Εργατικό κίνημα
“Χρειαζόμαστε οδηγούς, τεχνικούς και νέα λεωφορεία”

“Την Πέμπτη, ένα μήνα νωρίτερα από τον αρχικό σχεδιασμό θα βγουν τα πρώτα 10 επιπλέον λεωφορεία στους δρόμους της Αθήνας και μέχρι τα τέλη Οκτωβρίου θα έχουν προστεθεί στο στόλο συνολικά 200 επιπλέον λεωφορεία των ΚΤΕΛ με τους δικούς τους οδηγούς” ανέφερε σε πανηγυρικό τόνο ο υπουργός Υποδομών και Μεταφορών Καραμανλής στον Σκάι.

Αν δεν ήταν σε εξέλιξη το φούντωμα της πανδημίας, θα μπορούσαμε να μιλάμε για το ανέκδοτο του μήνα. Χρειάστηκαν επτά ολόκληροι μήνες πανδημίας -και πάρα πολλά χρόνια απόλυτης εγκατάλειψης (δέκα σύμφωνα με τον υπουργό) των αστικών συγκοινωνιών- για να μας ανακοινώσει η κυβέρνηση Μητσοτάκη ότι έρχονται τα πρώτα δέκα λεωφορεία στην Αθήνα. Μόνο που η περίφημα “ανανέωση του στόλου” είναι παραμύθι. 

Ούτε ένα από τα 500 συνολικά λεωφορεία για τα οποία κάνει λόγο ο Καραμανλής δεν πρόκειται να μείνει στον στόλο του ΟΑΣΑ. Η κυβέρνηση χαρίζει στα ΚΤΕΛ, δηλαδή στον ιδιωτικό τομέα εκατομμύρια ευρώ προκειμένου να αναλάβουν τις περιφερειακές διαδρομές έχοντας το θράσος να τα προβάλει σαν την “φθηνότερη” λύση! Ενώ τον Ιανουάριο, θα μας φέρει 300 επιπλέον λεωφορεία ηλικίας μέχρι 10 ετών (!) με leasing, με τον ίδιο τον υπουργό να ομολογεί στο Σκάι ότι θα έχουν “ετήσιο κόστος ανά λεωφορείο 33.800, δηλαδή συνολικά το κόστος είναι περίπου 30 εκ. ευρώ για 3 χρόνια. Εάν το δημόσιο αγοράσει τα αντίστοιχα λεωφορεία, αστικού τύπου με 50 θέσεις, θα χρειαστεί τουλάχιστον 60 εκ. ευρώ”! “Με τα συνολικά 140 εκατ. ευρώ που θα μας κοστίσει το «επιτελικό» σχέδιο των μεταχειρισμένων στην τετραετία, θα μπορούσαμε να αγοράσουμε τουλάχιστον 600 καινούργια πετρελαιοκίνητα λεωφορεία ή 300 καινούργια πετρελαιοκίνητα και 110 καινούργια ηλεκτρικά λεωφορεία” γράφει σχετικά ο Γιάννης Μπαζαίος στην ΕφΣυν.

Η κυβέρνηση δεν επιθυμεί μια μακροπρόθεσμη επένδυση στις συγκοινωνίες αλλά προτιμάει να σπαταλάει εκατομμύρια σε προσωρινές “λύσεις”, γιατί πολύ απλά αυτό που επιδιώκει είναι η σταδιακή ιδιωτικοποίηση των αστικών συγκοινωνιών – με όσους χρησιμοποιούν καθημερινά τα (ούτως ή άλλως επιδοτούμενα) ΚΤΕΛ για να πάνε στη δουλειά τους να γνωρίζουν πολύ καλά τι σημαίνει ταλαιπωρία, αραιά δρομολόγια και ακριβά εισιτήρια. 

Γι' αυτό και είναι απατηλές οι ούτως ή άλλως ελάχιστες 655 προσλήψεις συνολικά σε ΣΤΑΣΥ και ΟΣΥ (“για πρώτη φορά μετά από 10 χρόνια από μία κυβέρνηση κεντροδεξιά”, όπως δήλωσε ξεδιάντροπα ο υπουργός) καθώς οι περίπου 500 οδηγοί που θα προσληφθούν στα τέλη της χρονιάς, θα βοηθήσουν για την κυκλοφορία μόνο 200 οχημάτων ενώ συνολικά σύμφωνα με τον Γ.Μπαζαίο, “θα μπορούσαν να κυκλοφορήσουν ακόμη και 1.350 λεωφορεία (μετά από μικροεπισκευές) και ώς 250 τρόλεϊ, εάν υπήρχε η πολιτική βούληση και οι αντίστοιχοι οδηγοί”. 

Χρειαζόμαστε άμεσα καινούργια λεωφορεία, μαζικές προσλήψεις, οδηγούς αλλά και τεχνικούς, που να μπορούν να συντηρούν τον στόλο” δήλωσε στην Εργατική Αλληλεγγύη ο Αντώνης Πλακας, τεχνικός στο αμαξοστάσιο του Βοτανικού, και παλαίμαχος αγωνιστής από την περίοδο των αγώνων της ΕΑΣ. “Όπως κάναμε και στο παρελθόν, οι εργαζόμενοι και ο λαός πρέπει να σταθούμε ενάντια σε κάθε απόπειρα ιδιωτικοποίησης των συγκοινωνιών”.