Η 20ή Νοέμβρη είναι η Διεθνής Ημέρα Τρανς Μνήμης, για τα θύματα της τρανσφοβίας, ημέρα που δυστυχώς είναι πιο επίκαιρη από ποτέ. Το Σωματείο Υποστήριξης Διεμφυλικών (ΣΥΔ) πραγματοποίησε ημερίδα στο Πνευματικό Κέντρο Αθήνας. Η φετινή εκδήλωση ξεκίνησε με βίντεο με τα ονοματεπώνυμα των θυμάτων καθώς και τον τόπο του εγκλήματος. Η Βραζιλία κατέχει με διαφορά την πρώτη θέση, μια θλιβερή πρωτιά που χωρίς αμφιβολία έχει μια από τις αιτίες της στην πρόσφατη άνοδο της ακροδεξιάς του Μπολσονάρο αλλά και την αυξανόμενη πόλωση όλα τα προηγούμενα χρόνια. Σε όλο τον κόσμο, μέσα σε 12 μήνες καταγράφηκαν 369 τρανσφοβικές δολοφονίες.
Μεγάλο κομμάτι της συζήτησης απασχόλησε ο απολογισμός του ενός χρόνου εφαρμογής του νόμου για την αλλαγή του φύλου στα επίσημα έγγραφα, γνωστού ως Νομική Αναγνώριση Ταυτότητας Φύλου (ΝΑΤΦ). Ο νόμος αυτός υπερψηφίστηκε τον Σεπτέμβρη του 2017. Κοινός τόπος των ομιλητριών και ομιλητών ήταν ότι η ψήφισή τους είναι ένα θετικό βήμα που όμως εξακολουθεί να στερεί τα τρανς άτομα από πολλές δυνατότητες που θα έπρεπε να τους προσφέρει, ενώ δημιουργεί ταξικούς διαχωρισμούς απαιτώντας από τα ενδιαφερόμενα άτομα μεγάλα ποσά για παράβολα (420€) και αμοιβές, λόγω της δικαστικής διαδικασίας που απαιτείται.
Η Μαρίνα Γαλανού, πρόεδρος του ΣΥΔ, τόνισε εκτός από τις ελλείψεις και τους περιορισμούς της ΝΑΤΦ και την αναποτελεσματικότητα της διαδικασίας όσον αφορά τα ανήλικα άτομα: “Η ιατρικοποιημένη διαδικασία που προβλέπεται για τα ανήλικα άτομα [σ.σ: χρειάζεται να πάρουν την έγκριση επιτροπής ιατρών από 7 ειδικότητες] παραβιάζει το πνεύμα του νόμου. Ούτε ένα ανήλικο άτομο, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, δεν έχει κάνει αίτηση για αλλαγή εγγράφων από την ψήφιση του νόμου. Ξέρουμε όμως ότι πολλά θα ήθελαν να το κάνουν, καθώς παίρνουν τηλέφωνο στο ΣΥΔ για να ενημερωθούν για τη διαδικασία. Μόλις κάνουμε λόγο για την επιτροπή αποφασίζουν να μην προχωρήσουν”.
Παράλληλα μέσα από τη συζήτηση έγινε σαφές ότι περιορισμοί της ΝΑΤΦ που αφορούν την οικογένεια (δεν μπορούν να αλλάξουν έγγραφα τα έγγαμα τρανς άτομα, δεν μπορεί να αλλάξει το όνομα του γονέα στο πιστοποιητικό γέννησης στα παιδιά αν ο γονέας αυτός αλλάξει το φύλο και το όνομα στα έγγραφά του), είναι η φυσική συνέχεια της ομοφοβίας και των υποχωρήσεων της κυβέρνησης απέναντι στη Δεξιά και στην Εκκλησία για το τι σημαίνει “οικογένεια”.
Όπως τόνισε η Στέλλα Μπελλιά, πρόεδρος της συλλογικότητας “Οικογένειες Ουράνιο Τόξο”: “Εάν είχε δικαιωθεί ο αγώνας μας για ίση πρόσβαση στη γονεϊκότητα και τον γάμο, τότε ο νομοθέτης δεν θα απαιτούσε αγαμία από τους τρανς ανθρώπους και δεν θα αναγκάζονταν να διαλέξουν ανάμεσα στο δικαίωμα της αναγνώρισης της ταυτότητας φύλου τους και στη διασφάλιση της οικογενειακής τους ζωής”.
Ταξικοί διαχωρισμοί
Επιπλέον, οι ταξικοί διαχωρισμοί που επιβάλουν τα έξοδα της δικαστικής διαδικασίας είναι ένα ανυπέρβλητο εμπόδιο για την πλειοψηφία των τρανς ανθρώπων. Το εμπόδιο αυτό διογκώνεται ακόμα περισσότερο στην περίπτωση των τρανς προσφύγων. Αίτημα όλων των οργανώσεων, καθώς και του κινήματος συνολικά, είναι η διαδικασία να γίνει εξωδικαστική, δηλαδή απλή, γρήγορη, δωρεάν και με ιδιωτικότητα, με μια απλή αίτηση σε ληξιαρχείο.
Πέρα από τη ΝΑΤΦ, στην εκδήλωση άνοιξαν και μια σειρά άλλα ζητήματα: η συμπερίληψη της ταυτότητας φύλου στα αίτια των διακρίσεων, η εξασφάλιση πλήρους πρόσβασης στην Υγεία για τρανς άτομα που έχουν προχωρήσει σε αλλαγή εγγράφων, οι διακρίσεις στους χώρους εργασίας ανεξάρτητα από την ύπαρξη επίσημων εγγράφων, τα προβλήματα υγείας και απομόνωσης τρανς ανθρώπων τρίτης ηλικίας, το ζήτημα της προστασίας των εργατικών δικαιωμάτων, της υγείας, ακόμα και της σωματικής ακεραιότητας των εργαζόμενων στο σεξ, τα ζητήματα ομοφοβίας/τρανσφοβίας στα σχολεία καθώς και η ανάγκη προστασίας μαθητών/τριών θυμάτων εκφοβισμού, ενημέρωσης των εκπαιδευτικών και στήριξης όσων εκπαιδευτικών στέκονται στο πλευρό των ΛΟΑΤΚΙ+ μαθητών/τριων τους.
Τέλος, ένα ολόκληρο κομμάτι της εκδήλωσης ήταν αφιερωμένο στην δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου. Η Άννυ Παπαρούσου, δικηγόρος πολιτικής αγωγής της οικογένειας του Ζακ παρέθεσε όλα τα συγκλονιστικά στοιχεία και τα γεγονότα που έχουν συμβεί τους τελευταίους δυο μήνες που δείχνουν την τρομακτική προσπάθεια συγκάλυψης που έχει ξεκινήσει ήδη από τη μέρα που ο Ζακ δολοφονήθηκε. Η Παπαρούσου, αφού παρέθεσε δεκάδες κινήσεις που δείχνουν από αμέλεια έως συνειδητό εκτροχιασμό της έρευνας, έκλεισε ρωτώντας: “πόσοι άλλοι άνθρωποι άραγε έχουν καταλήξει με αυτόν τον τρόπο;”, ενώ δήλωσε την πεποίθησή της ότι παρά τις εξοργιστικές αυτές προσπάθειες, η συγκάλυψη κατέρρευσε και οι ευθύνες θα αποκαλυφθούν.