Αντιφασιστικό και αντιρατσιστικό κίνημα
Η δίκη της Χρυσής Αυγής: Πλησιάζει η ώρα της καταδίκης - Όλοι στο Κερατσίνι στις 18Σ

Πανικός και διασπάσεις των νεοναζί δολοφόνων. 
Να τους αποτελειώσουμε.

Η δίκη της ναζιστικής Χρυσής Αυγής συνεχίζεται στις 9 Σεπτέμβρη στον Κορυδαλλό, με τη συμμορία να βρίσκεται σε χειρότερη κατάσταση από ποτέ. Η έδρα του δικαστηρίου έχει καλέσει τώρα να απολογηθούν οι πέντε κατηγορούμενοι για τη δολοφονική επίθεση σε βάρος των Αιγύπτιων ψαράδων στο Πέραμα: Δ. Αγριογιάννης, Μ. Ευγενικός, Θ. Μαρίας, Κ. Παπαδόπουλος και ο πυρηνάρχης Περάματος Α. Πανταζής. Στη συνέχεια θα απολογηθούν οι κατηγορούμενοι για την επίθεση στους συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ και, τέλος, οι κατηγορούμενοι για ένταξη σε ή/και διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης. Στους τελευταίους ανήκουν και τα υψηλόβαθμα στελέχη της Χρυσής Αυγής, οι πρώην βουλευτές και ο αρχηγός τους, ο Μιχαλολιάκος.

Οι απολογίες των 18 κατηγορούμενων μελών του πυρήνα Νίκαιας για τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, έχοντας ξεκινήσει ανάμεσα στις δυο εκλογικές αναμετρήσεις, και έχοντας ολοκληρωθεί αμέσως μετά την αποτυχία της ΧΑ να μπει στη Βουλή, ήταν ένα τεραστίων διαστάσεων φιάσκο για τη ναζιστική οργάνωση. Προσπαθώντας πανικόβλητοι να σώσουν ο καθένας το τομάρι του, τα μέλη του τάγματος εφόδου της Νίκαιας απέτυχαν να στηρίξουν μια γενική γραμμή, πέφτοντας σε αντιφάσεις και αποκαλύπτοντας ο ένας τον ρόλο του άλλου –καμιά φορά αποκαλύπτοντας και για τους εαυτούς τους πράγματα που δεν ήθελαν. 

Πανικός

Αποτέλεσμα ήταν να βγάζει μάτι ο πανικός, άρα η ενοχή τους, αλλά και να φαίνεται ολοκάθαρα όποιο ψήγμα αλήθειας προσπαθούσαν να κρύψουν μέσα στο ψέμα. Έτσι, κάθε απολογία συνεισέφερε τελικά στην εικόνα που έχει σχηματιστεί μέσα στο δικαστήριο όσον αφορά τρία πράγματα. Πρώτο, τον οργανωμένο χαρακτήρα της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα. Δεύτερο, τη γνώση και την εποπτεία της ηγεσίας (μέχρι και τον Μιχαλολιάκο) για όλα όσα εξελίχτηκαν το βράδυ εκείνο αλλά και για όλα τα εμπλεκόμενα μέλη. Και τρίτο, την οργανωμένη προσπάθεια συγκάλυψης του ρόλου της Χρυσής Αυγής στη δολοφονία, μια προσπάθεια που αποδείχτηκε ότι ξεκίνησε μόλις μερικά λεπτά μετά το μαχαίρωμα.

Έτσι το καλοκαίρι βρήκε την ηγεσία της Χρυσής Αυγής σε μια κατάσταση που δύσκολα θα μπορούσε να είχε φανταστεί χειρότερη. Έχοντας μόλις περάσει μια καταστροφική προεκλογική περίοδο που λόγω της απομόνωσής της από την κοινωνία δεν έχει καταφέρει να διεξάγει προεκλογική εκστρατεία. Έχοντας υποστεί φιάσκο ήδη από τη φάση των μαρτύρων υπεράσπισης, με τη δίκη να συνεχίζει στους ίδιους ρυθμούς και να βαθαίνει την κρίση της οργάνωσης. Έχοντας πεταχτεί έξω από τη Βουλή, όχι μόνο γιατί δεν κατάφερε να κάνει προεκλογική καμπάνια, αλλά γιατί 4 χρόνια δίκης έχουν φέρει ήδη το χειροπιαστό αποτέλεσμα ότι από άκρη σε άκρη σε όλη τη χώρα είναι πλέον γνωστό ότι πρόκειται για μια ναζιστική δολοφονική συμμορία. Έχοντας χάσει όχι μόνο τη βουλευτική ιδιότητα, στην οποία σκόπευε να στηρίξει την υπερασπιστική της γραμμή, αλλά και τα υλικά προνόμια που είχε από αυτή: βουλευτικές αποζημιώσεις, μισθούς επιστημονικών συνεργατών.

