Η φετινή τακτική Γενική Συνέλευση του ΕΔΟΕΑΠ που έλαβε χώρα την προηγούμενη Τετάρτη, η πρώτη στη “νέα εποχή“ που εγκαινίασε ο νόμος 4498/2017, αποτύπωσε με τον πληρέστερο τρόπο την κατάσταση που επικρατεί στον ίδιο τον οργανισμό. Σε μια κρίσιμη περίοδο, καθώς το ταμείο πλέον καρκινοβατεί μεταξύ απορρόφησης από τον ΕΟΠΥΥ και πλήρους διάλυσης, η διαδικασία αποδοκιμάστηκε έντονα μέσω της χαμηλής συμμετοχής αφαιρώντας έτσι την δυνατότητα από την, πανηγυρικά εκλεγμένη τον περασμένο Ιούνιο, διοίκηση ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ να την χρησιμοποιήσει προκειμένου να προωθήσει εκ νέου το “success story” του ΕΔΟΕΑΠ (ή μάλλον να προσπαθήσει να το κάνει, αφού οι πανηγυρισμοί πιο πολύ παρέπεμπαν σε “θέατρο του παραλόγου” του Ιονέσκο).
Στο επίπεδο των αριθμών, υπέγραψαν ως παρόντες 900 μέλη σε σύνολο 15000, ίσως το χαμηλότερο ποσοστό συμμετοχής στην ιστορία του Οργανισμού, ενώ στην ψηφοφορία ήταν παρόντες λιγότερο από το 1/4 (λιγότερα από 200 άτομα). Όσον αφορά την ίδια την διαδικασία ξεχώρισαν, αφενός η εκβιαστική προσπάθεια της Διοίκησης να προβοκάρει το αποτέλεσμα μέσω συνεχών δηλώσεων, μέχρι και την τελευταία στιγμή, ότι “αν δεν επικυρωθεί ο προϋπολογισμός το ταμείο οδεύει για κλείσιμο”, αφετέρου η πρωτοβουλία του προέδρου Καπάκου, όταν έβλεπε ότι ακόμα και οι λιγοστοί παριστάμενοι γινόντουσαν ελάχιστοι με κίνδυνο να μην υπάρχει απαρτία για να βγει απόφαση, να καλέσει την ψηφοφορία ξαφνικά στο μέσο(!!!) των τοποθετήσεων, με τις υπόλοιπες ομιλίες να συνεχίζονται αργότερα, δίνοντας έτσι το τελειωτικό χτύπημα στην (όποια) δημοκρατικότητα της συνέλευσης.
Τοποθετήσεις
Επί της ουσίας ξεχώρισαν οι τοποθετήσεις, κυρίως ριζοσπαστικής προέλευσης (ΠΑΜΕ, Μέτωπο για την Ανατροπή), που διαφώνησαν με το “πανηγυρικό” κλίμα, όχι μόνο καταγγέλλοντας τις απανωτές αποφάσεις που ρημάζουν τον Οργανισμό (κατάργηση του Αγγελιόσημου, νόμος 4498/2017, συμμετοχή των εργοδοτών στην Διοίκηση με δικαίωμα βέτο κλπ) αλλά προτείνοντας και ουσιαστικούς δρόμους αγώνα για την αντιστροφή της κατάστασης, όπως συμμετοχή στην απεργία στις 14/11, μαζί με ΑΔΕΔΥ, ΕΚΑ και άλλα σωματεία.
Συμπερασματικά, η ίδια η εξέλιξη της συνέλευσης σε μια καρικατούρα ανέδειξε όχι μόνο την απαξίωση των δημοκρατικών διαδικασιών που προσβλέπει η νέα Διοίκηση αλλά και την ανάγκη να ξηλωθεί συνολικά το πλαίσιο που έφερε ο νόμος 4498/2017, τόσο στο επίπεδο των παροχών, όσο και στο επίπεδο λειτουργίας του Οργανισμού. Είναι κρίσιμο το επόμενο διάστημα οι ίδιοι οι ασφαλισμένοι να πιάσουν το νήμα πρώτιστα από τις ενώσεις τους (που οι Διοικήσεις τους μεθοδεύουν οι ίδιες, σε συνεργασία με τα αφεντικά, τη διάλυση του ταμείου και το γκρέμισμα των εργασιακών δικαιωμάτων) και να βγάλουν, μέσα από αποφάσεις μαχητικών συνελεύσεων, τον κλάδο στον δρόμο (ξεκινώντας από την απεργία στις 14/11), μαζί με την υπόλοιπη κοινωνία, διεκδικώντας την επαναφορά όσων έκλεψαν τόσα χρόνια οι μνημονιακές κυβερνήσεις και οι εργοδότες.
Νίκος Τουρνάς
εργαζόμενος στον ΕΔΟΕΑΠ