Να σταματήσουμε τους φασίστες

• ΠΕΤΡΟΣ ΚΩΣΤΑΝΤΙΝΟΥ, δημοτικός σύμβουλος Αθήνας

Το θέμα του ρατσισμού και των φασιστών είναι δεμένο με την πολιτική της κυβέρνησης. Δεν πρόκειται για κάποιες αντιδράσεις αγανακτισμένων αλλά για το ότι η ίδια η κυβέρνηση, προσπαθεί να αποπροσανατολίσει την οργή και παίζει με τον πιο ανοιχτό και απροκάλυπτο τρόπο το χαρτί του ρατσισμού και ταυτόχρονα για πρώτη φορά με τον πιο κραυγαλέο τρόπο συνεργάζεται με τους φασίστες της Χρυσής Αυγής.

Τα πογκρόμ που έγιναν με πρόσχημα τη δολοφονία του Μανώλη Καντάρη, ήταν  οργανωμένα και σχεδιασμένα. Τη μέρα που το εργατικό κίνημα έδινε στα Προπύλαια την απάντηση στην τρομοκρατία της κυβέρνησης που εξαπολύθηκε στην πανεργατική απεργία, η αστυνομία συνόδευσε τη συγκέντρωση που οργάνωνε η Χρυσή Αυγή από την Γ’ Σεπτεμβρίου στο Δημαρχείο της Αθήνας. Μπροστά ήταν η αστυνομία και πίσω οι φασίστες να σπάνε μαγαζιά, να χτυπάνε μετανάστες.

Αυτά τα πράγματα συμβαίνουν γιατί η κυβέρνηση βρίσκεται σε αδιέξοδο και σε πανικό μπροστά στις αντιδράσεις των εργαζόμενων. Ψάχνει αποδιοπομπαίο τράγο στους μετανάστες και για αυτό μαζί με το Δήμαρχο της Αθήνας παίρνει πρωτοβουλία για να λύσει τάχα τα προβλήματα του κέντρου. Ταυτόχρονα στα σύνορα υπάρχει η FRONTEX που έχει πνίξει 35.000 μετανάστες, δεν δίνουν άσυλο, όσο και να λένε ότι αλλάξανε το νόμο, ενώ εξαγγέλουν νέα στρατόπεδα συγκέντρωσης στον Εβρο, στα νησιά, στον Ασπρόπυργο. Η πολιτική της φτώχειας, της εκμετάλλευσης, της επίθεσης και του Μνημόνιου, έχει συμπλήρωμά της ένα μνημόνιο ρατσισμού. Διεκδικούμε τη νομιμοποίηση όλων των μεταναστών, διεκδικούμε τα ανοιχτά σύνορα, να πέσουν τα τείχη τα οποία φτιάχνει η FRONTEX. Κανένα στρατόπεδο συγκέντρωσης πουθενά.

Ταυτόχρονα έχουμε να αντιμετωπίσουμε με τον πιο συγκεκριμένο τρόπο τη φασιστική απειλή. Τα τελευταία χρόνια συγκροτήθηκε η ΚΕΕΡΦΑ μετά την άνοδο του ΛΑΟΣ και την πρώτη εμφάνιση της Χρυσής Αυγής, την περίοδο του 2008. Οπως στην περίοδο της κρίσης τη δεκαετία του ‘30, το ζήτημα του αν θα νικήσει η επανάσταση ή η αντεπανάσταση είναι τεράστιο. Τότε, είτε το εργατικό κίνημα θα ανέτρεπε τον καπιταλισμό της βαρβαρότητας ή θα νικούσαν οι δυνάμεις του Χίτλερ.

Ενιαίο Μέτωπο

Αυτό ήταν ένα πικρό μάθημα για το πώς ηττήθηκε ένα μεγάλο κίνημα στη Γερμανία, πώς διαλύθηκαν τα συνδικάτα. Ο φασισμός είναι ακριβώς αυτό. Βάζει στο στόχο του να διαλύσει την οργανωμένη δύναμη της εργατικής τάξης, τα συνδικάτα, την αριστερά. Ο Τρότσκι στο Μεσοπόλεμο επέμενε ότι χρειαζόμαστε την πολιτική του ενιαίου μετώπου δράσης. Έλεγε ότι το ΚΚ και το Σοσιαλδημοκρατικό κόμμα έπρεπε να ενωθεί σε ένα κοινό ενιαίο μέτωπο ούτως ώστε οι μαχητικοί εργάτες να εμποδίσουν  τους φασίστες να σκορπούν τον τρόμο.

