Διεθνή
Νιγηρία: Αλληλεγγύη στην εξέγερση

17/10, Διαδήλωση στο Λάγος της Νιγηρίας. Φωτό: Reuters

Συνεχίζονται για τέταρτη εβδομάδα στη Νιγηρία οι διαδηλώσεις της εξεγερμένης νεολαίας που ξεκίνησαν με τον τίτλο “End SARS” (το όνομα του δολοφονικού ειδικού σώματος αντιμετώπισης ληστειών της νιγηριανής αστυνομίας). Τα αιτήματα στρέφονται πλέον συνολικά ενάντια στο καθεστώς Μπουχάρι, που την Τρίτη 20 Οκτωβρίου άφησε πίσω του δεκάδες νεκρούς με μια αιματηρή επιχείρηση καταστολής της εξέγερσης. Το κείμενο που ακολουθεί,  παρουσίασαν σε συνέντευξη τύπου στις 30/10 εκ μέρους της συμμαχίας CORE (“Συμμαχία για την επανάσταση”, ο Gbenga Komolafe και ο Baba Aye, μέλος του Sοcialist Worker and Youth League, αδελφής οργάνωσης του ΣΕΚ στη Νιγηρία.  

Χαιρετίζουμε τις εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους που βγήκαν στους δρόμους για να διαμαρτυρηθούν ενάντια στην αστυνομική βαρβαρότητα και αγωνιζόμαστε για μια καλύτερη κοινωνία. Αποτίουμε φόρο τιμής στους νεκρούς, ο ακριβής αριθμός των οποίων δεν έχει ακόμη εξακριβωθεί. Ο αγώνας τους δεν θα είναι μάταιος. Ενωμένοι και αποφασισμένοι θα αγωνιστούμε μέχρι να κερδίσουμε την πλήρη απελευθέρωση.

Οι διαδηλώσεις #EndSARS, όπως και οι περισσότερες εξεγέρσεις, ξεκίνησαν αυθόρμητα. Εκφράστηκε η οργή ενάντια στην βαρβαρότητα της αστυνομίας αλλά και κατά του αυξανόμενου κόστους ζωής, της ανεργίας και της φτώχειας. Ήδη, την 1η Οκτωβρίου, λίγες μέρες πριν από τη γέννηση του κινήματος #EndSARS, η CORE είχε διοργανώσει διαδηλώσεις πανεθνικά σε αυτό το πλαίσιο. Το επόμενο διάστημα οι οικονομικές επιθέσεις κατά των φτωχών μαζών και των νέων θα αυξηθούν. Οι ελίτ θέλουν να μας φορτώσουν το βάρος της κοινωνικής και οικονομικής κρίσης που έχει αυξηθεί από την πανδημία COVID-19. Οι προϋποθέσεις του ΔΝΤ για τη διευκόλυνση δανείου ύψους 3,4 δισ. δολαρίων που έλαβε η ομοσπονδιακή κυβέρνηση στις αρχές του έτους περιλαμβάνουν περαιτέρω απελευθέρωση της οικονομίας. Εν τω μεταξύ, οι εταιρείες απολύουν εργαζομένους σε μια χώρα χωρίς επιδόματα ανεργίας. 

Ένα μεγάλο μάθημα που πήραμε από το κίνημα #EndSARS είναι ότι μπορούμε να αναγκάσουμε την κυβέρνηση σε υποχωρήσεις μόνο αν παλεύουμε και αν παλεύουμε ενωμένα. Η CORE θα συνεχίσει τη μαζική κινητοποίηση, την οργάνωση και την πολιτική εκπαίδευση για να βοηθήσει στην ενίσχυση των κινημάτων της εργατικής τάξης και των νέων μπροστά στις μελλοντικές μάχες.

Τιμούμε τους νεκρούς και απαιτούμε δικαιοσύνη για τις επιθέσεις που κορυφώθηκαν με τη σφαγή της 20ης Οκτωβρίου στο Λέκκι, στην Αλάσα και σε πολλά άλλα κέντρα του αγώνα. Απαιτούμε οι δολοφόνοι, η αστυνομία, οι στρατιώτες και οι συμμορίες που προσέλαβε το κράτος να τιμωρηθούν αυστηρά και να αποζημιωθούν οι οικογένειες αυτών που σκοτώθηκαν.

