Εδώ και σχεδόν μια δεκαετία, η Ανταρσία στις Γειτονιές της Αθήνας φέρνει μέσα στο δημοτικό συμβούλιο, τα αιτήματα των εργαζομένων, των νέων, των συνταξιούχων, των μεταναστών, των φτωχών αυτής της πόλης.
Τα αιτήματα των Συλλόγων Γονέων και των σωματείων των εκπαιδευτικών ενάντια στα κλεισίματα και τις συγχωνεύσεις σχολείων απαιτώντας θέρμανση, αξιοπρεπή σχολεία, προσλήψεις εκπαιδευτικών.
Τα αιτήματα των απεργών στα νοσοκομεία, των καταληψιών του δήμου Αθήνας και όλων εκείνων που διεκδικούν το δικαίωμά τους στην εργασία – και που χωρίς αυτούς τίποτε απολύτως δεν θα λειτουργούσε σε αυτήν την πόλη. Τα αιτήματα των χειροτεχνών, των καλλιτεχνών δρόμου, των ρακοσυλλεκτών και όλων εκείνων που παλεύουν καθημερινά για το ψωμί τους – και δεν περιλαμβάνει η ατζέντα της “ανάπτυξης” των μεγαλοξενοδόχων και των εργολαβιών για τα έργα βιτρίνας.
Βρεθήκαμε στο πλευρό των ανέργων και των αστέγων απαιτώντας να ανοίξουν -και να μη κλείσουν- χώροι στέγασης για αυτούς που τους έχουν ανάγκη. Απαιτώντας δημόσιο Γηροκομείο με προσωπικό για όλους τους ηλικιωμένους, δομές και υποστήριξη για τα άτομα με αναπηρία. Δίνοντας τη μάχη ενάντια στα ιδιωτικά συμφέροντα που διεκδικούν τους ελεύθερους χώρους από την Ακαδημία Πλάτωνα μέχρι το Γουδί.
Στο πλευρό των μεταναστών και της νεολαίας ενάντια στην ατζέντα του “νόμου και της τάξης” που προωθούν στο κέντρο της Αθήνας η νυν και οι προηγούμενες κυβερνήσεις μαζί με τη δημοτική αρχή. Απαιτώντας πόλη ανοιχτή σε όλους τους πρόσφυγες και μετανάστες, σχολεία ανοιχτά για τα προσφυγόπουλα. Μαζί με την ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα στα Pride, ενάντια στις σεξιστικές επιθέσεις και την καταπίεση των γυναικών.
Δέκα χρόνια τώρα, από το 2010 που ο Μιχαλολιάκος ύψωσε τη ναζιστική του παλάμη προς τον δημοτικό σύμβουλο της Ανταρσίας στις Γειτονιές της Αθήνας, όπου σταθούμε και όπου βρεθούμε, στις αντιφασιστικές διαδηλώσεις στις γειτονιές, στα αντιφασιστικά συλλαλητήρια στο κέντρο και μέσα στο δημοτικό συμβούλιο της Αθήνας πετύχαμε μικρές και μεγάλες νίκες απομονώνοντας την Χ.Α.
Τους πρωταγωνιστές όλων αυτών των μαχών θα τους βρείτε μέσα στο ψηφοδέλτιο της Ανταρσίας στις Γειτονιές της Αθήνας. Με τη δύναμη αυτού του ψηφοδελτίου πάμε να δυναμώσουμε την αντίσταση στους χώρους και στις γειτονιές μας, κόντρα σε μια Αθήνα για τους λίγους και τους ισχυρούς.
Εκεί, στις γειτονιές, στους χώρους εργασίας και εκπαίδευσης, βρίσκεται η δύναμη για να αλλάξουμε τα πράγματα και η ενίσχυση της Ανταρσίας στις Γειτονιές της Αθήνας στο δημοτικό συμβούλιο θα είναι ένα πολύτιμο εργαλείο σε αυτήν την κατεύθυνση.
