Παράλληλα με τη μάχη ενάντια στο νομοσχέδιο Κεραμέως – Χρυσοχοΐδη, εξελίσσεται ο ξεσηκωμός των φοιτητών/τριών του Πανεπιστημίου του Βοσπόρου στην Ιστανμπούλ. Οι φοιτητές από την Τουρκία έστειλαν μηνύματα συμπαράστασης στους συναδέλφους τους στην Ελλάδα, οι οποίοι απάντησαν με ανάλογα μηνύματα αλληλεγγύης στη διαδήλωση της περασμένης εβδομάδας και όχι μόνο. Μιλήσαμε με τον Οζάν Τεκίν, μέλος του Eπαναστατικού Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος (DSiP) για τις κινητοποιήσεις. Μέρος της συνέντευξης δημοσιεύτηκε στην έντυπη έκδοση της Εργατικής Αλληλεγγύης κι εδώ τη δημοσιεύουμε ολόκληρη:
Βλέπουμε τον ξεσηκωμό στο Πανεπιστήμιο του Βοσπόρου τις τελευταίες εβδομάδες. Υπάρχει αγωνιστική παράδοση στο συγκεκριμένο πανεπιστήμιο;
Το Πανεπιστήμιο του Βοσπόρου είναι το πιο καταξιωμένο πανεπιστήμιο της Τουρκίας και βρίσκεται στην Ισταμπούλ. Στα φοιτητικά κινήματα των δεκαετιών '70 κι '90 δεν ήταν από τα δυνατά σημεία της αριστεράς. Παρόλα αυτά την περασμένη δεκαετία μετατράπηκε σε τέτοιο. Αριστερές οργανώσεις κάθε είδους οργανώθηκαν στη σχολή και έχουν σημαντική παρουσία και αγώνες ενάντια στη δεξιά. Τρία χρόνια πριν οι φοιτητές του Πανεπιστημίου του Βοσπόρου κινητοποιήθηκαν ενάντια στην πολεμική εκστρατεία της Τουρκίας στο Αφρίν. Κάποιοι από αυτούς συνελήφθησαν και φυλακίστηκαν για αρκετούς μήνες.
Οι διαμαρτυρίες παρέμειναν φοιτητικές ή έχουν επεκταθεί και σε εργατικά κομμάτια; Συμμετέχουν φοιτητές από άλλα πανεπιστήμια;
Οι φοιτητές του Πανεπιστημίου του Βοσπόρου μας έκαναν να ξεκινήσουμε τη χρονιά με αισιοδοξία. Υπάρχουν κινητοποιήσεις αλληλεγγύης -παρότι μικρές- σε αρκετά πανεπιστήμια. Έχουν υπάρξει καλέσματα σε εκδηλώσεις συμπαράστασης από εργατικά συνδικάτα και οργανώσεις της αριστεράς. Η ανοιχτή επιστολή των φοιτητών του Βοσπόρου προς τον πρόεδρο Ερντογάν συνάντησε την υποστήριξη από εκατοντάδες κόμματα, φοιτητικές ομάδες ακόμα και ΜΚΟ κάθε είδους. Δεν έχουμε αυταπάτες -οι κινήσεις συμπαράστασης παραμένουν μικρές. Αυτό έχει λόγο που γίνεται. Ο μεγαλύτερος είναι φυσικά η κρατική καταστολή. Χτες μία φοιτήτρια από την Ισμίρ συνελήφθη μόνο και μόνο γιατί έφτιαξε ένα γκρουπ στα σόσιαλ μίντια που υποστήριζε τις κινητοποιήσεις. Υπάρχει μεγάλη οργή στην τούρκικη κοινωνία αλλά δεν έχει φτάσει ακόμα να γκρεμίσει το τείχος του φόβου.
Αλλά είμαστε σίγουροι για δύο πράγματα. Οι διαδηλώσεις στο Πανεπιστήμιο του Βοσπόρου από μόνες τους είναι ένα μαζικό γεγονός. Χιλιάδες συμμετέχουν. Αν γινόταν κάποιο δημοψήφισμα, μια τεράστια πλειοψηφία θα δήλωνε την υποστήριξή της. Επίσης, το έυρος της αλληλεγγύης είναι μεγάλο. Οι φοιτητές του Βοσπόρου έχουν τη στήριξη της κοινής γνώμης.