Στην πολιτεία του Οσούν, μέχρι και τώρα, στρατιώτες, αστυνομικοί και κακοποιοί που συνδέονται με τον κυβερνήτη και το κυβερνών κόμμα του, συνεχίζουν να επιτίθενται σε ακτιβιστές της CORE. Υπενθυμίζουμε ότι δύο ακτιβιστές της, ο Mutiu Lateef aka Fresh και ο Halimi Olamilekan Ahmed σκοτώθηκαν από κακοποιούς, παρουσία του κυβερνήτη Olagoke Oyetola στις 17 Οκτωβρίου. Οι δυνάμεις ασφαλείας συνεχίζουν να κυνηγούν τους ακτιβιστές. Αυτό είναι εντελώς απαράδεκτο και πρέπει να σταματήσει.

Στο μεταξύ χιλιάδες άνθρωποι συρρέουν σε αποθήκες για να πάρουν προμήθειες, που υποτίθεται, βρίσκονταν εκεί για να βελτιώσουν τα βάσανα των φτωχών. Ακούσαμε μερικούς αξιωματούχους να λένε ότι τις κρατούσαν για ένα δεύτερο κύμα της πανδημίας. Θέλουν οι άνθρωποι να πεθάνουν από την πείνα πριν από αυτό το δεύτερο κύμα; Εμείς, όπως και οι περισσότεροι Νιγηριανοί, είμαστε πεπεισμένοι ότι τις κρατούσαν για διανομή, σαν ένα εργαλείο για πολιτικό όφελος. Οι φτωχές μάζες που πήγαν να πάρουν αυτά τα αγαθά δεν είναι κλεφτρόνια. Ενεργούσαν από πείνα και θυμό. Οι απάνθρωποι κυβερνητικοί αξιωματούχοι που κράτησαν αυτά τα τρόφιμα είναι τα κλεφτρόνια που θα αντιμετωπίσουν την οργή του νόμου και του λαού. Απαιτούμε την απελευθέρωση όλων των ατόμων που συνελήφθησαν σε αυτά τα γεγονότα.

Μια επικίνδυνη εξέλιξη, μετά τις διαμαρτυρίες, είναι η υποδαύλιση των εθνοτικών ανταγωνισμών. Κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων #EndSARS, νέοι εργαζόμενοι, επαγγελματίες, έμποροι, τεχνίτες και όλα τα άλλα στρώματα των καταπιεσμένων στάθηκαν μαζί ως ένα. Αντίθετα ήταν τα μέλη της ελίτ, οι πλούσιοι και ισχυροί εντός και εκτός της κυβέρνησης που έσπειραν τις επικίνδυνες φωτιές της εθνοτικής διαίρεσης. Στην ενότητα και στον αγώνα βρίσκουμε δύναμη. Η CORE καλεί τους εκμεταλλευόμενους και τους καταπιεσμένους να απορρίψουν και να καταπολεμήσουν όλες τις ιδεολογίες όπως ο εθνικισμός που μπορούν να μας χωρίσουν. 

Η CORE θεωρεί ότι η πείνα, η ανεργία, η αστυνομική βαρβαρότητα, η γενικευμένη ανασφάλεια, η καταπίεση των γυναικών, η περιβαλλοντική καταστροφή και η εξάπλωση των εθνοτικών ιδεολογιών είναι οι άρρηκτα συνδεδεμένες εκδηλώσεις ενός συστήματος που θέτει τον πλούτο και τα συμφέροντα του 1%  πάνω από τα συμφέροντα των φτωχών μαζών, των εργαζομένων και των νέων. Ο αγώνας μας για την απόλυτη απελευθέρωση πρέπει επομένως να τοποθετήσει την αλλαγή του συστήματος στην ημερήσια διάταξη. 

Ο λαός ενωμένος και αποφασισμένος δεν μπορεί να νικηθεί. #Επανάσταση Τώρα”.