ΠΣΟ ΑΝΤΑΡΣΥΑ, φοιτητικό κίνημα καταλήψεων 2006-2007, υποψήφια δημοτική σύμβουλος με την Ανταρσία στις Γειτονιές της Αθήνας
Η προεκλογική περίοδος έχει ανάψει για τα καλά, με τον ΣΥΡΙΖΑ να μην μπορεί να κρύψει τις πολύ πραγματικές συγκλίσεις του με τη ΝΔ ως προς τη διαχείριση της επόμενης ημέρας: κίνητρα και φοροαπαλλαγές για τους πλούσιους, ψίχουλα για τους φτωχούς.
Στο δήμο Θεσσαλονίκης βλέπουμε την άλλη όψη αυτής της σύγκλισης: στοχοποίηση των πιο φτωχών και υποσχέσεις για περισσότερη καταστολή, κατάργηση του ασύλου από την πλευρά του Ν. Ταχιάου, πρόταση για μνημόνιο συνεργασίας με την ΕΛ.ΑΣ. από την Κ. Νοτοπούλου.
Κοινή συνισταμένη όλων των υποψηφίων ο μονόδρομος της μεταμνημονιακής λιτότητας, με τη δεξιά που δεν έχει ξεχάσει τον μεγάλο αγώνα των συμβασιούχων στους δήμους, να απειλεί με πλήρη ιδιωτικοποίηση της καθαριότητας.
Απέναντι σε αυτές τις προκλήσεις, η απάντηση στις 26 Μάη πρέπει να είναι το αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα που μιλάει για διαγραφή του χρέους και έξοδο από το ασφυκτικό πλαίσιο της ΕΕ και του ευρώ. Παράλληλα, κρίσιμη είναι η στήριξη και οργάνωση της εργατικής αντίστασης που συνεχίζεται και στην προεκλογική περίοδο.
Είναι τιμή μου να συμμετέχω στο πλούσιο ψηφοδέλτιο της «Ανταρσία στη Θεσσαλονίκη για την ανατροπή», πλάι σε αγωνίστριες και αγωνιστές που μπήκαν μπροστά σε όλες τις μάχες του προηγούμενου διαστήματος, ενώ πρωταγωνίστησαν στην πάλη ενάντια στην καταπίεση, το ρατσισμό και το φασισμό στη Θεσσαλονίκη.
Όλη αυτή η δράση έπαιξε ρόλο ενάντια στον εθνικιστικό παροξυσμό που προηγήθηκε: όλες και όλοι χαρήκαμε για τον αποκλεισμό της εγκληματικής συμμορίας της ΧΑ από τις εκλογές στο δήμο, αλλά ταυτόχρονα γνωρίζουμε ότι δεν οφείλεται σε γραφειοκρατικά κωλύματα, αλλά στη συνεχιζόμενη πολιτική κρίση της και την αδυναμία να εκμεταλλευτεί ένα φαινομενικά ευνοϊκό περιβάλλον.
Για όλους αυτούς τους λόγους, η φωνή της αντικαπιταλιστικής αριστεράς και της εργατικής αντίστασης πρέπει να ακουστεί δυνατά και μέσα στο δημοτικό συμβούλιο.
Στις 26 Μάη στηριζουμε-ψηφίζουμε «Ανταρσία στην Πάτρα». Δυναμώνουμε την αντικαπιταλιστική αριστερά για να τα πάρουμε όλα πίσω, γιατί η ελπίδα βρίσκεται στους αγώνες και η ενίσχυση του ψηφοδέλτιού μας θα δυναμώσει τη φωνή τους.