Τι προκάλεσε το ξέσπασμα του κινήματος;
Οι πρυτάνεις παραδοσιακά αναδεικνύονταν μέσω εκλογών μέσα στα πανεπιστήμια. Ο Ερντογάν έχει αγνοήσει όλα τα εκλογικά αποτελέσματα των τελευταίων χρόνων. Και πάλι πήγε να διορίσει πρύτανη τον ηττημένο υποψήφιο. Προφανώς πρόκειται για ανθρώπους μέσα στο πανεπιστήμιο που είναι φιλοκυβερνητικοί. Αυτή τη φορά διόρισε πρύτανη τον Μελίχ Μπουλού, έναν παντελώς άσχετο με το πανεπιστήμιο. Αυτό προκάλεσε τον τεράστιο ξεσηκωμό στους φοιτητές. Πραγματικά υπάρχει πολύ μεγάλη οργή για το ότι παρακάμφθηκε η εκλογή της πανεπιστημιακής κοινότητας.
Ποιά είναι τα αιτήματα των κινητοποιήσεων;
Οι βασικές διεκδικήσεις είναι οι εξής:
Να παραιτηθούν ο Μελίχ Μπουλού κι όλοι οι διορισμένοι κυβερνητικοί πρυτάνεις.
Δίκαιες και δημοκρατικές εκλογές στα πανεπιστήμια με τη συμμετοχή όλων των πλευρών (καθηγητών, φοιτητών, εργαζομένων).
Άμεση απελευθέρωση όλων των συλληφθέντων.
Να σταματήσουν οι επιθέσεις εις βάρος των ΛΟΑΤΚΙ ακτιβιστών του κινήματος.
Αυτά διατυπώθηκαν και στην ανοιχτή επιστολή στον Ερντογάν.
Το Επαναστατικό Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα (DSIP) συμμετέχει στις κινητοποιήσεις;
Ναι έχουμε μέλη κι επαφές στο πανεπιστήμιο και η ομάδα μας στις σχολές, οι Αντικαπιταλιστές Φοιτητές, συμμετέχουν στις εκδηλώσεις αλληλεγγύης. Συμμετέχουμε στις διαδηλώσεις, δημοσιεύουμε καθημερινά άρθρα στην ιστοσελίδα και την εφημερίδα μας σχολιάζοντας κι υποστηρίζοντας τις κινητοποιήσεις και κάνουμε καμπάνια για διεθνή υποστήριξη. Οι σύντροφοι/ισσες στην Ελλάδα ανταποκρίθηκαν διαδηλώνοντας με πανό συμπαράστασης στη φοιτητική διαδήλωση στην Αθήνα. Στηρίζουμε τις φοιτητικές κινητοποιήσεις με όλες μας τις δυνάμεις.
Tο καθεστώς πως αντιδράει απέναντι στις κινητοποιήσεις;
Το ΑΚΡ πριν το 2016, σε τέτοιες περιπτώσεις, συνήθιζε να συνδυάζει τη διαπραγμάτευση με τη βίαιη αστυνομική καταστολή. Αλλά δεν το κάνει πια, αφενός λόγω των μετέπειτα συμμαχιών του με τους φασίστες του ΜΗΡ και τα απομεινάρια του παλιού κεμαλικού καθεστώτος, αφετέρου επειδή ευθυγραμμίστηκε με το διεθνές κύμα αυταρχικοποίησης που προκάλεσε η εκλογή του Τραμπ. Κυκλοφορούν φήμες ότι μια φιλοΑΚΡ μκο προσπάθησε να κανονίσει συνάντηση μεταξή του Ερντογάν και κάποιων φοιτητών. Δεν ευόδωσε καθώς ο Ερντογάν αρνήθηκε να συναντήσει τους διαδηλωτές. Ο επίσημος ισχυρισμός της κυβέρνησης είναι ότι οι κινητοποιήσεις πυροδοτούνται από τρομοκρατικές οργανώσεις. Αυτό προκαλεί ρήγματα ακόμα και μέσα στους κυβερνητικούς κύκλους γιατί είναι πολύ ξεκάθαρη η εικόνα των χιλιάδων φοιτητών που συμμετέχουν στις κινητοποιήσεις. Μια άλλη προσπάθεια της κυβέρνησης είναι να επιτεθεί στους ΛΟΑΤΚΙ φοιτητές. Αυτό απαντήθηκε με ένα ευρύ φάσμα αλληλεγγύης. Η γειτονιά του Βοσπόρου είναι περικυκλωμένοι από αστυνομικές δυνάμεις. Ακόμα και σπίτια φοιτητών συχνά στοχοποιούνται. Υπάρχουν συλλήψεις τόσο φοιτητών του Πανεπιστημίου του Βοσπόρου όσο και άλλων που συμμετέχουν σε κινητοποιήσεις αλληλεγγύης. Κι όμως, τίποτα από αυτά δεν έχει οδηγήσει το κίνημα σε υποχώρηση.