Κρίση

Χωρίς πόρους και με την κρίση να έχει φτάσει στο μεδούλι της ΧΑ, τις τελευταίες βδομάδες έκλεισαν μια σειρά «γραφεία» της συμμορίας. Στα χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι τα «γραφεία» της Σαλαμίνας, ορμητήριο μιας από τις πιο ενεργές τοπικές, που μεταξύ άλλων είχε συμμετάσχει στην επίθεση στους συνδικαλιστές στο Πέραμα, και τα «γραφεία» των Τρικάλων, όπου υπεύθυνος ήταν ο Γ. Μισιάκας, στενός συνεργάτης του Μιχαλολιάκου, κεντρικός στο ιδεολογικό και από τους πιο συχνούς αρθρογράφους στην ιστοσελίδα. Παράλληλα έκλεισαν και τα τρία site της Χρυσής Αυγής. Υπεύθυνος και ιδιοκτήτης των site ήταν ο Δ. Βογιατζής, ο οποίος λίγες μόλις βδομάδες νωρίτερα ήταν μάρτυρας υπεράσπισης του Μιχαλολιάκου. Μετά τη συντριβή στις εκλογές, αποχώρησε από την οργάνωση, έγραψε κείμενα που κατακεραυνώνουν τον αρχηγό και την ηγεσία, ζήτησε με εξώδικο λεφτά για να παραδώσει το υλικό των ιστοσελίδων και αφού δεν τα πήρε, τις έκλεισε. Στο μεταξύ, πολλά ακόμη πρώην στελέχη της Χρυσής Αυγής συνέχισαν να αποχωρούν και να κατηγορούν το Μιχαλολιάκο.

Η πιο μεγάλη διάσπαση της ΧΑ ήταν φυσικά η αποχώρηση Λαγού, που μαζί του πήρε «σκληρά» στελέχη όπως τον Γ. Γερμενή, τον Γ. Ηλιόπουλο, τον Ν. Κούζηλο, τον Χ. Αθανασάκο, καθώς και τον πρώην συνήγορο του Ν. Μίχου, Ι. Ζωγράφο. Η κίνηση αυτή πυροδότησε μια αλυσίδα καταγγελιών εκατέρωθεν βαθαίνοντας την κρίση και λύνοντας τη γλώσσα όλο και περισσότερων (ανάμεσά τους οι πρώην ευρωβουλευτές της ΧΑ), ενώ φανερώνει το πόσο αδύναμη είναι όλη η πρώην ηγεσία να ξεφύγει από αυτό που την περιμένει στις απολογίες. Είτε πρόκειται για μια κίνηση που έγινε από τον Λαγό για να γλιτώσει τα λεφτά που παίρνει από την Ευρωβουλή και να υπερασπιστεί μόνος του τον εαυτό του με νέο μανδύα κόμματος, είτε πρόκειται για μια προσπάθεια του αρχηγού να πετάξει μακριά του το πιο ενοχοποιημένο κομμάτι της ΧΑ (τους πυρήνες του Πειραιά και των γύρω περιοχών, υπεύθυνος των οποίων ήταν ο Λαγός), αυτή η ιστορία έχει κοντά ποδάρια.

