Εργατικό κίνημα
Συνέντευξη με την Χουάνα Σταυριανού: Οι μάχες στον Τουρισμό - Επισιτισμό

1η Μάη, Αθήνα. Φωτό: Στέλιος Μιχαηλίδης

Συνέντευξη με την Χουάνα Σταυριανού, εργαζόμενη σε ξενοδοχείο και μέλος του αντικαπιταλιστικού δικτύου “Η Καμαριέρα”.
Η Χουάνα μίλησε στον Στέλιο Μιχαηλίδη.

Σε τι κατάσταση βρήκε η πανδημία τους εργαζόμενους στον τουρισμό - επισιτισμο; Ποια ήταν τα ήδη ανοιχτά ζητήματα που αντιμετωπίζατε;

Τα νέα για την σοβαρότητα του φονικού ιού είχαν ήδη ληφθεί από τις αρχές του χρόνου όταν ο χώρος του συνεδριακού τουρισμού είχε αρχίσει να πλήττεται σε παγκόσμια κλίμακα, από τις εξελίξεις στην Κίνα. Τότε βέβαια στην Ελλάδα και όχι μόνο, κανείς δεν μπορούσε να προβλέψει την ταχύτητα των εξελίξεων και έτσι, ναι μεν αφουγκραζόμασταν την σπουδαιότητα της κατάστασης που αντιμετώπιζε η Κίνα, αλλά περισσότερο ως μια νέα πιθανή πρόκληση που θα έχει να αντιμετωπίσει ο κλάδος μας. Έτσι λοιπόν τέλη Φεβρουαρίου που ξέσπασε επίσημα η κρίση στην Ελλάδα, βρισκόμασταν όλοι στην γραμμή εκκίνησης της φετινής σεζόν, που είχε όλα τα φόντα να συνεχίσει τα επιτυχημένα ρεκόρ αύξησης των προηγουμένων χρόνων σε ποσοστά εισερχόμενου τουρισμού και φυσικά κέρδους. Αυτό θα έδινε την δυνατότητα σε ένα πολύ μεγάλο ποσοστό νέων εργαζόμενων να επανδρώσουν τα νέα ξενοδοχεία εντός του κέντρου της Αθήνας , που ο αριθμός τους αυξήθηκε εντυπωσιακά από πέρσι καθώς και να αποπληρωθούν ‘εκκρεμότητες’ προς εργαζομένους που δυστυχώς πάντα προκύπτουν την περίοδο χαμηλής πληρότητας των ξενοδοχείων. Φυσικά δεν πρέπει να ξεχνάμε το τεράστιο κομμάτι των εποχιακά απασχολούμενων στον τουρισμό και μία σειρά από επαγγέλματα που επηρεάζονται από αυτόν, για τους οποίους η έναρξη της σεζόν υπολογίζεται γύρω στην περίοδο του Πάσχα.

Ποιές ήταν οι συνέπειες των μέτρων της καραντίνας στον κλάδο και ποιοι οι κίνδυνοι από τα νέα μέτρα εξόδου;

Τα βήματα του κορονοϊού έκαναν πολύ γρήγορα αισθητή την παρουσία τους στην Ελλάδα όταν μόλις από το τέλος Φεβρουαρίου άρχισαν οι πρώτες απαγορεύσεις/ακυρώσεις όσον αφόρα τις διοργανώσεις συνεδρίων σε όλη την επικράτεια. Μετά από αυτό πολύ σύντομα βρεθήκαμε στις 11/3 που ο ΠΟΥ χαρακτήρισε τον κορονοϊό ως πανδημία και ερχόμαστε στις 15/3 που επίσημα η κυβέρνηση αποφασίζει την προσωρινή απαγόρευση λειτουργίας όλων των τουριστικών καταλυμάτων εποχικής λειτουργίας και στις 22/3 κλείνουν και τα 12μηνης λειτουργίας. Το αποτέλεσμα όλων αυτών των αποφάσεων ήταν να μείνει η πλειοψηφία του κλάδου μας εκτός εργασίας καθώς σχεδόν όλοι βγήκαμε σε αναστολή εργασίας. Το επίδομα ορίστηκε να είναι 800 για 45 μέρες, αποκλείοντας όμως όλους τους εργαζόμενους που ήταν σε αναμονή της έναρξης της σεζόν, ανθρώπους που ήταν ήδη άνεργοι και χωρίς δικαίωμα στο επίδομα ανεργίας, καθώς και ένα αρκετά μεγάλο αριθμό εργαζομένων που βρέθηκε να δουλεύει από το σπίτι παρόλο που επίσημα ήταν σε αναστολή εργασίας, χωρίς βέβαια αυτό να αμείβεται παραπάνω και κυριολεκτικά με ελεύθερο ωράριο. Η επιστροφή στην κανονικότητα μετά την 1 Ιουνίου μόνο κανονικότητα δεν ορίζεται για τους εργαζόμενους στον τουρισμό-επισιτισμό καθώς ακόμα είναι στοίχημα το πόσες και ποιες επιχειρήσεις θα μπορέσουν να ανοίξουν και κάτω από ποιες συνθήκες καθώς μια σειρά από περιορισμούς και προϋποθέσεις θα επηρεάζουν την λειτουργία τους. Φυσικά και αυτό θα συνεπάγεται αλλαγή στον τρόπο εργασίας από αυτό που μέχρι σήμερα ξέραμε. Άλλωστε δεν θα είναι η πρώτη φορά που θα ζητηθεί από τους εργαζόμενους να βάλουν πλάτη προκειμένου να βγούμε από την κρίση, βάζοντας τα γνωστά σε όλους μας διλήμματα από την εποχή των μνημονιακών χρόνων για μείωση μισθών για να μην χαθούν θέσεις εργασίας.

