υπόθεση της εργατικής τάξης.

Αθήνα, 28/9/2018
Η Κεντρική Επιτροπή του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος (ΣΕΚ)