Το ψηφοδέλτιο της Ανταρσίας στην Πάτρα είναι γεμάτο με αγωνιστές από όλα τα μήκη και τα πλάτη του κινήματος. Με τους αγωνιστές του Συντονιστικού των Νοσοκομείων, τους αντιφασίστες και αντιρατσιστές της ΚΕΕΡΦΑ, τους αγωνιστές του ΛΟΑΤΚΙ και του αναπηρικού κινήματος. Ένα δίκτυο αγωνιστών και αγωνιστριών που πρωτοστατεί πέντε χρόνια τώρα σε όλα τα κρίσιμα ραντεβού της αντίστασης: Από τα φραουλοχώραφα της Μανωλάδας και τα αντιφασιστικά συλλαλητήρια ως τις απεργίες και τις διαδηλώσεις με αιτήματα δικαίωμα στη δουλειά, αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις, λεφτά για την Υγεία, την Παιδεία, τους ΟΤΑ και όχι για το χρέος και τους εξοπλισμούς.
Ψηφίζουμε «Ανταρσία στην Πάτρα» με στόχο ένα δήμο που θα συγκρούεται, που δεν θα αποδέχεται τους περιορισμούς και τα πλαίσια που χαράσσει ο μεταμνημονιακός μονόδρομος των πλεονασμάτων στους ΟΤΑ προβάλλοντας τη μόνη εναλλακτική που είναι το αντικαπιταλιστικο πρόγραμμα πάλης: Τη διαγραφή του χρέους, τις κρατικοποιήσεις των τραπεζών, τον εργατικό έλεγχο. Στόχος μας, παλεύοντας μαζί, να τραβήξουμε όλον τον κόσμο της Αριστεράς σε αυτή την προοπτική.
«Ανταρσία στην Πάτρα», για ένα Δήμο που θα σπάει τις θηλιές του χρέους, της υποχρηματοδότησης και των συμβιβασμών, για να επιβάλλουμε τις λύσεις των εργατών. Θα νικήσουμε!
φοιτητής Ιατρικής, υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος με την Ανταρσία στην Πάτρα
Η Ανταρσία στην Ξάνθη συμμετέχει φέτος για πρώτη φορά στις δημοτικές εκλογές, και σαν επί πολλά χρόνια συνδικαλίστρια εκπαιδευτικός και ενταγμένη στο αντικαπιταλιστικό κίνημα της πόλης από την δεκαετία του '80, δεν θα μπορούσα παρά να είμαι χαρούμενη για αυτήν την εξέλιξη.
Στις 26 Μάη ο κόσμος χρειάζεται να χαράξει το δικό του μονόδρομο, τη δική του εναλλακτική απέναντι στον “ρεαλισμό” της κυβέρνησης που δίνει προεκλογικά ψίχουλα. Ζούμε μια προεκλογική περίοδο μέσα στην οποία βλέπουμε να ξεσπάνε απεργίες, πχ στα νοσοκομεία ενάντια στην διάλυση που φέρουν οι περικοπές. Οι αντιστάσεις συνεχίζονται και πάνω στα θέματα της δημοκρατίας, ενάντια στην φασιστική απειλή, τον ρατσισμό και την ισλαμοφοβία.
Στο ζήτημα της γυνακείας καταπίεσης, ο δήμος είναι ο κατεξοχήν θεσμός που μπορεί να στηρίξει την εργατική οικογένεια και ιδιαίτερα τη γυναίκα, στο μεγάλωμα των παιδιών, στη φροντίδα των ηλικιωμένων. Αυτό ήταν και ένα από τα αιτήματα της φετινής απεργιακής μέρας της γυναίκας στις 8 Μάρτη. Γι' αυτό παλεύουμε για προσλήψεις μόνιμου προσωπικού στους ΟΤΑ. Πώς θα στηριχτούν οι υπηρεσίες, πώς θα γίνουν έργα αντιπλημμυρικά, αποχέτευσης, πώς θα στηριχτεί το πράσινο, η καθαριότητα χωρίς εργαζόμενους στο δήμο; Με τις εργολαβίες;
Στο ερώτημα που τίθεται τάχα στο όνομα του “ρεαλισμού”, που θα βρεθούν τα λεφτά, απαντάμε ξεκάθαρα με τη διαγραφή του χρέους, της Λερναίας Ύδρας που της κόβεις ένα κεφάλι και βγαίνουν άλλα δέκα. Επιπλέον ζούμε σε ένα σύστημα, που όχι μόνο δεν μπορεί να λύσει τις στοιχειώδεις ανάγκες μας, αλλά είναι και πιο επικίνδυνο στο επίπεδο του ρατσισμού, του φασισμού, της απειλής του πολέμου.
