Tι έχει σημάνει στα Βριλήσσια η πολιτική των περικοπών και των δήμων επιχειρήσεων που ο Κλεισθένης έρχεται να παγιώσει; Υπάρχει εναλλακτική στο “μονόδρομο” της μεταμνημονιακής λιτότητας στους ΟΤΑ; 

Η πολιτική της λιτότητας και των περικοπών στους Δήμους είναι εμφανής στους αριθμούς των ετήσιων προϋπολογισμών αλλά πολύ περισσότερο στην καθημερινή ζωή των κατοίκων στις γειτονιές. Οι κοινωνικές δαπάνες τα τελευταία 5 χρόνια μειώνονται δραματικά σε έναν Δήμο που ήδη αιμορραγεί από τα δάνεια, από έλλειψη μόνιμου προσωπικού και τα άσκοπα έργα βιτρίνας των προηγούμενων διοικήσεων.

Τα τεχνικά έργα μέσω ΕΣΠΑ κατευθύνονται προς το μεγάλο εργολαβικό και εμπορικό κέρδος και όχι στις πραγματικές ανάγκες της πλειοψηφίας των κατοίκων.

Κατά συνέπεια οι δημότες δέχονται όλο και πιο υποβαθμισμένες υπηρεσίες, την ίδια ώρα που οι διοικήσεις μετατρέπονται σε μεσάζοντες μεταξύ του δημόσιου χρήματος και των αρπακτικών κερδοσκόπων.

Η δημαρχία Μανιατογιάννη στριμώχνει μια σειρά από τεράστια ποσά σε μη αναγκαία έργα και διαχειρίζεται τα χρήματα του Δήμου κυρίως λειτουργικά. Το αποτέλεσμα είναι να έχουμε κάθε χρόνο διαχειριστικούς και ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς, χωρίς όραμα και πολιτική για την κάλυψη των κοινωνικών αναγκών.

Η μεταμνημονιακή πραγματικότητα που συνεχίζει να απαγορεύει τις προσλήψεις μόνιμου προσωπικού είναι ολοφάνερη στις κοινωνικές υπηρεσίες του Δήμου Βριλησσίων. Το πρόταγμα της «καθαρής πράσινης πόλης» δεν αρκεί, στο βαθμό που αυτό βασίζεται και προωθεί τις ελαστικές και επισφαλείς σχέσεις εργασίας και προέρχεται από διαχείριση κονδυλίων ΕΣΠΑ. Η Καθαριότητα λειτουργεί τσακίζοντας τους λιγοστούς εργαζόμενους, με υπερβολικές υπερωρίες και μεγάλο φόρτο εργασίας σε λίγους. Ο Οργανισμός Κοινωνικής Προστασίας και Αλληλεγγύης (υπο)λειτουργεί διεκπεραιωτικά και όχι ουσιαστικά προς την πλήρη κάλυψη των κοινωνικών αναγκών των άπορων, άστεγων, κακοποιημένων γυναικών, προσφύγων, ανάπηρων. Το Βοήθεια στο Σπίτι, οι Παιδικοί Σταθμοί, τα ΚΑΠΗ συρρικνώνονται. Αντί να συγκρουστεί με αυτή την κατάσταση η διοίκηση επιλέγει τις ιδιωτικοποιήσεις από την πίσω πόρτα μέσω συνεργασιών με ΜΚΟ. Ιδιωτικοποίησαν για 5 χρόνια την επισκευή και διαχείριση του Οδοφωτισμού.

Η διπλή πολιτική των περικοπών και της ανάθεσης έργων σε ιδιώτες εργολάβους, έχει τσακίσει κάθε δυνατότητα για ολοκληρωμένα αντιπλημμυρικά έργα και έχει διαλύσει υπηρεσίες και οργανισμούς.

Για να γίνω πιο συγκεκριμένος, πάνε και έρχονται κάθε χρόνο τεράστια ποσά για αντιπλημμυρικά έργα, τα οποία αναβάλλονται εδώ και 3 χρόνια ή δίνονται σε ιδιώτες εργολάβους οι οποίοι αφήνουν τα έργα προβληματικά. Τον Ιούλιο του 2018, με μισής ώρας καταιγίδα, προκλήθηκαν τέτοιες καταστροφές σε 50 σπίτια, μικρομάγαζα και παιδικούς σταθμούς που η υποστελεχωμένη Τεχνική Υπηρεσία, η Πολιτική Προστασία του Δήμου και η τοπική πυροσβεστική χρειάστηκαν 4 ημέρες για να αποκαταστήσουν τις ζημιές. 