Οι έλληνες καπιταλιστές στη Νιγηρία

H Νιγηρία των 200 εκατομμυρίων κατοίκων, με ΑΕΠ 400 δις δολάρια, με πλούσιο υπέδαφος και εξαγωγές πετρελαίου που ξεπερνούν τα 2 εκατομμύρια βαρέλια την ημέρα, πρώην αποικία της Βρετανίας και ανεξάρτητο κράτος από το 1960, είναι μια πλούσια χώρα με πάμπτωχο πληθυσμό. 

Τον μισό αιώνα αυτόν της ανεξαρτησίας, και ενώ διεφθαρμένες και συνήθως δικτατορικές κυβερνήσεις διαδέχονται η μια την άλλη, το μόνο που δεν αλλάζει είναι ότι η Νιγηρία παραμένει μια πηγή υπερκέρδους για τις πολυεθνικές. 

Σε αυτό το «πάρτι» κερδοφορίας της Νιγηρίας και άλλων αφρικανικών χωρών συμμετέχει εδώ και δεκαετίες και ο ελληνικός-ελληνοκυπριακός καπιταλισμός. Οικονομικές «δυναστείες» και νέα «τζάκια» μπόρεσαν να εξελιχθούν σε οικονομικές δυνάμεις διεθνούς βεληνεκούς ξεκινώντας τις «δραστηριότητές» τους από την Αφρική. Και οι δραστηριότητες συνεχίζονται. 

Το 2018 ο ίδιος ο ΣΕΒ διοργάνωσε επιχειρηματική αποστολή στην Νιγηρία, με την υποστήριξη του Υπουργείου Εξωτερικών και την Πρεσβεία της Νιγηρίας στην Ελλάδα. Στην επιχειρηματική αποστολή, συμμετείχαν 16 ελληνικές επιχειρήσεις από τους κλάδους των κατασκευών, της ενέργειας, των τροφίμων, των δομικών υλικών, των φαρμάκων και των υπηρεσιών ανάμεσά τους οι ASPROFOS ENGINEERING S.A, ISOMAT S.A., A.G. LEVENTIS (NIGERIA) PLC (Όμιλος Επιχειρήσεων), MYTILINEOS S.A. (Βιομηχανική Εταιρεία) κ.α. Προλογίζοντας το επιχειρηματικό Φόρουμ, ο Εκτελεστικός Αντιπρόεδρος του ΣΕΒ, Κωνσταντίνος Μπίτσιος τόνισε: «Έχουμε εξαιρετικές διμερείς σχέσεις και μεγάλες ελληνικές εταιρείες λειτουργούν στη Νιγηρία εδώ και δεκαετίες».

«Γίγαντας»

O «γίγαντας» της Coca Cola Hellenic Bottling Company, η τρίτη μεγαλύτερη εταιρία εμφιάλωσης στον πλανήτη, είναι αποτέλεσμα της συνεργασίας των «τζακιών» Δαυίδ και Λεβέντη. Όπως διαβάζουμε στο Deal News: «H «γιγάντωση» του ομίλου Λεβέντη πέρασε από διάφορα στάδια και πολλά big deals αγοραπωλησιών και επενδύσεων. Nιγηρία-Λονδίνο- Kύπρος και εκ των υστέρων Eλλάδα είναι το βασικό «τετράγωνο» όπου κινήθηκε δυναμικά η οικογένεια μέχρι να φτάσει στο σημείο να «χτίσει» μαζί με τους Δαυίδ τον σημερινό κολοσσό της Coca Cola Hellenic η οποία δραστηριοποιείται σε 28 χώρες.  Πολλά μέλη της οικογένειας Λεβέντη, ακολουθώντας τον δρόμο του Aναστάσιου Γ. Λεβέντη στη Δυτική Aφρική εργάστηκαν επί χρόνια σε εταιρίες που είχε ιδρύσει εκείνος εκεί. O Aναστάσιος Π. Λεβέντης εργαζόταν εκεί από τη δεκαετία του 60. Mε συμμετοχή στο Διοικητικό Συμβούλιο της Boval SA, εταιρία με εκτεταμένες επενδύσεις σε διεθνές επίπεδο, καθώς και σε ΔΣ διαφόρων θυγατρικών της, παρακολοθούσε στενά τις business στην απαιτητική και δύσκολη «Mαύρη Ήπειρο»... Mεταποίηση, real estate, περιβάλλον είναι μόνο μερικοί από τους κλάδους όπου η οικογένεια έχει επενδύσει. Mάλιστα, μέσω του private equity fund Vectis Capital με γραφεία στην Aθήνα και το Λάγος της Nιγηρίας ως το 2013 επένδυαν μεταξύ 1 και 2,5 εκατ. ευρώ σε αναπυσσόμενες επιχειρήσεις…»


