Στο στόχαστρο μιας σειράς κινήσεων και συλλογικοτήτων του γυναικείου, αντιρατσιστικού-αντιφασιστικού και εργατικού κινήματος βρίσκονται τα σχέδια νέου Ποινικού Κώδικα και Κώδικα Ποινικής Δικονομίας που το υπουργείο Δικαιοσύνης έχει θέσει σε δημόσια διαβούλευση ως τις 14 Απρίλη. Στο επίκεντρο των αντιδράσεων βρίσκονται οι προτεινόμενες αλλαγές στο άρθρο 336 του ΠΚ που αναθεωρεί τον ορισμό του βιασμού προς το χειρότερο, καθώς και στο άρθρο 187 του ΠΚ που μειώνει την ποινή για τη διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης, κατηγορία που βαραίνει στη δίκη της Χρυσής Αυγής την ηγεσία της.
Η “Κίνηση για την απεργιακή 8 Μάρτη” έχει ξεκινήσει καμπάνια στους εργατικούς χώρους, τις σχολές και τις γειτονιές ενάντια στις τροποποιήσεις που ρίχνουν στα μαλακά φασίστες και βιαστές. Μαζί με το Συντονισμό Ενάντια στα Μνημόνια και το Συντονιστικό των Νοσοκομείων οργανώνει εκδηλώσεις στους χώρους δουλειάς και προτείνει στα συνδικάτα άμεση κινηματική απάντηση στην επίθεση. Την ίδια στιγμή η ΚΕΕΡΦΑ καλεί απεργιακή διαδήλωση στις 18 Απρίλη στο Εφετείο για τα τέσσερα χρόνια της δίκης της Χρυσής Αυγής, έχοντας ως κεντρικό αίτημα της κινητοποίησης να μην περάσει η μείωση της ποινής για την ηγεσία της ναζιστικής συμμορίας.
Τις συγκεκριμένες αλλαγές κατήγγειλαν όλες και όλοι οι ομιλήτριες και οι ομιλητές της εκδήλωσης που συνδιοργανώθηκε την Πέμπτη 28 Μάρτη στην ΑΣΟΕΕ, από τη φεμινιστική οργάνωση “Καμιά ανοχή” και την πλατφόρμα ενημέρωσης από τα κάτω omniatv με τίτλο “Νέος Ποινικός Κώδικας: Εμπρός ή πίσω;”. Οι δικηγόροι Ιωάννα Στεντούμη, Άννυ Παπαρρούσου, Κώστας Παπαδάκης και η Αναστασία Γκόνη Καραμπότσου, μέλος της “Καμιάς Ανοχής” ανέλυσαν συνολικά τις αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις των σχεδίων νέου Π.Κ και Κ.Π.Δ που, όπως αναφέρθηκε, θα ψηφιστούν, μετά τη λήξη της δημόσιας διαβούλευσης και τις όποιες αλλαγές κάνουν οι αρμόδιες νομοπαρασκευαστικές επιτροπές, με ένα δημοψηφισματικό τρόπο στη Βουλή, με τη λεγόμενη διαδικασία των κωδίκων, χωρίς δηλαδή κατά άρθρο συζήτηση και αλλαγές.
Για τα δύο επίμαχα άρθρα, όλες/οι μίλησαν για “οπισθοδρόμηση στα δικαιώματα των γυναικών” και “δώρα προς τη Χρυσή Αυγή” αντίστοιχα. Κεντρικά στη συζήτηση ήταν τόσο το αίτημα του γυναικείου κινήματος για ορισμό του βιασμού με βάση τη συναίνεση, όπως κατοχυρώνει η σύμβαση της Κωνσταντινούπολης αλλά και άλλες διεθνείς συμβάσεις και οργανισμοί ως αποτέλεσμα των μεγάλων κινητοποιήσεων τα τελευταία χρόνια, όσο και το αίτημα να μην περάσει η μείωση της ποινής για τους χρυσαυγίτες.
Ο Κώστας Παπαδάκης, από την Πολιτική Αγωγή στη δίκη της Χρυσής Αυγής, είπε ανάμεσα σε άλλα: “Ούτε οι προβλέψεις της σύμβασης της Κωνσταντινούπολης περιλαμβάνονται στο νέο σχέδιο Π.Κ., ενώ συνολικά η προστασία της γυναίκας από εξαναγκασμό σε γενετήσιες πράξεις υποβαθμίζεται παρά αναβαθμίζεται. Πρώτο, διότι συνιστά κακούργημα μόνο ο βιασμός και μάλιστα ο ορισμός του στενεύει και απαιτεί για τη στοιχειοθέτησή του όχι απλά «άμεσο και σπουδαίο κίνδυνο», αλλά «άμεσο και σπουδαίο κίνδυνο ζωής ή σωματικής ακεραιότητας». Και δεύτερον γιατί κάθε άλλη μορφή εξαναγκασμού όπως πχ ο εκβιασμός ή η εκμετάλλευση της εργοδοτικής θέσης, είναι πλημμελήματα, ενώ θα πρέπε να είναι κακουργήματα διότι φέρουν το ίδιο αποτέλεσμα που είναι εξαναγκασμός σε γενετήσια πράξη έστω κι αν δεν έγινε με σωματική βία. Είναι σωστό το κριτήριο της συναίνεσης που βάζει το κίνημα”.
