Διεθνή
Ναγκόρνο Καραμπάχ: Όχι στον πόλεμο για τα πετρέλαια

“Οι Αρμένοι και οι Αζέροι κάνουν ντολμάδες, όχι πόλεμο” γράφει το πλακάτ (από το 2016)

Καθημερινά θύματα θρηνεί το Ναγκόρνο-Καραμπάχ και η περιφέρειά του από τον πόλεμο που συνεχίζεται από τις 27 Σεπτέμβρη. Κατοικημένες περιοχές δέχονται χτυπήματα και από τις δύο πλευρές, Αζερμπαϊτζάν και Αρμενία, που κατηγορούν η μία την άλλη ότι ξεκίνησε τον πόλεμο αλλά διατυμπανίζουν ταυτόχρονα ότι δεν είναι διατεθειμένες να σταματήσουν μπροστά στον “εχθρό”. Ταυτόχρονα με την ειρήνη στον Καύκασο, καταρρέουν και τα ψέματα και τα μεγάλα λόγια για τους μεγάλους μηχανισμούς “ειρήνευσης”, από τον ΟΗΕ ως την Ευρωπαϊκη Ένωση και από εκεί ως την “ομάδα του Μινσκ”. Το ξέσπασμα του πολέμου στο Ναγκόρνο Καραμπάχ 26 χρόνια από την εκεχειρία του 1994 και τέσσερα χρόνια μετά την περιορισμένη σύγκρουση του 2016 είναι σε μακρά κλίμακα και μια αποτυχία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Για χρόνια, η ειρήνη στον Καύκασο ήταν ένας από τους μακρόπνοους στόχους που εμφανίζονται στις διακηρύξεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Καθώς η ΕΕ φιλοδοξούσε να γίνει υπερδύναμη, ο Καύκασος ήταν μία από τις φυσικές προεκτάσεις, τις οποίες θεωρούσε “γειτονιά της”. Αυτό που πάντα ενδιέφερε τους ηγέτες της ΕΕ δεν ήταν φυσικά η ειρήνη αλλά τα πετρέλαια της Κασπίας. Αλλά λόγω των πετρελαίων και του φυσικού αερίου παρούσιαζε το δρόμο προς την ειρήνη να περνάει μέσα από την οικονομική σύνδεση του Αζερμπαϊτζάν στο άρμα της Ευρώπης και αυτό συνήθως προβαλλόταν σαν κομμάτι της ευρωπαϊκής πορείας της Τουρκίας και των πρωτοβουλιών για αγωγούς ορυκτών καυσίμων.

Όλοι αυτοί οι σχεδιασμοί μπήκαν σε κρίση και τινάχτηκαν στον αέρα πολύ πριν από το φετινό ξέσπασμα στο Ναγκόρνο Καραμπάχ. Οι μοιρασιές των πετρελαίων αντί να γίνουν βάση για ειρήνη, γίνονται το καύσιμο για τον επόμενο πόλεμο. Οι “εμπορικές συμφωνίες” κατέληξαν σε συσσώρευση εξοπλισμών και αναμονής για το ξεκαθάρισμα λογαριασμών.

Οι ειρηνευτικές πρωτοβουλίες από τα πάνω δεν λειτουργούν, κι ακόμη και όταν καταφέρνουν να παγώσουν μία σύγκρουση, βάζουν τα θεμέλια για την επόμενη. Οι εξελίξεις στο Ναγκόρνο Καραμπάχ είναι σημαντική υπενθύμιση για την πολεμική απειλή στο Αιγαίο και στη Μεσόγειο. Καμιά εμπιστοσύνη στην ΕΕ και στους διεθνείς μεσολαβητές - εκβιαστές.

Η πραγματική δύναμη είναι οι πρωτοβουλίες και οι αγώνες από τα κάτω. Υπάρχουν ήδη κινήσεις. Μέσα από το Αζερμπαϊτζάν οργανώσεις αριστερών νεολαίων έχουν κυκλοφορήσει μανιφέστο ενάντια στον πόλεμο. Ανάμεσα σε άλλα τονίζει: 