31/10, Συγκέντρωση στην πλατεία Βικτωρίας. Φωτό: Γιώργος Πίττας

 

Από το Λάγος στη Βικτώρια

Νέα συγκέντρωση αλληλεγγύης στην εξέγερση στη Νιγηρία -είχε προηγηθεί η μαζική συγκέντρωση στην πρεσβεία της χώρας την περασμένη Δευτέρα- πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 31/10 στην πλατεια Βικτωρίας μετά από κάλεσμα της NIGERIAN DIASPORA και της ΚΕΕΡΦΑ. 

Κρατώντας πλακάτ και σημαίες, φωνάζοντας συνθήματα και τραγουδώντας, γυναίκες και άνδρες της κοινότητας πήραν τον λόγο για να εκφράσουν την αλληλεγγύη τους στην εξεγερμένη νεολαία και την οργή τους για τις δολοφονίες. Οι συγκεντρωμένοι άναψαν κεριά και κράτησαν ενός λεπτού σιγή στη μνήμη των θυμάτων, στέλνοντας “μήνυμα νίκης από την πλατεία της νίκης” όπως είπε χαρακτηριστικά ένας από τους ομιλητές. Aνάμεσα σε αυτούς που πήραν τον λόγο ήταν ο Άλεξ, η Μαρία, ο Μιχάλης Αφολάνιο, ο ΜC Yinca, η Nora Ukachunwu, πρόεδρος της Οργάνωσης Νιγηριανών Γυναικών, ο πρόεδρος της Νιγηριανής Κοινότητας Donald Okhawere, ο συντονιστής της ΚΕΕΡΦΑ Πέτρος Κωνσταντίνου.

“Τελειώστε το SARS, τελειώνετε με την αστυνομική βία, τη διαφθορά, την φτώχεια και την κακή διακυβέρνηση, στη Νιγηρία. Η νεολαία διαδηλώνει για να ξαναζήσει αυτή η χώρα και η αστυνομία τη δολοφονεί όπως είδαμε στις 20 Οκτώβρη. Να δώσουν στη νεολαία μια ευκαιρία” είπε στην Εργατική Αλληλεγγύη η Nora. 

“Η νεολαία εξεγείρεται στη Νιγηρία ενάντια σε όλη αυτήν την κατάσταση που έκανε και εμάς που βρισκόμαστε εδώ να εγκαταλείψουμε τη χώρα” δήλωσε στην εργατική αλληλεγγύη ο Donald. “Το βασικό πρόβλημα για εμάς εδώ είναι τα χαρτιά που αποτελούν βασική προϋπόθεση για να μπορείς να μένεις στη χώρα νόμιμα, να εργαστείς, να στηρίξεις την οικογένειά σου. Γι' αυτό το θέμα από το 2014 οι κυβερνήσεις δεν έχουν κάνει τίποτα, ισχυριζόμενες ότι δεν έχουν αρκετή στελέχωση. Είχαμε απευθυνθεί στην κυβέρνηση Τσίπρα και τώρα στην κυβέρνηση Μητσοτάκη αλλά τα πράγματα παραμένουν τα ίδια. Όλες αυτές οι προϋποθέσεις που έχουν μπει για νομιμοποίηση περιλαμβάνουν χαρτιά που πρέπει να συγκεντρώσουμε από τη χώρα μας, από την ίδια την ελληνική πρεσβεία, αλλά εκεί μπαίνουν εμπόδια και βρίσκουν άσχετους λόγους ώστε να μην φθάνουν τα χαρτιά και ο κόσμος εδώ να μένει εκτεθειμένος. Υπάρχει πρόβλημα με ανθρώπους που έχουν μείνει εδώ 7 χρόνια και παραπάνω, αλλά και με κόσμο που είναι εδώ πολλά παραπάνω χρόνια και έχει πρόβλημα στην ανανέωση. Και να σκεφτείς ότι Νιγηριανοί ζούνε και εργάζονται στην Ελλάδα από την δεκαετία του '70”.  


