Ο ενθουσιασμός που προκαλεί η πρωτοβουλία για την απεργιακή 8 Μάρτη σε όλες τις δυνάμεις του κινήματος ήταν έκδηλος στις τοποθετήσεις που έγιναν στη σύσκεψη της Δευτέρας 4 Φλεβάρη στα γραφεία της ΑΔΕΔΥ.
Από μια σειρά χώρους έγιναν παρεμβάσεις. Τη στήριξη της “Ανταρσία στις γειτονιές της Αθήνας” μετέφερε η Τάνια Βρυζάκη, δείχνοντας ότι η απεργία στις 8 Μάρτη μπορεί να γίνει κέντρο για όλες τις δημοτικές κινήσεις που παλεύουν ενάντια στη διάλυση των δημοτικών υπηρεσιών, επίθεση που, όπως είπε, επιβαρύνει όλες τις γυναίκες και τις οικογένειές τους.
“Πρωτόγνωρη για το δήμο Αθήνας” χαρακτήρισε την απεργία στις 8 Μάρτη ο πρόεδρος του Σωματείου Οδηγών Αυτοκινήτων του δήμου που έχει ήδη πάρει απόφαση μαζί με άλλα δύο σωματεία του χώρου. Την ταξική διάσταση του γυναικείου ζητήματος ανέδειξε με την τοποθέτησή του ο Μιχαήλ Ζερβός, πρόεδρος του Πανελλήνιου Συλλόγου Εκτάκτων ΥΠ.ΠΟ, φέρνοντας παραδείγματα επιθέσεων σε εργαζόμενες του κλάδου του, τις οποίες έκαναν άλλες γυναίκες με ανώτερες θέσεις και αξιώματα.
Τη δυνατότητα να πάρουν αποφάσεις όλα τα σωματεία, ανεξάρτητα από τη σύνθεση του ΔΣ τους, ανέδειξε με την τοποθέτησή της η Θένια Ασλανίδη, ειδικευόμενη γιατρός στο νοσοκομείο Ερυθρός. Ο Σύλλογός της είχε την ίδια μέρα πάρει απόφαση για στάση εργασίας και συμμετοχή στην απεργιακή συγκέντρωση. “Δεν είναι ένας Σύλλογος που έχει την πλειοψηφία η Αριστερά, αλλά πήρε απόφαση για συμμετοχή στην απεργία, δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά”, είπε, “Όχι μόνο γιατί το θέμα είναι πια τόσο μεγάλο σε όλο τον πλανήτη και τους πιέζει όλους, αλλά και γιατί συνδέεται με όλα τα εργατικά αιτήματα. Προφανώς δεν ήταν κάτι που έγινε αυτόματα. Η εκδήλωση που οργανώσαμε για το βιβλίο, η διακίνησή του στις συναδέλφισσες και τους συναδέλφους, όλη η συζήτηση και η δουλειά που κάναμε, ήταν ένα τρομερό γεγονός για το νοσοκομείο. Πλειοψηφικά οι εργαζόμενες και οι εργαζόμενοι το θέλουν”.
Πρωτοβουλία
Στην προσπάθεια να απλωθεί η πρωτοβουλία της απεργίας στο Σύλλογο Διοικητικών και την ΕΛΜΕ της Σιβιτανιδείου, αναφέρθηκε ο Παναγιώτης Ζαρίδας, διοικητικός στο χώρο. Ενώ μίλησε και για την απόπειρα του Διοικητικού Συμβουλίου της σχολής να μπλοκάρει την εκδήλωση για το βιβλίο “Η πάλη για την απελευθέρωση των γυναικών” που προγραμμάτιζε η ΕΛΜΕ.
Αντίθετα με τις συνήθεις συμβολικές ανακοινώσεις του Εργατικού Κέντρου Αθήνας κάθε χρόνο στις 8 Μάρτη, φέτος το θέμα της απεργίας έχει τεθεί στα όργανά του. Αυτή την εικόνα μετέφερε ο Βασίλης Συλαϊδής, μέλος του ΔΣ του μεγαλύτερου εργατικού κέντρου της χώρας. “Το θέμα”, όπως είπε, “θα συζητηθεί στην επόμενη συνεδρίαση του ΔΣ στα μέσα Φλεβάρη και σίγουρα οι νέες αποφάσεις, από περισσότερα σωματεία και συνδικάτα, θα βοηθήσουν, θα κάνουν την πίεση μεγαλύτερη να προχωρήσει κι αυτό στην απόφαση της απεργίας”.
Το πόση σημασία έχει οι ίδιες οι εργαζόμενες να μπαίνουν μπροστά και να πιέζουν τα σωματεία να αποφασίσουν την απεργία, ανέδειξαν οι τοποθετήσεις του Μιχάλη Βερβέρη, εργαζόμενου στο νοσοκομείο Αγία Όλγα και του Κώστα Πίττα, από το ΔΣ της Ομοσπονδίας Εργαζόμενων Υπουργείου Ανάπτυξης, που περιέγραψαν τον καθοριστικό ρόλο συναδελφισσών τους στο να προχωρήσουν τα συνδικάτα τους στην απόφαση. “Στο χώρο μας το 60% των εργαζόμενων είναι γυναίκες, ενώ στο ΔΣ του Συλλόγου υπάρχουν μόνο άντρες” ήταν ένα καταλυτικό επιχείρημα υπέρ της ανάγκης για απεργία στις 8 Μάρτη ενάντια στις ανισότητες.
