Συνεντεύξεις
Τάσος Αναστασιάδης: "Να ενώσουμε τις προσπάθειες οργάνωσης από τα κάτω"

12/12, 24ωρη απεργία στα ΕΛΠΕ. Φωτό: Κυριάκος Μπάνος

Ο Τάσος Αναστασιάδης μίλησε στον Στέλιο Μιχαηλίδη για τη Συνέλευση Συντονισμού στις 19 Γενάρη

 

Στις 19 Γενάρη ο Συντονισμός Ενάντια στα Μνημόνια και το Συντονιστικό Νοσοκομείων καλούν σε πανελλαδική συνέλευση. Ποιά είναι τα ζητήματα που θα συζητήσει η συνέλευση;

Η αλλαγή της κυβέρνησης δεν σήμανε την επιστροφή στην κανονικότητα. Ο ερχομός της ΝΔ έφερε κλιμάκωση των επιθέσεων από τη μεριά της άρχουσας τάξης και της κυβέρνησης ενάντια στους εργαζόμενους. Αρκεί να δούμε τις τελευταίες μέρες. 

Γίνονται απεργιακές κινητοποιήσεις στις τράπεζες. Οι τραπεζοϋπάλληλοι βγήκαν σε απεργίες για πρώτη φορά από το 2006. Έχουμε ένα μαζικό κύμα απολύσεων στον κλάδο, δείχνοντας καθαρά ότι η “έξοδος από τα μνημόνια” είναι μια μπαρούφα κι ότι οι συνέπειες της επιδείνωσης της κρίσης θα φορτωθούν στους εργαζόμενους. 

Άλλο παράδειγμα είναι τα ΕΛΠΕ. Η εργοδοσία του Λάτση με τις ευλογίες της κυβέρνησης – πρόεδρος των ΕΛΠΕ είναι ο πρώην υπουργός Παπαθανασίου – αποφάσισαν την απόλυση του 50% των εργολαβικών εργαζόμενων. Και δεν έμειναν εκεί, αλλά μετά την απεργία της περασμένης βδομάδας, προχώρησαν στην ανάκληση των αδειών του μόνιμου προσωπικού προκειμένου να το εκπαιδεύσουν στις δουλειές που έκαναν οι εργολαβικοί, για να στηθεί απεργοσπαστικός μηχανισμός. Οι εργαζόμενοι απαντάνε με νέα απεργία αυτή τη βδομάδα.

Στον ΟΤΕ οι εργαζόμενοι, επίσης μετά από αρκετά χρόνια, προχωράνε σε απεργία διαρκείας, ενάντια στις μεθοδεύσεις της εργοδοσίας που προχωράει σε μαζικές απολύσεις και καταστρατήγηση της ΣΣΕ!

Μαζί με αυτούς τους κλάδους που ξεσηκώνονται το τελευταίο διάστημα, είχαμε όλη την προηγούμενη περίοδο ένα φούντωμα της εργατικής αντίστασης. Λίγες βδομάδες μετά την εκλογή της νέας κυβέρνησης είχαμε ένα μεγάλο διήμερο κινητοποιήσεων στη ΔΕΘ. Στη συνέχεια τις πανεργατικές απεργιακές κινητοποιήσεις στις 24 Σεπτέμβρη και στις 2 Οκτώβρη. Τις απεργίες των νοσοκομείων στις 23 Οκτώβρη και στις 27 Νοέμβρη. Τις απεργίες στους δήμους ενάντια στην ιδιωτικοποίηση δημοτικών υπηρεσιών. Κινητοποιήσεις των συμβασιούχων ΟΑΕΔ σε υπουργεία και δημόσιες υπηρεσίες κλπ. Τη ΔΕΗ. Με λίγα λόγια, ο ερχομός της νέας κυβέρνησης έφερε κλιμάκωση των επιθέσεων αλλά και της εργατικής αντίστασης. 

Έχουμε να οργανώσουμε την κλιμάκωση του αγώνα για μαζικές προσλήψεις και μονιμοποιήσεις, για να μην περάσει καμία απόλυση, αλλά και τη μάχη ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις. Η κυβέρνηση ετοιμάζεται εκτός από το ξεπούλημα της ενέργειας, να ιδιωτικοποιήσει ολόκληρα κομμάτια της δημόσιας Υγείας. Να προχωρήσει την ιδιωτικοποίηση στους ΟΤΑ. Την ιδιωτικοποίηση της επικουρικής ασφάλισης. Κομματιών της εκπαίδευσης. Θέλουν να τα δώσουν όλα στην αγορά.