28/4/98, Διαδήλωση Νιγηριανών στην Αθήνα. Φωτό: Αρχείο Εργατική Αλληλεγγύη

 

Koινός αγώνας ενάντια στο ρατσισμό

Στις 25 Απριλίου του 1998 ο Νιγηριανός μικροπωλητής Ούτσε Ογκμπουέφι έπεφτε νεκρός μαχαιρωμένος στην καρδιά από ένα φασίστα έξω από μια «λέσχη» οπαδών του Παναθηναϊκού, πίσω από τις εργατικές πολυκατοικίες στην οδό Μαραθώνος στο Περιστέρι. Στην είσοδο της λέσχης υπήρχε ένα ευδιάκριτο σήμα των SS καθώς και η υπογραφή ΝΟΠΟ (Ναζιστική Οργάνωση Παναθηναϊκών Οπαδών).

Ο Ούτσε Ογκμπουέφι είχε βρεθεί έξω από την λέσχη πουλώντας την πραμάτεια του όταν ο δράστης Ε. Κυριόπουλος φόρεσε στο χέρι του ένα ρολόι που πουλούσε και δεν του το επέστρεφε. Όταν διαμαρτυρήθηκε, o Kυριόπουλος, βοηθούμενος από τέσσερα άτομα τον χτύπησε με σιδερογροθιά και τελικά τον μαχαίρωσε στην καρδιά. Αμέσως μετά την δολοφονία οι δράστες καθάρισαν το πεζοδρόμιο από τα αίματα και υποστήριξαν ότι το έκανε κάποιος «Αλβανός ληστής». Όμως στα σπίτια τους βρέθηκαν κασέτες, ρολόγια, μια ξυριστική μηχανή και μια ηλεκτρονική ατζέντα από τη λεία που είχαν μοιράσει. 

Ο δράστης Ε. Κυριόπουλος συνελήφθη λίγες ώρες αργότερα στην Ομόνοια αλλά η αστυνομία έσπευσε δια στόματος του ίδιου του υποδιοικητή Ασφαλείας να διαβεβαιώσει ότι η δολοφονία δεν πρέπει να συνδέεται με ρατσισμό λέγοντας ότι ο δράστης είχε πάει φυλακή για κλοπές, ναρκωτικά, πλαστογραφία, παράνομη οπλοφορία και άλλα αδικήματα. Λες και όλα αυτά, δεν μπορούν να συνάδουν με την δραστηριότητα ενός ρατσιστή, ενός φασίστα! 

Η δολοφονία του Ογκμπουέφι συντάραξε τη Νιγηριανή Κοινότητα που, λίγες μέρες αργότερα, πραγματοποίησε μια οργισμένη διαδήλωση που ξεκίνησε από τον κέντρο της Αθήνας και κατέληξε στη «λέσχη» του Παναθηναϊκού στο Περιστέρι. Ήταν μια από τις πρώτες μαχητικές απαντήσεις που έδωσαν οι ίδιοι οι μετανάστες στις ρατσιστικές επιθέσεις. Από νωρίς το πρωί εκείνης της Τρίτης 28 Απρίλη, δεκάδες Νιγηριανοί που είχαν τις δουλειές τους και τα στέκια τους στη γειτονιά της οδού Γερανίου στην Ομόνοια, είχαν αρχίσει να συγκεντρώνονται γεμάτοι οργή. Μια μαχητική πορεία εκατοντάδων ανδρών και γυναικών ξεκίνησε και άρχισε να κατεβαίνει τραγουδώντας και τρέχοντας σε όλη τη διαδρομή –κυριολεκτικά- μέσω της οδού Λένορμαν προς το Περιστέρι: 