Το ψηφοδέλτιό μας είναι ένα ανοιχτό κάλεσμα στον κόσμο της βιοπάλης και του αγώνα. Η κοινή συμμετοχή στο ψηφοδέλτιό μας μειονοτικών και μη μειονοτικών αγωνιστών-τριων είναι από μόνο του ένα ηχηρό μήνυμα ενάντια στις πολιτικές του μίσους και του εθνικισμού, ενάντια στην προοπτική του πολέμου και της πατριδοκαπηλείας που προωθείται αυτήν την περίοδο από τα πάνω. Στέλνουμε το μήνυμα εργάτες ενωμένοι ανεξάρτητα από θρήσκευμα, εθνική συνείδηση, να παλέψουμε για τις δικές μας ανάγκες.
Γι' αυτό και βρεθήκαμε πριν λίγες μέρες στο στόχαστρο θρασύδειλων φασιστοειδών. Έσκισαν τις αφίσες του συνδυασμού μας στον οικισμό του Πούρναλικ και τις πέταξαν μέσα στην αυλή του σπιτιού υποψηφίου δημοτικού συμβούλου σε μία προφανή προσπάθεια στοχοποίησης και εκφοβισμού. Δεν θα περάσουν! Καλούμε τους εργαζόμενους, τη μειονότητα, τη νεολαία να στηρίξουν την Ανταρσία στην Ξάνθη την Κυριακή στις 26 Μάη στις κάλπες για να δώσουμε μαζί τη μάχη ενάντια στη φτώχεια και την ανεργία, ενάντια στο ρατσισμό και τους φασίστες.
Στη Νίκαια και στο Ρέντη δίνουμε τη μάχη των εκλογών στο Δήμο, στην Περιφέρεια και στην Ευρωβουλή για να δυναμώσουμε την αντικαπιταλιστική αριστερά και ταυτόχρονα να στείλουμε το μήνυμα ότι η εργατική τάξη έχει τη δύναμη να σταματήσει τις περικοπές, την ανεργία, το φασισμό, το ρατσισμό και τις σεξιστικές διακρίσεις.
Ταυτόχρονα με τη μάχη για να φτάσουν τα ψηφοδέλτιά μας στις κάλπες της Κυριακής, δώσαμε τη μάχη για την επιτυχία της απεργίας στα νοσοκομεία την περασμένη Πέμπτη 16 Μάη. Οργανώσαμε για πρώτη φορά εκδήλωση-παρουσίαση του βιβλίου της Μαρίας Στύλλου μέσα στο Γενικό Κρατικό νοσοκομείο Νίκαιας με ομιλήτρια τη συγγραφέα και την υποψήφια δήμαρχο Κατερίνα Θωίδου, όπου συζητήσαμε ποιος φταίει για την καταπίεση των γυναικών και πώς μπορούμε να παλέψουμε γυναίκες και άντρες ενωμένοι κόντρα στους διαχωρισμούς που βάζει το σύστημα του καπιταλισμού. Η εμπειρία από τον αγώνα που δώσαμε ως καθαρίστριες στο νοσοκομείο Άγιος Σάββας μαζί με το σωματείο μας, δίνει έμπνευση και αποτελεί ένα χειροπιαστό παράδειγμα για το ποια είναι η δύναμη των αγώνων από τα κάτω και πώς μπορούμε να κερδίσουμε μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους χωρίς να περιμένουμε τις υποσχέσεις της κυβέρνησης και του υπουργείου Υγείας.