Ποια είναι η προοπτική που βλέπεις στο κίνημα;
Αυτές οι κινητοποιήσεις ήταν η καλύτερη απάντηση στην απαισιοδοξία που χαρακτήριζε την αντιπολίτευση. Εξαιτίας της κρατικής καταστολής, πολλού έυκολα πέφτουν στην παγίδα ότι “ακόμα κι αν προσπαθήσουμε, τίποτα δεν αλλάζει”. Οι φοιτητές του Βοσπόρου ρεζίλεψαν τη φιλοκυβερνητική φιγούρα που διορίστηκε με το ζόρι επικεφαλής του Πανεπιστημίου.
Επίσης το κίνημα αποτελεί απάντηση σε αυτούς στην αριστερά που υποστηρίζουν τη συμμαχία με αστικά κόμματα ενάντια στο κυβερνητικό μπλοκ του ΑΚΡ – ΜΗΡ. Το DSIP από την άλλη υποστηρίζει το χτίσιμο μαζικών κινημάτων από τα κάτω και την προσπάθεια να ενωθούν με προσανατολισμό την κεντρικότητα της εργατικής τάξης.
Τα αστικά κόμματα στηρίζουν την κυβέρνηση σε διάφορα ζητήματα. Μια ηγετική προσωπικότητα από το CHP (την αξιωματική αντιπολίτευση) υιοθέτησε την προπαγάνδα του ΑΚΡ επιτιθέμενος στα ΛΟΑΤΚΙ στοιχεία του κινήματος. Η πτέρυγα νεολαίας ενός άλλου ισλαμικού κόμματος της αντιπολίτευσης οργάνωσε μια προβοκατόρικη διαδήλωση ενάντια στους φοιτητές του Βοσπόρου. Όταν έρθει η ώρα των εκλογών, αυτά τα κόμματα θα καλέσουν να ενωθούμε όλη η αντιπολίτευση και να τους ψηφίσουμε. Θα θυμόμαστε όμως τη στάση τους στο κίνημα του Βοσπόρου.
Υπάρχει τεράστια οργή στη βάση της κοινωνίας. Η οικονομική κατάσταση είναι καταστροφική. Η διαχείριση της πανδημίας είναι τραγική. Οι Κούρδοι συνεχίζουν να υφίστανται καταπίεση. Οι γυναίκες είναι εξοργισμένες. Πολλά κομμάτια της εργατικής τάξης δεν μπορούν να συνεχίσουν άλλο σε αυτή την κατάσταση. Πραγματοποιούνται αρκετές μικρές απεργίες οργανωμένες από τα κάτω σε διάφορα σημεία. Χρειάζεται να συγκροτήσουμε ένα Αντικαπιταλιστικό Μπλοκ που να έχει την πρόθεση να ενώσει όλες αυτές τις δυνάμεις και να δυναμώσει την αντίσταση στην κυβερνητική συμμαχία ΑΚΡ-ΜΗΡ, μέσα από τη δράση των εργατών, των φοιτητών, των γυναικών, του ΛΟΑΤΚΙ κινήματο κλπ, στους δρόμους, τις γειτονιές, τα πανεπιστήμια.