Αντιφασιστικό και αντιρατσιστικό κίνημα
Justice for Zak/Zackie

Τις μέρες αυτές, μετά από αίτημα της πολιτικής αγωγής και της οικογένειας Κωστόπουλου, και κάτω από την πίεση ότι πλησιάζει η κινητοποίηση για την επέτειο της δολοφονίας, γνωστοποιήθηκε επιτέλους ότι σε δίκη παραπέμπονται οι δυο δολοφόνοι και τέσσερις από τους αστυνομικούς που συμμετείχαν στον ξυλοδαρμό και την κακοποίηση του Ζακ. Aυτή η εξέλιξη είναι μια νίκη –ειδικά αν ληφθεί υπ’ όψη κάτω από πόσους τόνους λάσπης θάφτηκε αρχικά αυτή η υπόθεση. Αλλά η απόδοση δικαιοσύνης είναι ακόμη μπροστά και θα είναι μια σκληρή μάχη. Οι κατηγορίες είναι ελαφριές (θανατηφόρος σωματική βλάβη αντί για ανθρωποκτονία), στην επίθεση στον Ζακ συμμετείχαν έξι κι όχι τέσσερις μπάτσοι, ενώ δεν γνωρίζουμε πότε θα ξεκινήσει η δίκη.

Μπροστά του το κίνημα έχει μια ανοιχτή σύγκρουση με την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Είναι φυσικός εχθρός του ΛΟΑΤΚΙ+ κινήματος γιατί είναι το κατεξοχήν κόμμα του συνθήματος «πατρίς θρησκεία οικογένεια». Στη διάρκεια της διακυβέρνησής της, ΜΑΤατζήδες αισθάνονται την άνεση να κάνουν βίαιες ομοφοβικές επιθέσεις σε ζευγάρια περαστικών. Ο Μητσοτάκης κινδυνολογούσε μέσα στη Βουλή για… εξωγήινους, προκειμένου να καταψηφίσει τη νομική αναγνώριση ταυτότητας φύλου, εμπαίζοντας όλη την κοινωνία. 

Από την πρώτη μέρα της διακυβέρνησής της, έκανε σαφές ότι «θα κυβερνήσει με την ισχύ των γκλομπ», όχι μόνο γιατί είν3αι ένα συνονθύλευμα σεξιστών, ομοφοβικών και ρατσιστών με διάφορες ακροδεξιές και φασιστικές απολήξεις αλλά γιατί ξέρει ότι ετοιμάζει επιθέσεις που θα έχει απέναντί της όλη την εργατική τάξη –ιδιωτικοποιήσεις, απολύσεις, επιθέσεις στα εργατικά δικαιώματα, ρατσιστικές επιθέσεις. Τα ΛΟΑΤΚΙ+ δικαιώματα και οι συνεχιζόμενες μάχες γι’ αυτά είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ριζοσπαστικοποίησης της εργατικής τάξης τα τελευταία χρόνια. Προχώρημα που η ΝΔ θέλει πάση θυσία να τσακίσει.

Από τη μεριά της Αριστεράς αυτό που πρέπει να σημάνει η νέα αυτή κατάσταση είναι ακόμα μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στην εργατική τάξη. Το γιγάντιο Pride παραμονές των εκλογών, οι διαδηλώσεις για το άσυλο, η ΔΕΘ και η απεργία στις 24/9 δείχνουν ήδη ότι η ΝΔ δεν κάνει περίπατο. Για να κερδηθεί η μάχη της δίκης των δολοφόνων του Ζακ χρειάζεται να εμπνευστούμε από τις μεγάλες νίκες που έχει πετύχει το αντιφασιστικό κίνημα ενάντια στη Χρυσή Αυγή, με κορύφωση τα όσα συνέβησαν μέσα στο 2019. Κόντρα στον ίδιο κρατικό μηχανισμό που ήθελε να καλύψει τους χρυσαυγίτες, το κίνημα έκατσε τους ναζί στο σκαμνί και τους έβγαλε από τη Βουλή. Με τη μεγάλη δίκη της εγκληματικής οργάνωσης κατάφερε να διαλύσει την ΧΑ εκλογικά, οργανωτικά και οικονομικά.