Πάμε δυνατά για να δυναμώσουμε τους αγώνες μας το επόμενο διάστημα και να τσακίσουμε τα μνημόνια στην Υγεία και στην πόλη μας, να παλέψουμε για να πάρουμε πίσω όλα όσα μας έκλεψαν, να βάλουμε τέλος στη διάλυση των κοινωνικών υπηρεσιών, να διεκδικήσουμε μία πόλη για τις ανάγκες μας, να κάνουμε την Κοκκινιά κόκκινη ξανά!
H Kόκκινη Ρωγμή στο Ηράκλειο Αττικής απευθύνεται στην ευρεία βάση του κόσμου επιδιώκοντας τη συσπείρωσή του για να παλέψουμε μαζί ενάντια σε όλα τα μνημονιακά προτάγματα που εφαρμόζονται και στο δήμο μας.
Στην εκπαίδευση, πρόσφατα αναδείχτηκε το μεγάλο θέμα των σχολείων που έκλεισαν στη Μεταμόρφωση και τα παιδιά της Μεταμόρφωσης πρέπει να έρθουν στο Ηράκλειο. Η απάντηση της δημοτικής αρχής του κ. Μπάμπαλου αντί να διεκδικήσει περισσότερα σχολεία, ήταν να φέρει αντιμέτωπους τους μαθητές της Μεταμόρφωσης και του Ηρακλείου λέγοντας ότι προτεραιότητα θα έχουν οι μαθητές του Ηρακλείου. Τα νηπιαγωγεία καλύπτονται με βάουτσερ και ΕΣΠΑ τα οποία δεν μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες των κατοίκων αλλά έχουν και κοντά ποδάρια γιατί όταν αυτά θα πάψουν, θα δημιουργήσουν πρόβλημα στη λειτουργία τους.
Ένα ακόμη μεγάλο πρόβλημα είναι η έλλειψη προσωπικού στα ΚΑΠΗ που δημιουργεί επιπρόσθετα βάρη στις οικογένειες οι οποίες δεν έχουν βοήθεια για τους ηλικιωμένους τους. Στο κομμάτι της Υγείας, καθώς υποστελεχώνεται η πρωτοβάθμια περίθαλψη, θα προκύψει θέμα περίθαλψης κάτι που δεν θα μπορεί να καλύψει το κοινωνικό ιατρείο του δήμου που στελεχώνεται με εθελοντές.
Ένα άλλο μεγάλο πρόβλημα είναι οι ρατσιστικές επιθέσεις που γίνονται στα βουβά τη νύχτα, κάτι που εμείς πρέπει να παλέψουμε τη μέρα και με όλους τους κατοίκους συσπειρωμένους δίπλα μας, με ομάδες που θα ενημερώνουν τους μαθητές στα σχολεία που βρίσκονται στο στόχαστρο των χρυσαυγιτών. Ήδη σε αυτήν την κατεύθυνση έχουμε δώσει όλα τα προηγούμενα χρόνια μεγάλους αγώνες πετυχαίνοντας να κλείσουν τα γραφεία της Χ.Α στο βόρειο τομέα και οργανώνοντας την αλληλεγγύη στους πρόσφυγες και τους μετανάστες.
Καλούμε το λαό του Ηρακλείου όχι μόνο να μας ψηφίσει αλλά και να συσπειρωθεί δίπλα μας τόσο στις εκλογές αλλά και μέσα στους αγώνες όπου βρίσκεται η δύναμη για να αντιμετωπίσουμε όλα αυτά τα ζητήματα.
