Η κατάθεση του “αναπτυξιακού” νομοσχεδίου στη Βουλή και του σχεδίου του νέου προϋπολογισμού λιτότητας και περικοπών, δίνουν νέες διαστάσεις στην απεργία της 23ης Οκτώβρη.
Βασικές διεκδικήσεις των υγειονομικών που πήραν την πρωτοβουλία για τις 23/10 είναι οι μονιμοποιήσεις όλων των ελαστικά εργαζόμενων στην Υγεία, οι μαζικές προσλήψεις και η γενναία αύξηση της χρηματοδότησης για τα δημόσια νοσοκομεία. Με αφορμή τις κινητοποιήσεις και τα βήματα οργάνωσης των ελαστικά εργαζόμενων σε άλλους κλάδους, όπως των δήμων, των υπουργείων και των εκπαιδευτικών, οι αγωνιστές και οι αγωνίστριες του Συντονιστικού Νοσοκομείων και του Συντονισμού Ενάντια στα Μνημόνια επιχειρηματολογούσαν όλο το τελευταίο διάστημα, για τις δυνατότητες που έχει η 23/10 να μετατραπεί σε μια μεγάλη απεργία όλων όσων παλεύουν για μόνιμη και σταθερή δουλειά.
Ωστόσο πλέον, με το πολυνομοσχέδιο του Άδωνι και τον προϋπολογισμό του Σταϊκούρα στη Βουλή, η προοπτική δεν μπορεί να είναι άλλη από την κήρυξη Πανεργατικής Απεργίας στις 23 Οκτώβρη. Η κυβέρνηση από τη μια πλευρά πάει με ένα πακέτο μέτρων να τσακίσει τις συλλογικές συμβάσεις να χτυπήσει το δικαίωμα στο συνδικαλισμό και την απεργία, να βγάλει από τη μέση και το παραμικρό νομικό εμπόδιο για το ξεπούλημα δημόσιων χώρων και υπηρεσιών. Από την άλλη με το σχέδιο προϋπολογισμού της νέας χρονιάς συνεχίζουν τις φοροαπαλλαγές στα αφεντικά και τη λιτότητα για τους εργαζόμενους, τους φτωχούς, τη νεολαία. Τα θηριώδη πρωτογενή πλεονάσματα παραμένουν. Όλες οι αιματηρές “θυσίες” που απαιτούν αυτά τα πλεονάσματα συνεχίζονται και εντείνονται. Οι περικοπές στην Υγεία, την Παιδεία και το κοινωνικό κράτος συνεχίζονται με τους ρυθμούς που είδαμε στα χειρότερα χρόνια της κρίσης και των μνημονίων.
Στο συρτάρι
Υπό το βάρος των πανεργατικών απεργιών στις 24/9 και 2/10 το “αναπτυξιακό” νομοσχέδιο - που θα πέρναγε “σαν οδοστρωτήρας” σύμφωνα με τους εισηγητές του - έμενε μέχρι τώρα στο συρτάρι. Μόλις την περασμένη βδομάδα στα μουλωχτά μπήκε στη Βουλή, δεδομένης και της μη κήρυξης νέας πανεργατικής απεργίας από τα συνδικάτα μετά τις 2 Οκτώβρη. Δεν είναι ώρα για “κατέβασμα ταχυτήτων” από τη μεριά των συνδικάτων, αλλά για κλιμάκωση των απεργιών. Γιατί όπως έδειξαν και οι δύο προηγούμενες πανεργατικές, η κυβέρνηση δεν είναι παντοδύναμη. Φοβάται τη δύναμη των εργαζόμενων. Γι' αυτό κι ο Μητσοτάκης την ίδια ώρα που αναγκαζόταν να παγώσει το πολυνομοσχέδιο κλαιγόταν για “τις μειοψηφίες” που απεργούν.
“Χρειάζεται και τώρα να απαντήσουμε με τον ίδιο τρόπο. Με απεργία και με μαζικές απεργιακές συγκεντρώσεις για να αποτρέψουμε την ψήφιση του αντεργατικού εκτρώματος” τονίζουν σε κοινή τους ανακοίνωση ο Συντονισμός Ενάντια στα Μνημόνια και το Συντονιστικό Νοσοκομείων και καλούν όλα τα συνδικάτα να συνεχίσουν στην απεργιακή ρότα που έχουν χαράξει... “Οι δυνάμεις της αριστεράς μέσα στα συνδικάτα που πήραν την πρωτοβουλία για να γίνει η απεργία στις 24 Σεπτέμβρη και οργάνωσαν την απεργία στις 2 Οκτώβρη, χρειάζεται να συντονίσουν τα βήματα τους σε αυτήν την κατεύθυνση. Στις 23 Οκτώβρη όλοι οι εργαζόμενοι στην Υγεία προχωράνε σε 24ωρη πανελλαδική απεργία απαιτώντας χρηματοδότηση για την Υγεία και μονιμοποιήσεις των συμβασιούχων. Εκείνη η ημέρα μπορεί να μετατραπεί σε απεργία για όλους τους εργαζόμενους, όχι μονάχα του δημόσιου αλλά και του ιδιωτικού τομέα”.
Σε κοινό μήκος κύματος και η ΠΕΝΕΝ, το σωματείο των ναυτεργατών, που καλεί την Πανελλήνια Ναυτική Ομοσπονδία να συνεδριάσει και να κηρύξει νέα απεργία. “Οι δύο απεργίες 24/9 και 2/10 έδωσαν μια δυναμική, μαζική και αγωνιστική απάντηση στους αντεργατικούς σχεδιασμούς κυβέρνησης – κεφαλαίου. Αυτή η μάχη πρέπει να συνεχισθεί τώρα που το νομοσχέδιο έχει ήδη εισέλθει για συζήτηση στις αρμόδιες επιτροπές της Βουλής... πιστεύουμε ότι ο αγώνας πρέπει να δοθεί έως και την τελευταία στιγμή” δηλώνει το ναυτεργατικό σωματείο, ενώ και η Αγωνιστική Ταξική Ενότητα, η παράταξη της αντικαπιταλιστικής αριστεράς στο Εργατικό Κέντρο Αθήνας, προτείνει να συγκληθεί εκτάκτως το Δ.Σ του ΕΚΑ και να αποφασίσει 24ωρη ή 48ωρη απεργία.