Αντιφασιστικό και αντιρατσιστικό κίνημα
Η πάλη για την απελευθέρωση των γυναικών: Στο Γκαράζ του Δήμου Αθήνας

Η εκδήλωση στο αμαξοστάσιο του δήμου Αθήνας

Πάνω από 60 εργαζόμενες και εργαζόμενοι στο Αμαξοστάσιο του Δήμου Αθήνας συμμετείχαν στην εκδήλωση παρουσίασης του νέου βιβλίου του Μαρξιστικού Βιβλιοπωλείου “Η πάλη για την απελευθέρωση των γυναικών” της Μαρίας Στύλλου. Εργαζόμενες/οι όλων των ειδικοτήτων, από τα τμήματα καθαριότητας και διοίκησης, γέμισαν το κυλικείο του γκαράζ για μια συζήτηση που, όπως είπαν οι περισσότερες/οι, πρώτη φορά οργανώνεται στο χώρο.

Την εκδήλωση άνοιξαν η Μαρία Αμπελιώτη και η Φανή Δεληγιάννη, εργαζόμενες στο χώρο. «Πάντοτε ένα βιβλίο που άπτεται των αγώνων των γυναικών είναι ενδιαφέρον, γιατί τα θέματα αυτά, για τους αγώνες ενάντια στην καταπίεση, είναι πάντα επίκαιρα», είπε η Φανή Δεληγιάννη, «Και σήμερα, με τα μνημόνια και αυτή την οικονομική συγκυρία, είναι πιο επίκαιρα από ποτέ. Όπως αναφέρεται και στο οπισθόφυλλο, οι αγώνες των γυναικών αυτή την περίοδο είναι πολλοί και έντονοι ανά τον κόσμο, ΗΠΑ, Ισπανία, Ιρλανδία. Πρόσφατα Παρίσι με τα κίτρινα γιλέκα που ξεκίνησε σαν ένα κίνημα των οδηγών αλλά εξελίχτηκε σε ένα ευρύτερο κοινωνικό κίνημα που η παρουσία των γυναικών είναι παρά πολύ έντονη γιατί αφορά ζητήματα κοινωνικά, την ακρίβεια, το χαμηλό βιοτικό επίπεδο, την αγοραστική δύναμη, την ανακατανομή του πλούτου, το σύστημα Υγείας κλπ.

Ιστορικά αιτήματα των γυναικών που παραμένουν επίκαιρα είναι η ισότητα, κοινωνική, οικονομική, πολιτική, νομική. Καμία διάκριση στη βάση του φύλου δεν πρέπει να θεωρείται δευτερεύουσα, ειδικότερα σε μια εποχή οικονομικής κρίσης που οι γυναίκες πλήττονται πολύ στον εργασιακό χώρο, είτε αυτό παίρνει τη μορφή απολύσεων, είτε τη μορφή περικοπών. Επίσης χρειαζόμαστε αγώνες για να φύγει η γυναίκα από την οικιακή ευθύνη, για παιδικούς σταθμούς, για ιατροφαρμακευτική βοήθεια και κέντρα περίθαλψης. Τώρα είναι πιο επίκαιρο, που οι κοινωνικές παροχές υφίστανται καθολικές περικοπές, ακόμα και καταργούνται. Ο αγώνας στην καθημερινότητα, το χώρο δουλειάς, τα συνδικάτα, την εκπαίδευση, με στόχο η γυναίκα να είναι όσο πιο ελεύθερη γίνεται, είναι πιο σημαντικός από ποτέ. Εμπειρία υπάρχει, πρέπει να γίνει και προτεραιότητα σε εθνικό και διεθνές επίπεδο».

Δύναμη

Με τους αγώνες και τις κατακτήσεις του γυναικείου κινήματος τα τελευταία 100 χρόνια ξεκίνησε την ομιλία της η Μαρία Στύλλου, εξηγώντας ότι είναι μια αναδρομή «που δείχνει τη δύναμή μας, κανείς και ποτέ δεν μας χαρίζει τίποτα». Στη συνέχεια στάθηκε στα μέτωπα που είναι ανοιχτά σήμερα ενάντια στις σεξιστικές διακρίσεις ενός συστήματος που προσπαθεί συνεχώς να πισωγυρίσει τις γυναίκες και τα δικαιώματά τους φορτώνοντας την κρίση του στις πλάτες τους. Και έκλεισε με την ανάγκη τα συνδικάτα να μπουν μπροστά στη μάχη ενάντια στη γυναικεία καταπίεση εντάσσοντας στα αιτήματά τους και στις απεργίες τους τις διεκδικήσεις των εργαζόμενων γυναικών. Πρώτος σταθμός σε αυτή την προσπάθεια, όπως τόνισε, είναι η πρόταση για απεργιακή κινητοποίηση στις 8 Μάρτη, τη Διεθνή Ημέρα Γυναικών.

Τα βήματα που έχουν γίνει για την ίση αντιμετώπιση των εργαζόμενων γυναικών στους χώρους δουλειάς έκφραζαν πολλές από τις τοποθετήσεις που ακολούθησαν, δείχνοντας παράλληλα ότι αυτά έχουν γίνει ως αποτέλεσμα της μαχητικότητας των ίδιων. Ανάμεσα στις μάχες που αναφέρθηκαν ήταν η σχέση εργασίας πολλών που ξεκίνησαν με μπλοκάκι, στη συνέχεια έγιναν συμβασιούχες και μετά από αγώνες έγιναν αορίστου χρόνου. Επίσης έγινε φανερό το πώς η παρουσία και οι διεκδικήσεις τους στο συγκεκριμένο χώρο δουλειάς, που κάποτε θεωρούνταν αποκλειστικά «αντρικός», είχε άμεση επίδραση πάνω στους άντρες εργαζόμενους, αλλάζοντας ιδέες και αντιλήψεις, κερδίζοντας το σεβασμό και την αλληλεγγύη.

Την 26ήμερη κατάληψη του δημαρχείου της Αθήνας το 2011, θύμισε στην τοποθέτησή του ο Πέτρος Κωνσταντίνου, δημοτικός σύμβουλος Αθήνας που παρευρέθηκε στην εκδήλωση, «τον πιο μεγάλο αγώνα εκείνη την περίοδο που σταμάτησε τις απολύσεις συμβασιούχων, μεγάλο κομμάτι τους γυναικών». Στη συνέλευση του Συντονισμού Ενάντια στα Μνημόνια στις 20 Γενάρη κάλεσε ο Γιάννης Αγγελόπουλος «για να οργανώσουμε όλες τις μάχες που είναι ανοιχτές και την απεργία στις 8 Μάρτη». Πολλές/οί προμηθεύτηκαν το νέο βιβλίο, καθώς και άλλες εκδόσεις του Μαρξιστικού Βιβλιοπωλείου.