Καταπίεση και απελευθέρωση
Τουρκία: Για άλλη μια φορά ήμασταν στους δρόμους

Οι γυναίκες στην Τουρκία βρέθηκαν για άλλη μια φορά στο επίκεντρο της Παγκόσμιας Ημέρας Γυναικών. Χιλιάδες γυναίκες βγήκαν στους δρόμους της Ιστανμπούλ, παρά το γεγονός ότι ο Suleyman Soylu, ο υπουργός Εσωτερικών της Τουρκίας, είχε δηλώσει αρκετές φορές ότι απαγορεύεται να διαδηλώσουν στην οδό Istiklal. Οι διαδηλώσεις που διοργανώθηκαν όχι μόνο στην Ιστανμπούλ αλλά και σε άλλες πόλεις όπως στην Άγκυρα, τη Σμύρνη και το Ντιγιάρμπακιρ δείχνουν ξεκάθαρα τη δύναμη και την ικανότητα του γυναικείου κινήματος να τσακίσει την καταπίεση στην Τουρκία.

Από την απόπειρα πραξικοπήματος στις 15 Ιουλίου 2016 και μετά, οι γυναίκες έχουν μια εξαιρετική θέση στην πάλη ενάντια σε κάθε μορφή καταπίεσης και ενάντια στο κλίμα φόβου στην Τουρκία. Ως εκ τούτου τα τελευταία χρόνια, οι διαδηλώσεις της 8ης Μαρτίου δεν διαδραμάτισαν μόνο σημαντικό ρόλο στην καταπολέμηση όλων των μορφών διακρίσεων, βίας και καταπίεσης κατά των γυναικών, αλλά επίσης λειτουργούσαν ως μοχλός στην πάλη ενάντια στη γενικότερη καταπίεση απέναντι σε κάθε μορφή αντίστασης στη χώρα. Για μια ακόμη φορά, το γυναικείο κίνημα ενίσχυσε την εμπιστοσύνη για τον αγώνα και διέλυσε το κλίμα φόβου που η κυβέρνηση επιδιώκει να δημιουργήσει για να σταματήσει κάθε μάχη. Έχοντας επίγνωση αυτού του γεγονότος, φέτος, η κυβέρνηση επιδίωξε να πισωγυρίσει τις γυναίκες αποτρέποντάς τες από το να διαδηλώνουν στη λεωφόρο Istiklal, έναν δρόμο στην καρδιά της Κωνσταντινούπολης.

Σπάσαμε τις απαγορεύσεις

Στο πλαίσιο αυτό, οι διαδηλώσεις της 8ης Μάρτη στην Ιστανμπούλ απέδειξαν για άλλη μια φορά τη δύναμη, τη σημασία και την ικανότητα του γυναικείου κινήματος. Η διαδήλωση στη λεωφόρο Istiklal απαγορεύτηκε με εντολή του κυβερνήτη της πόλης. Η αστυνομία έστησε μπλόκα γύρω από την πλατεία Ταξίμ, σε όλους τους δρόμους που οδηγούσαν στην πλατεία, καθώς και στη λεωφόρο Istiklal. Ωστόσο, οι γυναίκες δήλωσαν ότι δεν πρόκειται να υπακούσουν στην απαγόρευση και κατέβηκαν στο δρόμο της Κωνσταντινούπολης ενάντια στην καταπίεση, τη βία κατά των γυναικών, τον πόλεμο και για αλληλεγγύη στους πρόσφυγες. Τραγουδούσαν και κρατούσαν πλακάτ λέγοντας: “Κράτος, κάτω τα χέρια από τη ζωή μου!”, “Οι γυναίκες πρόσφυγες δεν είναι μόνες!”, “Γυναίκα, Ζωή, Ελευθερία!”, και “Οι γυναίκες επιμένουν στην ειρήνη!”.

Ο αστυνομικός κλοιός προσπάθησε να εμποδίσει τις διαδηλώτριες και τους διαδηλωτές να εισέλθουν στην οδό Istiklal, την κύρια πεζοδρομημένη λεωφόρο της περιοχής. Ωστόσο, μεγάλο μέρος του κόσμου διασκορπίστηκε, γέμισε τους γύρω δρόμους και συνέχισε τη διαδήλωση. Κάθε παράπλευρος δρόμος της Istiklal μετατράπηκε σε τόπο συγκέντρωσης. Στο κέντρο της διαδήλωσης ήταν ο πόλεμος, η καταπίεση και οι πρόσφυγες που υποφέρουν στα σύνορα Τουρκίας-Ελλάδας.

Η 8η Μάρτη έδωσε την ισχυρότερη απάντηση σε όλα τα πολιτικά ζητήματα και προβλήματα στην Τουρκία. Γιατί οι 470 δολοφονίες γυναικών στην Τουρκία το 2019 είναι πρόβλημα. Γιατί οι καταπιεστικές πολιτικές της κυβέρνησης για τις γυναίκες είναι πρόβλημα. Γιατί δεν μπορούμε να κάνουμε συμβιβασμούς από τα κεκτημένα δικαιώματά μας. Η διαδήλωση της 8ης Μάρτη τα άνοιξε όλα αυτά. Για μια ακόμη φορά, το γυναικείο κίνημα στην Τουρκία ενέπνευσε όλους τους καταπιεσμένους καταλαμβάνοντας στις 8 Μάρτη τους δρόμους παρά την απαγόρευση.

Yildiz Önen