Συνέντευξη με τον υποψήφιο δήμαρχο Πάτρας Δημήτρη Μπελιά.
Ποια είναι η κατάσταση που βιώνουν σήμερα οι εργαζόμενοι, οι νέοι, οι συνταξιούχοι, οι κάτοικοι της Πάτρας;
Παρά το ψεύτικο κλίμα ευφορίας που προσπαθεί να δημιουργήσει η κυβέρνηση, παρουσιάζοντας μια μαγική εικόνα για το τι επικρατεί σχεδόν έναν χρόνο μετά την πολυδιαφημισμένη "έξοδο από τα μνημόνια", στην πραγματικότητα τίποτε δεν δείχνει να αλλάζει προς το καλύτερο στις ζωές των εργαζόμενων και των νέων στην Πάτρα, όπως και στην υπόλοιπη Ελλάδα.
Το αντίθετο θα έλεγα, αφού τα αποτελέσματα της κρίσης και των πολιτικών που εφαρμόστηκαν λειτουργούν σωρευτικά χρόνο με τον χρόνο για τον απλό κόσμο ό,τι ψίχουλα και να διαφημίζουν ότι δίνουν από το “υπερπλεόνασμα”. Η ανεργία και ιδιαίτερα αυτή των νέων ανθρώπων, είναι σταθερά σε ένα από τα υψηλότερα επίπεδα στην χώρα, ενώ οι χαμηλοί μισθοί, η επισφαλής και η μαύρη και ανασφάλιστη εργασία είναι μια παγιωμένη πραγματικότητα για όσους εργάζονται.
Κι όλα αυτά ενώ οι επιθέσεις συνεχίζονται. Για παράδειγμα, τις ίδιες μέρες που ο πρωθυπουργός επισκέφτηκε την Πάτρα, η ΔΕΗ είχε στείλει επιστολές σε χιλιάδες νοικοκυριά, που αδυνατούν μέσα σε αυτές τις συνθήκες να πληρώσουν τους λογαριασμούς τους, πως θα προχωρήσει άμεσα σε οριστική διακοπή της σύνδεσης και σε δικαστική διεκδίκηση των χρεών. Αυτή είναι όμως η μία μόνο όψη του νομίσματος. Η άλλη όψη είναι πως κανείς στην Πάτρα δεν είναι διατεθειμένος να αποδεχτεί αυτή την "κανονικότητα".
Η Πάτρα είναι μια πόλη που ιστορικά έχει συνδεθεί με τους αγώνες και την αντίσταση.
Ζούμε και παλεύουμε σε μια πόλη με πλούσια παράδοση εργατικών αγώνων. Είναι εμβληματικοί οι αγώνες των εργατών της Πειραϊκής Πατραϊκής, που για πάνω από μια δεκαετία κράτησαν ανοιχτό το εργοστάσιο με μαχητικές απεργίες και καταλήψεις. Αντίστοιχα είναι τα παραδείγματα των αγώνων των εργατών στα εργοστάσια της ΕΒΟ, της ΑΜΣΤΕΛ, αργότερα της ΜΙΣΚΟ, πιο πρόσφατα της ΑΒΕΞ και πολλών ακόμη, που με καταλήψεις των χώρων δουλειάς αντιστάθηκαν στις απολύσεις και τα κλεισίματα.
Οι εργατικές κινητοποιήσεις στην Πάτρα συνεχίστηκαν και εντάθηκαν και στα χρόνια της κρίσης και των μνημονίων με τεράστια συμμετοχή στις πανεργατικές απεργίες που έγιναν -και συνεχίζονται και σήμερα έχοντας πάρει την σκυτάλη οι εργαζόμενοι στην Υγεία, στο Δήμο αλλά και στην Εκπαίδευση.
Σε όλους αυτούς τους αγώνες το φοιτητικό και μαθητικό κίνημα της Πάτρας έδωσε πάντα δυναμικό παρών. Από την κατάληψη του Πανεπιστήμιου της Πάτρας το '73, την μάχη ενάντια στον νόμο Κοντογιαννόπουλου και την κυβέρνηση του Μητσοτάκη, την έκρηξη οργής που ακολούθησε την δολοφονία του Νίκου Τεμπονέρα, μέχρι τις καταλήψεις του κινήματος για το άρθρο 16 και τις σημερινές κινητοποιήσεις ενάντια στον νόμο Γαβρόγλου, οι φοιτητές και οι μαθητές της Πάτρας ήταν πάντα μπροστά.
Αλλά και στα ζητήματα των δικαιωμάτων, των ελευθεριών, του ρατσισμού, του φασισμού, της καταπίεσης δεν έχει μείνει καμία επίθεση αναπάντητη. Είμαστε στην πόλη που κανείς δεν τόλμησε να ψελλίσει για διοργάνωση εθνικιστικών συλλαλητηρίων. Στην πόλη που έκλεισε ξανά και ξανά τα γραφεία της Χ.Α. Στην πόλη της αλληλεγγύης στους πρόσφυγες και τους μετανάστες που σείστηκε από τα συνθήματα των εργατών γης της Μανωλάδας, όταν διαδήλωναν μαζί με τους αντιφασίστες της Πάτρας στα δύο χρόνια από την δολοφονία του Παύλου Φύσσα.