Μαζικά

Αυτό το κατάφερε κινητοποιώντας μαζικά τον κόσμο που ήταν ενάντια στους ναζί. Με ψηφίσματα στα εργατικά σωματεία και οργανωμένη συμμετοχή τους στα αντιφασιστικά συλλαλητήρια και τις συγκεντρώσεις έξω από τη δίκη. Με αποφάσεις φοιτητικών συλλόγων. Με εκδηλώσεις και συζητήσεις σε κάθε γειτονιά και σε εργατικούς χώρους, σχολεία, σχολές. Με μια μεγάλη, πολυετή, διαρκή και πανελλαδική καμπάνια. Η εργατική τάξη ήταν το κλειδί ώστε σήμερα να οδεύουμε στο τέλος της δίκης με την ΧΑ διαλυμένη. 

Στο κάλεσμά της για τη διαδήλωση της 21 Σεπτέμβρη, στις 2μμ, στη Γλάδστωνος, η LGBTQI+ ΑΝΤΑΡΣΥΑ τονίζει: 

"Όπως είχε δηλώσει η Άννυ Παπαρούσου, συνήγορος πολιτικής αγωγής της οικογένειας Κωστόπουλου, σε αυτή τη µάχη θα συγκρουστούν δυο κόσµοι. Η Νέα Δηµοκρατία, που στις τελευταίες εκλογές κατάφερε και ξαναβγήκε κυβέρνηση, βρίσκεται στην απέναντι πλευρά αυτής της σύγκρουσης, όχι µόνο τώρα, αλλά ανέκαθεν… 

Σ’ αυτή τη σύγκρουση των δύο κόσµων, στην από εδώ µεριά είµαστε όλοι και όλες που απαιτούµε οι ζωές µας να έχουν αξία, να έχουµε πρόσβαση και δικαίωµα στη δουλειά, στη µόρφωση, στην Υγεία, στην αυτοδιάθεση του σώµατος και της σεξουαλικότητάς µας. 

Είναι µια ταξική σύγκρουση µε το σύστηµα που βάζει το κέρδος πάνω από κάθε τι άλλο. Έχουµε τη δύναµη να οργανώσουµε πλατιά αυτή τη µάχη µέχρι να κερδίσουµε δικαιοσύνη για τον Ζακ, τη Zackie Oh! Και να παλέψουµε ενωµένοι/ες για µια κοινωνία χωρίς διακρίσεις". 


Ένας χρόνος από τη δολοφονία

Πριν ένα χρόνο δολοφονήθηκε ο Ζακ Κωστόπουλος, γνωστός ΛΟΑΤΚΙ+ ακτιβιστής, αγωνιστής για τα ανθρώπινα δικαιώματα και καλλιτέχνης. Πριν γίνει γνωστό ότι πρόκειται για τον Ζακ Κωστόπουλο, η είδηση κυκλοφόρησε από δεξιά ΜΜΕ ως η προσπάθεια ενός «επίδοξου ληστή κοσμηματοπωλείου», που «κρατούσε μαχαίρι», να «διαφύγει» και στην προσπάθεια αυτή σκοτώθηκε «από τα τζάμια». Σχεδόν αμέσως μετά ο κοσμηματοπώλης κάνει ψυχραιμότατος δηλώσεις στις κάμερες όπου μιλάει «για τη ληστεία». Ένα πλάνο του ίδιου να καθαρίζει την πρόσοψη του καταστήματός του κλείνει την είδηση μαζί με τα λόγια του σπικάζ «ο ληστής μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο σε κρίσιμη κατάσταση, όπου και κατέληξε».

Αυτή η πρώτη εικόνα έθεσε τον πήχη της χυδαίας προπαγάνδας που θα εξαπολυόταν τις επόμενες ημέρες προκειμένου να κουκουλωθεί η πραγματικότητα: ότι τον δολοφόνησαν με κλωτσιές στο κεφάλι ο κοσμηματοπώλης της Γλάδστωνος και ο -οργανωμένος σε φασιστική ομάδα- μεσίτης γείτονάς του, μπροστά στα μάτια και εν τέλει με τη συνδρομή έξι μελών της ΔΙΑΣ. Η αστυνομία και τα ακροδεξιά της δεκανίκια στα ΜΜΕ έκαναν από την πρώτη στιγμή τιτάνιες προσπάθειες να καλύψουν το έγκλημα. Όταν μαθεύτηκε ότι το θύμα ήταν ο Ζακ και ξεσηκώθηκαν οι πρώτες αντιδράσεις, οι μηχανισμοί αντεπιτέθηκαν με νέα ομοβροντία ψεμάτων. Κυκλοφόρησαν πληροφορίες ότι ο Ζακ πέθανε από ανακοπή γιατί είχε πάρει ναρκωτικά, ενώ η δικογραφία σχηματίστηκε μιλώντας ακόμα για απόπειρα ληστείας, παρά το ότι είχε γίνει γνωστό το βίντεο που δείχνει τους δολοφόνους να χτυπούν τον Ζακ και τους μπάτσους να τον αποτελειώνουν.

