Αντιπολεμικό κίνημα
“Εμείς δεν πολεμάμε για τις ΑΟΖ”

1/2, Αντιπολεμική κινητοποίηση στο Σύνταγμα. Φωτό: Κυριάκος Μπάνος

Με τη συμμετοχή εκατοντάδων εργαζόμενων και νέων πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 1 Φλεβάρη στο Σύνταγμα η αντιπολεμική συγκέντρωση που κάλεσε η ΚΕΕΡΦΑ στην επέτειο των 24 χρόνων από τα Ίμια και την παραλίγο πολεμική σύρραξη με την Τουρκία. 

“Όταν έγιναν τα Ίμια ήμουν πέντε χρονών. Σήμερα το πρώτο που χρειάζεται να κάνουμε είναι να αποδεχτούμε ότι η απειλή του πολέμου παραμένει πραγματική. Και έχοντας κάνει αυτό να πάρουμε την πρωτοβουλία για δράσεις που θα απαιτήσουν ειρήνη. Να στείλουμε το μήνυμα ότι εμείς δεν πρόκειται να πολεμήσουμε για τους λόγους που αυτοί θέλουν, ότι δεν θέλουμε να πολεμήσουμε για κανένα λόγο” τόνισε μιλώντας στην Εργατική Αλληλεγγύη ο Γιάννης Μαλινάκης, φοιτητής στην ΑΣΚΤ. “Το 2003 στα Χανιά, θυμάμαι μικρός μαζί με τον πατέρα μου να διαδηλώνουμε για να κλείσει η βάση της Σούδας – ένα αίτημα που παραμένει εξαιρετικά επίκαιρο. Χρειάζεται να οργανώσουμε πολιτικές-καλλιτεχνικές δημόσιες δράσεις”, συνέχισε.

Στο τέλος της συγκέντρωσης, με συνθήματα “τις βάσεις κλείστε - τα σύνορα ανοίξτε”, “Έλληνες-Τούρκοι εργάτες ενωμένοι”, «Άγκυρα-Αθήνα-Λευκωσία, εχθρός μας το κεφάλαιο και η στρατοκρατία», «Ειρήνη δεν φέρνει ο αγωγός εμείς δεν πολεμάμε για τις ΑΟΖ», «Μαζικές προσλήψεις, αυξήσεις στους μισθούς και όχι δαπάνες για τους εξοπλισμούς», πραγματοποιήθηκε πορεία στους δρόμους γύρω από την πλατεία Συντάγματος. 

Στο προηγούμενο φύλλο της Εργατικής Αλληλεγγύης δημοσιεύσαμε μαρτυρίες από δύο φαντάρους και τί έζησαν τη νύχτα των Ιμίων. Στην ΕφΣυν του Σαββατοκύριακου μπορείτε να διαβάσετε την μαρτυρία του Δημήτρη Τερζή που ήταν φαντάρος στον Έβρο εκείνη την περίοδο. Όπως γράφει ανάμεσα σε άλλα: 

Για έξι λεπτά!

“Τη νύχτα της 30ής Ιανουαρίου ήμουν σκοπός (12-2) στην κεντρική πύλη μαζί με έναν οδηγό από τον Βόλο. Το χιόνι χόρευε τρελά. 

Καπνίζαμε και συζητούσαμε με τον συνάδελφο σαν ακούσαμε ένα αυτοκίνητο να έρχεται με τις μπάντες στο στρατόπεδο. «Ανοιξε, ο διοικητής», πρόλαβε να πει ο άλλος σβήνοντας το τσιγάρο. Ανοίξαμε την πύλη, χαιρετήσαμε και σε λιγότερο από δέκα λεπτά είχαν ανοίξει όλα τα φώτα στο διοικητήριο. «Κάτι γίνεται, φίλε, δεν είναι καλό αυτό», μου ‘πε ο συνάδελφος και λίγο αργότερα τον φώναζαν να παρατήσει τη σκοπιά και να παρουσιαστεί στον λόχο του. Εμεινα μόνος.

