Αντιπολεμικό κίνημα
Καμιά πολεμική εμπλοκή- με ή χωρίς “ανταλλάγματα”

11/1, Αντιπολεμική διαδήλωση στην Αθήνα. Φωτό: Στέλιος Μιχαηλίδης

“Είμαστε σύμμαχοι με τις ΗΠΑ. Στεκόμαστε στο πλευρό των συμμάχων μας σε δύσκολες περιόδους, Καταλαβαίνω πως η συγκεκριμένη απόφαση ελήφθη λαμβάνοντας υπόψη το εθνικό συμφέρον των ΗΠΑ. Στεκόμαστε στο πλευρό των συμμάχων μας σε δύσκολες περιόδους”. 

Αυτά δήλωσε ο Μητσοτάκης στην εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στις ΗΠΑ στα γραφεία του “Ατλαντικού συμβουλίου”, του νατοϊκού “think tank”, λίγες μέρες μετά τον αμερικανικό βομβαρδισμό και στο πλαίσιο των συναντήσεων με τον Τραμπ. Ξεπερνώντας ακόμη και την παραδοσιακή σύμμαχο των ΗΠΑ, Βρετανία και χωρίς καν τις εκκλήσεις αυτοσυγκράτησης άλλων ευρωπαϊκών κρατών, μέσω του πρωθυπουργού του το ελληνικό κράτος δήλωσε ανοιχτά την υποστήριξή του στους πολεμικούς σχεδιασμούς των ΗΠΑ.

Πρόκειται για μια πολύ επικίνδυνη εξέλιξη καθώς, σε ένα περιβάλλον που φλέγεται στη Μέση Ανατολή και την Ανατολική Μεσόγειο, τοποθετεί την Ελλάδα μαζί με το κράτος του Ισραήλ στο κέντρο απειλητικών εξελίξεων. Ήδη η ιρανική πρεσβεία στην Ελλάδα απέστειλε διάβημα διαμαρτυρίας προς την ελληνική κυβέρνηση του οποίου το περιεχόμενο δεν έχει ακόμη δημοσιοποιηθεί. Σε επιστολή προς την Καθημερινή (5/1) η ιρανική πρεσβεία καθιστά σαφές το εξής: “Λαμβάνοντας υπόψη τις φιλικές παραδοσιακές και ιστορικές σχέσεις των δύο χωρών Ιράν και Ελλάδας πιστεύουμε ότι οι ιστορικές και φιλικές μας σχέσεις θα συνεχιστούν και στο μέλλον... Η ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν έχει δηλώσει ξεκάθαρα ότι σε περίπτωση επιβολής πολέμου κατά της χώρας από την Αμερική, η διάθεση βάσεων από οποιαδήποτε χώρα στον αμερικανικό εισβολέα θα θεωρηθεί εχθρική ενέργεια και το Ιράν διατηρεί το δικαίωμα να απαντήσει με σαφή και αποφασιστικό τρόπο”.

Ακριβώς αυτό το τελευταίο, ότι δηλαδή η υποστήριξη της ελληνικής κυβέρνησης στον Τραμπ δεν περιορίζεται στα λόγια αλλά στις πράξεις, είναι και το πιο ανησυχητικό. Στην συνάντησή του με τον Τραμπ, ο Μητσοτάκης πήγε έχοντας ήδη καταθέσει το νομοσχέδιο “αναβάθμισης της διμερούς αμυντικής συνεργασίας ΗΠΑ-Ελλάδας”, δηλαδή επέκτασης των αμερικανικών βάσεων, (είχε συμφωνηθεί τον Μάιο σε επίπεδο υπουργών Εξωτερικών όταν ακόμη ήταν στην κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ). Επιπλέον ο Μητσοτάκης δήλωσε ότι αμέσως “μετά την αναβάθμιση των F16 θα προχωρήσουμε στην αγορά των επιθετικών αεροσκαφών F35” από τις ΗΠΑ, μια ακόμη τεράστια εξοπλιστική σπατάλη, τονίζοντας μάλιστα το πάγωμα των F35 στην Τουρκία από τον Τραμπ, λόγω της αγοράς των ρωσικών S400 από την τελευταία. 

Όξυνση ανταγωνισμών

Αν η μια όψη της πολεμικής απειλής αφορά στην ενεργή συμμετοχή της Ελλάδας στους πολεμικούς σχεδιασμούς των ΗΠΑ εναντίον του Ιράν, η άλλη αφορά στον τρόπο που αντιμετωπίζει η κυβέρνηση την όξυνση των ανταγωνισμών με την Τουρκία. Είναι χαρακτηριστικές οι δηλώσεις Μητσοτάκη: “Η συμφωνία Τουρκίας-Λιβύης παραβιάζει τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας”. Στη συζήτηση με τον Τραμπ “τέθηκαν εμφατικά όλα τα ζητήματα που αφορούν κυριαρχικά δικαιώματα. Έχουμε κόκκινες γραμμές απέναντι στις συνεχείς προκλήσεις της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο και θεωρώ ότι πρέπει να τις ξέρετε. Δεν θα επιτρέψουμε να παραβιαστούν τα κυριαρχικά μας δικαιώματα. Αν συμβεί κάτι τέτοιο δεν θα έχουμε άλλη επιλογή από το να απαντήσουμε στην πρόκληση”. 