Πρέπει να επιμείνουμε σ’ αυτή την πολιτική. Πρέπει να έρθουμε σε συζήτηση και κοινή πάλη με τους εργαζόμενους οι οποίοι είναι στο ΚΚΕ, είναι στο ΣΥΝ, είναι στη βάση του ΠΑΣΟΚ και μαζί μ’ αυτούς να δώσουμε τη μάχη ενάντια στους φασίστες. Για να τους πετάξουμε έξω από το Δημοτικό Συμβούλιο της Αθήνας ή έξω από τον Αγ. Παντελεήμονα χρειαζόμαστε την κοινή δράση. Χρειαζόμαστε τις χιλιάδες των εργαζόμενων, των αριστερών, όλου του κόσμου ώστε οι δρόμοι, οι πλατείες να έχουνε τις φωνές της αντίστασης, να έχουν τον κόσμο που παλεύει και υπερασπίζεται τους μετανάστες. Σ’ αυτή την κατεύθυνση στις 15 Γενάρη έγινε ένα μεγάλο συλλαλητήριο στον Άγιο Παντελεήμονα που έβαλε το ζήτημα ότι δεν μπορούμε να αφήσουμε τους φασίστες να χτίζουνε ζώνες φασιστικής πρακτικής και ρατσισμού. Αυτή η διαδήλωση έστειλε μήνυμα. Ήταν εκεί οι ΕΛΜΕ,  οι μαθητές, τα συνδικάτα,  η ΑΔΕΔΥ.

Η ΚΕΕΡΦΑ μπορεί σε κάθε γειτονιά να χτίσει επιτροπές που να είναι μέσα όλος αυτός ο κόσμος. Είναι λάθος η αντιμετώπιση που λέει ότι επειδή οργανώνουμε την εργατική αντίσταση θα δοθεί αυτόματα η απάντηση στους φασίστες. Πρέπει να βάλουμε το θέμα ότι δεν μπορούν οι φασίστες να τρομοκρατούν ελεύθερα στις γειτονιές, ότι δεν έχουν θέση στα συνδικάτα και στα σχολεία, γιατί όπου έχουν το πάνω χέρι γίνονται απειλή για το εργατικό κίνημα και τις κατακτήσεις του και ολόκληρη την κοινωνία.

• ΘΑΝΑΣΗΣ ΔΙΑΒΟΛΑΚΗΣ, δημοτικός σύμβουλος Πειραιά

Ζήσαμε τις τελευταίες μέρες στην Αθήνα και σε άλλες περιοχές κάτι σχεδόν πρωτοφανές, ένα πολυήμερο ρατσιστικό πογκρόμ εναντίον των μεταναστών, κομμάτι  της επίθεσης που έχει ξεκινήσει η άρχουσα τάξη στη χώρα μας και όχι μόνο, ενάντια στους μετανάστες και το εργατικό κίνημα. 

Το πρόβλημα του ρατσισμού και του φασισμού το αντιμετωπίζουμε από σκοπιά ταξική. Βλέπουμε τους μετανάστες ως κομμάτι των εργαζόμενων της Ελλάδας και όχι με μία διάθεση ανθρωπιστική. Το θέμα είναι πως αυτό το κομμάτι των εργαζόμενων, οι μετανάστες, μπορεί το ίδιο να οργανωθεί και να πάρει μέρος στους αγώνες που γίνονται αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα για να μην περάσει αυτή η επίθεση που για όλους μας θα σημαίνει ότι γυρίζουμε σε μία εποχή βαρβαρότητας.

