ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΟΥ ΣΕΚ: Economy Near Despair - Μια οικονομία σε απόγνωση

Την εισήγηση που είχε θέμα «Αναδιάρθρωση, νέο Μνημόνιο και Αντίσταση» έκανε η Μαρία Στύλλου εκ μέρους της Κεντρικής επιτροπής του ΣΕΚ ξεκινώντας με την ετήσια οικονομική έκθεση του ΔΝΤ που περιγράφει την παγκόσμια οικονομία με τη λέξη END (τέλος), από τα αρχικά Economy Near Despair (Οικονομία κοντά στην απόγνωση). «Αυτό που λέει πραγματικά η έκθεση του ΔΝΤ είναι ότι μπορεί να σκαπουλάρανε την κρίση, αλλά δεν έχουνε σκαπουλάρει τίποτα γιατί η ύφεση είναι τεράστια, η ανεργία είναι μεγάλη, τα δημόσια χρέη των χωρών είναι από τα μεγαλύτερα, ενώ ταυτόχρονα δεν έχουν ελέγξει το τι θα γίνει με το τραπεζικό σύστημα και ο τρόπος για να γιατρέψουνε την κρίση έχει δημιουργήσει τεράστια ρίσκα σε παγκόσμιο επίπεδο», τόνισε.

Στη συνέχεια, η εισηγήτρια στάθηκε στη συζήτηση που έχει ανοίξει παγκόσμια και στην Ελλάδα για το θέμα της αναδιάρθρωσης του χρέους. «Υπάρχουν τρεις απόψεις» είπε. «Η μία είναι η σκληρή που υποστηρίζει η Citygroup ότι αν δεν γίνει ‘κούρεμα’ του 50% του χρέους δεν πρόκειται να πάρουν ούτε τα υπόλοιπα. Η άλλη άποψη λέει ότι το ‘κούρεμα’ πρέπει να το διαπραγματευτεί η Ελλάδα με τους επιμέρους δανειστές. Η τρίτη άποψη μιλά για παράταση όλου του χρέους. Οποιαδήποτε από αυτές τις απόψεις και αν εφαρμοστεί το αποτέλεσμα θα είναι ένα μνημόνιο της 20ετίας με απροσδιόριστες συνέπειες».

Έκανε, επίσης, τη διαπίστωση ότι η οικονομική κρίση γεννά πολιτική κρίση που έχει πάρει τεράστιες διαστάσεις. Οι επαναστάσεις στη Βόρεια Αφρική ξαναφέρνουν στην επικαιρότητα μετά από χρόνια, από το Μάη του ‘68 και την επανάσταση της Πορτογαλίας, το ερώτημα πως μπορούν να νικήσουν οι επαναστάσεις. Ακόμα και ο Παπακωνσταντίνου σε μία συνέντευξή του στους Financial Times κάνει τη διαπίστωση ότι στην Ελλάδα υπάρχει αμφισβήτηση από τον κόσμο ότι τα μέτρα που παίρνει η κυβέρνηση έχουν προοπτική να πετύχουν. Οι FT κάνουν επίσης τη διαπίστωση ότι αν το Μνημόνιο δεν έχει εφαρμοστεί στην Ελλάδα φταίνε τα συνδικάτα του δημοσίου και ο «σκληρός πυρήνας» του ΠΑΣΟΚ.

«Μπορεί η πολιτική κρίση στην Ελλάδα να μην έχει φτάσει στη διάσταση της Αιγύπτου, αλλά έχει φτάσει σε ένα επίπεδο που αναρωτιέται η κυρίαρχη τάξη παγκόσμια πώς μπορούν να δαμάσουν την εργατική τάξη», είπε χαρακτηριστικά. «Αυτή η περίοδος έχει δημιουργήσει εξελίξεις στο επίπεδο της αντίστασης, εμφανίζονται νέες μορφές οργάνωσης, νέοι συντονισμοί, καταλήψεις. Μέσα σε αυτές τις συνθήκες ο ρόλος των επαναστατών είναι πολύ βασικός».

«Πρέπει να προσέξουμε ότι αυτή η δουλειά είναι ενιαιομετωπική, δεν είναι δουλειά μόνο των επαναστατών. Σε όλους τους εργατικούς χώρους υπάρχει κόσμος του ΠΑΣΟΚ, του ΣΥΝ, του ΚΚΕ που τα έχει σπάσει με την ηγεσία του και οργανώνει τις αντιστάσεις του. Το γεγονός ότι η ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι ανερχόμενη δύναμη δεν σημαίνει επανάπαυση και «αυτάρκεια» για τους αντικαπιταλιστές. Αυτή την περίοδο χρειάζεται να δυναμώσουμε τις αντιστάσεις σε ενιαίο μέτωπο με τους αγωνιστές και του ΠΑΣΟΚ και της ρεφορμιστικής αριστεράς, για να παίξουμε ρόλο στις διεργασίες που γίνονται μέσα στην αριστερά».

«Το ΣΕΚ μπορεί να παίξει αυτό το ρόλο γιατί έχει μέλη στους εργατικούς χώρους και στις σχολές, που με το όπλο της Εργατικής Αλληλεγγύης μπορούν να έχουν σχέση με τον κόσμο που αντιστέκεται, να επιχειρηματολογούν, να οργανώνουν και να διαμορφώνουν ένα ολόκληρο δίκτυο αγωνιστών στους χώρους, τις σχολές, τις γειτονιές για να δουλέψουν μαζί του. Επειδή είναι τέτοια η κρίση και η αντίσταση, η πολιτική συζήτηση ξεχειλίζει τόσο για το θέμα της επανάστασης, όσο για τον πόλεμο και για το ρατσισμό. Ο φετινός «Μαρξισμός 2011» έρχεται από ένα ποτάμι συζήτησης που έχει ξεχειλίσει και θα τροφοδοτήσει τις μάχες, που έρχονται» τόνισε κλείνοντας η Μαρία Στύλλου.

Διαβάστε επίσης

Μια νέα εργατική αντίσταση σε εξέλιξη