Το πώς θα οργανώσουμε την αντίσταση είναι θέμα της συνέλευσης στις 19 Γενάρη.

Η συμβολή του Συντονισμού Ενάντια στα Μνημόνια και του Συντονιστικού Νοσοκομείων σε αυτές τις μάχες ποια είναι;

Μπορούμε να πούμε ότι σε αρκετές από αυτές ήταν καθοριστική. Προφανώς στις κινητοποιήσεις των νοσοκομείων. Η εικόνα της διαδήλωσης των υγειονομικών στη ΔΕΘ και των απεργιών που ακολούθησαν είναι χαρακτηριστική. Μόνιμοι και συμβασιούχοι εργαζόμενοι με τα πανό των σωματείων τους να διαδηλώνουν συγκροτώντας κάθε φορά μαζικά μπλοκ. Αυτό δεν ήρθε από μόνο του. Η οργάνωση από τα κάτω σε κάθε νοσοκομείο ήταν που κινητοποίησε αυτόν τον κόσμο κι έβαλε τις πιέσεις στην ΠΟΕΔΗΝ να συνεχίσει την απεργιακή δράση για να κερδηθεί η παραμονή στη δουλειά για χιλιάδες συμβασιούχους. 

Στη ΔΕΗ, η ηγεσία της ΓΕΝΟΠ έκανε πίσω. Οι 48ωρες επαναλαμβανόμενες απεργίες που είχαν προκηρυχθεί, πετσοκόπηκαν φτάνοντας σε μια 24ωρη απεργία τη μέρα της ψήφισης. Το μήνυμα της μάχης ενάντια στα σχέδια του Χατζηδάκη έφτασε σε πολλούς εργατικούς χώρους και γειτονιές χάρη στην πρωτοβουλία του Συντονισμού να οργανώσει ανοιχτή καμπάνια με αφίσα, προκήρυξη, κείμενο υπογραφών, ψηφίσματα, βάζοντας παρακαταθήκη για τη συνέχεια. 

Στην απεργία των δήμων, οι δυνάμεις Συντονισμού και Συντονιστικού, προσπάθησαν να ενώσουν τους εργαζόμενους, κατεβάζοντας πανό και εργαζόμενους από τα νοσοκομεία στις απεργιακές διαδηλώσεις της ΠΟΕ ΟΤΑ, δίνοντας το μήνυμα της ανάγκης για κοινό αγώνα. Η παρουσία του Συντονισμού στις απεργιακές περιφρουρήσεις των τραπεζοϋπαλλήλων, των ΕΛΠΕ μετέφεραν το ίδιο μήνυμα. 

 Ο Συντονισμός προσπαθεί – και θα το κάνει ακόμα καλύτερα με τη συνέλευση στις 19/1 – να συνδεθεί με τα κομμάτια εργαζομένων σε κάθε χώρο δουλειάς, που καθορίζουν την επιτυχία μιας απεργίας. Να τα βοηθήσει να οργανωθούν μέσα στους χώρους από τα κάτω, να στήσουν επιτροπές αγώνα, να πάρουν στα χέρια τους την οργάνωση της μάχης. Αυτή είναι η εμπειρία του Συντονιστικού Νοσοκομείων και αυτή προσπαθούμε να γενικεύσουμε. 

Μαζί με τις επιθέσεις της κυβέρνησης σε οικονομικό επίπεδο βλέπουμε να εξαπολύεται και μια συστηματική επίθεση στο συνδικαλισμό. Ποια πρέπει να είναι η απάντηση του εργατικού κινήματος;

Η κυβέρνηση για να υλοποιήσει τις ιδιωτικοποιήσεις, τις απολύσεις, το χτύπημα των ΣΣΕ έχει ανάγκη το χτύπημα του συνδικαλισμού γιατί καταλαβαίνουν ότι παρ' όλη την κρίση της ΓΣΕΕ, στην πραγματικότητα η οργανωμένη δράση της εργατικής τάξης είναι ζωντανή και μπορεί να τους σταματήσει. 

Περάσανε νομοσχέδιο και αυτή και η προηγούμενη κυβέρνηση ενάντια στο συνδικαλισμό αλλά δεν σταματάνε εκεί. Είδαμε την απόπειρα απόλυσης του προέδρου του Συλλόγου Εργαζομένων του Αγ. Σάββα. Είδαμε τις επιθέσεις στην ΠΟΣΠΕΡΤ που τη βγάζουν από τη διαδικασία υπογραφής ΣΣΕ. Στα ΕΛΠΕ και στην Τράπεζα Πειραιώς η εργοδοσία απαγορεύει την είσοδο στο συνδικάτο. 