Αυτό συνδέεται και με την ανάγκη για μεγαλύτερη πυρασφάλεια του δάσους Θεόκλητος πάνω από τα Βριλήσσια. Αν χαθεί το τελευταίο δάσος της περιοχής από πυρκαγιά, ο λόφος θα κατεβάζει χείμαρρους σε κάθε βροχή. Παρά τις απανωτές εκκλήσεις για προσλήψεις στην πυρασφάλεια του δάσους η διοίκηση επιμένει να το αγνοεί. Δεν μπορεί να προστατεύεται για πάντα το δάσος με τον εθελοντισμό των κατοίκων.

Τέσσερα χρόνια τώρα στα Βριλήσσια έχουν δοθεί σκληρές μάχες: Μέσα στο συμβούλιο αλλά και στις γειτονιές και στους χώρους εργασίας, ενάντια στον φασισμό και τον ρατσισμό, τον εθνικισμό, στην υπεράσπιση των δημόσιων χώρων και της δημόσιας περιουσίας, το περιβάλλον, στους χώρους της εκπαίδευσης και της Υγείας, στη συμπαράσταση των αγώνων των εργαζομένων στο δήμο. Τι έχει καταφέρει να κερδίσει το κίνημα και ποια πράγματα διεκδικεί, ποιος ο ρόλος ο δικός μας;

Απέναντι στην πολιτική της λιτότητα και των περικοπών, υπάρχει εναλλακτική και βρίσκεται ήδη μέσα στους αγώνες της τοπικής κοινωνίας.

Οι εργαζόμενοι του Δήμου με το σωματείο τους δώσανε αξιοσημείωτες και πολλές φορές νικηφόρες μάχες απέναντι στην αξιολόγηση και τις απολύσεις, απέναντι στην ιδιωτικοποίηση του ΟΚΠΑ και την αποτροπή συμβάσεων με ιδιώτες και ΜΚΟ. Ήμασταν στο πλευρό τους σε κάθε κινητοποίηση, από την μαζική διαδήλωση (1/2016) μέσα στις γειτονιές των Βριλησσίων που ξεσήκωσε τους κατοίκους με αιτήματα για μαζικές προσλήψεις και όχι απολύσεις μέχρι την απεργία διαρκείας (7/2017) για να μην απολυθούν οι συμβασιούχοι.

Βρεθήκαμε στην πρώτη γραμμή των συντονισμών και κινητοποιήσεων ενάντια στο κλείσιμο των νοσοκομείων ΙΚΑ Παπαδημητρίου και Αμαλία Φλέμιγκ ξεσηκώνοντας την πλειοψηφία των κατοίκων στις γειτονιές μας με μαζικές συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις. Εδώ και πολλά χρόνια στηρίζουμε το αίτημα του τοπικού εκπαιδευτικού κινήματος για την δημιουργία 3ου Λυκείου. Με τον Συντονισμό Ενάντια στα Μνημόνια και άλλες συλλογικότητες, οργανώσαμε την αλληλεγγύη στους εργαζόμενους που πάλεψαν τις απολύσεις και τον αυταρχισμό στα Jumbo, τον Βασιλόπουλο και την Shell, συνδέοντας την μάχη τους με τους εργαζόμενους του Δήμου και των Νοσοκομείων.

Η τοπική ΚΕΕΡΦΑ μαζί με άλλες συλλογικότητες και αγωνιστές άνοιξε έγκαιρα το ζήτημα της ένταξης των προσφύγων στην πόλη. Σε διάφορες φάσεις του αντιφασιστικού κινήματος συγκρότησε ένα δίκτυο κόσμου στη γειτονιά που παλεύει καθημερινά τον ρατσισμό και τον φασισμό και καταφέρνει ομόφωνες αποφάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου για μια πόλη αντιφασιστική και στήριξης των κινητοποιήσεων όπως η παγκόσμια 16 Μάρτη.

