Διεθνή
Εξέγερση στη καρδιά του καπιταλισμού

Ουάσινγκτον

Διαδήλωση αλληλεγγύης στους εξεγερμένους των ΗΠΑ

Όλοι στη διαδήλωση που καλούν η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, η ΚΕΕΡΦΑ και άλλες oργανώσεις και συλλογικότητες της αριστεράς
ΑΘΗΝΑ: Τετάρτη 3 Ιούνη,  7μμ, Σύνταγμα με πορεία προς την Αμερικάνικη Πρεσβεία


 

Εξέγερση στην καρδιά του παγκόσμιου καπιταλισμού. Αυτή είναι η εικόνα από τις ΗΠΑ. 140 πόλεις στο δρόμο. Διαδηλώσεις και συγκρούσεις με την αστυνομία και στις πιο μικρές κωμοπόλεις. Κινητοποίηση της Εθνοφρουράς και απειλές για κατέβασμα του στρατού. Ο Τραμπ αναγκάζεται να κρυφτεί στο μπούνκερ μέσα στο Λευκό Οίκο, λες και δέχεται πυρηνική επίθεση.

Η δολοφονία του Αφροαμερικανού Τζορτζ Φλόιντ στη Μινεάπολη ήταν το τραγικό γεγονός που άναψε το φιτίλι, την περασμένη Δευτέρα 25 Μάη. Ο μπάτσος που τον σκότωσε, είχε το γόνατό του στο λαιμό για σχεδόν εννιά λεπτά, τα τρία από τα οποία ήταν αναίσθητος, αφού είχε προηγουμένως φωνάξει πολλές φορές καθαρά: “Δεν μπορώ να ανασάνω”.

Το βίντεο κυκλοφόρησε την ίδια μέρα της δολοφονίας και την επόμενη η Μινεάπολη βρισκόταν στους δρόμους. Χιλιάδες κόσμος, λευκοί και μαύροι άρχισαν να καταλαμβάνουν όλους τους δημόσιους χώρους. Η αστυνομία απάντησε με χημικά. Πίστευαν ότι είχαν να κάνουν με ένα τοπικό ξέσπασμα της οργής, το οποίο θα το κατέστειλαν με το φόβο και με μερικές δηλώσεις κατανόησης από τα πάνω. Όμως τα πράγματα ξέφυγαν. Και στην ίδια τη Μινεάπολη και σε όλες τις πόλεις όπου εξαπλώθηκε το κύμα.

Η οργή άρχισε να στρέφεται παντού. Μπήκαν στο στόχαστρο τα αστυνομικά τμήματα, όλα τα κυβερνητικά κτίρια, αλλά και τα ακριβά μαγαζιά, τα ξενοδοχεία, όλα τα σύμβολα αυτού του συστήματος που καταδικάζει στη φτώχεια την πλειοψηφία και σπέρνει το ρατσισμό σε βάρος των πιο καταπιεσμένων. Μέσα σε δύο μέρες, οι ΗΠΑ φλέγονταν από άκρη σε άκρη. Σε κάθε σημείο οι τοπικές διαδηλώσεις δεν ήταν μόνο για τον Τζορτζ Φλόιντ, αλλά και για όλους και όλες τις άλλες δολοφονημένες από την αστυνομία και τους φασίστες για ρατσιστικούς λόγους. Η Μπριόνα Τέιλορ δολοφονήθηκε στο Κεντάκι στα μέσα του Μάη από την αστυνομία. Ακροδεξιοί “προστάτες της γειτονιάς” δολοφόνησαν τον Άχμοντ Άρμπερι το Φλεβάρη στο Μπράνζγουϊκ στη Τζόρτζια την ώρα που έκανε τζόγκινγκ γιατί τους “έμοιαζε ληστής”. Τα ονόματά τους μπήκαν στο κέντρο των κινητοποιήσεων δίπλα στον Τζορτζ Φλόιντ, μαζί με χιλιάδες άλλα θύματα της ρατσιστικής βίας του κράτους. Γι’ αυτό και οι διαδηλώσεις απλώθηκαν σαν πυρκαγιά. Γιατί είναι μια εξέγερση όχι απέναντι σε ένα περιστατικό αλλά απέναντι σε ένα σύστημα.