γιατρός στο Σωτηρία και στη ΤΟ.Μ.Υ. Ηρακλείου, μέλος σε δομές κοινωνικής αλληλεγγύης, μέλος στο Συντονιστικό της ΚΕΕΡΦΑ, υποψήφια δημοτική σύμβουλος με την Κόκκινη Ρωγμή στο Ν.Ηράκλειο
Η ανάγκη ύπαρξης μιας αριστερής, αντικαπιταλιστικής φωνής στον δήμο Βριλησσίων γέννησε την Αντίσταση και Ανατροπή. Μια φωνή η οποία θα βάζει τα δικαιώματα και τους αγώνες της εργατιάς πάνω από κάθε “κερδοφόρο προϋπολογισμό”.
Κάθε αστικό δημοτικό σχήμα έρχεται προεκλογικά με προγράμματα αναδιαμόρφωσης του δήμου Βριλησσίων (όμορφα πάρκα, όμορφοι κάδοι απορριμμάτων, όμορφα λουλούδια στους δρόμους κτλ) αγνοώντας ή αποκρύπτοντας τα πραγματικά προβλήματα που αντιμετωπίζει κάθε εργαζόμενη/νος, από τα βάρη της καπιταλιστικής κρίσης που τους έχουν φορτώσει οι μνημονιακές κυβερνήσεις. Οι ελαστικές σχέσεις εργασίας, οι μισθοί ψίχουλα, τα ανύπαρκτα εργατικά δικαιώματα και οι ελάχιστες έως μηδαμινές υγειονομικές καλύψεις στους χώρους εργασίας είναι ένα μικρό δείγμα του τι υπόκειται η εργατική τάξη σε κάθε καπιταλιστική γωνιά αυτού του κόσμου. Τα Βριλήσσια δεν αποτελούν εξαίρεση. Πριν από 2 χρόνια ήρθα κι εγώ αντιμέτωπος με αυτή την κατάσταση, σαν εργαζόμενος του δήμου Βριλησσίων μέσω προγραμμάτων 8μηνης σύμβασης ΟΑΕΔ. Παρόλο που οι ανάγκες μόνιμου προσωπικού ήταν και είναι τεράστιες, ένα μεγάλο ποσοστό των εργαζομένων ήταν συμβασιούχοι, άνθρωποι οι οποίοι θα πεταγόντουσαν στον κάδο ανακύκλωσης της ανεργίας. Εκεί είδα τους αγώνες των εργαζομένων για μόνιμη εργασία (Ιούνιος 2017) και αποφάσισα να τους στηρίξω. Η απάντηση των προϊσταμένων, όταν τους είπα ότι θα απεργήσω, ήταν “Δεν σε αφορά το θέμα”, “Δεν έχεις δικαίωμα να απεργήσεις” και άλλα ακόμα τα οποία αγνόησα, ακολουθώντας το κάλεσμα του συντρόφου Ορέστη Ηλία (επικεφαλής της Αντίστασης και Ανατροπής - τότε δημοτικός σύμβουλος). Με τον καιρό συμπορεύθηκαν κι άλλες/άλλοι μαζί μας σε ένα νέο Αριστερό Αντικαπιταλιστικό δημοτικό σχήμα που έρχεται στα Βριλήσσια ν’ αντισταθεί στα μνημονικά μέτρα και ν’ ανατρέψει κάθε καπιταλιστικό σχέδιο.
Μηχανολόγος Μηχανικός Τ.Ε., υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος με την Αντίσταση και Ανατροπή - Αντικαπιταλιστική Κίνηση Βριλησσίων
Η αντικαπιταλιστική παρέμβαση στις δημοτικές εκλογές του Πειραιά μπαίνει στην τελευταία προεκλογική βδομάδα, έχοντας από νωρίς καθορίσει το κέντρο βάρους της πολιτικής συζήτησης γύρω από τα ζητήματα που έχουν σημασία: την Κόσκο, την ιδιωτικοποίηση του λιμανιού και την επέκταση, το αντιφασιστικό κίνημα και τον αποκλεισμό των ναζί από το δημόσιο χώρο.
