Εργατικό κίνημα
Πανεργατική 14 Νοέμβρη: Συντονισμός Ενάντια στα Μνημόνια

Θα δοθεί μάχη για την επιτυχία της απεργίας στις 14 Νοέμβρη. Η κυβέρνηση βγαίνει προσπαθώντας να πείσει ότι δεν χρειάζονται απεργίες αφού κατεβάζει προϋπολογισμό υποσχόμενη ότι δεν θα περικόψει συντάξεις, λέει ότι θα κάνει προσλήψεις, διαφημίζει την επέκταση των συλλογικών συμβάσεων κάποιων κλάδων από την Αχτσιόγλου κλπ. Αυτή η περιγραφή όμως είναι αντιστροφή της πραγματικότητας. 

Αυτό που έχουμε όλα αυτά τα χρόνια και ειδικά την τελευταία περίοδο, είναι τους αγώνες του κόσμου που αναγκάζουν την κυβέρνηση να κάνει αυτές τις επιλογές. Θα φέρω τέσσερα παραδείγματα. 

Το παράδειγμα της COSCO

Η Αχτσιόγλου είναι χρόνια στο Υπουργείο Εργασίας, αλλά την ένταξη 1.300 εργαζομένων της COSCO στα ΒΑΕ την έκανε μετά την πολυήμερη απεργία που έκαναν το καλοκαίρι. Αν δεν χρειάζονται πλέον οι απεργίες γιατί δεν τους είχαν βάλει μέχρι τώρα στα ΒΑΕ κι έπρεπε να κλείσουν το λιμάνι, να συγκρουστούν με εργοδότες, απεργοσπάστες και δικαστήρια για να το κερδίσουν; 

Δεύτερο παράδειγμα είναι οι συμβασιούχοι στην Υγεία που με τον αγώνα τους έχουν αναγκάσει τον Πολάκη και τον Ξανθό να τους ανανεώνει τις συμβάσεις και να υπόσχεται ξανά μετά την απεργία στις 10 Οκτώβρη ότι δεν θα απολυθεί κανείς. Υπάρχει ένα κίνημα συμβασιούχων και μονίμων εργαζόμενων στα νοσοκομεία που τουλάχιστον δυο χρόνια τώρα βρίσκεται διαρκώς στο δρόμο αναγκάζοντας το Υπουργείο Υγείας να μην προχωράει στις απολύσεις.

Τρίτο παράδειγμα το Ωνάσειο. Με τις στάσεις εργασίας και τις απεργίες που ανακοίνωσαν ανάγκασαν τον Πολάκη να τους λέει ότι 'μην ανησυχείτε, θα το λύσουμε το ζήτημα'. Αν δεν έβγαιναν σε κινητοποιήσεις οι εργαζόμενοι θα γινόταν τίποτα;

Και δεν είναι μόνο οι μεγάλοι χώροι που οι αγώνες τους γίνονται γνωστοί. Τέταρτο παράδειγμα θα φέρω τους εργολαβικούς εργαζόμενους στην καθαριότητα του ΗΣΑΠ. Τους άφηναν απλήρωτους, μέχρι που μαζεύτηκαν οι εργαζόμενοι. οργανώθηκαν, δυο μέρες δεν δούλεψαν καθόλου, και κατάφεραν να πληρωθούν τα μηνιάτικα που τους χρώσταγαν.

Πίεση

 Έχουμε την εικόνα ότι η κυβέρνηση πιέζεται, ότι μπαίνουμε σε προεκλογική περίοδο και ξέρουν κι οι ίδιοι ότι αν θέλουν να έχουν μέλλον, θα πρέπει να υποχωρήσουν στα αιτήματα των εργαζόμενων. Άρα η απάντηση στο ερώτημα ‘τι έχω να κερδίσω με την απεργία στις 14/11’ είναι ‘Πολλά!’. Όχι γενικώς κι αφηρημένα το “τέλος των μνημονίων”, αλλά πολύ συγκεκριμένα τις διεκδικήσεις που έχει το εργατικό κίνημα. 

Στις 14 Νοέμβρη πρέπει να είναι πετυχημένη η απεργία γιατί θα δώσει ώθηση στη συνέχεια των αγώνων που έχουν ξεσπάσει το τελευταίο διάστημα. Χαρακτηριστικά να θυμίσω το ρόλο που έπαιξε η πανεργατική απεργία στις 30 Μάη στο να κλιμακώσουν με νέες απεργίες οι εργάτες της COSCO, την επόμενη και τη μεθεπόμενη ημέρα και να ξεκινήσει μια σπουδαία μάχη. Αντίστοιχα μπορεί να λειτουργήσει και η πανεργατική στις 14 Νοέμβρη, για να καθοριστούν οι εξελίξεις από το εργατικό κίνημα. 

Τάσος Αναστασιάδης
Υπεύθυνος Συντονισμού Ενάντια στα Μνημόνια