Η Αριστερά
Δεν επιτρέπεται η Αριστερά να μιλάει για “ασύμμετρη απειλή”

Συνάντηση Κουτσούμπα και Αναστασιάδη στο Προεδρικό Μέγαρο της Κύπρου.

Στις 25 Φλεβάρη το ΚΚΕ διά στόματος Δ. Κουτσούμπα κατάγγελλε την κυβέρνηση που στέλνει ΜΑΤ και αύρες σε Χίο και Μυτιλήνη σαν «δυνάμεις κατοχής» ενάντια στους νησιώτες που ξεσηκώνονται για να μη γίνει ο τόπος τους «φυλακή της ΕΕ». 

Λίγες μέρες μετά, την 1 Μάρτη, όταν ο ξεσηκωμός είχε ξεφτιλίσει τα ΜΑΤ και μαζί τους την κυβέρνηση Μητσοτάκη, η Τομεακή Επιτροπή Λέσβου του ΚΚΕ τόνιζε στην ανακοίνωσή της ότι: «Τα περί αποτροπής των προσφυγικών ροών με στρατιωτικά μέσα φύλαξης των θαλάσσιων συνόρων, εκτός από το ότι είναι απάνθρωπα, αποτελούν προπαγανδιστικά τεχνάσματα της κυβέρνησης προκειμένου να δικαιολογήσει και επιβάλει την επιλογή της ΕΕ να γίνουν τα νησιά τα μεγάλα στρατόπεδα συγκέντρωσης προσφύγων και μεταναστών».

Σωστές και καλοδεχούμενες θέσεις από το ΚΚΕ. Οι αποφάσεις των συνδικάτων στη Μυτιλήνη για παράδειγμα, όπου παίζουν σημαντικό ρόλο οι δυνάμεις του ΚΚΕ, να καλέσουν γενική απεργία όχι μόνο διευκόλυναν την μάχη ενάντια στα ΜΑΤ αλλά βοήθησαν και στην απομόνωση των φασιστών και των ακροδεξιών που προσπάθησαν να βγουν στον αφρό. 

Πριν καλά-καλά κοπάσουν τα γέλια από τις δηλώσεις Γεραπετρίτη στη Bουλή ότι «τα ΜΑΤ δεν απεσύρθησαν, ολοκλήρωσαν την αποστολή τους», η κυβέρνηση κήρυξε την «πατρίδα σε κίνδυνο» από την υποτιθέμενη «εισβολή» των προσφύγων στον Έβρο. Τα «στρατιωτικά μέσα φύλαξης» που κατήγγειλε η Τ.Ε του ΚΚΕ πήραν εφιαλτικές διαστάσεις. 

 Η απάντηση του ΚΚΕ σε αυτή την πρόκληση δεν είναι αντάξια όσων προηγήθηκαν. Καταγγέλλει την κυβέρνηση για σύμπλευση με τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, όμως, ταυτόχρονα συμφωνεί ότι τα σύνορα πρέπει να μείνουν κλειστά για τους χιλιάδες ανθρώπους που θέλουν να περάσουν. Ουσιαστικά, η ηγεσία του ΚΚΕ έδωσε την συναίνεσή της στην κυβέρνηση της ΝΔ. Όπως έκανε κι ο Τσίπρας που δήλωσε ότι «Από τη στιγμή που υπάρχει η απόπειρα μαζικής εισροής στη χώρα, σωστά κλείνουν τα σύνορα».

Ένα πρώτο -και με ιδιαίτερη βαρύτητα- παράδειγμα ήταν η συνέντευξη που έδωσε ο Δ. Κουτσούμπας στο ΡΙΚ στις 6 Μάρτη, την τελευταία μέρα της επίσκεψής του στην Κύπρο. Σ’ αυτήν, αφού κατήγγειλε τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις της ΕΕ και του ΝΑΤΟ που «δημιουργούν όλα αυτά τα κύματα των προσφύγων, μαζί με τη φτώχεια, την εκμετάλλευση και την καταπίεση”, συμπλήρωσε: “και ουσιαστικά οδηγούμαστε σε αυτό που ονομάζουμε εμείς ‘ασύμμετρες απειλές’». 