Έχουμε ενεργά κινήματα γειτονιών που διεκδίκησαν και επέβαλαν την παραχώρηση στον Δήμο του παραλιακού μετώπου και άλλα όπως αυτό στη Εγλυκάδα που παλεύουν για την απομάκρυνση των κεραιών κινητής τηλεφωνίας από σχολεία και κατοικημένες περιοχές. Σε ένα μήνα θα διοργανωθεί για τέταρτη χρονιά το Patras Pride, το φεστιβάλ υπερηφάνειας της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας, που αγκαλιάστηκε από τον κόσμο από την πρώτη χρονιά.
Πως έφτασε να έχει η Πάτρα ένα δήμαρχο που ανήκει στο ΚΚΕ και την Αριστερά; Τι έχει σημάνει η διαχείριση Πελετίδη για το Δήμο;
Νομίζω πως η απάντηση σε αυτό βρίσκεται ακριβώς στην προηγούμενη περιγραφή του κινήματος στην Πάτρα. Το ΚΚΕ στον Δήμο της Πάτρας στις βουλευτικές εκλογές παίρνει γύρω στο 6,5%. Για έναν κόσμο που έχει δώσει όλους αυτούς τους αγώνες που σκιαγραφήσαμε παραπάνω, ο δημοτικός συνδυασμός Πελετίδη το 2014 έμοιαζε σαν η μόνη μεγάλη παράταξη που διεκδικούσε τον Δήμο απέναντι στους εκφραστές της πολιτικής των μνημονίων. Έτσι του έδωσε ένα 25% στον πρώτο γύρω και 63,5% στον δεύτερο, απέναντι στον υποψήφιο της ΝΔ. Αυτό εξασφάλισε στην παράταξη του ΚΚΕ την απόλυτη πλειοψηφία. Μια πλειοψηφία που του έδινε την δυνατότητα να εφαρμόσει το πρόγραμμά του, που μιλούσε για διαγραφή των χρεών του Δήμου, για σπάσιμο των περιορισμών στην άσκηση πολιτικής που επιβάλλει ο Καλλικράτης και ο Κλεισθένης, για μαζικούς διορισμούς στις Δημοτικές υπηρεσίες, για κλείσιμο του επικίνδυνου ΧΥΤΑ της Ξερόλακας κλπ.
Αυτό που ακολούθησε όμως τα πέντε χρόνια της θητείας του, πέρα από κάποιες θετικές κινήσεις όπως η μείωση των δημοτικών τελών και φιλολαϊκές εξαγγελίες, ήταν η ταχύτατη προσαρμογή σε μια πολιτική διαχείρισης της υπάρχουσας κατάστασης, μέσα στα πλαίσια λειτουργίας των Δήμων όπως ορίζεται από τον Κλεισθένη και την κυβερνητική πολιτική.
Πλέον η Δημοτική Αρχή διαφημίζει προεκλογικά πως κατάφερε να αρχίσει την ομαλή αποπληρωμή του χρέους του Δήμου (20,5 εκατ. που είχαν δημιουργήσει οι προηγούμενοι), φορτώνοντας στην πραγματικότητα αυτά τα βάρη στην πλάτη των δημοτών. Οι υποστελεχομένες υπηρεσίες του Δήμου λειτουργούν με συμβασιούχους από τα προγράμματα του ΟΑΕΔ, που απολύονται κάθε 6 με 8 μήνες. Πρόσφατα, μέσα στη προεκλογική περίοδο, βγήκαν στην ανεργία ακόμη 319 υπάλληλοι του Δήμου που κάλυπταν πάγιες και διαρκείς ανάγκες γιατί έληξε η σύμβασή τους και ο Πελετίδης το μόνο που είχε να τους προτείνει ήταν η δικαστική οδός, γιατί η "κυβερνητική πολιτική δεν του αφήνει άλλα περιθώρια για προσλήψεις και μονιμοποιήσεις στον Δήμο". Με τα επίσημα στοιχεία του Δήμου, φέτος περισσότερα από 1.000 παιδιά έμεινα εκτός των δημοτικών βρεφονηπιακών σταθμών. Όλα αυτά , ενώ 141 μεγαλοφειλέτες του Δήμου χρωστούν πάνω από 43 εκατ. ευρώ, από τις επιχειρήσεις τους. Ο ΧΥΤΑ στην Ξερόλακα συνεχίζει να λειτουργεί παρά τις συνεχείς κινητοποιήσεις των κατοίκων. Η ανακύκλωση φτάνει μόνο στο 5% του συνολικού όγκου των απορριμμάτων της Πάτρας και είναι στα χέρια των ιδιωτών.
