Διεθνή
ΗΠΑ: Αποδυνάμωση Τραμπ στις ενδιάμεσες εκλογές

Έχουν βαλθεί να μας πείσουν ότι ο Τραμπ “δεν έχασε τελικά” στις ενδιάμεσες εκλογές των ΗΠΑ. Η Γερουσία παραμένει στα χέρια των Ρεπουμπλικάνων, το “μπλε” κύμα των Δημοκρατικών δεν ήταν τόσο μεγάλο όσο ελπίζανε, και άλλα πολλά. Ας αφήσουμε την ηγεσία των Δημοκρατικών να βρει τους λόγους γιατί είναι τόσο ανίκανη και καθεστωτική που δεν μπορεί να δώσει μαζικότερη έκφραση στην οργή κατά του Τραμπ. 

Τα πραγματικά αποτελέσματα βγάζουν τον Τραμπ αποδυναμωμένο. Πριν προχωρήσουμε στα νούμερα, υπάρχει ένας δείκτης που δεν αφήνει αμφιβολία για το τι συμβαίνει: η αυτοπεποίθηση της αριστεράς έχει ανέβει. Το 2016 η συζήτηση είχε καλυφθεί από το μαύρο πέπλο της ερώτησης: γιατί ο κόσμος ψήφισε τον Τραμπ; Τώρα η Αριστερά στις ΗΠΑ συζητάει με ένταση πώς θα αξιοποιήσει τις επιτυχίες της.

Οι Δημοκρατικοί πλέον ελέγχουν τη Βουλή. Ο Τραμπ ως τώρα έλεγχε και τα δύο νομοθετικά σώματα, τώρα πλέον έχει μόνο τη Γερουσία. Σε απόλυτα νούμερα οι Ρεπουμπλικάνοι ηττήθηκαν σε εθνικό επίπεδο με σχεδόν 9 μονάδες. Μια τέτοια διαφορά αν εμφανιζόταν σε προεδρικές εκλογές, όλοι θα μίλαγαν για συντριπτική ήττα. Όμως η Γερουσία εκλέγεται με το αντιδημοκρατικό σύστημα που δίνει σε πολιτείες όπως η Καλιφόρνια με 40 εκατομμύρια κατοίκους όσους γερουσιαστές έχει και το Ουαϊόμινγκ με μισό εκατομμύριο.

Το 2016 έδιναν και έπαιρναν οι εξηγήσεις με βάση τη “συντηρητικοποίηση” της αμερικανικής κοινωνίας. Τώρα εκλέχθηκε στην αμερικάνικη βουλή η πρώτη μουσουλμάνα και η πρώτη ιθαγενής Αμερικανίδα στην ιστορία. Στο Κολοράντο εκλέχθηκε ο πρώτος ανοιχτά γκέι κυβερνήτης. Μαύρες γυναίκες μπήκαν για πρώτη φορά στις πολιτειακές βουλές στο Κολοράντο και τη Μασαχουσέτη. Οι γυναίκες έκαναν τη διαφορά και σε πιο μαζικό πανεθνικό επίπεδο. Ψήφισαν 59% υπέρ των Δημοκρατικών, ενώ στους άντρες το ποσοστό υπολογίζεται σε 47%. Για πρώτη φορά οι γυναίκες στη Βουλή ξεπερνούν τις 100. Η Αλεξάντρια Οκάζιο-Κορτέζ στη Νέα Υόρκη και η Ρασίντα Τλάιμπ στο Μίσιγκαν είναι και γυναίκες και σοσιαλίστριες, μέλη των DSA (Δημοκρατικοί Σοσιαλιστές) που κέρδισαν την εκλογική μάχη και μπαίνουν στην αμερικάνικη βουλή. Βουλευτές των DSA μπαίνουν και σε μια σειρά άλλα πολιτειακά κοινοβούλια. Η Οκάζιο-Κορτέζ είχε γίνει διεθνές θέμα πριν από μερικούς μήνες όταν εκτόπισε τον εκλεγμένο βουλευτή στην εσωκομματική μάχη των Δημοκρατικών. Η εισβολή των “ακτιβιστών της Αριστεράς” στην επίσημη πολιτική σκηνή δεν παρέμεινε εξαίρεση, συνεχίστηκε.

Η “άκρα αριστερά” των Δημοκρατικών δεν πήγε στις εκλογές μόνο με μήνυμα κατά του Τραμπ, αλλά φέρνοντας στο προσκήνιο τα αιτήματα και τις μάχες των κινημάτων, την ασφάλιση και υγεία για όλους, την κατάργηση των αντιμεταναστευτικών νόμων, τις αυξήσεις στους μισθούς. 

Μύθος

Η διαβόητη σύνδεση του Τραμπ με την λευκή βιομηχανική τάξη αποδεικνύεται περισσότερο μύθος παρά σταθερό πολιτικό φαινόμενο. Εκατομμύρια περισσότεροι άνθρωποι επέλεξαν αυτή τη φορά να στηθούν στις ουρές για να ψηφίσουν. Αυτούς που άφησε σπίτι τους η απογοήτευση από τα οχτώ χρόνια Ομπάμα το 2016, τους έστειλε στις κάλπες η αντίσταση ενάντια στον Τραμπ. Είναι αλήθεια ότι οι λευκοί άντρες χωρίς πτυχίο είναι πληθυσμιακή ομάδα που ψήφισε περισσότερο Ρεπουμπλικάνους, και διάφοροι αναλυτές αξιοποιούν το αποτέλεσμα για να πουν ότι οι φτωχοί εργάτες στηρίζουν Τραμπ. Στην πραγματικότητα, ανά εισοδηματική κατηγορία, μόνο οι οικογένειες με πάνω από 100.000 δολάρια ετήσιο εισόδημα ψήφισαν πλειοψηφικά Ρεπουμπλικάνους. 

Στις εθνικές, φυλετικές και θρησκευτικές μειονότητες η αντι-Τραμπ πόλωση είναι ακόμη πιο έντονη. Κάτω από 10% των μαύρων ψήφισαν Ρεπουμπλικάνους, κάτω από 20% των Εβραίων. Στις πόλεις η διαφορά υπέρ των Δημοκρατικών είναι 65% - 32%. Στους φοιτητές αντίστοιχα, με τους δημοσκόπους να καταγράφουν και ένα φοιτητικό κομμάτι που δηλώνουν σοσιαλιστές και σοσιαλίστριες.

Αν είναι κάτι που κρατάει τον Τραμπ συνδεμένο με ένα κομμάτι φτωχών ψηφοφόρων δεν είναι οι ελπίδες για τον “φιλεργατισμό” του, αλλά ο ρατσισμός. Ψηφίζουν Τραμπ όσοι πάνε στις κάλπες και δηλώνουν ότι το βασικό τους πρόβλημα είναι η “μετανάστευση” και όχι οι μισθοί, οι δουλειές, η ασφάλιση, η παιδεία και η υγεία. Γι’ αυτό ο Τραμπ αφιέρωσε όλη του την προεκλογική εκτρατεία κατά των “εισβολέων” μεταναστών από την Κεντρική Αμερική.

Τα κινήματα και η Αριστερά στις ΗΠΑ βγαίνουν με μεγαλύτερες δυνατότητες μετά τις εκλογές.