Την Πέμπτη η πολιτεία της Μινεσότα κινητοποίησε όλη την Εθνοφρουρά, για πρώτη φορά στην ιστορία. Οι από πάνω είχαν αρχίσει να πανικοβάλλονται. Οι μεγάλες πόλεις είχαν ήδη μπει στο παιχνίδι, από το Λος Άντζελες ως τη Νέα Υόρκη, και από το Νότο ως το Βορρά. Όσο η καταστολή αυξανόταν, τόσο οι διαδηλώσεις γίνονταν πιο άγριες, με επιθέσεις σε αστυνομικά τμήματα, οχήματα, ακριβά καταστήματα. Η αστυνομία χτυπάει τα πλήθη για να τα διαλύσει και αυτά μετατρέπονται σε μικρότερες διαδηλώσεις που κινούνται μέσα στις γειτονιές. Πλέον οι μισές Πολιτείες έχουν κινητοποιήσει την Εθνοφρουρά. Πέντε νεκροί καταγράφονται ως τώρα μέσα στις συγκρούσεις, στην Ινδιανάπολη, το Σεντ Λούις, το Σικάγο και αλλού.

Το σαββατοκύριακο η γραμμή από τα πάνω είχε πλέον αλλάξει. Δεν έχει πλέον να κάνει με τον Τζορτζ Φλόιντ, λένε οι κυβερνήτες, αλλά με τη διατάραξη της κοινής ειρήνης. Ο Τραμπ κινείται μόνος του σε ακόμη πιο προωθημένες θέσεις. Όπου υπάρχει πλιάτσικο, θα πέσουν πυροβολισμοί, λέει. Καλεί τους φασίστες και τους “αγανακτισμένους πολίτες” να βγουν στο δρόμο και να στηρίξουν το κράτος απέναντι στους “πλιατσικολόγους”. Κάποιοι το έκαναν πράξη. Φασίστες έπεσαν με τα αυτοκίνητά τους πάνω σε διαδηλωτές, έβγαλαν τα όπλα τους και απειλούσαν. Ο Τραμπ συνέχισε ζητώντας από την αστυνομία να δείξει ποιος κυβερνάει το δρόμο και να μην δώσει σημάδια δειλίας. Αν δεν το κάνετε “Θα στείλω το στρατό και θα λύσω το πρόβλημα”. Ακόμη και εκπρόσωποι της αστυνομίας αναγκάστηκαν να βάλουν φρένο σε αυτό το κάλεσμα για κλιμάκωση. Μέσα σε τέτοιο κλίμα, η επίσημη κήρυξη απαγόρευσης κυκλοφορίας σε πολλές πόλεις δεν είχε το παραμικρό αποτέλεσμα. Ο κόσμος που διαδηλώνει είδε την απαγόρευση κυκλοφορίας σαν άμεση επίθεση στο κίνημα, όχι σαν “προστασία από το πλιάτσικο” και βγήκε στους δρόμους. Έτσι κι αλλιώς η αστυνομία χτυπάει αδιάκριτα, τι σημασία έχει αν γίνεται με απαγόρευση ή χωρίς; Τη Δευτέρα διέλυσαν τη συγκέντρωση έξω από το Λευκό Οίκο με χημικά για να μπορέσει ο Τραμπ να βγάλει μια φωτογραφία με την Αγία Γραφή στο χέρι ζητώντας περισσότερη καταστολή. Σε κάθε δεύτερη κουβέντα, μιλάει για άγρια σκυλιά, όπλα, γκλοπ, βία, πυροβολισμούς. Αυτός φοβάται, όχι ο κόσμος στους δρόμους.

Νίκος Λούντος

Μινεάπολις

 

Πανηγύρι των καταπιεσμένων

Τις τελευταίες λίγες μέρες, η χώρα έχει μεταμορφωθεί σε αυτό που ο Λένιν αποκαλούσε “πανηγύρι των καταπιεσμένων”. Η πόλη της Νέας Υόρκης δεν αποτελεί εξαίρεση. Αυτό που είδα με τα ίδια μου τα μάτια αυτές τις μέρες δεν ήταν έκτροπα χωρίς νόημα και πλιάτσικο, αλλά η ευφορία των ανθρώπων που συνειδητοποιούν ότι η ίδια τους η δράση γίνεται πολιτικός πρωταγωνιστής.