“Οι λαοί και στις δύο πλευρές έχουν υποφέρει και αντέξει μέσα σε συνθήκες πανδημίας και οικονομικής ύφεσης, προσπαθώντας να τα βγάλουν πέρα απέναντι σε όλες τις προκλήσεις που έφεραν αυτές οι κρίσεις. Και τώρα μας σέρνουν σε μια στρατιωτική σύγκρουση, που θα καθυστερήσει οποιαδήποτε πιθανή εποικοδομητική λύση του ζητήματος του Ναγκόρνο Καραμπάχ. Παράλληλα, η διατήρηση της σύγκρουσης απαιτεί τεράστιους οικονομικούς και ανθρώπινους πόρους, ενώ οι ελίτ και από τις δύο πλευρές κερδίζουν. Ο στρατιωτικός προϋπολογισμός του Αζερμπαϊτζάν για το 2020 έχει εκτοξευθεί στα 2,3 δισ. δολάρια, ενώ στην Αρμενία φτάνει τα 634 εκατομμύρια, δηλαδή 5% του ΑΕΠ και στις δύο χώρες.

Καταγγέλλουμε όλες τις κινήσεις επιμήκυνσης της σύγκρουσης και βαθέματος του μίσους μεταξύ των δύο λαών. Απορρίπτουμε όλα τα αφηγήματα του εθνικισμού και του μιλιταρισμού που μας εμποδίζουν να ζήσουμε ξανά μαζί στην ίδια γη. Ζητάμε πρωτοβουλίες οικοδόμησης ειρήνης και αλληλεγγύης. Πιστεύουμε ότι υπάρχει εναλλακτικός δρόμος εξόδου από αυτό το αδιέξοδο, μέσα από τον αμοιβαίο σεβασμό, την ειρηνική αντιμετώπιση και τη συνεργασία.”

Δεκάδες οργανώσεις όλων των εθνοτήτων, από τη Γεωργία, στην οποία ζουν μεγάλες μειονότητες και Αζέρων και Αρμένιων υπογράφουν άλλη έκκληση για την ειρήνη: “Εμείς, οι λαοί της περιοχής του Καύκασου έχουμε τις πιο άγριες εμπειρίες από βάρβαρους πολέμους, συγκρούσεις και εξορίες. Έχουμε συνειδητοποιήσει μέσα από τις ίδιες μας τις εμπειρίες ότι τους πολέμους τους φορτώνονται στις πλάτες τους οι λαοί, φέρνουν καταστροφή και εξαθλίωση, πόνο, βάσανα και απόγνωση. Καμιά από τις εθνοτικές ομάδες και εθνότητες της περιοχής μας δεν έχει κερδίσει νίκες και πρόοδο μέσα από πόλεμο. Η σοβινιστική ρητορεία κρύβει τα χαρακτηριστικά των λαών της περιοχής. Έχουμε περισσότερα κοινά από διαφορές. Μοιραζόμαστε διαρκώς και υποστηρίζουμε διαρκώς ο ένας τον άλλον, σε επίπεδο κουλτούρας, πολιτικής, κοινωνίας και ανθρωπισμού και στο κάτω κάτω μοιραζόμαστε όλοι τα αποτελέσματα του πολέμου και του πόνου.”

Ενώ και οι σύντροφοι και συντρόφισσες του DSiP, του αδελφού κόμματος του ΣΕΚ στην Τουρκία, έχουν δημοσιεύσει έκκληση ενάντια στον πόλεμο αλλά και σε αλληλεγγύη με τους Αρμένιους και Αζέρους μετανάστες:

“Οι πολίτες του Αζερμπαϊτζάν και της Αρμενίας που ζουν στην Τουρκία ως μετανάστες εργάτες είναι κομμάτι της κοινωνίας μας. Όλοι οι λαοί της περιοχής, όλοι οι εργάτες και εργάτριες είναι αδέρφια μας.

Οι ρατσιστές που εκμεταλλεύονται τη σύγκρουση στο Ναγκόρνο Καραμπάχ απειλούν και τους Αρμένιους μέσα στην Τουρκία. Καταγγέλλουμε τα εγκλήματα μίσους ενάντια σε Αρμένιους. Στεκόμαστε ενάντια στους πολέμους που το μόνο που φέρνουν είναι πείνα, εξαθλίωση και καταστροφή. Είμαστε αντίθετοι στις πολιτικές που χρησιμοποιούν τη στρατιωτική ένταση για να υποδαυλίσουν τον εθνικισμό σε οποιαδήποτε χώρα. Αυτό που χρειαζόμαστε είναι διεθνής αλληλεγγύη. Όλα τα κράτη να σταματήσουν τις στρατιωτικές επιχειρήσεις στον Καύκασο.”