Η μητέρα μου διαγνώστηκε με όγκο άνω των 12 εκατοστών με καρκινικές ενδείξεις στα μέσα Μάρτη. Όταν προσπαθήσαμε να κλείσουμε ραντεβού στο μοναδικό αντικαρκινικό Νοσοκομείο της Βόρειας Ελλάδας δεν υπήρχε δυνατότητα, καθώς δεν λειτουργούσαν τα απογευματινά ιατρεία και όλα τα πρωινά ήταν κλεισμένα για τον επόμενο μήνα. 

Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα, λόγω της επείγουσας κατάστασης, να πρέπει να απευθυνθούμε σε ιδιωτική κλινική. Η ιδιωτική κλινική μας είπε κυνικά "με τον παρά σου και την επόμενη μέρα γίνεται η εγχείρηση". 

Τι γίνεται όμως στη περίπτωση που κάποιος δεν διαθέτει μερικές χιλιάδες ευρώ; Σε πόσους ανθρώπους επιβαρύνθηκε η κατάσταση της υγείας τους και ακόμα πόσοι πέθαναν έμμεσα λόγω κορονοϊού; Γιατί τα νοσοκομεία να υπολειτουργούν πετώντας απ' έξω μια τεράστια μερίδα ασθενών; Δεν θα έπρεπε να διενεργούνται προληπτικά τεστ για τον κορονοϊό και όχι να κλείνουν ιατρεία; Εντέλει μπορούν οι ιδιωτικές κλινικές να αντικαταστήσουν το δημόσιο σύστημα υγείας; 

Όπως φάνηκε από τους θανάτους λόγω αμέλειας στην ιδιωτική κλινική Ταξιάρχες το κέρδος μπαίνει πάνω από την υγεία. Τελικά οι μόνοι που επωφελήθηκαν ήταν οι ιδιωτικές κλινικές, καθώς μεγάλη μερίδα ασθενών αναγκάστηκε να καταφύγει σε αυτές, πολλές φορές αναγκαζόμενοι να πάρουν δάνειο για να αντεπεξέλθουν! Δεν θέλουμε υγεία για όσους έχουν τον "παρά" αλλά για όλο το κόσμο που έχει ανάγκη. Η υγεία δεν είναι πολυτέλεια αλλά αναφαίρετο δικαίωμα όλης της κοινωνίας.

Ιωάννα Κατλαμούση,
Θεσσαλονίκη