Με τον ίδιο τρόπο που τα “κυριαρχικά δικαιώματα” των ΗΠΑ φτάνουν μέχρι το Ιράν και απλώνονται σε όλο τον κόσμο, ο Μητσοτάκης -και αντίστοιχα και ο Ερντογάν- θεωρεί ότι τα “κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας” απλώνονται σε όλη την Ανατολική Μεσόγειο και φτάνουν μέχρι τη Λιβύη, Ο υπουργός Άμυνας Παναγιωτόπουλος δεν δίστασε, ακολουθώντας τα πρότυπα των ΗΠΑ που θεωρούν “πίσω αυλή” την Λατινική Αμερική, να δηλώσει το εξής: “Αν έρθει κάποιος και εγκατασταθεί στην αυλή του σπιτιού μου θα του ζητήσω ευγενικά να αποχωρήσει. Αν δεν το κάνει, θα υποχρεωθώ να τον απομακρύνω δια της βίας. Αν και πάλι δεν φύγει και με απειλήσει επειδή είναι οπλισμένος δεν θα έχω επιλογή από το να χρησιμοποιήσω τα δικά μου όπλα”.

Απέναντι σε αυτές τις επικίνδυνες εξελίξεις, ο ΣΥΡΙΖΑ κρατάει μια διφορούμενη και εξίσου επικίνδυνη στάση με την κυβέρνηση. “Προχειρότητα και ανευθυνότητα στο χειρισμό σημαντικών θεμάτων των διεθνών σχέσεων της χώρας” ήταν οι χαρακτηρισμοί που χρησιμοποίησε για να περιγράψει την συνάντηση Τραμπ-Μητσοτάκη στον Λευκό Οίκο. Δηλαδή, δεν υπάρχει πρόβλημα στην ουσία υπάρχει πρόβλημα στον χειρισμό.

Ο ΣΥΡΙΖΑ ασκεί κριτική για την αγορά των F35, όχι γιατί είναι υπέρ της μείωσης των εξοπλισμών, αλλά “επειδή η χώρα δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να στηρίξει ένα τέτοιο όπλο”.

Επιπλέον ασκεί κριτική στην κυβέρνηση επί των “ανταλλαγμάτων”. Ότι “τα έδωσε όλα πριν τη συνάντηση για να εισπράξει μόνο την απαξίωση”. 'Οτι κατέθεσε το νομοσχέδιο για την αναβάθμιση της διμερούς αμυντικής μας συνεργασίας σε τέσσερις εγκαταστάσεις” πριν το ταξίδι και όχι μετά προκειμένου να το χρησιμοποιήσει σαν διαπραγματευτικό χαρτί για να πάρει τη στήριξη του Τραμπ σε σχέση με τις ΑΟΖ και τη Λιβύη. 

“Το πρόβλημα δεν είναι απλώς ότι ο αμερικάνος πρόεδρος μίλησε μόνος του αγνοώντας τον Έλληνα πρωθυπουργό αλλά ότι σε αλλεπάλληλες ερωτήσεις δεν βρήκε ούτε μια λέξη να πει σε βάρος της Τουρκίας τη στιγμή που προβαίνει στις πιο επιθετικές προκλητικές ενέργειες της τελευταίας εικοσαετίας”, καταγγέλλει ο ΣΥΡΙΖΑ και την ίδια στιγμή ο Τσίπρας ζητά αναστολή της ψηφοφορίας για το νομοσχέδιο της συνεργασίας με τις ΗΠΑ στη Βουλή, με το επιχείρημα ότι δεν πήρε τις διαβεβαιώσεις του Τραμπ για στήριξη στον ανταγωνισμό με την Τουρκία.

Χρειάζεται σήμερα η άμεση κινητοποίηση του αντιπολεμικού κινήματος κόντρα στη συμμετοχή και κάθε είδους εμπλοκή της Ελλάδας στους πολεμικούς σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ στο Ιράν και συνολικά στη Μέση Ανατολή - με ή χωρίς ανταλλάγματα. Κόντρα στην όξυνση των ελληνοτουρκικών ανταγωνισμών για τις ΑΟΖ προς όφελος των πολυεθνικών και τις νέες εξορύξεις ορυκτών καυσίμων στην Ανατολική Μεσόγειο – την ίδια στιγμή που μια ολόκληρη ήπειρος, η Αυστραλία, καίγεται εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής. Κόντρα στη συνεργασία με το δολοφόνο κράτος του Ισραήλ και την δικτατορία του Σίσι στην Αίγυπτο, απαιτούμε να κλείσουν οι βάσεις, να παγώσουν οι εξοπλισμοί. Κόντρα στον πόλεμο.