«Πέλεκυς 4»: Στην κατάσταση αυτή εκκενώνεται το στρατόπεδο και το προσωπικό μεταφέρεται στον αρχικό χώρο διασποράς. Ο δικός μας χώρος ήταν ένα δάσος, 2-3 χλμ. από το στρατόπεδο. Η επόμενη στάση θα ήταν τα σύνορα, πάνω στο ποτάμι, εκεί όπου θα δινόταν η μάχη. Ολη τη νύχτα άνοιγα κι έκλεινα την πύλη για τα τζιπ και τα Steyr που μετέφεραν οπλισμό και υλικά πολέμου προς το δάσος. Εβλεπα τους συναδέλφους μου να κουβαλάνε και να φορτώνουν μέσα σε μια απίστευτη σιωπή, αφού ακόμα κι ο άνεμος είχε σωπάσει. 

Δεν ξέρω πώς πέρασαν οι ώρες μέχρι να χαράξει. Θυμάμαι ότι σκεφτόμουν συνέχεια πως αυτό δεν μπορεί να συμβαίνει, πως είναι ένα παιχνίδι. Στο στρατόπεδο είχα μείνει μόνος μαζί με τον υποδιοικητή και δύο φαντάρους. Παντού σιωπή. Ερημιά. Ενα στρατόπεδο-φάντασμα.

«Απεμπλοκή, απεμπλοκή», άκουσα τον υποδιοικητή να φωνάζει από το διοικητήριο. Λίγο αργότερα είδα απ’ την κορυφή του λόφου να επιστρέφουν τα οχήματά μας. Μια κουρασμένη πομπή. Ανοιξα για τελευταία φορά την πόρτα. Λίγο αργότερα μάθαμε για το ελικόπτερο που είχε πέσει. Για τους τρεις νεκρούς. Δεν πολεμήσαμε. Δεν πεθάναμε. Ζούσαμε. Χαμογελούσαμε δακρυσμένοι. Μέρες μετά μάθαμε πως το τάγμα μας που θα βρισκόταν στην πρώτη γραμμή, είχε διάρκεια αντίστασης τα 6 λεπτά. Τόσο υπολόγιζε το επιτελείο να αντέξουμε στα εχθρικά πυρά”.


Μετά την δικτατορία του Σίσι και το κράτος-τρομοκράτη του Ισραήλ, ήρθε η σειρά της Σαουδικής Αραβίας να αναδειχτεί σε στρατηγικό σύμμαχο της Ελλάδας. Στην πρόσφατη επίσκεψή του Μητσοτάκη στο Ριάντ και τη συνάντηση με τον βασιλιά της, Σαλμάν μπιν Αμπντουλαζίζ αλ Σαούντ, ο Μητσοτάκης δήλωσε “Χαίρομαι πραγματικά που βρίσκομαι στη Σαουδική Αραβία. Μετά από πολύ καιρό ένας Έλληνας Πρωθυπουργός πραγματοποιεί επίσημη επίσκεψη σε μια εποχή μεγάλης γεωπολιτικής αλλά και οικονομικής σημασίας. Θεωρούμε τη Σαουδική Αραβία στρατηγικό εταίρο σε αυτή την προσπάθεια”. 

Εμείς πάλι δεν χαιρόμαστε καθόλου για την εμπλοκή σε πολεμικά σχέδια εναντίον του Ιράν. Σύμφωνα με τα ρεπορτάζ : "Κατά την πρόσφατη συνάντηση του υπουργού Εξωτερικών, Νίκου Δένδια, με τον ομόλογό του της Σαουδικής Αραβίας, Φαϊζάλ μπιν Φαρχάν αλ Σαούν, αποφασίστηκε η μεταφορά ελληνικής αντιαεροπορικής συστοιχίας Patriot στη Σαουδική Αραβία. Το σύστημα θα συνοδεύεται από ελληνικό στρατιωτικό προσωπικό 65 έως 140 ατόμων, που θα είναι χειριστές και προσωπικό φύλαξης. Το αίτημα για την ελληνική συμμετοχή στην αεράμυνα της Σαουδικής Αραβίας, έχει υποβληθεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η διεθνής πρωτοβουλία αφορά στην προστασία κρίσιμων υποδομών..."