Πανελλαδικά στην απεργία την Παγκόσμια Ημέρα Γυναικών στις 8 Μάρτη οργανώθηκαν συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις.

“Εκατοντάδες εργαζόμενες και εργαζόμενοι συγκεντρώθηκαν στο Άγαλμα Βενιζέλου, στην απεργιακή κινητοποίηση που καλούσαν η ΕΔΟΘ, το ΕΚΘ και σωματεία της πόλης”, μας είπε ο Σάββας Κκονέ για τη Θεσσαλονίκη, “Παρουσία με τα πανό τους είχαν ο Σύλλογος Εργαζόμενων στο Ιπποκράτειο Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης, ο Σύλλογος Εργαζόμενων στο δήμο Αμπελοκήπων-Μενεμένης, η κίνηση εργαζόμενων σε επισιτισμό-τουρισμό “Λάντζα”, φοιτητικοί σύλλογοι όπως του Φιλολογικού και της Νομικής, το ΣΕΚ, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και άλλες συλλογικότητες και οργανώσεις. Χαιρετισμό στη συγκέντρωση έκαναν ο πρόεδρος της ΕΔΟΘ και ο αναπληρωτής γραμματέας του ΕΚΘ, καθώς και η Κατερίνα Αβραμίδου, εργαζόμενη στο ΨΝΘ και ο Νίκος Χατζάρας, μέλος του ΔΣ του Συλλόγου Εργαζόμενων στο δήμο Αμπελοκήπων-Μενεμένης. Η πορεία βάδισε στους κεντρικούς δρόμους της πόλης και κατέληξε στο υπουργείο Μακεδονίας-Θράκης”.

“Και στο Ηράκλειο Κρήτης έγινε στάση εργασίας από τις 12μ ως το τέλος  του ωραρίου, ενώ στη 1μμ ήταν το κάλεσμα της απεργιακής συγκέντρωσης στα Λιοντάρια, στο κέντρο της πόλης”, μας έγραψε στην ανταπόκρισή της η Βίκυ Γκαδάτσιου, μαθήτρια, “Στη συγκέντρωση συμμετείχαν με πανό το Σωματείο ερευνητών και εργαζομένων Ηρακλείου, ο φοιτητικός σύλλογος Ιατρικής  Ηρακλείου, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και το Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα, ενώ παράλληλα έγινε εξόρμηση από τα μέλη του ΣΕΚ με κείμενα για τα ζητήματα της 8 Μάρτη και προκηρύξεις για την αντιφασιστική και αντιρατσιστική 16 Μάρτη με κάλεσμα στις 12μ στα Λιοντάρια. Παλεύουμε όλοι μαζί και συλλογικά ενάντια στον καπιταλισμό που γεννά τον  ρατσισμό, τον φασισμό και τον σεξισμό”.

“Εκατοντάδες διαδηλωτές, κύρια φοιτήτριες/ές, συμμετείχαν στην απεργιακή συγκέντρωση στην πλατεία Γεωργίου”, μας είπε ο Νεκτάριος Χαϊνταρ για την Πάτρα, “Όπως ήταν λογικό, μια απεργιακή διαδήλωση για την Παγκόσμια Ημέρα Γυναικών στην πόλη, εν μέσω καρναβαλιού που χιλιάδες άνθρωποι είναι έξω στους δρόμους, έκανε μεγάλη αίσθηση και είχε θετική αποδοχή. Με τα πανό του φοιτητικού συλλόγου Βιολογικού και της δημοτικής κίνησης Ανταρσία στην Πάτρα διαδηλώσαμε μαχητικά φωνάζοντας αντισεξιστικά συνθήματα στους δρόμους της πόλης. Ανάμεσα στους διαδηλωτές ήταν και μέλη του Patras Pride που επίσης είχε καλέσει στην απεργιακή κινητοποίηση. Από την πλευρά μας καλέσαμε όλες και όλους και στο επόμενο κινηματικό ραντεβού, το αντιρατσιστικό-αντιφασιστικό συλλαλητήριο το Σάββατο 16 Μάρτη, στην πλατεία Γεωργίου, στις 12μ”.

“Με προσυγκέντρωση στο Θόλο ξεκινήσαμε οι φοιτήτριες/ές για την πλατεία Αγίου Νικολάου όπου καλούσαν η τοπική ΑΔΕΔΥ, τα ΕΑΑΚ, η Κίνηση για μια απεργιακή 8 Μάρτη και το ΣΕΚ”, μας είπε η Κωνσταντίνα Χήρα για το Βόλο, “Εργαζόμενες/οι από το νοσοκομείο και άλλους χώρους ήταν εκεί και όλοι μαζί παραμείναμε για αρκετή ώρα στο χώρο, τον οποίο κοσμούσαν τα πανό της Κίνησης και του ΣΕΚ. Σε όλη τη διάρκεια μοιράζαμε στον κόσμο υλικό και για την απεργία και για την αντιρατσιστική-αντιφασιστική διαδήλωση που θα γίνει στην πόλη στις 15 Μάρτη, στο ίδιο μέρος, στις 6μμ, στο πλαίσιο της Διεθνούς Ημέρας Δράσης”.

Σωματεία

“Απεργιακή συγκέντρωση πραγματοποιήθηκε και στα Χανιά”, έγραψε στην ανταπόκρισή του ο Ειρηναίος Μαράκης, “Καλούσαν τα σωματεία εκπαιδευτικών της πόλης (ΣΕΠΕ, ΕΛΜΕ) καθώς και η δημοτική κίνηση Ανταρσία στα Χανιά-Αντικαπιταλιστική Αριστερή Κίνηση για την Ανατροπή. Όπως δήλωσε χαρακτηριστικά η Ντίνα Κληρονόμου, μέλος του ΔΣ του ΣΕΠΕ Χανίων: «Βρισκόμαστε σε μια περίοδο όπου τα δικαιώματα των γυναικών συνεχώς συμπιέζονται. Υπάρχουν διαφορές στην αποζημίωση, στους μισθούς, υπάρχουν καθημερινά φαινόμενα σεξιστικής βίας ή σεξουαλικής παρενόχλησης στους χώρους εργασίας. Οι γυναίκες είναι υποχρεωμένες πολύ περισσότερο για να κατακτήσουν τα ίδια πράγματα σε σχέση με τους άντρες».

Κορυφαίο στιγμιότυπο της συγκέντρωσης ήταν η παρουσίαση ενός σύντομου θεατρικού δρώμενου από δύο δασκάλες το οποίο ανέδειξε τα προβλήματα που αντιμετωπίζει μια αναπληρώτρια δασκάλα, κι άλλες πολλές στη θέση της, που όντας έγκυος προσλαμβάνεται μακριά από τον τόπο μόνιμης κατοικίας της και πρέπει να παρουσιαστεί, να μετακομίσει και να μετακινείται στον χώρο εργασίας της, σ' ένα μακρινό τόπο γι' αυτήν, χωρίς δικαίωμα σε άδεια κύησης, ακόμα κι αν η κύηση θεωρείται επαπειλούμενη, χωρίς καμία πρόβλεψη και προστασία, στηριζόμενη αποκλειστικά και μόνο στις δικές της δυνάμεις και στην στήριξη των γονιών της. Και την ίδια ώρα που καλείται να είναι καλή εργαζόμενη, καλή μητέρα και καλή σύζυγος αλλά και να διαθέτει χρόνο και χρήμα για το μεταπτυχιακό, μέσα σε αυτές τις συνθήκες, αν θέλει να δουλεύει και του χρόνου”.

Δημοτικά σχήματα στις 8 Μάρτη

Αθήνα

Πάτρα