Αντιπολεμικό κίνημα
Όχι πόλεμο στο Ιράν: Διακήρυξη της Διεθνιστικής Σοσιαλιστικής Τάσης

Λονδίνο 4 Γενάρη.

1. Ο Ντόναλντ Τραμπ με τη διαταγή για τη δολοφονία του Κασέμ Σουλεϊμανί και άλλων ηγετικών στρατιωτικών στελεχών του Ιράν και του Ιράκ προχωράει σε μια πολεμική ενέργεια που μπορεί να ανάψει φωτιές σε όλη τη Μέση Ανατολή.

2. Χωρίς αμφιβολία, οι δολοφονίες είχαν σαν κίνητρο από τη μεριά του Τραμπ μικροπολιτικούς υπολογισμούς, αλλά στην πραγματικότητα εντάσσονται στην πιο πρόσφατη φάση της κρίσης της αμερικανικής ηγεμονίας στην περιοχή.

3. Αυτή η κρίση έχει την αφετηρία της στην αμερικανο-βρετανική εισβολή στο Ιράκ το 2003. Η εξόντωση του Σαντάμ Χουσεΐν και η ήττα της κατοχής δημιούργησε ένα κενό ισχύος, το οποίο προσπάθησαν και προσπαθούν να εκμεταλλευτούν τόσο δυνάμεις της περιοχής (Ιράν, Ισραήλ, Σαουδική Αραβία, Τουρκία, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα) όσο και εξωτερικές δυνάμεις, κύρια η Ρωσία. Οι ανταγωνισμοί τους έχουν προκαλέσει μια σειρά από επικίνδυνες και αιματηρές συγκρούσεις, στη Συρία, στην Υεμένη, στη Λιβύη. Η συμφωνία για τον αγωγό EastMed μεταξύ Ελλάδας, Κύπρου και Ισραήλ υπό την αιγίδα των ΗΠΑ οξύνει περισσότερο τις εντάσεις ανάμεσα σε αυτά τα κράτη και την Τουρκία.

4. Το καθεστώς της Ισλαμικής Δημοκρατίας στο Ιράν ήταν ένας από τους βασικούς κερδισμένους από την υποχώρηση της αμερικανικής ισχύος στη Μέση Ανατολή. Ο Σουλεϊμανί ήταν από τους πιο σημαντικούς ρυθμιστές των εξελίξεων σε όλο το τόξο από το Ιράκ και τη Συρία μέχρι το Λίβανο. Το Ιράν παίζει αντιφατικό ρόλο καθώς την ίδια ώρα που ενορχηστρώνει την αντίσταση στις ΗΠΑ και στο Ισραήλ στηρίζει ταυτόχρονα το βάρβαρο καθεστώς Άσαντ στη Συρία και τις διεφθαρμένες και διαχωριστικές θρησκευτικά κυβερνήσεις στο Ιράκ και στο Λίβανο.

5. Οι ΗΠΑ μπορεί να έχουν αναδιπλωθεί, αλλά δεν σκοπεύουν να εγκαταλείψουν την κυριαρχία τους στη Μέση Ανατολή. Ο Τραμπ αναθεώρησε την πολιτική του Ομπάμα απέναντι στην Τεχεράνη, αντικαθιστώντας τις απόπειρες συμφιλίωσης με σύγκρουση. Αλλά μέχρι τώρα προσπαθούσε να αποφύγει πολεμική σύγκρουση και συγκέντρωνε τις προσπάθειές του στην επιβολή οικονομικών κυρώσεων που ασκούν “μάξιμουμ πίεση”. Το Ιρανικό καθεστώς έβρισκε τρόπους να απαντάει, στοχοποιώντας παραδείγματος χάρη τις πετρελαϊκές εγκαταστάσεις της Σαουδικής Αραβίας ή αξιοποιώντας την επιρροή του στο Ιράκ. Η δολοφονία του Σουλεϊμανί μοιάζει λιγότερο με επίδειξη ισχύος των ΗΠΑ και περισσότερο με σπασμωδική κίνηση που δείχνει τα όριά της.

6. Παρά όλα αυτά, η δολοφονία Σουλεϊμανί αποτελεί εξαιρετικά επικίνδυνη κίνηση, όχι μόνο γιατί το Ιράν θα απαντήσει πυροδοτώντας τη δυνατότητα ενός κύκλου κλιμάκωσης. Οι επιδιώξεις άλλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων να αξιοποιήσουν την κρίση ηγεμονίας των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή εμφανίζονται αυτή τη στιγμή με τις κοινές ναυτικές ασκήσεις Κίνας, Ρωσίας και Ιράν στον Περσικό Κόλπο.

7. Καταδικάζουμε την αμερικανική επίθεση και κάθε επόμενη επιθετική ενέργεια των ΗΠΑ. Στεκόμαστε αντίθετοι σε πόλεμο με το Ιράν. Ένας πόλεμος με ηγεσία ή προτροπή των ΗΠΑ κατά του Ιράν θα έχει φρικτές άμεσες συνέπειες και θα προκαλέσει ανυπολόγιστες ζημιές σε όλη την περιοχή. Το μόνο που έχουν πετύχει οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις είναι να μετατρέψουν τη Μέση Ανατολή σε μια καταστραμένη μόνιμη πολεμική ζώνη. Αντί να στέλνουν περισσότερο στρατό στην περιοχή, οι ΗΠΑ αλλά και η Βρετανία, η Γαλλία, η Γερμανία και η Ρωσία θα έπρεπε να αποσύρουν όλες τις δυνάμεις τους από τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική. Ξεσηκωνόμαστε μαζί με όλους ενάντια στην απειλή του πολέμου.

8. Απορρίπτουμε επίσης την ιδέα ότι οποιοσδήποτε από τους τοπικούς αντίπαλους υπο-ιμπεριαλισμούς μπορεί να δώσει προοδευτική διέξοδο. Τους τελευταίους μήνες έχουμε δει μαζικές κινητοποιήσεις ενάντια στη φτώχεια, τη διαφθορά και τις θρησκευτικές διακρίσεις στο Ιράν, στο Ιράκ και στο Λίβανο. Η δολοφονία Σουλεϊμανί μπορεί να δώσει τη δυνατότητα στις άρχουσες τάξεις αυτών των χωρών να αποκαταστήσουν την τάξη παίζοντας το χαρτί του εθνικισμού. Στεκόμαστε αντίθετοι σε κάθε απόπειρα των τοπικών αρχουσών τάξεων να στρέψουν τους λαούς της περιοχής τον έναν ενάντια στον άλλον.

9. Η πραγματική λύση για την εκμετάλλευση και την καταπίεση που χτυπάει τους εργάτες, τους φτωχούς των πόλεων και τους αγρότες της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής βρίσκεται στα δικά τους χέρια. Οι Αραβικές εξεγέρσεις του 2011 έδωσαν μια γεύση για την επαναστατική δυναμική που αντιπροσωπεύει η αυτενέργεια των μαζών. Εργαζόμαστε για την ανανέωση αυτών των αγώνων που μπορούν τελικά να τσακίσουν τον έλεγχο του ιμπεριαλισμού και του καπιταλισμού στην περιοχή.

Η Συντονιστική Επιτροπή της Διεθνιστικής Σοσιαλιστικής Τάσης
5 Γενάρη 2020