Ποιοι «εμείς»; Το ΚΥΣΕΑ (Κυβερνητικό Συμβούλιο Ασφάλειας) της 1 Μάρτη περιέγραφε τους πρόσφυγες σαν ασύμμετρη απειλή. Ή όπως δήλωσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Πέτσας πρόκειται για «ενεργή, σοβαρή, εξαιρετική και ασύμμετρη απειλή κατά της εθνικής ασφάλειας». Αυτό είναι το μόνιμο τροπάρι της κυβέρνησης, που συνδυάζει τον ρατσισμό με την εθνικιστική υστερία. Ο στιγματισμός των προσφύγων και των μεταναστών σαν «ασύμμετρη απειλή» ανήκει στο λεξιλόγιο της ρατσιστικής Ευρώπης-Φρούριο και των Τραμπ αυτού του κόσμου. Ούτε σαν λεκτικό ατόπημα δεν δικαιολογείται να ακούγεται από εκπροσώπους της Αριστεράς.  

Η ανακοίνωση του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ (3 Μάρτη) αναφέρει «Η αναγκαία φύλαξη των συνόρων στον Έβρο δεν μπορεί να χρησιμοποιείται για να νομιμοποιούνται ακροδεξιές φωνές και δράσεις». Ποιος νομιμοποιεί αυτές τις φωνές; Η κυβέρνηση Μητσοτάκη που αντιγράφει την πολιτική του Όρμπαν και του Σαλβίνι. Αντί να κάνει αυτή τη σύνδεση, όμως, το ΚΚΕ προτείνει εναλλακτικές εφεδρείες: το ζήτημα είναι η  «αναγκαία» φύλαξη των συνόρων να γίνεται από τον στρατό και την αστυνομία. Κι αν υπάρχουν ελλείψεις να ανακληθούν όσοι συμμετέχουν σε νατοϊκές αποστολές, όπως προτείνει ο Δ. Παπατολίδης, μέλος της ΚΕ και γραμματέας της Επιτροπής Περιοχής Ανατ. Μακεδονίας Θράκης του ΚΚΕ, στον Ριζοσπάστη της 14/15 Μάρτη. 

Μάλιστα φτάνει στο σημείο να νουθετεί τους πολίτες που κινητοποιούνται αυθόρμητα για την προστασία των συνόρων να μην ακούνε τις ακροδεξιές φωνές, αντί να πει απλά και καθαρά ότι κανένας δεν πρέπει να παρασύρεται και να συμμετέχει στην εκστρατεία κυβέρνησης και ΕΕ για κλείσιμο των συνόρων στους πρόσφυγες. Η πάλη απέναντι στην επανεμφάνιση των φασιστών και του ακροδεξιού εσμού μένει λειψή και αδύνατη όταν στις σημερινές συνθήκες δεν συνδέεται άμεσα με την σύγκρουση με την κυβέρνηση και τις ρατσιστικές επιλογές της.

Ακόμη χειρότερη γίνεται αυτή η στάση όταν φωνές από το ΚΚΕ καταγγέλλουν την επαναστατική αριστερά που μιλάει για ανοιχτά σύνορα τοποθετώντας την ως εχθρό της εργατικής τάξης δίπλα στους ...φασίστες! Γράφει ο Ν. Σοφιανός στο Ριζοσπάστη 14-15 Μάρτη: “Στεκόμαστε απέναντι στον εθνικισμό, στην πατριδοκαπηλία, στην ανοιχτή ή καλυμμένη φασιστική προπαγάνδα. Στεκόμαστε απέναντι στον κοσμοπολιτισμό του κεφαλαίου και σε θελημένους ή αθέλητους υποστηρικτές του με τις θεωρίες περί ανοιχτών συνόρων”, “Το ΚΚΕ αντιπαλεύει τόσο τη θεωρία των ανοιχτών συνόρων, όσο και τον αντιδραστικό εθνικισμό και ρατσισμό των ακροδεξιών και φασιστών”. Είναι πρόβλημα να υιοθετεί το ΚΚΕ τη θεωρία “των δυο άκρων”.

Μια υποχώρηση φέρνει περισσότερες

Οι επιθέσεις της άρχουσας τάξης που θέλει να υλοποιήσει η κυβέρνηση της ΝΔ «πάνε πακέτο». Ο ρατσισμός και οι εθνικιστικές υστερίες πάνε χέρι-χέρι με τις οικονομικές επιθέσεις σε συντάξεις, συλλογικές συμβάσεις και μισθούς. Γι’ αυτό και οι προσαρμογές και συναινέσεις από ηγεσίες της αριστεράς προς την κυβέρνηση στο ένα μέτωπο φέρνουν υποχωρήσεις στα άλλα. Η στάση απέναντι στην προκλητική, ταξική αντιμετώπιση του κορονοϊού από την κυβέρνηση είναι χαρακτηριστική. 