Ο Λαγός είναι στέλεχος της ΧΑ εδώ και δεκαετίες. Η συνεργασία του με τον Μιχαλολιάκο είναι στενή και αυτό φαίνεται τόσο από το ότι με νύχια και δόντια ο αρχηγός κατάφερε να τον κάνει ευρωβουλευτή όσο και από τα στοιχεία της δίκης. Το γεγονός ότι ο Λαγός μιλούσε με τον Μιχαλολιάκο στο τηλέφωνο μόλις μισή ώρα μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα είναι μόνο ένα από τα αμέτρητα στοιχεία της δίκης που δείχνουν ότι αποκλείεται ο Μιχαλολιάκος να μη γνώριζε τι οργανώνει ο Λαγός με τους πυρήνες που είχε αναλάβει. Οι ομιλίες του Μιχαλολιάκου στις κλειστές διαδικασίες της ναζιστικής οργάνωσης δείχνουν άλλωστε ότι οι πυρήνες του Λαγού εφάρμοζαν τη στρατηγική του Μιχαλολιάκου κατά γράμμα –το ίδιο και η περηφάνια του Μιχαλολιάκου και της ηγετικής ομάδας της ΧΑ όταν μιλούσαν για τον πυρήνα-πρότυπο της Νίκαιας. Κανείς από τους δύο δεν μπορεί να κρύψει αυτή τη συνεργασία με μια διάσπαση της τελευταίας στιγμής.

Μια ανάσα πριν τις απολογίες της, η ηγεσία της Χρυσής Αυγής βρέθηκε ανάμεσα στις συμπληγάδες: την απονομιμοποίηση από όλη την κοινωνία και τα αδιάσειστα στοιχεία που προέκυψαν σε βάρος της στη διάρκεια της δίκης. Και τα δυο είναι αποτέλεσμα της δράσης του αντιφασιστικού κινήματος, από τη μια μεριά στις γειτονιές, τους χώρους εργασίας και τις σχολές, κι από την άλλη μεριά σε ό,τι αφορά τη δίκη, από την ύπαρξη Πολιτικής Αγωγής, την παρουσία κοινού μέσα στην αίθουσα και τις διαδηλώσεις έξω από αυτή μέχρι την διαρκή και πανελλαδική ενημέρωση. 

Πίεση

Η συνέχεια της δίκης θα εντείνει αυτή τη συντριπτική πίεση, εφόσον το κίνημα συνεχίσει με την ίδια αποφασιστικότητα. Η νέα κυβέρνηση της ΝΔ ακόμη και σε αυτή την ύστατη στιγμή δεν παραλείπει να συντηρεί τους δεσμούς της αστυνομίας με τους ναζί, ενώ παράλληλα τους ξαναστρώνει το δρόμο με τον οργανωμένο κρατικό ρατσισμό. Με το δόγμα του νόμου και της τάξης στέλνει μήνυμα ότι η ΕΛΑΣ δε λογοδοτεί πουθενά και σε όποιον αρέσει. Προσπαθεί έτσι να προλάβει από τώρα το να ανοίξει η διεκδίκηση να πληρώσουν οι προηγούμενες κυβερνήσεις της ΝΔ και η αστυνομία για τις ευθύνες τους στην εγκληματική δράση της Χρυσής Αυγής- ένα αίτημα που έρχεται στην ημερήσια διάταξη καθώς πλησιάζει η ώρα που η ΧΑ θα καταδικαστεί.

Το αντιφασιστικό κίνημα είναι πιο δυνατό από ποτέ, αλλά έχει μπροστά του ένα τεράστιο καθήκον. Να διασφαλίσει ότι αυτό που γνωρίζει η συντριπτική πλειοψηφία που έκανε πέρα τους ναζί, ότι δηλαδή η Χρυσή Αυγή είναι μια εγκληματική οργάνωση όποιους (και όσους) μανδύες και να φορέσει, θα είναι και η απόφαση του δικαστηρίου με τις μεγαλύτερες ποινές για όλη την ηγεσία. Να τσακίσει τα ρατσιστικά σχέδια της κυβέρνησης. Να κόψει το δρόμο σε επίδοξους μιμητές του Μιχαλολιάκου, να απομονώσει τους Βελόπουλους όπως ακριβώς έκανε με το ΛΑΟΣ και τους ναζί. Ξεκινώντας από τη διαδήλωση για τα 6 χρόνια από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα στις 18/9 στο Κερατσίνι και από την απολογία του Μιχαλολιάκου μέσα στο φθινόπωρο, θα κλιμακώσει σε όλα αυτά τα μέτωπα το επόμενο διάστημα. Και θα νικήσει.


Δικάσιμες Σεπτέμβρη

Κορυδαλλός: 9/9, 11/9, 26/9 και 30/9.
Εφετείο: 10/9, 12/9, 16/9, 18/9, 23/9, 25/9 και 27/9.