Παλεύουμε καθημερινά μέσα και έξω από το Δημοτικό Συμβούλιο για ελεύθερους χώρους πρασίνου όπως το ΤΥΠΕΤ και η Ναυτική Βάση. Στηρίξαμε την επιτροπή κατοίκων ενάντια στις κεραίες κινητής τηλεφωνίας στην οδό Πλαταιών και πέτυχε την απομάκρυνση τους. 

Πώς πρέπει να κινηθεί η αντικαπιταλιστική αριστερά στις εκλογές που έρχονται; Πώς μπορεί η φθορά του ΣΥΡΙΖΑ να μην πάει προς τα δεξιά αλλά προς στα αριστερά, στην αντικαπιταλιστική εναλλακτική;

Οι δυνάμεις της αντικαπιταλιστικής αριστεράς συμμετείχαμε στην δημοτική κίνηση «Δράση για μια άλλη πόλη».

Με τα αποτελέσματα των εκλογών (2014) αναδείχτηκα τρίτος δημοτικός σύμβουλος, θεωρώντας πάντα ότι η δική μου εκλογή ήταν και μια εντολή των δημοτών που με ψήφισαν, ώστε να ακούγονται οι φωνές των κινημάτων και των κοινωνικών αγώνων μέσα στο Δημοτικό Συμβούλιο.

Μετά την παταγώδη αποτυχία του ΣΥΡΙΖΑ να συγκρουστεί με τα μνημόνια και τον προδοτικό τραγέλαφο του Δημοψηφίσματος, το μεγαλύτερο κομμάτι της κοινωνίας δεν πήγε απογοητευμένο σπίτι του αλλά συνεχίζει να ριζοσπαστικοποιείται στους σημερινούς αγώνες και αναζητά πολιτική εναλλακτική προς τα αριστερά για την ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών. Δυστυχώς η Δράση έχασε αυτή την στροφή της κοινωνίας και για μεγάλο χρονικό διάστημα, μπήκε σε μια εσωστρέφεια και εν μέρει σε αδράνεια αναφορικά με τα κεντρικά αλλά και τοπικά ζητήματα. Άρχισε να χάνει κάθε έννοια κινηματικής φυσιογνωμίας και η πολιτική της δράση αντικαταστάθηκε σιγά σιγά από την πολιτιστική. Ο πολιτικός της λόγος διαφοροποιήθηκε σε σχέση με την εκλογική της διακήρυξη κατά την αρέσκεια συγκεκριμένων πολιτικών αντιλήψεων, χωρίς πολλές φορές αυτό να είναι αποτέλεσμα συλλογικών διαδικασιών.

Η αντικαπιταλιστική αριστερά στα Βριλήσσια παίρνει την πρωτοβουλία για την συγκρότηση νέας δημοτικής κίνησης και στηρίζεται στις δυνάμεις του κόσμου που παλέψαμε μαζί όλα αυτά τα χρόνια.

Προχωράμε μπροστά για τη δικιά μας εναλλακτική διέξοδο από τη κρίση, για να μπουν οι ανάγκες όλων μας, πάνω από τα αιματοβαμμένα πλεονάσματα για την αποπληρωμή του χρέους. Αυτό το σήμα εκπέμπουν οι κοινωνικοί αγώνες αυτή την περίοδο με τις απεργίες και τις διαδηλώσεις και χρειάζεται να το στηρίξουμε και να το εκφράσουμε.

Έχουμε να δώσουμε πολλές και μεγάλες μάχες το επόμενο διάστημα παλεύοντας για την ανατροπή παλιών και νέων μνημονίων, την διαγραφή του χρέους, συνδέοντας τα με την πάλη για μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, μονιμοποιήσεις των συμβασιούχων, να δοθούν λεφτά για τις κοινωνικές υπηρεσίες, τα σχολεία, την πυρασφάλεια και τα αντιπλημμυρικά έργα. Να βάλουμε φραγμό σε κάθε σχεδιασμό ιδωτικοποίησης. Να πάρουμε συνολικά πίσω όσα μας λεηλάτησαν τα μνημόνια, ταυτόχρονα με την πάλη ενάντια στον εθνικισμό και τους φασίστες.