Αντιφασιστικό και αντιρατσιστικό κίνημα
Δίκη-καταδίκη της Χρυσής Αυγής: Τέχνη ενωμένη με τον αντιφασισμό

20/9, Κινηματογράφος Τριανόν, οι συντελεστές της παράστασης με τον Θ. Καμπαγιάννη. Φωτό: Λένα Βερδέ

«Δώστε μου μερικά δευτερόλεπτα να πάρω ό,τι μπορώ από αυτήν εδώ την εικόνα. Μακάρι να μπορούσατε ένας ένας να περάσετε από εδώ, να δείτε αυτή την εικόνα». Με αυτά τα λόγια υποδέχτηκε ο ηθοποιός Γεράσιμος Γεννατάς, εμφανώς συγκινημένος, το κοινό, την πρώτη μέρα της θεατρικής παράστασης «Με τις μέλισσες ή με τους λύκους» στις 19/9. Είχε μόλις ανέβει στη σκηνή ενός κατάμεστου Τριανόν με μια σκάλα στα χέρια και έντονες, γρήγορες κινήσεις που κατέληξαν σε ένα ουρλιαχτό. Ένα ουρλιαχτό από αυτά που θέλει να βγάλει κανείς από μέσα του όταν έρχεται πρόσωπο με πρόσωπο με τη φρίκη του φασισμού.

«Είμαι ο Γεράσιμος και μαζί με τον Παύλο [Κατσιβέλη] και τον Γιώργο [Χανό] θα σας παρουσιάσουμε αποσπάσματα από την αγόρευση του Θανάση Καμπαγιάνη, δικηγόρου της Πολιτικής Αγωγής στη δίκη της Χρυσής Αυγής, την απόφαση της οποίας περιμένουμε σε λίγες βδομάδες», συνέχισε ο ηθοποιός. Όχι προφανώς γιατί ο κόσμος δεν γνώριζε τι θα δει, αλλά για να δώσει από την αρχή το στίγμα της επικαιρότητας της παράστασης σε μια μάχη που είναι σε εξέλιξη, που δεν έχει τελειώσει.

Το ίδιο μήνυμα ερχόταν ξανά και ξανά. Μια δικαστική αγόρευση δεν θα μπορούσε να ξεκινήσει παρά με το «Κυρία πρόεδρε, κυρίες και κύριοι δικαστές». Μόνο που εδώ η δεύτερη προσφώνηση, «κυρίες και κύριοι... δικαστές», ειπώθηκε μια ακόμα φορά απευθυνόμενη προς το κοινό. Όχι για να το βάλει στη θέση των δικαστών, αλλά για να του πει ότι σε αυτή τη δίκη, ναι χρειάζεται να πάρει θέση. Να πάρει θέση απέναντι στα εγκλήματα των ναζί της Χρυσής Αυγής, τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, τις επιθέσεις κατά των Αιγύπτιων αλιεργατών και των συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ, όλες τις δολοφονικές τους πράξεις. Να απαιτήσει την καταδίκη της εγκληματικής οργάνωσης, όπως ακριβώς έκανε η αγόρευση του Θανάση.

Έτσι ξεκίνησε. Και καθήλωσε. Επί μιάμιση ώρα δεν πήρε κανείς ανάσα από την εξαιρετική ερμηνεία του ηθοποιού που συνοδευόταν από τις εξίσου εξαιρετικές ηχητικές -και όχι μόνο- παρεμβάσεις των δυο μουσικών. Η σκάλα και ο τρόπος με τον οποίο ο Γεννατάς “έπαιξε” μαζί της και γύρω της εντυπωσίασαν, τόσο για τις ικανότητές του, όσο και για το πώς το πιο απλό σκηνικό εργαλείο μπορεί να γίνει τόσο ιδανικό σε μια παράσταση.

Ο κινηματογράφος ήταν γεμάτος όλες τις ημέρες. Η παράσταση βγήκε sold out και για τις πέντε μέρες από τις 19 έως τις 23/9, πριν ακόμα φτάσει στη σκηνή. Το αποτέλεσμα ανταποκρίθηκε και με το παραπάνω στο αυξημένο ενδιαφέρον, με δυνατά χειροκροτήματα και συνθήματα «Ο Παύλος ζει, τσακίστε τους ναζί» να κλείνουν τις παραστάσεις.

Μέλη της ΚΕΕΡΦΑ ήταν κάθε μέρα εκεί, καλώντας στην αντιφασιστική απεργία και διαδήλωση στις 7 Οκτώβρη, αλλά και στις εκδηλώσεις που οργανώνει η Κίνηση σε όλες τις γειτονιές μέχρι τότε.


“Δικαίωση του Παύλου, του Σαχζάτ…”

Στο τέλος της δεύτερης μέρας, παρουσία πολλών δικηγόρων της Πολιτικής Αγωγής, ο Θανάσης Καμπαγιάννης και οι συντελεστές της παράστασης συζήτησαν με το κοινό για τη μάχη να καταδικαστούν οι ναζί δολοφόνοι.

Η ομάδα των καλλιτεχνών, αφού ευχαρίστησε τον Θανάση και τις εκδόσεις Αντίποδες που της εμπιστεύτηκαν το κείμενο και την υποστήριξαν στην προσπάθειά της, αλλά και τον κόσμο για την ανταπόκρισή του, είπε ανάμεσα σε άλλα: «Αφορμή και έναυσμα για τη σκηνική πράξη ήταν το κείμενο του Θανάση το οποίο θεωρούμε ένα ιστορικό κείμενο και ως τέτοιο προσπαθήσαμε να το μεταχειριστούμε. Κατά τη γνώμη μας αντικατοπτρίζει το ήθος του αγωνιστή δικηγόρου και όλης της ομάδας της Πολιτικής Αγωγής -πολλοί και πολλές ήσαστε σήμερα εδώ και σας ευχαριστούμε για την παρουσία σας- που στάθηκε με αξιοπρέπεια και μαχητικότητα απέναντι στις προσβολές, τις προκλήσεις και τις απειλές της αντίπαλης πλευράς...