Χρειάζεται σκληρή απεργιακή απάντηση μαζί με άνοιγμα και στήριξη από την υπόλοιπη εργατική τάξη. Αυτός είναι ο τρόπος να κερδηθεί παντού η υπεράσπιση του συνδικαλισμού.

Το καλύτερο παράδειγμα απάντησης από τη μεριά των εργαζομένων, είναι αυτό του Αγ. Σάββα. Το σωματείο έδωσε τη μάχη, με απεργίες, με καταλήψεις στο γραφείο της διοίκησης, με συγκεντρώσεις και πίεση στην Υγειονομική Περιφέρεια και το Υπουργείο, με άνοιγμα σε άλλα σωματεία, εργαζόμενους, ακόμα κι ασθενείς για συμπαράσταση, με δεκάδες ψηφίσματα αλληλεγγύης, με τη φυσική παρουσία όλων στις κινητοποιήσεις, με επιμονή και πείσμα μέχρι τη νίκη. 

Στο κάλεσμα για τη συνέλευση της 19 Γενάρη ανάμεσα στα μέτωπα που θα συζητηθούν αναφέρονται και η μάχη ενάντια στο σεξισμό, το ρατσισμό και το φασισμό. Ποια είναι η δουλειά του Συντονισμού σε αυτό το επίπεδο;

Η επίθεση της κυβέρνησης απέναντι στην εργατική τάξη περνάει και μέσα από επιθέσεις στις γυναίκες, στους πρόσφυγες και τους μετανάστες. Η περσινή – για πρώτη φορά – απεργιακή 8 Μάρτη ήταν μέρος της απόφασης της αντίστοιχης περσινής πανελλαδικής συνέλευσης του Συντονισμού. Μαζί με την Κίνηση για απεργιακή 8 Μάρτη οργανώσαμε εκδηλώσεις για την απελευθέρωση των γυναικών σε πολλούς χώρους δουλειάς, διεκδικήσαμε αποφάσεις από συνδικάτα, φτάνοντας τελικά στην ιστορική αυτή απεργία. Αν το κάναμε πέρυσι φέτος έχουμε να παλέψουμε ακόμα πιο εντατικά απέναντι σε μια κυβέρνηση που είναι προκλητικά σεξιστική. Οι ιδιωτικοποιήσεις και η υποβάθμιση του κράτους πρόνοιας είναι επίθεση στις γυναίκες. Το ίδιο και οι απολύσεις των συμβασιούχων που στην πλειοψηφία τους είναι γυναίκες. Το ίδιο και η στροφή στην οικογένεια, με το επίδομα αποκλειστικά για τις ελληνίδες μάνες κάτω των 30, τη μετατροπή της Γενικής Γραμματείας Ισότητας σε Γ.Γ. Οικογενειακής Πολιτικής κλπ. Άρα η προσπάθεια για απεργιακή 8 Μάρτη 2020 είναι στα ζητήματα που θα συζητήσουμε στη συνέλευση.

Το ίδιο ισχύει και με τη μάχη ενάντια στο ρατσισμό και τους φασίστες. Η κυβέρνηση πολλαπλασιάζει τις Μόριες σε όλη τη χώρα. Στρατόπεδα – φυλακές και απελάσεις. Κόβει τον ΑΜΚΑ σε πρόσφυγες και μετανάστες. Τροφοδοτεί τις ρατσιστικές κινήσεις “αγανακτισμένων κατοίκων”. Το να μην περάσει η ρατσιστική εκστρατεία αφορά κύρια τους εργαζόμενους και τον κόσμο των συνδικάτων. Μέσα από τη δράση των εργαζόμενων στα σχολεία, στην Υγεία, στους δήμους, μπορούμε να πετύχουμε ανοιχτές πόλεις, νοσοκομεία κι εκπαίδευση για όλους. 

Ταυτόχρονα δίνουμε τη μάχη για την καταδίκη της Χρυσής Αυγής, ειδικά τώρα που ολοκληρώνεται η δίκη. Συμβάλαμε καθοριστικά ώστε η δίκη αυτή να ξεκινήσει με απεργιακή κινητοποίηση της ΑΔΕΔΥ και τα συνδικάτα να δώσουν ξανά και ξανά το παρών στη δίκη με πιο πρόσφατη την κινητοποίηση στην απολογία του Μιχαλολιάκου. Έτσι θα συνεχίσουμε. Έχουμε μπροστά μας μια μεγάλη διεθνή μέρα δράσης στις 21 Μάρτη. Θα οργανώσουμε ώστε οι εργαζόμενοι με τα σωματεία τους να κατέβουν μαζικά στο δρόμο εκείνη την ημέρα.