H ελληνική εργατική τάξη μπορεί να βοηθήσει τους μετανάστες οι ίδιοι να οργανωθούν, οι ίδιοι να πάρουν στα χέρια τους την υπόθεσή τους. Η ίδρυση της ΚΕΕΡΦΑ και της Ένωσης Μεταναστών εργατών, δείχνει ότι έχουν γίνει πολύ σημαντικά βήματα σ’ αυτή την κατεύθυνση. Εμείς προφανώς δεν πρέπει να λείπουμε από αυτή τη μάχη. Πρέπει να δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις έτσι ώστε να γίνει κατανοητό από πολλούς ανθρώπους που ζαλισμένοι από τα χτυπήματα που δέχονται τον τελευταίο καιρό αναζητούν και αυτοί αυθόρμητα ίσως έναν αντίπαλο, που να είναι πιο εύκολος από το αστικό σύστημα, που θέλει δουλειά και αγώνα για να το ανατρέψεις.

Η παρανομία και οι παραβατικές συμπεριφορές που αναπτύσσονται μέσα σε κομμάτια των μεταναστών, υποδαυλίζονται μέσα από την ίδια την πολιτική απέναντι στους μετανάστες. Όταν οι μετανάστες και οι πρόσφυγες είναι εξ ορισμού παράνομοι, το να κατευθυνθούν σε παράνομη και παραβατική συμπεριφορά είναι η λογική συνέπεια αυτής της κατάστασης.

Όλοι μαζί

Πρέπει λοιπόν να διεκδικήσουμε όλοι μαζί, Ελληνες και μετανάστες ενωμένοι, τα δικαιώματα των μεταναστών. Επειδή ακριβώς είναι δικαιώματα που αφορούν όλους μας. Αν οι μετανάστες εξακολουθούν να παραμένουν το πιο ευάλωτο, το πιο εύκολο να χτυπηθεί κομμάτι της εργατικής τάξης, καταλαβαίνουμε όλοι ότι το χτύπημα θα επεκταθεί σε όλους μας όπως γίνεται ήδη αυτό τον καιρό, που παίρνει διαστάσεις που μπορεί να μην τις φανταζόμασταν. Όπως γίνεται με το χτύπημα στους δημόσιους υπαλλήλους, με τις μετατάξεις, τις απολύσεις, πέρα από τις μειώσεις των μισθών που έχουν γίνει στο δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα. Αν λοιπόν νοιώσουμε ότι όλοι είμαστε θύματα του κεφαλαίου μπορούμε να οργανώσουμε καλύτερα τον αγώνα μας.

Αυτή η προσπάθεια χρειάζεται πολύ δουλειά. Να παρέμβουμε σε γειτονιές όπου κάποιοι προσπαθούν να τις μετατρέψουν σε γκέτο. Σε αυτές τις γειτονιές η δικιά μας η παρέμβαση πρέπει να αποσκοπεί στο να έρθουν κοντά οι έλληνες και οι μετανάστες. Να συζητήσουν μεταξύ τους, να δουν ότι τα προβλήματά τους είναι κοινά και κοινός είναι και ο αντίπαλός τους. Καμία απολύτως λύση δεν πρόκειται να δοθεί αν αρχίσουμε οι μισοί να στρεφόμαστε ενάντια στους άλλους μισούς. Είναι ακριβώς αυτό που οι από πάνω επιδιώκουν και για αυτό χύνουν το δηλητήριο του ρατσισμού και του φασισμού στην εργατική τάξη. Με μια τέτοια δουλειά μπορούμε να απαντήσουμε στην επίθεση που δεχόμαστε τον τελευταίο καιρό.

Μπροστά σε όλους μας έλληνες και μετανάστες εργαζόμενους, έχει τεθεί ένα σπουδαίο δίλημμα. Ή θα αφήσουμε τα πράγματα να εξελιχθούν όπως οι από πάνω θέλουν αυτή τη στιγμή και είναι βέβαιο ότι θα πάμε σε μια εποχή βαρβαρότητας όπου οι επιθέσεις και τα πογκρόμ θα είναι καθημερινό φαινόμενο, όπου ολόκληρες συνοικίες και ολόκληρες πόλεις θα μετατρέπονται σε υποβαθμισμένα γκέτο. Ή θα προσπαθήσουμε ενωμένοι ντόπιοι και μετανάστες εργαζόμενοι να απαντήσουμε σε αυτή την επίθεση από τη δική μας τη σκοπιά, να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις να ανατρέψουμε αυτή την πολιτική και στη θέση αυτής της κοινωνίας βαρβαρότητας που μας ετοιμάζουν να οικοδομήσουμε μία κοινωνία σοσιαλιστική, όπου η διεύθυνση της παραγωγής θα είναι στα χέρια των εργαζόμενων ανεξάρτητα από το χρώμα τους, τη θρησκεία τους, τη φυλή τους.