Η οικονομική κρίση που θα ακολουθήσει θα είναι μεγάλη και ο τουρισμός αναμένεται να πληγωθεί ιδιαίτερα. Ποιες μπορεί να είναι οι συνέπειες στους εργαζόμενους;

Ο κορονοϊός δυστυχώς ήρθε για να μείνει στον τουρισμό άγνωστο για πόσο ακόμα. Οι τραγικές συνέπειες που έχουν πλήξει τον κλάδο σίγουρα δεν θα επηρεάσουν μόνο την καλοκαιρινή σεζόν. Η επόμενη μέρα θα αλλάξει πολλά στα θέματα μετακινήσεων, ποια θα είναι η πολιτική που θα τηρηθεί από τις αεροπορικές εταιρίες, ποιες θα είναι οι συνθήκες συνωστισμού και ασφάλειας σε αεροδρόμια, σταθμούς τρένων, λεωφορείων και σε πλοία. Μεγάλη κουβέντα γίνεται για το κομμάτι του συνεδριακού τουρισμού, καθώς οι κανόνες υγιεινής δεν προβλέπουν την οργάνωση μεγάλων συνεδρίων σε κλειστούς χώρους, με συνέπεια να παραταθεί το σκηνικό των τηλεδιασκέψεων ως την επικρατέστερη λύση, αφού και η συμμετοχή ατόμων από κάθε πλευρά του πλανήτη θα είναι ασύμφορη. Όλα αυτά είναι ζητήματα που απασχολούν τους επιχειρηματίες του κλάδου όπου και αυτοί με τη σειρά τους, όπως οι τράπεζες σε μια προηγούμενη οικονομική κρίση, περιμένουν την ανάληψη από πλευράς πολιτείας μέτρων προστασίας και στήριξης των τουριστικών επιχειρήσεων για να ανακάμψει ο κλάδος, δηλώνοντας ότι το εργατικό κόστος είναι δυσβάστακτο. Βέβαια κανένα εργατικό κόστος δεν θα γεμίσει τα άδεια ξενοδοχεία αλλά σίγουρα αποτελεί έναν άσσο στο μανίκι των εργοδοτών απέναντι στο παιχνίδι της χρηματοδότησης που παίζεται με την κυβέρνηση για το ποιοι θα είναι αυτοί που θα απολαύουν μεγαλύτερα κομμάτια χρηματοδότησης και ενίσχυσης των επιχειρήσεων που επλήγησαν από την κρίση. Οι συνέπειες για τους εργαζόμενους είναι να ξαναζήσουν τις εργατικές και εργασιακές επιθέσεις που υπέστησαν μέσα στην προηγούμενη δεκαετία και αυτή τη φορά με μια ακόμα πιο εχθρική κυβέρνηση απέναντίτους. Σενάρια παράτασης του έως τώρα εργασιακού μοντέλου, δηλαδή δουλειά από το σπίτι, εκ περιτροπής εργασία, διαφοροποιούμενο ωράριο ανάλογα με τις ανάγκες της επιχείρησης είναι μερικά από τα σενάρια που όλοι φοβόμαστε ότι θα εφαρμοστούν.

Κατεβήκατε σε απεργιακή κινητοποίηση την περασμένη βδομάδα. Ποιες ήταν οι διεκδικήσεις και ποια χρειάζεται να είναι η συνέχεια;

Η 28/4 ήταν μέρα δράσης στον επισιτισμό – τουρισμό και καλούσε το σωματείο στην Κλαυθμώνος σε απεργιακή συγκέντρωση, με διεκδικήσεις να παρθούν μέτρα προστασίας από τον ιό, αξιοπρεπείς μισθούς, ένταξη των διανομέων στα βαρέα και ανθυγιεινά, 5ήμερη και 8ώρη εργασία για όλους. Φυσικά και το αντικαπιταλιστικό δίκτυο εργαζομένων σε τουρισμό επισιτισμό “Η Καμαριέρα” δεν θα μπορούσε να απουσιάζει. Ενισχύοντας την φωνή του σωματείου και καταθέτοντας την πρόταση να ανοίξουν τα κλειστά ξενοδοχεία προκειμένου να φιλοξενήσουν, μετανάστες, άστεγους και Ρομά ως μέτρο αντιμετώπισης της πανδημίας και των άθλιων συνθηκών διαβίωσης των συνανθρώπων μας προκειμένου να έχουν μια ευκαιρία και πρόσβαση σε συνθήκες ασφάλειας και υγιεινής αυτονόητες για τους περισσοτέρους από εμάς. Επίσης τη δυνατότητα ύπαρξης δωρεάν κοινωνικού τουρισμού για την εργατική τάξη, που τόσο βάναυσα χτυπήθηκε από αυτή την πανδημία. Η συνέχεια προστάζει να παραμείνουμε πάνω από όλα υγιείς και ενωμένοι και έτσι να αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις της επομένης μέρας όπου το μόνο σίγουρο είναι ότι θα μας ζητηθεί για μια ακόμα φορά να πληρώσουμε εμείς και αυτή την κρίση. Ας μην κοροϊδευόμαστε αν δεν βρεθεί η φαρμακευτική αγωγή ή το εμβόλιο δεν θα υπάρξει καμία ανάκαμψη του κλάδου.