Η πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων της Estee Lauder Hellas, Νατάσα Κατρανίδου, μίλησε στην Εργατική Αλληλεγγύη και τη Λένα Βερδέ.
Ποια η κατάσταση στον κλάδο των εργαζόμενων στα καλλυντικά; Τι αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενες/οι στο χώρο;
Ο κλάδος των εργαζόμενων στα καλλυντικά είναι ένας καθαρά γυναικείος χώρος. Στην εταιρία μας στα καταστήματα, στην προώθηση των καλλυντικών, σε ένα σύνολο 1300 περίπου εργαζόμενων οι άντρες είναι δέκα με δεκαπέντε. Όλες οι κοπέλες που κάνουν αυτή τη δουλειά είναι πραγματικά ηρωίδες. Η πίεση είναι πολύ μεγάλη. Είναι η φύση της δουλειάς τέτοια που μία εργαζόμενη πρέπει να είναι κατά κύριο λόγο όρθια (σε κάποια καταστήματα δεν επιτρέπεται να αγγίξει ούτε την πλάτη της στον τοίχο), ευπαρουσίαστη και ευδιάθετη και συνεχώς με το άγχος της πώλησης.
Γενικά στον κλάδο υπάρχουν πολλά προβλήματα. Μπορεί σε μας να τηρούνται τα ωράρια και να μη δουλεύουμε ούτε πέντε λεπτά παραπάνω ή να έχουμε την προβλεπόμενη αμοιβή την Κυριακή, αλλά προφανώς αυτό δεν ισχύει για όλο τον κλάδο. Σε άλλες εταιρίες υπάρχει μεγάλη εκμετάλλευση. Δεν δηλώνουν εργαζόμενες, τις δηλώνουν λιγότερες ώρες ενώ δουλεύουν περισσότερες και κάποια εργαζόμενη μπορεί και να μην αμείβεται καθόλου για παράδειγμα την Κυριακή της και να το “αναπληρώνει” σε ώρες. Υπάρχουν πρόστιμα για όλα αυτά και το τελευταίο διάστημα το ΣΕΠΕ κάνει μια σημαντική προσπάθεια ελέγχων, αλλά προφανώς θέλει πολλή δουλειά ακόμα.
Πότε φτιάξατε το Σωματείο και τι ρόλο έχει παίξει;
Το Σωματείο το στήσαμε το 2009. Ήταν μια μάχη, πήγαν να με απολύσουν τότε. Λίγο μετά, το 2012 αν θυμάμαι καλά, υπογράψαμε επιχειρησιακή συλλογική σύμβαση εργασίας. Και, ενώ την ίδια περίοδο καταργούνταν οι συλλογικές συμβάσεις, εμείς καταφέραμε να κρατήσουμε όλα μας τα δικαιώματα, ωριμάνσεις, δεκαετία, επιδόματα, άδειες, ανά δύο χρόνια αυξήσεις. Στην τελευταία σύμβαση, γιατί είναι διετής, προσθέσαμε για μητέρες που έχουν παιδιά με αναπηρία να εργάζονται λιγότερες ώρες αλλά να αμείβονται οκτάωρο. Επίσης το δικαίωμα ενός μήνα άδεια με αποδοχές για νοσηλεία συγγενούς πρώτου βαθμού.
Πρόσφατα δώσαμε ακόμα μία μάχη. Εκτός της πώλησης, κάναμε και τις παραλαβές. Κερδίσαμε το να μην κάνουμε πλέον τις παραλαβές. Ήταν κάτι που το δέχτηκε η εταιρία. Γενικά, το σωματείο είναι δύναμη στο χώρο. Οι περισσότερες συναδέλφισσες είναι ικανοποιημένες, το εκτιμάνε όταν είναι δραστήριο. Γι' αυτό τώρα μπήκαμε στη διαδικασία να φτιάξουμε και κλαδικό σωματείο. Τα προβλήματα του κλάδου καθώς και το γεγονός ότι υπάρχει η προοπτική της επαναφοράς των κλαδικών συμβάσεων, μας έκανε να προχωρήσουμε. Και ο κόσμος, επειδή έχουμε δείξει μια δουλειά στο δικό μας σωματείο, μας εμπιστεύτηκε και μας στήριξε. Γιατί ενώ υπάρχει ομοιοεπαγγελματική σύμβαση των αισθητικών που έχει υπογραφεί, δεν εφαρμόζεται. Όταν βλέπουμε μισθούς 250 και 300 ευρώ και αισθητικούς με πάνω από τριάντα χρόνια δουλειάς στο χώρο να αμείβονται με 500 ευρώ, είναι ένα θέμα πολύ σοβαρό.
Η παρουσία σας στην Πανεργατική Απεργία της 17ης Μάη του 2017 με αιχμή την υπεράσπιση της κυριακάτικης αργίας ήταν εντυπωσιακή. Πώς βλέπεις την πρωτοβουλία για απεργία την Παγκόσμια Ημέρα Γυναικών στις 8 Μάρτη φέτος;
Η κατάργηση της κυριακάτικης αργίας ήταν κάτι που θα μας έθιγε άμεσα. Ήταν η μοναδική μέρα ξεκούρασής μας, αφιερωμένη στην οικογένειά μας και την προσωπική μας ζωή. Καμία εργαζόμενη δεν ήθελε να της στερήσουν αυτό το δικαίωμα. Γι’ αυτό συμμετείχαμε τόσο μαζικά. Και συσπειρώσαμε και όλο τον κόσμο του κλάδου που τελικά μας ακολούθησε.
Προσωπικά θα στήριζα μια πρωτοβουλία για τις 8 Μάρτη. Δυστυχώς ο καπιταλισμός και ο καταναλωτισμός διαμορφώνουν προσωπικότητες και συνειδήσεις και αυτή τη μέρα την έχουν ενσωματώσει σαν ημέρα γιορτής και διασκέδασης. Εκεί είναι ο δικός μας ο ρόλος να αντιστρέψουμε κάποια πράγματα, να θυμήσουμε ότι είναι μέρα μνήμης και αγώνα, όχι γιορτής και διασκέδασης. Να αναδειχτούν ξανά οι γυναικείες διεκδικήσεις.