Η Άποψή μας
Ο κόσμος της καταστροφής και ο κόσμος της ελπίδας

7/4/20, Συγκέντρωση στο νοσοκομείο Αγ. Σάββας στο πλαίσιο των μεγάλων κινητοποιήσεων για την Υγεία εν μέσω λοκντάουν

Το Σάββατο 12 Σεπτέμβρη ο Κυριάκος Μητσοτάκης πάει στη Θεσσαλονίκη για να ανακοινώσει την «οικονομική πολιτική» της κυβέρνησης και νωρίτερα το μεσημέρι θα μιλήσει σε πάνελ για τα «ζητήματα της Θεσσαλονίκης». Μόλις πριν ένα χρόνο, στην πρώτη ομιλία του ως πρωθυπoυργός στη ΔΕΘ, έλεγε: 

«Η ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο φαίνεται, πάνω από όλα, στα αισιόδοξα πρόσωπα των Ελλήνων. Η Ελλάδα θα είναι η ευχάριστη έκπληξη της ευρωζώνης. Θα επιτευχθεί ο στόχος για υψηλή ανάπτυξη. Δεν συμμερίζομαι τις πιο απαισιόδοξες προβλέψεις για τη διεθνή οικονομία».

Σήμερα, με την φετινή Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης να έχει ακυρωθεί και με την οικονομική ύφεση να φτάνει σε βάθη-ρεκόρ, εκείνη η ομιλία μπορεί να μείνει στην ιστορία σαν το πιο σύντομο ανέκδοτο μετά το Μετρό της Θεσσαλονίκης. Αποδεικνύοντας πόσο δίκιο είχαν για ακόμη μια φορά οι χιλιάδες διαδηλωτές που τον “υποδέχθηκαν” πέρσι στους δρομους της πόλης, όπως κάνουν και φέτος στις 11 και στις 12 Σεπτέμβρη.

Σύγκρουση

Φέτος, είναι ακόμη πιο ξεκάθαρο ότι η αντιπαράθεση της Θεσσαλονίκης δεν είναι απλά άλλη μια διαδήλωση αλλά η σύγκρουση ανάμεσα σε δυο κόσμους.

Από τη μια μεριά, ο Μητσοτάκης εκπροσωπεί τον κόσμο της καταστροφής. Ένα σύστημα που στέλνει τους φτωχούς ηλικιωμένους σε γηροκομεία-παγίδες θανάτου μέσα στην πανδημία την ίδια ώρα που απειλεί να στείλει τη νεολαία στο σφαγείο του πολέμου. Ένα σύστημα όπου οι πολυεθνικές του φαρμάκου συναγωνίζονται με τις πολυεθνικές των όπλων για το ποια είναι η πιο φονική βιομηχανία. Και οι υπουργοί μοιράζουν με το ένα χέρι επιδοτήσεις στις επιχειρήσεις και μαζεύουν με το άλλο χέρι τις δωροδοκίες από την κάθε Novartis.

Ενάντια σε αυτή την κατάντια, η εργατική τάξη υψώνει τον κόσμο της ελπίδας. Και ιστορικά αλλά και στο εδώ και τώρα. 

Ποιος αγωνίζεται για να σώσει ζωές κυριολεκτικά, αν όχι οι “ήρωες της Υγείας” που δίνουν μάχη καθημερινά στα Νοσοκομεία και απεργούν την Παρασκευή για να ενισχυθεί η δημόσια Υγεία;

Ποιος προστατεύει τα παιδιά στα Σχολεία, αν όχι οι εκπαιδευτικοί και οι καθαρίστριες που διεκδικούν τα μέσα για να κάνουν σωστά τη δουλειά τους, για μια Παιδεία που πρέπει να μορφώνει και όχι να απειλεί να παραμορφώνει σωματικά και πνευματικά;

Το τετραήμερο που ανοίγει με τις κινητοποιήσεις των εργατών της Τέχνης την Πέμπτη και συνεχίζεται με το άνοιγμα των Σχολείων τη Δευτέρα περνώντας από την απεργία στα Νοσοκομεία την Παρασκευή και το πανεργατικό συλλαλητήριο το Σάββατο στη Θεσσαλονίκη, είναι η καλύτερη αφετηρία για να οργανώσουμε τη σύγκρουση των δύο κόσμων.

Για να δυναμώσουμε την εργατική αντίσταση ενάντια στις επιθέσεις της Νέας Δημοκρατίας. Για να κάνουμε τις 7 Οκτώβρη, τη μέρα που το δικαστήριο ανακοινώνει την απόφασή του για τους φονιάδες Χρυσαυγίτες, μέρα αντιφασιστικού ξεσηκωμού. Για να φράξουμε το δρόμο στους εμπρηστές του πολέμου. Και να κρατήσουμε ψηλά τη σημαία της τάξης μας που ύψωσαν ο Μαρξ και ο Ένγκελς με το Κομμουνιστικό Μανιφέστο: Προλετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε, έχετε έναν κόσμο να κερδίσετε.