Προβληματικές επιλογές από την Δημοτική Αρχή υπήρξαν και στη σύγκρουση με την καταπίεση και τον ρατσισμό. Τα τελευταία χρόνια που έχει ανοίξει η μάχη ενάντια στον σεξισμό και την ομοφοβία η δημοτική αρχή, αντί να αγκαλιάσει αυτές τις προσπάθειες, έδειξε τουλάχιστον καχυποψία απέναντι στη διοργάνωση του Patras Pride.
Στο θέμα της αντιμετώπισης του φασισμού, το δημοτικό συμβούλιο συνέβαλε στο να μπουν φραγμοί στην δράση της Χρυσής Αυγής στην πόλη, με το να αρνείται να της παραχωρήσει δημόσιους χώρους. Ωστόσο ο Δήμος αλλά και η Λαϊκή Συσπείρωση δεν συμμετείχαν σε καμία από τις πάμπολλες αντιφασιστικές κινητοποιήσεις που έγιναν, όταν δεν ήταν κάτω από την ομπρέλα του πολιτικού τους φορέα. Μετά την επίμονη παρέμβαση του αντιρατσιστικού κινήματος, ο Δήμος έκανε κάποιες στοιχειώδεις κινήσεις για μια μικρή ανακούφιση εκείνων που ζούσαν, σε άθλιες συνθήκες στον Λαδόπουλο και στην ΑΒΕΞ, όμως φάνηκε απρόθυμος να παραχωρήσει στους πρόσφυγες και τους μετανάστες ανθρώπινους χώρους στέγασης, να μεριμνήσει για συνθήκες υγιεινής και περίθαλψης. Το αίσχος των "επιχειρήσεων σκούπα" στο νέο λιμάνι δεν αποτράπηκε, ενώ η κακοποίηση των προσφύγων από το λιμενικό και την αστυνομία παραμένει καθημερινότητα και σήμερα. Αυτά είναι τα αποτελέσματα μιας στρατηγικής που θέλει να ασκήσει φιλολαϊκή πολιτική, χωρίς να έρχεται σε ρήξη με τις κυβερνητικές πολιτικές και χωρίς ουσιαστικές συγκρούσεις και τομές.
Γιατί με την Ανταρσία στην Πάτρα; Τι διαφορά μπορεί να κάνει στο δημοτικό συμβούλιο;
Με την "Ανταρσία στην Πάτρα", γιατί είμαστε μια δημοτική κίνηση και όχι απλά ένας εκλογικός δημοτικός συνδυασμός, που ο κόσμος που συμμετέχει ήταν και είναι στην καρδιά όλων των αγώνων της πόλης. Στην κίνηση και στο ψηφοδέλτιό μας συμμετέχουν εργαζόμενοι και εργαζόμενες υγειονομικοί, εκπαιδευτικοί, εργάτες, άνεργοι, μετανάστριες εργάτριες, μέλη του αντιρατσιστικού και του αντιφασιστικού κινήματος, του αναπηρικού κινήματος, ακτιβιστές της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας και μέλη των κινημάτων πόλης. Ήμασταν μαζί σε κάθε κινητοποίηση, απεργιακή μάχη και κατάληψη από τα εργοστάσια της ΒΙΠΕ μέχρι το ΠΓΝΠ. Στην καρδιά του αντιφασιστικού κινήματος, στην πρώτη γραμμή ενάντια στο ρατσισμό, στηρίξαμε τα pride και την ιστορική απεργιακή 8 Μάρτη.
Αλλά και γιατί προτείνουμε τη μόνη πραγματική εναλλακτική διέξοδο από την κρίση που έχει στο κέντρο της το αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα δράσης με διαγραφή του χρέους, φορολόγηση των πλούσιων, κρατικοποίηση των τραπεζών, έξοδο από ΕΕ-Ευρώ, απαγόρευση των απολύσεων και εργατικό έλεγχο παντού.
Η συμμετοχή μας στο νέο δημοτικό συμβούλιο θα δυναμώσει την φωνή του κόσμου που έδωσε και δίνει όλες τις μάχες. Είμαστε η δύναμη που θα συνεργάζεται με όλες εκείνες τις φωνές που μέσα στο δημοτικό συμβούλιο θα ενισχύουν το εργατικό κίνημα - παίρνοντας όμως ταυτόχρονα και όλες τις πρωτοβουλίες που θα σπρώχνουν προς τα αριστερά και θα ξεσηκώνουν ατνιστάσεις κόντρα στο “ρεαλισμό” της διαχείρισης της υπάρχουσας κατάστασης στους δήμους.
“Ανταρσία στην Πάτρα”, για να δυναμώσει η φωνή των εργατών και των κινημάτων μέσα και έξω από το δημοτικό συμβούλιο. Για την αντικαπιταλιστική προοπτική.
Ανταρσία στην Πάτρα, ΑΝΤΑΡΣΥΑ παντού.