«Αll we are saying is give  peace a chance, all we are saying is no more racism, all we are saying is no more killings, all we are saying is we want justice», «γιατί, γιατί Παναθηναϊκός;», «no justice no peace». Οι δρόμοι του κέντρου της Αθήνας θύμιζαν κυριολεκτικά Λάγος, και η ένταση και ο ρυθμός της διαδήλωσης τόσο έντονος που τα «πνευμόνια» της ΕΛ.ΑΣ δεν μπορούσαν καν να την ακολουθήσουν. H Εργατική Αλληλεγγύη ήταν η μόνη εφημερίδα που έτρεξε από την αρχή σε αυτήν την ιστορική διαδήλωση καταγράφοντας τα γεγονότα:

«Ήταν ένα βροντερό ΟΧΙ στον ρατσισμό. Οι μετανάστες κρατούσαν στα χέρια τους την φωτογραφία του νεκρού αδελφού τους και την προκήρυξη που είχε τυπώσει το ΣΕΚ στα αγγλικά που έγραφε “Ενωμένοι μπορούμε να σταματήσουμε τους ρατσιστές δολοφόνους” καλώντας στην Πρωτομαγιάτικη Συγκέντρωση. Οι διαδηλωτές μοίραζαν την προκήρυξη στους περαστικούς και στα αυτοκίνητα, ζητώντας συμπαράσταση. Όταν έφτασαν έξω από την «λέσχη» έκαναν καθιστική διαμαρτυρία και κράτησαν ενός λεπτού σιγή. Στο τέλος η οργή ξέσπασε με δάκρυα και γροθιές στα κατεβασμένα ρολά της». 

Σε συνέντευή τους στο περιοδικό Σοσιαλισμός από τα Κάτω νο27, ο Τζουντ, ο Ιμπραήμ και ο Όλιβερ, μέλη του ΣΕΚ, περιέγραφαν πώς οργανώθηκε η διαδήλωση: «Ξεκινήσαμε την πορεία... Δεν είχε ξαναγίνει ποτέ κάτι τέτοιο. Κι εγώ ο ίδιος αρχικά φοβόμουνα μήπως μας χτυπήσουν, μήπως χάσω τη δουλειά μου. Στο τέλος όμως ένιωθα γεμάτος ενέργεια και αυτοπεποίθηση» έλεγε ο Ολιβερ. «Η δουλειά που κάναμε εκείνη τη μέρα ήταν πολύ σημαντική. Βγάλαμε προκήρυξη που κατήγγειλε την δολοφονία του αδελφού μας και όταν άρχισα να την μοιράζω όλος ο κόσμος ήθελε να την πάρει να την μοιράσει και ο ίδιος» είπε ο Τζουντ. «Το καλοκαίρι του 1996 πηγαίνοντας να δουλέψω, έπεσα πάνω σε μια ομάδα που έδινε εφημερίδες. Μου είπαν να μιλήσω σε μια εκδήλωση για τη νομιμοποίηση των μεταναστών που γινόνταν τότε σε διάφορες γειτονιές – και πήγα. Αυτό που εκτιμάω στη δουλειά μας είναι ότι δεν είμαστε μονάχα λόγια αλλά και πράξη» έλεγε ο Ιμπραήμ.    

Στις 9 Μάη στο Περιστέρι ακολούθησε μια δεύτερη τοπική αντιφασιστική διαδήλωση που κατήγγειλε την δολοφονία αλλά η μεγάλη απάντηση δόθηκε την Πρωτομαγιά, το πρωί στην απεργιακή συγκέντρωση και το απόγευμα στην αντιφασιστική συγκέντρωση στο Άγαλμα Κολοκοτρώνη όπου η Χρυσή Αυγή καλούσε «εθνικιστική πρωτομαγιά».  

Η Πρωτομαγιά μετατράπηκε σε μέρα ενότητας ντόπιων και μεταναστών εργατών, όπου οι μετανάστες από τη Νιγηρία και την Αλβανία έδωσαν μαζικό παρών, ενώ εκπρόσωποί τους χαιρέτησαν από το βήμα της συγκέντρωσης. Το βράδυ της ίδιας ημέρας χιλιάδες αντιφασίστες και μετανάστες ακύρωσαν με τη μαζική τους παρουσία τη συγκέντρωση της Χρυσής Αυγής στην πλατεία Κολοκοτρώνη. 

Ο Κυριόπουλος καταδικάστηκε τελικά σε ισόβια κάθειρξη.