• ΤΖΑΒΕΝΤ ΑΣΛΑΜ, Ένωση Μεταναστών Εργατών

Οι τελευταίες ημέρες ήταν πάρα πολύ δύσκολες για μας. 142 άνθρωποι βρέθηκαν χτυπημένοι με ανοιχτά κεφάλια και σπασμένα πόδια.

Εδώ και δύο με τρεις εβδομάδες έχω γυρίσει Ν. Ιωνία, Αιγάλεω, Λούτσα και παντού υπήρχαν 10-15 άνθρωποι χτυπημένοι. Και ο μόνος λόγος για τον οποίο τα κάνουνε αυτά είναι γιατί πιστεύουν ότι ένας μετανάστης που δεν ξέρει πολύ καλά τα πράγματα δεν μπορεί να αντιδράσει. Ευτυχώς που φτιάξαμε την Ένωση Μεταναστών εργατών. Ευτυχώς που υπάρχει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και το ΣΕΚ που δίνει κουράγιο σε κάθε μετανάστη.

Δεν είναι μόνο ο ρατσισμός που υπάρχει έξω αλλά και μέσα στο αστυνομικό τμήμα όπου πάει ο μετανάστης να καταγγείλει την επίθεση. Πήγα μαζί με ένα παιδί  που χτυπήθηκε στην οδό Φερών στο αστυνομικό τμήμα Κολωνού και παρά λίγο να μου κάνουν και εμένα μήνυση. Αν δεν υπήρχε η Ένωση Μεταναστών Εργατών δεν θα μπορούσαν τα παιδιά να μιλήσουν ούτε να κάνουν καταγγελία.

Πράσινο φως

Πριν κάποιους μήνες στη Νίκαια μέσα σε δύο εβδομάδες είχαν χτυπήσει 45 άτομα. Πάντα σε αυτές τις επιθέσεις η αστυνομία βρίσκεται πολύ κοντά. Και πάρα πολλές φορές έχουμε αποδείξεις ότι είναι οργανωμένες επιθέσεις και η αστυνομία είτε συμμετέχει σε αυτές είτε δίνει το πράσινο φως να χτυπάνε μετανάστες. Εμείς δώσαμε μεγάλες μάχες. Ήταν πολύ σημαντική η συγκέντρωση που οργανώσαμε έξω από το Δημοτικό Συμβούλιο της Αθήνας, γιατί σπάσαμε το κλίμα φόβου και τρομοκρατίας που υπάρχει, μετά τη δολοφονία του Μπαγκλαντεσιανού αδερφού μας  από συμμορία φασιστών. Ήταν μία επιτυχημένη συγκέντρωση.

Πρέπει να είμαστε ενωμένοι και σαν ΕΜΕ θα είμαστε μέσα σε κάθε συλλαλητήριο για να δίνουμε τη μάχη. Όπως κάναμε στη Σκάλα Λακωνίας, που πήγαν να πετάξουν τους μετανάστες στο δρόμο αλλά δεν τα κατάφεραν και 470 άτομα πήρανε κόκκινη κάρτα. Αν δώσουμε μάχες, αν πιστεύουμε στον εαυτό μας μπορούμε να  αλλάξαμε  το κλίμα. Πιστεύω ότι πρέπει να συνεχίσουμε μέχρι να τελειώσουμε με το ρατσισμό και τις φασιστικές συμμορίες. Δεν θα αφήσουμε την κυβέρνηση και την αστυνομία να κάνουν ότι θέλουν. Θα συνεχίσουμε μέχρι να πάρουμε σεβασμό, δικαιοσύνη, νομιμοποίηση των μεταναστών και δικαιώματα.