Είναι η τελευταία βδομάδα μιας περιόδου συνεχούς επαφής με κόσμο με τον οποίο θέλουμε να οργανώσουμε την Ανταρσία στο Λιμάνι: εργαζόμενους στον ΟΛΠ και την Κόσκο, στα ΕΛΤΑ και τη ΔΕΗ, στην καθαριότητα του δήμου και τα νοσοκομεία της πόλης, τα σχολεία και τους μικρότερους χώρους δουλειάς στους οποίους βρεθήκαμε.
Κόσμο στις γειτονιές, στα Καμίνια και την παλιά Κοκκινιά, τον κόσμο της Πειραϊκής που παλεύει ενάντια στις νέες προβλήτες και το master plan. Μαζί θα βαδίσουμε και το επόμενο διάστημα, παλεύοντας ενάντια στα επιχειρηματικά συμφέροντα που θα έχουν στο πλευρό τους την όποια επόμενη δημοτική αρχή. Και η Ανταρσία στο Λιμάνι με θέση στο δημοτικό συμβούλιο θα είναι στήριγμα για τους αγώνες που έχουμε μπροστά.
Βρισκόμαστε λίγες μέρες πριν τις εκλογές και οι συζητήσεις στους εργατικούς χώρους και τις γειτονιές έχουν στο κέντρο το πως τα μνημόνια και οι περικοπές έχουν ρημάξει τις δημόσιες υπηρεσίες και τις απολαβές που έχουμε σαν δημότες.
Η Ανταρσία στα Χανιά, η φωνή της αντικαπιταλιστικής αριστεράς, είναι στο δημοτικό συμβούλιο τα τελευταία 5 χρόνια και η δράση της μέσα και έξω αναγνωρίζεται επειδή έχουμε συνδεθεί με τις εργατικές μάχες ενάντια στη λιτότητα αλλά και τις μάχες ενάντια στον ρατσισμό και τους φασίστες, κόντρα στη λογική της διαχείρισης και του ρεαλισμού.
Από τις μάχες των συμβασιούχων στους δήμους για μονιμοποίηση και τις μάχες που δίνουν οι εκπαίδευτικοι για διορισμούς, μέχρι την πάλη ενάντια στον σεξισμό και τις διακρίσεις και τα αιτήματα να έχουμε παιδικούς σταθμούς και γηροκομεία. Αλλά και στους αγώνες για τους ελεύθερους χώρους όπως είναι το στρατόπεδο Μαρκοπούλου απαιτώντας να παραμείνει πράσινο.
Παλεύουμε οι καραβιές των προσφύγων που καταφέρνουν να σωθούν, να μην στοιβάζονται στα πατώματα της παλιάς ηλεκτρικής χωρίς ρεύμα κα νερό σε άθλιες συνθήκες για να καταλήξουν στην Αμυγδαλέζα.
Έχουμε κλείσει δύο φορές τα γραφεία της Χρυσής Αυγής με τις αντιφασιστικές κινητοποιήσεις και δεν τους έχουμε επιτρέψει να κάνουν κουμάντο στα σχολεία όπως επιχείρησαν. Με τα συνδικάτα των εκπαιδευτικών μπροστά αλλά και με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου παλέψαμε να διδάσκονται οι Αλβανοί μαθητές τη μητρική τους γλώσσα. Ενάντια στην περιθωριοποίηση των Ρομά και του κοινωνικού αποκλεισμού χάριν “τουρισμού”.
Με αυτές τις παρακαταθήκες παρεμβαίνουμε και κατεβαίνουμε και σε αυτές τις δημοτικές εκλογές με συντρόφους και συντρόφισσες που βρεθήκαμε στο δρόμο για να εκφράσουμε την αριστερή στροφή και την ριζοσπαστικοποίηση μέσα και έξω από το δημοτικό συμβούλιο. Για να τα πάρουμε όλα πίσω και όχι τα ψίχουλα που μας πετάνε.