Στεκόμαστε αδιαπραγμάτευτα στο πλευρό της Πολιτικής Αγωγής, των θυμάτων και των οικογενειών τους και ενάντια στα κατηγορούμενα στελέχη της Χρυσής Αυγής... Ένα από τα ενδιαφέροντα στοιχεία που είχαμε να επεξεργαστούμε εξαρχής ήταν ότι το κείμενο δεν είναι ένα θεατρικό κείμενο, δεν το εμπνεύστηκε κάποιος θεατρικός συγγραφέας στο δωμάτιό του. Είναι προϊόν κοπιαστικής εργασίας και ταυτόχρονα ένα κείμενο πραγματικό. Περιγράφει ιστορίες πραγματικές, ανθρώπων πραγματικών που επιβίωσαν από δολοφονικές επιθέσεις, ανθρώπων που δολοφονήθηκαν σε δημόσια θέα, ανθρώπων που έχασαν αγαπημένους και ανθρώπων που νίκησαν το φόβο και μίλησαν για τη φρίκη που αντίκρυσαν… 

Έχουμε την αίσθηση ότι ζούμε σε μια εποχή που μας κάνει να συνηθίζουμε τη βαρβαρότητα, που μας εξοικειώνει με εικόνες ανθρώπων που πεθαίνουν από φωτιά, γυαλιά και μαχαίρι, με εικόνες ζωντανών να κοιμούνται πλάι σε πεθαμένους. Ταυτόχρονα μας εξαναγκάζει να συνυπάρχουμε με φωνές που μπροστά σε μια πυρκαγιά που απειλεί ανθρώπινες ζωές, άλλοτε με ψιθύρους και άλλοτε με κραυγές, μπορούν να λένε “ας καούν”… 

Προσβλέπουμε στην ελάχιστη δικαίωση της μνήμης του Παύλου Φύσσα, του Σαχζάτ Λουκμάν και εκατοντάδων άλλων θυμάτων που θα σημάνει καταδίκη των φασιστών και της εγκληματικής οργάνωσης Χρυσή Αυγή που δρούσε για χρόνια υπό την ανοχή και τη σύμπραξη του ελληνικού κράτους και της ελληνικής αστυνομίας».

Ο Θανάσης Καμπαγιάννης ευχαρίστησε με τη σειρά του τους συντελεστές που, όπως είπε, «ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα του καιρού τους, προκειμένου αυτές τις μέρες που περιμένουμε την έκδοση της απόφασης να μην είμαστε στα σπίτια μας. Γιατί δεν θέλουμε να είμαστε στα σπίτια και να αφήσουμε απερίσπαστη τη δικαιοσύνη να κάνει το έργο της. Θα κάνουμε όλα αυτά, θέατρα, εκδηλώσεις, συζητήσεις, διαδηλώσεις για να στείλουμε το μήνυμα της κοινωνίας για την καταδίκη της Χρυσής Αυγής». Αναφέρθηκε επίσης στο πολύτιμο έργο των συναδέλφων του στην Πολιτική Αγωγή, στην έκδοση του βιβλίου, αλλά και στη σημασία της κινητοποίησης στις 7 Οκτώβρη.

Καταδίκη

«Στις 7 Οκτώβρη αξιώνουμε από τη δικαστική εξουσία να δώσει μια απόφαση που να αντιστοιχεί σε μια αποδεικτική διαδικασία που ήταν συντριπτική», είπε. «Η φυσιολογική συνέχεια, το τέλος αυτής της ποινικής δίκης, είναι η καταδίκη των κατηγορούμενων.. όχι μονάχα των φυσικών αυτουργών αλλά και των ηθικών, δηλαδή των διευθυντών της εγκληματικής οργάνωσης, του Μιχαλολιάκου και του ηγετικού πυρήνα της Χρυσής Αυγής. Αυτό χρειάζεται να το πούμε πριν τις 7 Οκτώβρη... ώστε η δικαστική εξουσία να αντιληφθεί το διακύβευμα της απόφασης που θα μας ανακοινώσει και που δεν έχει σχέση απλά με τους συγκεκριμένους κατηγορούμενους αλλά με το σε τι κόσμο και κοινωνία θα ζήσουμε τους επόμενους μήνες και χρόνια. Σε κάθε περίπτωση, στις 7/10, η Μάγδα Φύσσα, οι Αιγύπτιοι ψαράδες και οι συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ που θα είναι εκεί, δεν θα είναι μόνοι. Θα είμαστε μαζί, γιατί μαζί θα χρειαστεί να ζήσουμε με την απόφαση που θα ακούσουμε».

Στην αντιφασιστική απεργία στις 7/10 κάλεσε και ο Πέτρος Κωνσταντίνου, συντονιστής της ΚΕΕΡΦΑ. «Αξίζουν πολλά συγχαρητήρια στους συντελεστές της παράστασης γιατί βάζουν το αντιφασιστικό κίνημα μέσα στο χώρο της τέχνης και αυτό είναι βοήθεια για όλους και όλες μας που επί χρόνια αγωνιζόμαστε για να τους τσασίσουμε», είπε. «Σας θέλουμε μαζί στις 7 Οκτώβρη που από τις 9πμ θα αρχίζουμε να πλημμυρίζουμε την Αλεξάνδρας. Όλα τα γρανάζια να σταματήσουν εκείνη τη μέρα, αυτή την έκκληση κάνουμε».

Μέλη της ΚΕΕΡΦΑ στο Τριανόν