Τη δεκαετία του 1930 συγκλονιστικά γεγονότα συμβαίνουν στην αμερικανική ενδοχώρα αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο, κυοφορώντας τη σφαγή των ανθρώπων στο νέο πόλεμο που έρχεται. Είναι μια δεκαετία που ο κόσμος της εργασίας βιώνει την κρίση του καπιταλιστικού συστήματος, που έχει ήδη ξεσπάσει βίαια μια «μαύρη» Δευτέρα τον Οκτώβριο του 1929. 

Η κρίση έχει δημιουργήσει μια θάλασσα ανέργων, κακοπληρωμένων εργατών, φτώχεια και εξαθλίωση για χιλιάδες ανθρώπους που αναζητούν την τύχη τους στη μετακίνηση. Αυτό τον κόσμο έρχεται να περιγράψει στη νουβέλα “Άνθρωποι και Ποντίκια” ο Τζον Στάινμπεκ. Σε αυτές τις συνθήκες δυο φίλοι, ο έξυπνος Τζόρτζ και ο αφελής και γιγαντόσωμος Λένι, αναζητούν δουλειά, πλάνητες σε μια αφιλόξενη αμερικανική ύπαιθρο. Ο Λένι είναι τόσο αφελής που δεν μπορεί να ξεχωρίσει το καλό από το κακό, το σωστό από το λάθος και αυτό θα τους οδηγήσει σε πολύ σοβαρά προβλήματα. Η φιλία, τα όνειρα για μια καλύτερη ζωή, η καταπιεσμένη σεξουαλικότητα, ο ρατσισμός και η ζωή των απλών ανθρώπων του μόχθου, που ζουν στην αθέατη πλευρά του φεγγαριού, στη σκιά του ήλιου, όπως τα ποντίκια, ξετυλίγονται σε μια σκληρή αλλά σε βαθιά ανθρώπινη αφηγηματική γλώσσα. Το έργο του Στάινμπεκ είναι ένα αριστούργημα. Αν και γράφτηκε πριν από 82 χρόνια είναι σαν να γράφτηκε για το σήμερα. 

Ο Bασίλης Μπισμπίκης και η Σοφία Αδαμίδου που έκαναν τη σκηνοθεσία και τη μετάφραση αντίστοιχα, προσάρμοσαν το έργο στα σημερινά δεδομένα, για να μοιάζει επίκαιρο αφού η παράσταση παίζεται στην πιο υποβαθμισμένη περιοχή της Αθήνας, στον Βοτανικό και δίπλα στο hotspot των προσφύγων. Ο θεατρικός χώρος είναι επίσης μια έκπληξη, αφού πρόκειται για ένα πραγματικό μηχανουργείο ανακύκλωσης υλικών.  Η παράσταση που παρακολουθούμε στον Τεχνοχώρο Cartel  επικαιροποιεί τα διαχρονικά μηνύματα του έργου και καλλιτεχνικά του δίνει μια σύγχρονη δυναμική, αφού η εικαστική ματιά ενοποιεί όλα τα στοιχεία του χώρου και του χρόνου με το κοινωνικό γίγνεσθαι. 

Καταστάσεις ένδειας, απελπισίας, απειλής για τη ζωή, είναι οι λόγοι που ωθούν στο δρόμο της ξενιτιάς αναζητώντας μια καλύτερη τύχη. Σε αυτό το δρόμο ονειρεύονται να ξεφύγουν από τα δεινά και αναπτύσσουν δεσμούς αλληλεγγύης αλλά και σκληρότητας. Για το σύστημα οι άνθρωποι είναι χρήσιμοι μόνο όσο παράγουν και φέρνουν κέρδη στο αφεντικό, ύστερα γίνονται αναλώσιμοι σαν τα άχρηστα υλικά ή τα γέρικα ζώα. Σε αυτό το συμβολισμό εντάσσεται η εκτέλεση του γηρασμένου σκύλου, που πλέον δεν προσφέρει τίποτα. 

Η γλώσσα που χρησιμοποιούν οι ηθοποιοί επί σκηνής είναι μια γλώσσα τραχιά, αγοραία πεζοδρομιακή, που πολλές φορές γίνεται χυδαία για να προσδώσει μια ρεαλιστική εικόνα του σήμερα. Από την αρχή μέχρι το τέλος το εργο σε κρατάει σε εγρήγορση.

Info

Παραστάσεις: Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή στις 9:15μμ.
Τεχνοχώρος Cartel
(Μικέλη 4 & Αγ. Άννης, Βοτανικός -Στάση μετρό Ελαιώνας- τηλ. 693989 8258)