Είδα κόσμο να χορεύει στους δρόμους, ανθρώπους να τραγουδάνε όλοι μαζί καθώς έκαιγαν οι φωτιές τριγύρω και τζάμια από τα γύρω μαγαζιά έσπαγαν και έπεφταν με κρότο στο έδαφος. Είδα νέους και νέες να σκαρφαλώνουν στην οροφή των αστυνομικών βαν, να σπάνε τα παράθυρά τους και να γράφουν με σπρέι στις πόρτες “Γαμώ την αστυνομία” και ACAB.

Είδα την αστυνομία να χτυπάει τους διαδηλωτές με τα γκλοπ. Τους είδα να χάνουν τον έλεγχο και να ρίχνονται στο πλήθος για να κυνηγήσουν και να συλλάβουν κάποιον. Είδα την αστυνομία της Νέας Υόρκης να ρίχνουν μαύρους άντρες στο έδαφος, χωρίς να έχουν κάνει κάτι, και να τους βρίζουν.

Είδα την αστυνομία να χτυπάει συγκεντρωμένο κόσμο που είχε καθίσει στο δρόμο για να εκφράσει ειρηνικά τη θέλησή του. Η αστυνομία άρχισε να χτυπάει δυνατά με τα γκλοπ καθώς το πλήθος έτρεχε πανικόβλητο. 

Πυροσβεστικά με τις σειρήνες να ουρλιάζουν κινούνταν προς κάθε σημείο της πόλης, σβήνοντας τις μικρές φωτιές καθώς ξεκινούσαν.

Άκουσα τον εκκωφαντικό ήχο των χειροβομβίδων κρότου λάμψης να σκάνε πίσω μου, στέλνοντας μαζικές ποσότητες αδρεναλίνης στην καρδιά μου και κάνοντας τον κόσμο να σκορπίσει σε πανικό. 

Είδα ένα πλήθος 500 ανθρώπων να περνάει δίπλα από ένα μικρό μανάβικο στο κάτω Μανχάταν στις 11 το βράδυ, δίπλα στους πάγκους με τρόφιμα και λουλούδια. Μόνο ένας πήρε ένα φρούτο και ένας άλλος διαδηλωτής του είπε να το επιστρέψει, και το έκανε. Μετά από λίγο, είδα το ίδιο πλήθος να σπάει τα τζάμια των πανάκριβων μπουτίκ που έχουν αλλάξει το χαρακτήρα της γειτονιάς σε βάρος των φτωχών. Είδα έναν νεαρό να σπάει τη βιτρίνα ενός μεγάλου μαγαζιού με ρούχα, να πηδάει μέσα και να πηγαίνει ξανά στη βιτρίνα, πετώντας έξω τα ρούχα φωνάζοντας σε όλους: “Πάρτε τα”.

Είδα αλληλεγγύη ανάμεσα σε κόσμο κάθε χρώματος. Άνθρωποι κάθε πιθανής προέλευσης ενώθηκαν για να στηρίξουν των αγώνα των μαύρων Αμερικανών.

Οι τρεις τελευταίες νύχτες ήταν έντονης κινητοποίησης στη Νέα Υόρκη. Η αστυνομία έχασε τον έλεγχο. Χτες ένας αστυνομικός καταγράφηκε σε βίντεο να βγάζει το όπλο του και να σημαδεύει διαδηλωτές κοντά στη Γιούνιον Σκουέαρ.

Κανείς δεν ξέρει πόσο θα συνεχίσει αυτή η κατάσταση. Ο κόσμος είναι έξαλλος με το ρατσιστικό κράτος και την ανισότητα που εντάθηκε με την πανδημία και την οικονομική κατάρρευση. Αυτή τη στιγμή πάντως, οι διαδηλώσεις δεν δείχνουν σημάδια υποχώρησης.

Τόμας Χάμελ
από το Marx21 στη Νέα Υόρκη

Διαδικτυακή εκδήλωση της Διεθνιστικής Σοσιαλιστικής Τάσης 

“Ο Κορονοϊός και η παγκόσμια σύγκρουση ανάμεσα στις ζωές και στα κέρδη”

ΣΑΒΒΑΤΟ 13 Ιούνη 3μμ
Ομιλητές: Baba Aye, Νιγηρία, Christine Buchholz, Γερμανία, Joseph Choonara, Βρετανία
https://www.facebook.com/events/2673671359515190/