Θα προσπαθήσω να παραθέσω πως παρουσιάστηκε η δίκη της Χ.Α στο ευρύτερο κοινό και επίσης να συνδέσω αυτό το ερώτημα με το τι έγινε πριν τη δίκη, όταν η Χρυσή Αυγή δολοφονούσε μετανάστες και χτυπούσε ανθρώπους στις γειτονιές. Υπάρχει μια συνέχεια ανάμεσα σε αυτά τα δύο. Η σχετική ενημέρωση περιλαμβάνει εκτός από τη δράση της ίδιας της εγκληματικής οργάνωσης, τις θεσμικές ευθύνες που υπάρχουν στα εγκλήματα που συντελέστηκαν, τις πράξεις και τις παραλείψεις των θεσμικών παραγόντων αφενός πάνω στη δράση της Χ.Α αλλά και για όλο το ιδεολογικό και πολιτικό πλαίσιο που αυτές προσέφεραν.
Κάνει εντύπωση η απουσία των μεγάλων καναλιών σχετικά με την εξέλιξη της δίκης. Στην ΕΡΤ έχουμε 3 τέτοιες παρουσιάσεις αλλά στον Σκάι, στον Αντένα, στο Μέγκα καμία και μια μόνο σχετική συνέντευξη στον Άλφα. Να υπενθυμίσω ότι τα ιδιωτικά κανάλια είχαν δώσει στο παρελθόν βήμα είτε στον Μιχαλολιάκο, είτε σε άλλα στελέχη της Χ.Α, παρουσιάζοντας αλλά και ξεπλένοντάς την όταν αυτό ήταν αναγκαίο. Όλα αυτά σε μια συνθήκη που παρά το αίτημα της πολιτικής αγωγής για τηλεοπτική κάλυψη γνωρίζουμε ότι αυτό απορρίφθηκε.
Σε ένα παλιότερο άρθρο το 2015 έγραφα: Η εκλογική επιτυχία του φασισμού στην Ελλάδα δεν οφείλεται μόνο στην υποχώρηση του κράτους από την παροχή δημοσίων αγαθών όπως είναι οι υπηρεσίες κοινωνικής πρόνοιας και ασφάλειας, αλλά κυρίως εξαιτίας των αντιμεταναστευτικών αφηγήσεων και αναπαραστάσεων που επιδεινώθηκαν και επεκτάθηκαν κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης. Τα τελευταία χρόνια η δημόσια συζήτηση και οι αναπαραστάσεις στα ΜΜΕ επαναπροσδιόρισαν τις βαθιές δομές του εθνικισμού στοχεύοντας συστηματικά τους μετανάστες ως υπαίτιους άλλους της κρίσης. Ως αποτέλεσμα ο μετανάστης ήρθε στο προσκήνιο ως ο μολυσματικός και επικίνδυνος άλλος.
Σε αυτό το πλαίσιο προσδιορίζω τη γρήγορη άνοδο του φασισμού, όχι ως ατύχημα, αλλά ως ένα χρονικό προαναγγελθέντων θανάτων που ακολούθησαν στη συνέχεια και συνδέονταν έντονα με τις αναπαραστάσεις των μεταναστών στα ΜΜΕ και στις επίσημες δημόσιες πολιτικές τοποθετήσεις στο πλαίσιο της κρίσης. Και με αυτό εννοώ τον πολλαπλασιασμό των θεσμικών εκφράσεων του εθνικισμού και του ρατσισμού που αφορούσαν τους θεσμούς του κράτους όπως η αστυνομία, η εκπαίδευση και η εκκλησία. Οι φασίστες στην Ελλάδα έσπρωξαν στα άκρα αυτές τις επίσημες αναπαραστάσεις που έγιναν δημοφιλείς στην εποχή της κρίσης.
Η Χ.Α που είχε ένα ποσοστό του 1% το Νοέμβριο του 2011, λίγους μήνες αργότερα, τον Μάιο του 2012 πήρε 7%. Την εποχή αυτή τα ΜΜΕ επικεντρώθηκαν στην παράνομη μετανάστευση παρουσιάζοντάς την ως την πρώτη και κύρια απειλή. Μια τέτοια περίοδο ζούμε και σήμερα. Ο πρωθυπουργός λέει δεν πρέπει να μιλάμε για προσφυγικό αλλά για μεταναστευτικό, το υπουργείο ΠροΠο ξαναέρχεται στο προσκήνιο ως ο αρμόδιος θεσμός με στόχο που σίγουρα δεν έχει την ένταξη των μεταναστών, υπάρχει ξανά η έκκληση για οχύρωση των συνόρων. Οδηγούν τα πράγματα στην ίδια κατεύθυνση που έφερε στο προσκήνιο την Χ.Α.
Επομένως, ενώ το να μπούνε οι χρυσαυγίτες στη φυλακή είναι μια σημαντική μάχη και έτσι πρέπει να την αντιμετωπίσουμε, νομίζω ότι όλα είναι μπροστά μας. Και ένα πολύ σημαντικό πεδίο του αντιφασιστικού κινήματος θέλω να τονίσω ότι είναι αυτό της ενημέρωσης σε ένα ευρύτερο κοινό.