Στις 5 Μάρτη ήταν προγραμματισμένη απεργιακή κινητοποίηση της ΠΟΕΔΗΝ με κεντρική αιχμή τις προσλήψεις προσωπικού και τις μονιμοποιήσεις των συμβασιούχων στο ΕΣΥ. Η κινητοποίηση αναβλήθηκε, με «αίσθημα ευθύνης» όπως έγραψε στην ανακοίνωσή της η Ομοσπονδία. Όμως, υπέρ της αναβολής τάχθηκαν και οι συνδικαλιστές του ΚΚΕ στην ΕΕ της ΠΟΕΔΗΝ. 

Η συνέχεια ήταν η επίσημη αναβολή όλων των εκδηλώσεων του ΚΚΕ. Όπως αναφέρει η ανακοίνωση του ΠΓ του κόμματος: «Σε αυτές τις δύσκολες ώρες το ΚΚΕ τοποθετείται με αίσθημα ευθύνης απέναντι στο λαό, τονίζοντας ότι πρέπει να ληφθούν άμεσα όλα τα αναγκαία μέτρα για την προστασία της υγείας και τη διασφάλιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων. Ήδη το ΚΚΕ, στο πλαίσιο των μέτρων πρόληψης και προφύλαξης της δημόσιας υγείας, ανακοίνωσε την αναβολή όλων των εκδηλώσεών του μέχρι το Πάσχα». 

Η πανικόβλητη κυβέρνηση της ΝΔ προσπαθεί να φορτώσει το κόστος της πανδημίας που έφερε ένα άρρωστο σύστημα στις πλάτες της εργατικής τάξης. Όχι μόνο συνεχίζοντας την πολιτική των περικοπών, της λιτότητας και των ιδιωτικοποιήσεων αλλά βάζοντας στο στόχαστρο και τη συλλογική δράση της τάξης μας που είναι η μοναδική ασπίδα απέναντι σε αυτές τις επιθέσεις. 

Σε τέτοιες συνθήκες αίσθημα ευθύνης είναι η σύγκρουση με την κυβέρνηση, όχι η υποχώρηση και η συναίνεση στην εκστρατεία της. Γιατί αυτό σημαίνει η αναβολή των εκδηλώσεων. Δεν είναι μέτρο προστασίας της δημόσιας Υγείας, είναι δώρο στον Μητσοτάκη και τον Γεωργιάδη που προβοκάρουν τις αντιφασιστικές και αντιρατσιστικές συγκεντρώσεις την ίδια στιγμή που ξοδεύουν εκατοντάδες εκατομμύρια για το κυνηγητό των προσφύγων στα σύνορα αντί να κάνουν μαζικές προσλήψεις στα νοσοκομεία και σε όλες τις κοινωφελείς υπηρεσίες. 

Το υπόβαθρο αυτής της στάσης -η οποία δεν έπεσε από τον ουρανό αυτές τις μέρες- είναι ένας ψεύτικος ρεαλισμός που υποτιμάει την κρίση και τα αδιέξοδα της άρχουσας τάξης και υπερτιμάει τις δυσκολίες της δικιάς μας πλευράς. Η εκτίμηση δηλαδή ότι δεν μας παίρνει για κατά μέτωπο σύγκρουση με την κυβέρνηση είτε γιατί ο “κόσμος δεν τραβάει στις απεργίες” είτε γιατί “πρέπει να σεβαστούμε τα πατριωτικά αισθήματα”, δηλαδή την εθνικιστική και ρατσιστική προπαγάνδα της κυβέρνησης. 

Η στάση των δυνάμεων της Αριστεράς που δεν θέλουν να μοιράζονται τη δεξιά κατρακύλα κομμάτων όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν μπορεί να είναι η προσαρμογή στις πιέσεις της κυβέρνησης και της άρχουσας τάξης για «εθνική ομοψυχία». Αντίθετα, η Αριστερά όχι μόνο πρέπει αλλά μπορεί να είναι πιο τολμηρή.

Η κυβέρνηση φοβάται την οργή των εργαζόμενων, ξέρει ότι η πλειοψηφία του κόσμου απεχθάνεται τον Μητσοτάκη και τους υπουργούς του. Δεν έχει κοντή μνήμη, θυμάται για παράδειγμα τον Γεωργιάδη που κόμπαζε ότι τις απολύσεις και τα κλεισίματα στο ΕΣΥ τα έκανε ο ίδιος και η τρόικα του κλέβει τη «δόξα». Και πέρα από μνήμη έχει αγώνες που ξεδιπλώνει όλους αυτούς τους οχτώ μήνες της κυβέρνησης που έλεγε ότι θα είναι «μπουλντόζα» και τελικά αποδεικνύεται θίασος επικίνδυνων κλόουν. 

Δεν είναι καιρός να τα μαζέψουμε μέχρι να περάσει η μπόρα: Τώρα κρίνονται οι συσχετισμοί της επόμενης μέρας.