Στον τρόπο οργάνωσης της απεργίας στάθηκε ο Χρίστος Αργύρης, ειδικευόμενος γιατρός στο νοσοκομείο Γεννηματάς. “Παντού χρειάζεται να το δουλέψουμε από τα κάτω”, είπε, “Παντού να φτιάξουμε απεργιακές επιτροπές και επιτροπές αγώνα. Η 8 Μάρτη είναι ήδη απεργιακή. Η οργάνωσή της από τα κάτω είναι που θα πιέσει πολλά περισσότερα συνδικάτα να την καλέσουν”. Ενώ στην προσπάθεια να κερδηθεί η ΟΣΝΙΕ στην απεργία, αναφέρθηκε ο Κώστας Πολύδωρος, εργαζόμενος στην ιδιωτική υγεία, έναν κλάδο που, όπως είπε, οι γυναίκες είναι συντριπτική πλειοψηφία και όλα τα αιτήματα της απεργίας στις 8 Μάρτη τις αφορούν άμεσα.
Από τις γυναικείες και LGBTQI+ κινήσεις έγιναν τρεις παρεμβάσεις. Την απόφαση της Ομάδας Γυναικών της ΑΝΤΑΡΣΥΑ να στηρίξει την απεργιακή 8 Μάρτη, μετέφερε η Μαρία Μαυρομάτη. “Η Ομάδα μας συναντήθηκε την περασμένη Τετάρτη 30 Γενάρη”, είπε, “Χαιρετίζουμε αυτή την πρωτοβουλία και καλούμε όλα τα όργανα και τις τοπικές επιτροπές της ΑΝΤΑΡΣΥΑ να την στηρίξουν. Η 8 Μάρτη πρέπει να είναι η μαχητική αντίσταση σε όλα αυτά που βιώνουν οι γυναίκες, την εκμετάλλευση και την καταπίεση, την αύξηση των παρενοχλήσεων. Αποφασίσαμε ότι παντού υπερασπιζόμαστε την πρωτοβουλία για την απεργία. Αυτό κάναμε την επόμενη μέρα, στη συνάντηση που είχε καλεστεί στο Πνευματικό Κέντρο Αθήνας”. Τέλος τόνισε ότι όλες οι φεμινιστικές οργανώσεις πρέπει να βάλουν στο κέντρο τους την εργατική τάξη και να μην επαναλάβουν λάθη του παρελθόντος όπως τις δεκαετίες του '70 και του '80 που δεν έκαναν αυτές τις κρίσιμες συνδέσεις.
Τη στήριξη της Ομάδας Φύλου και Σεξουαλικότητας LGBTQI+ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ δήλωσε στη συνέχεια η Αφροδίτη Φράγκου, μεταφέροντας ταυτόχρονα αντίστοιχη απόφαση της Ομάδας Υποστήριξης ΛΟΑΤΚΙ Ατόμων Ηλικίας 50 και Άνω – Proud Seniors Greece. Ενώ από το ΣΥΔ μίλησε η Άννα Πήλιου που χαιρέτισε την πρωτοβουλία για μια απεργιακή 8 Μάρτη τονίζοντας ότι και οι τρανς γυναίκες και άντρες είναι εργαζόμενες και εργαζόμενοι και χρειάζεται να είναι στην απεργιακή συγκέντρωση ενάντια στους διαχωρισμούς και τις “ταμπέλες”.
Στις σχολές
Από το φοιτητικό κίνημα έγιναν τρεις παρεμβάσεις. Την απόφαση του Συλλόγου Φοιτητών ΣΤΕΦ ΤΕΙ Αθήνας να στηρίξει την απεργιακή 8 Μάρτη μετέφερε η Ελίνα. “Ο Σύλλογος μας αποφάσισε να συμμετέχουμε στην απεργία”, είπε, “Παράλληλα, το έχουμε ανοίξει σε όλο το Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής, έχει γίνει κέντρο συζήτησης παντού”.
Αντίστοιχα, η Παναγιώτα από το Πάντειο μίλησε για την ανταπόκριση που βρίσκει η πρωτοβουλία τόσο μέσα στις φοιτήτριες και τους φοιτητές όσο και μέσα στις καθηγήτριες και τους καθηγητές. “Η εκδήλωση για το βιβλίο, με τη συμμετοχή και καθηγήτριας από το πανεπιστήμιο, είχε μεγάλη συμμετοχή και άνοιξε πολλή συζήτηση”, είπε, “Γενικά τα σχόλια είναι πολύ θετικά παντού, στις παρεμβάσεις μας στους διαδρόμους, στα αμφιθέατρα. Θα κάνουμε την προσπάθεια να συμμετέχουμε, πολλές και πολλοί από το Πάντειο, είτε πάρουμε την απόφαση του Συλλόγου μας είτε όχι”.
“Στόχος μας είναι να συμετέχει και ο Φοιτητικός Σύλλογος ΦΛΣ”, συμπλήρωσε η Άννα, περιγράφοντας την προσπάθεια να το οργανώσουν μαζί με όλες τις φοιτήτριες και τους φοιτητές, τις καθηγήτριες και τους καθηγητές, τις εργαζόμενες και τους εργαζόμενους δοικητικούς, τις καθαρίστριες της σχολής. “Όσοι το μαθαίνουν αντιλαμβάνονται τη σημασία της απεργίας κι όχι απλά μιας διαδήλωσης εκείνη τη μέρα”, είπε.