Κινητοποιήσεις

Αυτό ήταν το τέρας απέναντι στο οποίο ύψωσαν το ανάστημά τους χιλιάδες άνθρωποι. Κινητοποιήσεις οργανώθηκαν αμέσως: στην Ευελπίδων όπου απολογήθηκαν οι δολοφόνοι τρεις μέρες μετά το έγκλημα, στο σημείο της δολοφονίας μια βδομάδα μετά και ξανά και ξανά την επόμενη βδομάδα στο κέντρο της Αθήνας και σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας. Όλος αυτός ο κόσμος βροντοφώναξε ότι ζητά την αυτονόητη δικαιοσύνη για την εν ψυχρώ δολοφονία, ότι στο πρόσωπο ενός αγαπημένου ανθρώπου και αγωνιστή όλο το κίνημα βλέπει τις μάχες που δίνει ο ίδιος, ότι κανείς δεν θα έπρεπε να έχει τη μοίρα που επιφύλασσαν στον Ζακ ακόμη και μετά θάνατον. 

Η ΟΕΝΓΕ τόνιζε σε ανακοίνωσή της την 1/10/18: «Η περίπτωση αυτή δεν είναι η μόνη, είναι απολύτως εμβληματική της αντίληψης που χαρακτηρίζει τις κρατικές πολιτικές για τους τοξικοεξαρτημένους, τους οροθετικούς, όλους αυτούς που το ίδιο το σάπιο εκμεταλλευτικό σύστημα περιθωριοποιεί», ενώ και ο Π. Κωνσταντίνου, δημοτικός σύμβουλος με την Ανταρσία στις Γειτονιές της Αθήνας, είχε τονίσει στο δημοτικό συμβούλιο: «Αυτή η δολοφονία είναι καρπός της στοχοποίησης των εξαρτημένων ως των ανεπιθύμητων παράσιτων, που χαλάνε την εικόνα της Αθήνας -πόλο έλξης του τουρισμού- ενώ ταυτόχρονα στοχοποιούνται και για την υποβάθμιση στις πλατείες και τα πάρκα».

Οι κινητοποιήσεις συνεχίστηκαν τους επόμενους δυο μήνες, στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις, οι ΛΟΑΤΚΙ+ οργανώσεις μαζί με τους αγωνιστές και τις αγωνίστριες που βγήκαν στους δρόμους δημιούργησαν ένα δίκτυο ενημέρωσης, ενώ στις κινητοποιήσεις των επόμενων μηνών σε όλη την Ευρώπη πάντα εμφανιζόταν κάποιο πανό ή πικέτα με το σύνθημα Justice for Zak/Zackie. 

Το Pride του περασμένου Ιούνη ήταν το πιο μαζικό και το πιο πολιτικό των τελευταίων ετών. Πολιτικό τόσο λόγω της επετείου των 50 χρόνων από την εξέγερση του Stonewall, όσο και λόγω του αιτήματος για δικαιοσύνη που κυριάρχησε σε όλη τη διαδήλωση. Χιλιάδες κόσμος βάδισαν στο φετινό Pride, είτε με την ατομική συμμετοχή τους, είτε οργανωμένοι/ες σε ΛΟΑΤΚΙ+ ομάδες, φοιτητικές πρωτοβουλίες και συλλόγους, πρωτοβουλίες μεταναστών, φεμινιστικές ομάδες, αντιρατσιστικές - αντιφασιστικές οργανώσεις κ.ά, και φυσικά, οργανωμένοι/ες με τα εργατικά σωματεία τους. Και βροντοφώναξαν: «Το κίνημα ζητάει δικαίωση – Οι φονιάδες του Ζακ στη φυλακή!»