Είναι βέβαια νωρίς για να πούμε ότι αυτό το Σάββατο αποτέλεσε μια καμπή. Αλλά όλα τα συστατικά είναι εκεί. Το Σάββατο το πρωί χιλιάδες διαδήλωσαν στους δρόμους του Μομπέζ στη Βόρεια Γαλλία ενάντια στις ανακοινωμένες απολύσεις στη Ρενώ και την απειλή κλεισίματος του εργοστασίου. Και το απόγευμα στο Παρίσι χιλιάδες Sans-Papiers επιβάλλανε το δικαίωμα τους να διαδηλώσουν για τη νομιμοποίηση τους. 

Στο Παρίσι η διαδήλωση είχε απαγορευτεί με πρόσχημα τον κορονοϊό. Αλλά κάτω από την πίεση των συλλογικοτήτων των Sans-Papiers, η Πορεία Αλληλεγγύης κράτησε το κάλεσμα και αποφάσισε να αγνοήσει την απαγόρευση.

Η κυβέρνηση είχε προειδοποιήσει ότι θα λάμβανε μέτρα για να εμποδίσει τη διαδήλωση. 

Και τα μέτρα χρησιμοποιήθηκαν χωρίς φειδώ: συλλήψεις των πρώτων αφιχθέντων στις δυο πλατείες δυτικά του Παρισιού (Μαντλέν και Οπερά) που τις είχε περικυκλώσει η αστυνομία, η οποία και εξαπέλυσε επίθεση με γκλομπ και μαζική χρήση χημικών στις ομάδες που επιχειρούσαν παρόλαυτα να φτάσουν στην πλατεία. Αλλά δεν κατάφεραν να εμποδίσουν τους διαδηλωτές να προχωρήσουν.

Δεν τα κατάφεραν καταρχήν γιατί οι ομάδες και τα μπλοκ διαδηλωτών που έφταναν από παντού  πολλαπλασίαζαν τα μέτωπα απέναντι στην αστυνομία. Επίσης υπήρχε ομάδα 1000 Sans-Papiers και συμπαραστατών που είχε ξεκινήσει με τα πόδια από την άλλη άκρη της πόλης για να φτάσουν στο σημείο της διαδήλωσης, αυτό είχε σαν αποτέλεσμα ένα μέρος των αστυνομικών να τρέξει να προλάβει να τους σταματήσει και να δώσει την ευκαιρία στους διαδηλωτές της Όπερας και της Μαντλέν να προχωρήσουν.

Δεν τα κατάφεραν επίσης λόγω της αποφασιστικότητας των Sans-Papiers. Γιατί αντί να διαλύονται κάθε φορά που δέχονταν επίθεση από την αστυνομία, τα μπλοκ ξαναστηνόντουσαν και προχωρούσαν, μέχρι να αναγκαστεί η αστυνομία σε υποχώρηση. Συναντήθηκαν λοιπόν χιλιάδες Sans-Papiers και αλληλέγγυοι, μαζί με κόσμο που είχε μάθει από τα κοινωνικά δίκτυα ότι είχε διατηρηθεί το κάλεσμα για τη διαδήλωση, και ένα τεράστιο ανθρώπινο κύμα διαμορφώθηκε για να διασχίσει το Παρίσι.

Η διαδήλωση είχε απαγορευτεί. Την κρατήσανε. Και οι μετανάστες/τριες σύμβολα όλων των εμποδίων στο δικαίωμα να κυκλοφορούν, πρώτη γραμμή της καταπίεσης και της εκμετάλλευσης, γίνανε εμπροσθοφυλακή του αγώνα για ελευθερία. Μετά από πάνω από δυο μήνες καραντίνας, δίπλα στους εργαζόμενους και εργαζόμενες της Ρενώ, παίρνοντας όλα τα ρίσκα, έχουν ανοίξει ξανά το δρόμο του αγώνα. 

Προφανώς και γι’ αυτό αυτή η διαδήλωση είχε τέτοια απήχηση χωρίς προηγούμενο,  διαδήλωση στην οποία λίγοι πιστεύανε, ακόμα και στην αριστερά. Υπήρξε προβολή στα ΜΜΕ  με αγανακτισμένες αντιδράσεις φασιστών και όλης της δεξιάς. Μια προβολή που το ρατσιστικό περιεχόμενό της αναδεικνύει το τι παίζεται για όλη την κοινωνία. Αλλά και ενθουσιώδης προβολή από όσους και όσες αυτή η επίδειξη αποφασιστικότητας των Sans-Papiers ξαναδίνει ελπίδα. Ένα από τα σχόλια κάτω από τη δημοσίευση της Πορείας Αλληλεγγύης στο μπλογκ της δίνει τον τόνο: «Μπορεί να μην το ξέρετε, αλλά μπροστά στις οθόνες μας, αφού δεν είμαστε στην πρωτεύουσα, είμαστε πολλοί που κλαίγαμε γιατί είμαστε περήφανοι για σας». Βίντεο κυκλοφορούν σε όλα τα κοινωνικά δίκτυα.

Συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις γίνανε σε πολλές πόλεις, παρά τις πιέσεις της αστυνομίας σε Λυών, Ρεν, Ρουέν, Λίλλη, Στρασβούργο, Λιμόζ, Γκρενόμπλ, Πουατιέ, Νιμ, Περπινιάν, Ορλεάνη, Χάβρη… αλλά και στις Βρυξέλλες και στη Μπολόνια.

Θα υπάρχει γρήγορα συνέχεια με καινούργια ραντεβού στις επόμενες εβδομάδες. Γιατί δεν πρόκειται μόνο για το δικαίωμα να διαδηλώνουμε αλλά και για την πάλη να κερδίσουμε τη νομιμοποίηση όλων των Sans-Papiers, στέγη για όλους και όλες, το κλείσιμο των στρατοπέδων κράτησης. Και, όπως στη Μινεάπολη, το διακύβευμα αυτού του αγώνα είναι καθοριστικό για όλη την κοινωνία. Και είναι επίσης ένας σταθμός για την εθνική μέρα κινητοποίησης στα νοσοκομεία που καλούν οι επιτροπές αγώνα και τα συνδικάτα για τις 16 Ιούνη. Όπως το έγραφε η αφίσα που είχε βγει για τη διαδήλωση της 30 Μάη: «Υγεία = ισότητα + ελευθερία + αλληλεγγύη».