Παρέμβαση
“Η δίκη της Χρυσής Αυγής ξεκίνησε πριν τη συγκρότηση της νομοπαρασκευαστικής επιτροπής”, συνέχισε, “Η δίκη ξεκίνησε στις 20 Απρίλη του 2015, η επιτροπή συγκροτήθηκε δυο μήνες αργότερα. Ήξερε δηλαδή ότι η τροποποίηση του 187 την οποία επιχειρεί θα έχει ως αποτέλεσμα την παρέμβαση σε μια συγκεκριμένη δίκη που η διεξαγωγή της εκτιλυσσόταν ταυτόχρονα και που στη δίκη αυτή σκανδαλωδώς η ηγεσία δεν διώκεται ούτε για τρομοκρατική οργάνωση, ούτε για ηθικές αυτουργίες σε πράξεις που κατά παραδοχή των πραγματικών περιστατικών του παραπεμπτικού βουλεύματος στοιχειοθετούν την ηθική αυτουργία. Κατηγορούνται για παράδειγμα οι πέντε-έξι δράστες της απόπειρας ανθρωποκτονίας σε βάρος του Αιγύπτιου αλιεργάτη Αμπουζίντ Εμπάρακ ότι πήγαν να του ανοίξουν το κεφάλι μετά από εντολή του βουλευτή Λαγού, αλλά αυτός που έδωσε την εντολή δεν αντιμετωπίζει ηθική αυτουργία.
Είμαι και θα είμαι πάντα υπέρ της κατάργησης των τρομονόμων στο σύνολό τους. Αλλά κάνει αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ; Όχι, ενισχύει το 187Α, ενισχύει το 187 όσο αφορά το αδίκημα της ένταξης σε εγκληματική οργάνωση και έρχεται να τροποποιήσει πρώτο και κύριο τον υποβιβασμό της διεύθυνσης εγκληματικής οργάνωσης που είναι η μόνη κατηγορία που αντιμετωπίζει η ηγεσία της Χρυσής Αυγής και από δέκα με είκοσι χρόνια να το πάει όχι δέκα με δεκαπέντε -όσα όλα τα διακεκριμένα κακουργήματα- αλλά στα πέντε με δέκα. Ουσιαστικά δηλαδή εξισώνει την ποινική ευθύνη τους με αυτή των εκτελεστικών οργάνων. Και δεν είναι μόνο αυτά τα δώρα που κάνει στη Χρυσή Αυγή η διάταξη αυτή. Στο ίδιο το 187 στενεύει η έννοια του ορισμού της εγκληματικής οργάνωσης με την προσθήκη του όρου “επιχειρησιακά δομημένη”, “διαρκής εγκληματική δράση”, “οργάνωση” αντί για “ομάδα”. Όλα αυτά προσθέτουν ερμηνευτικά κριτήρια υπέρ της ΧΑ.
Ταυτόχρονα καταργεί το άρθρο 81Α για το ρατσιστικό κίνητρο, που ήταν μια σπουδαία κατάκτηση του αντιρατσιστικού κινήματος και επιβάρυνε συγκεκριμένα τα απειλούμενα κατώτερα όρια που είχαν αυτά τα εγκλήματα. Καταργεί το άρθρο 361Β που ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ θέσπισε το 2015 και απαγόρευε τα ρατσιστικά συσσίτια μόνο για Έλληνες και γενικά τη ρατσιστική παροχή υπηρεσιών με αποκλεισμό με βάση φυλετικά ή εθνικά κριτήρια κλπ. Υποβαθμίζει τις προπαρασκευαστικές πράξεις εσχάτης προδοσίας, αδίκημα με το οποίο βαρύνεται ο Μπαρμπαρούσης που καλούσε το στρατό σε ανατροπή της κυβέρνησης. Υποβαθμίζει την αντιποίηση αρχής, άλλο αδίκημα στο οποίο κατά κόρον οι χρυσαυγίτες έχουν επδοθεί. Καταργεί τη στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων ως παρεπόμενη ποινή. Σαν πολλά λοιπόν δεν μαζεύονται;”.
Μέλη της “Κίνησης για την απεργιακή 8 Μάρτη” παραβρέθηκαν στην εκδήλωση και μοίρασαν την προκήρυξή της που προτείνει στα συνδικάτα και όλες τις οργανώσεις του κινήματος να αποφασίσουν μεγάλη διαδήλωση ενάντια στις τροποποιήσεις στον Π.Κ, ενώ μέλη της ΚΕΕΡΦΑ κάλεσαν στην αντιφαστική διαδήλωση στις 18 Απρίλη στο Εφετείο.